μετα απο συζητηση εχθες το απογευμα με κατι φιλαρακια στην underground ακουγοντας “μελωδικό” Death σκεφτηκα να ανοιξω αυτο το thread . στα συμπερασματα που κατεληξαμε ηταν τεσσερα , που ειναι και αυτα του poll . για μενα παντως ο καλυτερος ψυχολογοις ειναι οι φιλοι μου . για σας ??
Λίγο από το 1,το 2 και το 4.Χρειαζόμαστε λίγο την οικογενεά μας,και τους φίλους,αλλά χρειαζόμαστε και τον εαυτό μας:wink: Πάνω απ’ όλα να ξέρεις πως να διατηρείς την ισσοροπία που είναι κατάλληλη για 'σένα.
Δεν εχει επιλογη αλλο ομως…Για μενα ο καλυτερος ψυχολογος ειναι η μουσικη που θα επιλεξω εγω.
οφ τοπικ: το αστειο ειναι οτι και γω χτες ημουν αντεργκραουντ αν και παω σπανια τον τελευταιο χρονο.:lol:
ον τοπικ: ο τοιχος του σπιτιου σου. οι φιλοι και η οικογενεια θα σε βοηθησουν σε πολλα, αλλα στη τελικη εσυ ξερεις καλυτερα τον εαυτο σου. οι υπολοιποι απλα μπορει να σε κανουν να δεις πραγματα για τα οποια ειχες αγνοια. στο τελος παντως μονο εσυ μπορεις να βοηθησεις τον εαυτο σου, και η τελικη φαση συνηθως αυτη ειναι.
O καλύτερος ψυχολόγος θα ήταν ένας πραγματικά χαρισματικός άνθρωπος, είτε τύχει να έιναι συγγενής σου, είτε φίλος, είτε άγνωστος, είτε η σχέση σου, είτε ο δάσκαλός σου.
Τώρα αν εννοείτε πως μπορούμε να γνωρίσουμε καλύτερα τον εαυτό μας, ένα βιβλίο, ένα άλμπουμ μουσικής, μια ταβανοσκόπηση θα ήταν τα καλύτερα μέτρα.
Εγώ, μια που υπήρξε και το αντικείμενο σπουδών μου 
#-o
Σοβαρά τώρα, οι φίλοι συχνά αποτελούν τον καλύτερο ψυχολόγο. Οι γονείς είναι λίγο δύσκολο, αν και ένα υγιές οικογενειακό περιβάλλον είναι πολύ σημαντικό. Μερικές φορές όμως και η φίλοι δεν ξέρουν πάντα τι είναι καλύτερο για εμάς και μπορεί να αποβεί αρνητική μια υπερβολική εξάρτηση απο κάποιον φίλο μερικές φορές. Όπως και να΄χει όμως, η φίλια είναι κάτι πολύ σημαντικό σε γενικές γραμμές, αρκεί να είναι ανιδιοτελής και αυθεντική.
Πέραν τούτου, η αποδοχή απο εκείνους που θεωρούμε “σημαντικούς” για εμάς παίζει τον καθοριστικό ρόλο. Ποιοί είναι αυτοί οι “σημαντικοί άλλοι” είναι σχετικό και εξαρτάται απο τον καθένα ξεχωριστά, ποιούς θεωρεί σημαντικούς για τη ζωή του.
Τέλος, χρειάζεται η εσωτερική επικοινωνία με τον ίδιο τον εαυτό, τις ανάγκες του και τις επιθυμίες του. Και σε αυτό η μουσική για όλους εμάς ασφαλώς παίζει καθοριστικό ρόλο, όπως και κάθε μορφή έκφρασης, απο το να ζωγραφίζει κάποιος ως το να γράφει ένα ημερολόγιο.
Η λέξη κλειδί για μένα σε όλα αυτά είναι η λέξη “επικοινωνία”.
τι ωρα πηγες ρε??? off topic
η γυναικα της ζωης μου!
δλδ η κιθαρα μου!ειναι η μονη που με νιωθει με ηρεμει κ εμ κανει να νιωθω καλυτερα.
Ο τοίχος του σπιτιού μου, γιατι ακούει αλλά δεν μιλάει και το κυριότερο δεν λέει ψέματα!
Ο εαυτός μου :lol:
οι φιλοι φυσικα.
Oι φιλοι μου.
Η οικογενεια μπορει να σε αγαπαει οσο τιποτα αλλο στον κοσμο αλλα δεν μπορει να σε κρινει αντικειμενικα χωρις να σε χαιδεψει λιγουλακι… Τα γνωστα, ξερετε.Ο πρωτος αγνωστος δεν νομιζω να σε βοηθησει και πολυ διοτι δεν σε ξερει αρα θα κρινει τις καταστασεις λανθασμενα και μπορει οι συμβουλες που θα δωσει να μην ειναι χρησιμες.Οσο για τον εαυτο, πιστευω ειναι θεμα χαρακτηρα.Μερικοι αντεχουν να τα λυνουν ολα μονοι τους και να εμπιστευονται τοσο πολυ τον εαυτο τους, πιστευοντας οτι θα τους οδηγησει στην καλυτερη λυση… Εγω παλι θα τρελαινομουν!Εχω αναγκη να τα λεω καπου και μου αρεσει να ακουω γνωμες και συμβουλες.
λίγο οι φίλοι μου λίγο η οικογενειά μου απλά για να ξεσκάω και κανιά φορά και κανένας άγνωστος αλλά τελικά ο καλύτερος ψυχολόγος είναι ο εαυτός μας…
σκευτείτε όλες τις αποφάσεις(σημαντικές) της ζωής μας τις πέρνουμε μόνοι μας παρά τις συμβουλές,παροτρύνσεις κτλπ…
Nαι, αλλα οπως το λες μας παροτρυνει, μας επιβεβαιωνει και μας στηριζει η συμβουλη ή η γνωμη καποιου φιλου.Διαφορετικα δισταζουμε… θελει πολυ τολμη για να πεις “Βουρ στον πατσα και ο,τι γινει!”.
(Εγω τουλαχιστον δεν την εχω!:-s ) Αν και ο τολμων νικα!Lol!
μπορεί να μας παροτρύνουν για το αντίθετο που θέλουμε(και να είναι και σωστό)να το σεβόμαστε αλλά τελικά η καρδιά μας, η λογική μας στην εκάστοτε περίσταση να μας οδηγούν αλλού…
Σωστο.Ειναι αυτο που λεμε, αν δεν φας τα μουτρα σου δεν μαθαινεις.Αλλα οπως και να το κανουμε, νιωθω διπλη σιγουρια αν συμβουλευτω καποιον.
και γω το ίδιο αισθάνομαι σιγουριά αλλά έλα που στο τέλος δεν τακούω και κάνω το δικό μου…#-o #-o
νικάει ο εσωτερικός μας ψυχολόγος…
Άχετο,αλλά έχει κανείς επισκευθεί ποτέ ψυχολόγο?
Ο γράφων είχε τακτικά για 2 χρόνια επισκέψεις,αλλά ευτηχώς δεν μου χρειάζετε πια:D
Δεν εχω επισκεφτει ποτε αλλα σε μια περιοδο που ημουν χαλια ψυχολογικα, σκεφτομουν πολυ σοβαρα να παω.Αληθεια, βοηθαει καθολου?
Ο τοίχος του σπιτιού μου, γιατί είναι ο μόνος που με ανέχεται. :roll: :roll: 8)