Πρεπει να αγοραστει αυτο αμεσα
Είμαι σε δίλημμα: αγορά από ίντερνετ (θα φτάσει σε 4-5 μέρες) ή αύριο βόλτα στα public?
Ψηφιζω βολτα 
Και μόνο για το εξώφυλλο αξίζει να το έχετε στην βιβλιοθήκη σας. Κάποια στιγμή θα του δώσω και εγώ την πρέπουσα προσοχή.
Όπως είχα ήδη σπαμαρει από το τολκινοθρεντ, ναι, το συγκεκριμένο αξίζει με τα χίλια. Δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα την αγγλική έκδοση, κ η παντα αγαπημένη Χατζηθαναση - Κόλλια στην μετάφραση για άλλη μια φορά κάνει παραπάνω από αξιοπρεπή δουλειά σε ένα εξ ορισμού δυσκολο έργο.
Κ σε ενα πιο προσωπικο επίπεδο, να πω ότι, απο τις τρεις μεγάλες ιστορίες της Πρωτης εποχής, η συγκεκριμένη είναι με διαφορά η αγαπημένη μου, και, σ αυτη την έκδοση, προσφερει μέσα απο γραπτά του Τόλκιν που χρονολογούνται ήδη από την δεκαετία του 20, το πιο πληρες ( κ πωρωτικό) perspective που θα μπορουσε να δοθεί πανω στον συγκεκριμένο " μυθο".
Κοινώς: Πάρτε το ΧΘΕΣ😛
Κ , ναι, εννοείται βολτα.
Κ επειδή σ αυτά ειμαι κ τέρμα γραφικος, προσωπικα θα προτεινα κάποιο συνοικιακο βιβλιοπωλείο αντί για public
Εχω τα Παιδια του Χουριν που με περιμενουν για μια 2η αναγνωση. Γενικα δυσκολευτηκα οταν το διάβαζα.
Μέσα για το συνοικιακό βιβλιοπωλείο, αν και 99% δε θα το έχει. Θα το παραγγείλω από εκεί.
Πλεον θελω απιστευτα να διαβασω οτι εχει γραψει περα απο το χομπιτ και την τριλογια. Διαβαζοντας προσφατα τις σημειωσεις στην επιστροφη του βασιλια, απορροφηθηκα 100% (παλιοτερα ομολογω πως βαριομουν και ειχα ενδιαφερον κυριως για τη βασικη ιστορια) και θελω απεγνωσμενα το σιλμαριλιον, γνωριζω κυριως τα βασικα για τις 3 εποχες δυστυχως και προς το παρον τη βγαζω με βιντεακια στο youtube 
Το Σιλμαριλιον είναι το έπος των επών. Θεογονία και Κοσμογονία μαζί. Ο,τι είναι το Into Glory Ride για το επικό μέταλ, είναι το Σιλμαριλιον για τη φανταστική λογοτεχνία.
Για μενα ειναι μια κατηγορια μονο του το Σιλμαριλιον. Δεν μπορω να το συγκρινω ευκολα με αγαπημενα βιβλια η σειρες του ειδους. Ειναι εντελως διαφορετικα γραμμενο και εξυπηρετει αλλους σκοπους. Οπως και να χει μιλαμε για κατι απιστευτα επικο. Μια καταπληκτικη τραγικη μυθολογια
Η αλήθεια ειναι οτι ένα πολυ μεγάλο μέρος ( αν όχι το μεγαλύτερο) της μαγείας στο Tolkien legendarium κρυβεται ακριβώς εκεί ( Silmarillion, Unfinished Tales κλπ). Τουλάχιστον αυτό μοιάζει να πιστευε ως έναν βαθμό ο ίδιος ο Τόλκιν, κ το πιστεύω κ γω( ως ένα σημείο- ο Πόλεμος του Δαχτυλιδιου θα παραμείνει,για παντα, η κορύφωση όλων των ιστοριών που αφηγηθηκε ποτε για τον κόσμο της Μέσης Γης).
Το προβλημα ειναι οτι με την εξαίρεση του Σιλμαριλλιον- όπου, με πολυ κοπο ο Κρίστοφερ, κ με την βοήθεια του δέκα φορές, imo,ανώτερου από τον Μάρτιν, POV συγγραφέα Guy Gabriel Kay( Tigana, Υφαντο της Φιοναβαρ κλπ), κατάφερε να παρουσιασει το εγχείρημα σαν ένα ολοκληρωμένο έργο, εξαλείφοντας σε μεγάλο βαθμό τις εσωτερικές αντιφάσεις που προεκυπταν απο τα σκόρπια , μέσα στις δεκαετίες, αποσπάσματα του Τολκιν- σε όλα τα υπόλοιπα βιβλία που εξέδωσε, σε μια γνήσια ένδειξη βρετανικής τιμιότητας, αλλά και σχολαστικότητας (στα όρια της τυπολατρειας) , παρουσιαζει το υλικό τόσο ημιτελές, όσο το ειχε αφησει ο πατερας του, με όλες τις επαναλήψεις κ τις παραλλαγές που είχε επεξεργαστει μέσα στα χρόνια. Αυτό είναι ακαδημαϊκά ενδιαφέρον, αλλά δεν προσφερεται για γραμμικές αναγνώσεις ( κ , απ αυτήν την άποψη καταλαβαίνω απόλυτα γιατί ένα τέτοιο έργο μπορεί να φανεί δυσκολο σε πρωτη ανάγνωση).
Having said that, οποιος βρεθεί ποτέ στην φάση για να αντιμετωπίσει αυτόν τον σκόπελο, κ καταφέρει να τον ξεπεράσει, θα βρεθεί μπροστά σε πολυ θετικη, νομίζω, έκπληξη.
ΥΓ. Για οποίον θέλει, μια που είναι κ χειμώνας, να λιώσει ολοκληρωτικά σε επικό mood (κ με Bathory για soundtrack), υπάρχει ( και στα ελληνικά) και μια ακρως συγκινητική απόπειρα του Τολκιν να ασχοληθεί με τον μυθο του Ζιγκουρντ ( σε έμμετρο).
( και άλλο ένα εμμετρο, ανολοκλήρωτο δυστυχώς, αλλά ενδιαφέρον either way, που πραγματευεται τον θάνατο του Αρθούρου)
Πάντως εγώ σε συνοικιακο το βρήκα, κ μάλιστα, στο ίδιο που προ 26ετιας είχα βρει και τον Άρχοντα (!!)…
Οποτε ήταν και διπλή η συγκίνηση ( μια που το πηρα από εκει, κ μια που έμαθα με τόσο ολντσκουλ τρόπο ότι κυκλοφόρησε στα ελληνικά- πεφτοντας πανω του στην βιτρίνα)
+1000
Ισχυει ειναι πολυ στρυφνο το Σιλμαριλλιον, σαν να διαβαζεις βιβλιο ιστοριας/κλασσικη μυθολογια πιο πολυ, αλλα το γαμημενο σε ανταμοιβει, εχει κατι γελοιωδως επικα και υπερδραματικα σκηνικα μεσα, απιστευτο γενικα. Η ιστορια της πτωσης της Γκοντολιν ηταν παντα απο τα αγαπημενα μου κομματια οποτε θα το ψαξω ΑΣΑΠ (κανα audiobook εχει βγει πλακα πλακα, με βολευει αυτες τις μερες που λιωνω στο προπονητηριο).
Bathorάκιας είμαι, η σύγκριση με το Into Glory Ride βγήκε αβίαστα ως δημιουργήματα που έθεσαν στάνταρντ στο είδος τους.
Δεν συμφωνω στο πορισμα μεταξυ Kay κ Martin και ας με χει συγκινησει περισσοτερο τα τελευταια χρονια ο Kay. Πολυ διαφορετικοι συγγραφεις με εντελως διαφορετικα θετικα στοιχεια. Και τους 2 τους εχω στην κορυφαια 5αδα μου
#1; Bakker;
Εδω να πω οτι η Τιγκανα ειναι απο τα αγαπημενα μου βιβλια γενικα, το διαβαζω τουλαχιστον μια φορα τον χρονο και ΚΑΘΕ φορα στο τελος σχεδον βουρκωνω, γαμημενε Kay.
Τιγκανα ήταν η επόμενη αγορά, τώρα πήγε λίγο πιο πίσω
Εντάξει, εν είδει υπερβολής το είπα αυτο tbh,
αν και:
- ως έναν βαθμό το πιστευω
- Θα έπαιρνα όρκο ότι σε θυμαμαι κ σένα να ψιλοπαραδέχεσαι παλιότερα κάτι τέτοιο εδω μεσα, όταν πρωτοδιαβασες Kay (έτσι, για να σε προβοκαρω κ λιγο😛)