Π.α.ο.κ

Έγκλημα να μην έχει κόσμο και κρίμα να μην έχει 200-300 χιλιάρικα μπατζετ ακόμα για 2-3 συμβόλαια που θα πανε την ομάδα άλλο επίπεδο… Τουλάχιστον τα διαρκείας από 500 πέρσι είναι λίγο κάτω από 1500 φέτος… Μακάρι σιγά σιγά να δημιουργηθεί ένας πυρήνας 2500-3000 ατόμων οι οποίοι θα στηρίζουν την ομάδα σταθερά και όχι μόνο σε 2-3 ματς, και δημιουργώντας και προβλήματα ως επί των πλείστων…

http://www.paokweb.gr/sthles/apopseis/xaris-ganotidis/item/25660-%CF%84%CE%BF-%CE%BE%CE%AD%CF%83%CE%BA%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%B2%CE%B1%CF%84%CE%B6%CE%AE-%CF%83%CE%AC%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BF%CE%BD-%CE%AE%CF%84%CE%B1%CE%BD-%CF%84%CE%BF-%CF%84%CE%AD%CE%BB%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85.html#.VLQkryusVnO

Όποιος θέλει το διαρκείας μου στην 5 με 60 ευρώ ας στείλει pm. Η ΠΑΕ το μισό το πουλάει 150. Απλά πρέπει να περάσει μια βόλτα από Καλαμαριά.

Ναι ρε, ο γαυρος φταιει…

Έφυγε. Ας πρόσεχε ο τύπος :slight_smile:

Στο μπάσκετ το γύρισαν πάλι με 11-1 σερί στο τελευταίο λεπτό, δεν ξέρω πώς μπορούν και παίζουν τα παιδιά σέρνοντας τόσα κιλά ΜΠΑΛΕΣ

Πολύ μεγάλη υπόθεση η αγωνιστική ανάσταση του Λάνγκφορντ στα τελευταία ματς… ο Βον έχει πέσει κάπως αλλά αυτό το σύνολο είναι ο ορισμός της ομάδας… ακόμα και η απουσία του χαραλαμπίδη δεν έχει επηρεάσει καθόλου… Μακάρι να συνεχίσει έτσι η ομάδα… μπορεί να μην έχει τα λεφτά αλλά αποκτάει μέταλλο και ελπίζω το καλοκαίρι να είναι η πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια που θα πάρουμε παίκτες για να ενισχύσουμε την ομάδα και όχι για να την ξαναφτιάξουμε από την αρχή…

επίσης μέσα στις μέρες αναμένεται να υπογράψει και το 5ετες συμβόλαιο ο σούλης ο οποίος από την αρχή της χρονιάς είναι χωρίς συμβόλαιο…

εχω σταματήσει να ασχολούμαι με αθλητικά. ουτε Nba , ουτε μπάλα ξένα πρωταθλήματα, ούτε σουπες λιγκες , ούτε τίποτα.
ακόμη και αελ που παω μια στο τόσο, το κάνω από συνήθεια και δεν με νοιάζει κάποιο αποτέλεσμα.
βλέπω όμως τα εκτός έδρας ματς του παοκ. με αποζημιώνει σε οποιοδήποτε επίπεδο η φάση.

Πιο ανύπαρκτη διοίκηση εδώ και πολλά χρόνια…

λέγαν ψέμματα τελικά εκείνα τα εξώφυλλα με τίτλους “ΤΕΛΕΙΩΣΑΤΕ!” …

Εξωαγωνιστικα μας κωλομπρευει ο κάθε απίθανος… Και οσο συνεχίζεται η φαση με τις διαιτησίες τόσο θα περνάει εκνευρισμός στην ομάδα… Και πέρσι τα ίδια είχαμε και στο τέλος της χρονιάς σε κάθε σφύριγμα πήγαιναν οι παίκτες να την πέσουν στους διαιτητές…
Οσο για μεταγραφές άλλο ανέκδοτο εκεί… Να πάρουμε τον παισιο τώρα που γίνε άγιος…

…μεγάλη μαγκιά που το γύρισε ο ΠΑΟΚ με δέκα παίκτες…απ’το να διαμαρτύρεσε, καλύτερα να το γυρίζεις:):!:

Ρε Στεφ δεν λες στο χοντρο ζωαδι που εχετε για προεδρο στην “ομαδα” που υποστηριζεις, να βαλει το πρωταθλημα στον λοκο του; Εχει ξεπερασει καθε οριο αηδιας φετος…

Μα γιατί? δεν σου άρεσαν τα φάουλ που κέρδιζε εκείνο το θηρίο της καλλονης στο κέντρο? (το οτι μπορούσε να τον ενοχλήσει κάποιος αυτόν.χαχαχα)

κατά τα άλλα…

[B]Cult Φυσιογνωμίες του Ελληνικού ποδοσφαίρου[/B]
15 λεπτά ·

[B][I]Αντικειμενικά τώρα τη μέρα που έγινε Άγιος ο Παίσιος,δε γινόταν να χάσει ο ΠΑΟΚ![/I][/B]

Mην ξεχάσει να βάλει :):!: όταν του τα πει.

Πώς είναι; Τι ακριβώς είναι; Πώς νιώθεις όταν συμβαίνει; Μου λείπει ένα κομμάτι από την ψυχή μου γνωρίζοντας πως δε θα το μάθω ποτέ.

Το ξέρω πως δε θα το νιώσω ως να πεθάνω ?βρίσκομαι σε μια ηλικία που, πλέον, έχω κατασταλάξει για το τι μπορώ να περιμένω από την υπόλοιπη ζωή μου και τι όχι.

Από μικρός, από τόσος δα, ήθελα να τα ζήσω όλα. Όλα, τίποτα δεν άφησα χωρίς να το κυνηγήσω και τίποτα δε μου ξέφυγε. Αλλά αυτό δεν πρόκειται να το βρω. Δεν πρόκειται να ανατριχιάσω απ? αυτό το συναίσθημα. Πώς να είναι; Πώς; Δε θα μάθω. Πες μου εσύ, που το νιώθεις συνέχεια, που συγκλονίζεται η ψυχή σου απ? αυτό το τρέμουλο κάθε βδομάδα, πώς είναι; Πες μου. Έζησα δυο ζωές κι άλλους δυο θανάτους ως τώρα και τέτοιο πράμα δε μου ?τυχε ποτέ. Μίλα μου. Πώς είναι;

Έχω νιώσει χαρά, λύπη, περηφάνια, ντροπή, ίλιγγο, λιποθυμία, μαστούρα, μέθη, λησμονιά, ασφυξία, καμάρι, αγάπη, μίσος, στενοχώρια, προσμονή κι άλλο ένα εκατομμύριο συναισθήματα. Αλλά όχι αυτό. Πες μου πώς είναι. Είναι ωραίο; Είναι άσχημο; Είναι οργασμικό, απλώνεται σε όλο το νου και το σώμα σου, σε ντοπάρει; Σε ανεβάζει στα σύννεφα, σε κάνει άλλον άνθρωπο, σε εξυψώνει; Σε ρίχνει στη λάσπη, σε διαβρώνει, σου σκίζει τα σωθικά; Πες μου, πώς είναι; Με τι μοιάζει;

Πώς είναι να ξέρεις από πριν ότι θα κερδίσεις; Πώς είναι να ξέρεις από πριν πως θα χάσει ο άλλος; Πώς είναι να κερδίζεις βρώμικα, να πατάς τον άλλο στο λαιμό και να συνεχίζεις να τον χτυπάς; Πώς είναι να βλέπεις τον κόσμο πάνω από το θρόνο που έχτισες πάνω στα πτώματα όσων τόλμησαν να αντισταθούν;

Πώς νιώθεις κάθε φορά που το κοράκι δίνει το πέτσινο πέναλτι; Κάθε φορά που σηκώνεται η σημαία και βλέπεις την απόγνωση του αντιπάλου για την αδιανόητη αδικία; Κάθε φορά που δεν τιμωρείσαι για το ίδιο παράπτωμα που πριν λίγο τιμωρήθηκε ο άλλος; Πώς νιώθεις σε κάθε ψεύτικη κάρτα, σε κάθε ανάποδο φάουλ, σε κάθε στημένο παιχνίδι που ξέρεις πως είναι στημένο αλλά εσύ το χειροκροτάς και βλέπεις το επόμενο και πάλι χειροκροτάς και ξαναβλέπεις το επόμενο έτοιμος να χειροκροτήσεις;

Νιώθεις βασιλιάς; Γουστάρεις; Καυλώνεις; Σου σηκώνεται; Τι νιώθεις, πες μου. Ξεφορτώνεις τα κόμπλεξ σου; Νιώθεις τη μηδενική σου ύπαρξη να παίρνει νόημα χτυπώντας τους αδύναμους που αντιστέκονται μάταια; Αγαλλιάζεις νιώθοντας ένα με τους ισχυρούς που κάθε μέρα σου αποδεικνύουν πως έκανες τη σωστή επιλογή; Νιώθεις ανώτερος; Νιώθεις καμπόσος; Κοιτάζεις στον καθρέπτη και χαμογελάς, άλλη μια μέρα που είμαι ο πρώτος, άλλη μια μέρα που είμαι ο καλύτερος, δίχως να σε σουβλίζει καμιά συνείδηση; Πώς είναι; Πώς νιώθεις; Είμαι κοντά; Κάπως έτσι είναι;

Το κλισέ λέει «ανθρωπόμορφα τέρατα». Οι νταβατζήδες της ψευδαίσθησης σου, ένας προς ένας, βάλ? τους κάτω από τότε που τους θυμάσαι: Κοσκωτάς, Σαλιαρέλης, Κόκκαλης, Μαρινάκης. Αυτοί πληρώνουν το συναίσθημα που νιώθεις σε κάθε ματς, αυτοί καθαρίζουν για σένα κι εσύ φουσκώνεις τις φλέβες στο κάτω κεφάλι από τη συγκίνηση πως συμμετέχεις κι εσύ στο μακελειό. Κάπως έτσι είναι; Φουσκώνεις; Σε μεθάει αυτό το πράμα; Να κερδίζεις τα πάντα πληρώνοντας, αγοράζοντας, τρομοκρατώντας; Μπαίνει μπροστά ο νταής κι εσύ από πίσω κορδώνεσαι;

Πώς είναι; Έτσι που τα γράφω είναι ή πέφτω έξω; Δε θα το μάθω ποτέ, σου λέω, δεν ξέρω, πες μου εσύ. Ακόμα κι αν κάποτε τα φέρει η μοίρα να δοκιμάσω αυτό το συναίσθημα, δε θα το κάνω, με ξέρω, θα κάνω πίσω ?με μεγάλωσαν αλλιώς. Έμαθα αλλιώς, από παιδί. Έμαθα αυτό που δε θα νιώσεις εσύ ποτέ: Να παλεύεις συνέχεια, να πέφτεις και να σηκώνεσαι, να συνεχίζεις ευθεία, κόντρα στις πέτρες, κόντρα στα σκατά, κόντρα σε θεούς και σε δαίμονες, κόντρα σε όλα, να ζεις και να πεθαίνεις όρθιος, να μη σκύβεις ποτέ σε κανέναν και να μην αναγκάζεις κανέναν να σκύψει μπροστά σου, να μη σε νοιάζει αν φτάσεις εκεί όπου σου αξίζει, αλλά μόνο να σου αξίζει ως εκεί όπου έφτασες.

http://www.isovitis.gr/index.php/epikaira/453-pos

:lol2::lol2::lol2::lol2:

…έχεις δει τους μπράβους του8O…θα μου τα χώσουν στον δικό μου…κιεγώ υποστηρίζω την ομάδα…είμαι κατά του χοντρού και των μεθόδων του…και δεν με χαροποιοπούν καθόλου αυτά που κάνει…από την άλλη καλύτερο είναι να παλεύεις και να νικάς από το να διαμαρτύρεσε
…δηλαδή αν σε εσάς τύχαινε κανάς αντίστοιχος του δικού μας θα γινόσασταν Άρης???:-k
…εγώ βλέπω Ολυμπιακό από τα τέσσερα συνεχόμενα του Νταιφά…και έζησα τα πέτρινα χρόνια…ο χοντρός με έκανε Ολυμπιακό???..άσε που σαν χοντρός στεναχωριέμαι διπλά:p
…το :):!: έχει χαραχτεί πια σε όσα λέω…δεν ξέρω όμως πως θα τα πάρει ο χοντρούλης

:):!:

Απλώς στο τέλος σχεδόν πάντα χάνεις :).

Ρε μηπως εισαι και αντι-μνημονιακος,αλλα ψηφιζεις Σαμαρα?

γιατι σαν να μην εχει πολυ νοημα η προταση σου