Πάρα μα πάρα πολύ καλό το τελευταίο βιβλίο με τον Drizzt.
[SPOILER]Πραγματικά δεν πίστευα ότι μπορεί ο Salvatore να γράψει κάτι τόσο καλό, σε σχέση με τις τελευταίες περιπέτειες που δεν ήταν το αναμενόμενο. Το βιβλίο σου απαγόρευε να το αφήσεις και να μην συνεχίσεις το διάβασμα. Ειδικά το δεύτερο μέρος που συναντήθηκαν ο Drizzt με τον Τζάρξλ, με τη Ντάλια(:oops::oops:) και με τους Μπρούενο και Αθρογκέιτ, ήταν καταπληκτικό και από θέμα δράσης αλλά και από συναισθημάτων και έδειξε πραγματικά ποιοι είναι αυτοί οι χαρακτήρες.
Όταν και καλά σκοτώθηκε για πρώτη φορά ο Τζαρξλ, είπα να αφήσω το βιβλίο. Δεν το πίστευα. Διάβαζα τις σελίδες με αυτό στο μυαλό, αλλά μετά που αποδείχθηκε ότι είναι ακόμα ζωντανός. Βέβαια στο θάνατο του Πουέντ και του Μπούενορ στεναχωρήθηκα. Λίγες αναφορές στην Neverwinter και ίσως αυτό με χάλασε ελάχιστα. Θα ήθελα να διαβάσω κάτι περισσότερο σίγουρα. Επίσης θα ήθελα να μάθω τι έγινε μετά τη Μάστιγα της Μαγείας. Τις συνθήκες που επικρατούν πλέον στο Φέρουν και πως το αντιμετώπισαν οι μάγοι και οι παπάδες:p. Ελπίζω στα επόμενα βιβλία.
Πλέον κανένας, εκτός του Drizzt, από την αρχική ομάδα δεν είναι ζωντανός(οι περιπέτειες στο βιβλίο είναι περίπου 70 χρόνια μετά το Βασιλιά Των Φαντασμάτων). Αυτό δίνει μια νέα ώθηση στη σειρά για μένα. Πλέον ο Drizzt είναι μόνος, νταξ μαζί με τη Ντάλια. Θα είναι πολύ ενδιαφέροντα τα υπόλοιπα βιβλία της σειράς. Το πως θα ζήσει πλέον ο ντρόου και πως θα είναι συναισθηματικά. Έχει καταλάβει από καιρό τη σημαίνει να είσαι ελφ πιστεύω. Θα έχουμε ουσιαστικά άλλες 2 τριλογίες με το πρώτο βιβλίο της πρώτης αυτό. [/SPOILER]
Aaaax. Βλέπω πάλι αυτό το ποστ και ανατριάζω. Θέλω να πιστεύω οτι έχεις κάπως αναθεωρήσει. (λες και οι Weis/Hickman δεν είναι "κανονικοί, και μάλιστα, πάρα πολύ καλοί συγγραφείς!).
To λέω και το ξεκαθαρίζω. Οι δύο τριλογίες της Dragonlance συγκρίνονται ά-νε-τα όχι μόνο με Μάρτιν αλλά και με τον Άρχοντα! Και είμαι κάθετος σ’αυτό.
Ναι, την έχουμε κάνει αυτή τη συζήτηση, το λύσαμε, απλά δεν είχα δει το ποστ και είχε μείνει ασχολίαστο.
Απο τη στιγμή που συγκρίνω Dragonlance με Τόλκιν (και παρεμπιπτόντως, βρίσκω οτι υπερτερεί του Άρχοντα σε αρκετά σημεία! - ναι δεν αστειεύομαι), θεωρώ οτι μπορώ να τη συγκρίνω με οτιδήποτε στον χώρο του φανταστικού.
Και αυτό ανεξάρτητα με το αν πωρωθώ στην πορεία με τον Μάρτιν και θεωρώ (και εγώ όπως πολλοί άλλοι) τα έργα του κορυφαία στο είδος και πολύ μπροστά απο τα άλλα. (υποθετικά αυτό πάντα, μια που ως τώρα στο πρώτο βιβλίο είμαι ακόμα)…
Ίσως να φτάσω να θεωρώ και γω ιεροσυλία τη σύγκριση πάντως. Ποιός ξέρει.
Red Viper παράγγειλα μόλις τώρα την τριλογία 8O 8O
Λογικά θα μου έρθει την άλλη βδομάδα, αν θες να περιμένεις ως τότε να ακούσεις γνώμη:p ελπίζω να μην είναι χάλια,έχω ακούσει και εγώ τα καλύτερα:)
Λέω να μετονομάσω το θρεντ σε “Τα Ιερά και τα Όσια”.
Βασικά ιεροσυλία είναι να συγκρίνεται το οτιδήποτε με το [B]Σιλμαρίλλιον[/B]. Και με τη λοιπή μυθοπλασία του Τόλκιν, τομέας στον οποίο πραγματικά δε χωράνε συγκρίσεις. Επίσης ο Τόλκιν είναι με διαφορά ο κορυφαίος συγγραφέας του φανταστικού απο λογοτεχνική/γλωσσοπλαστική άποψη. Είναι εκείνος που θα σύγκρινες ευκολότερα με άλλους, κλασικούς συγγραφείς, πέραν της φανταστικής λογοτεχνίας.
Ωστόσο κατά τη γνώμη μου ο Άρχοντας καθ’αυτός έχει διάφορα ψεγάδια και ελαττώματα (το βιβλίο, γιατί οι ταινίες έχουν πολύ περισσότερα απο απλά ψεγάδια). Επομένως σε συγκεκριμένους τομείς (καστ χαρακτήρων, πλοκή, κλπ) οι συγκρίσεις πιστεύω είναι αναπόφευκτες, και ας ισχύει το αυτονόητο, οτι δηλαδή αν δεν είχε υπάρξει η τριλογία του Άρχοντα, δε θα είχαν υπάρξει όλοι εκείνοι οι “ακόλουθοι”…
@ Σε λίγο καιρό τελειώνω τον πρώτο τόμο του Μάρτιν. Μάλλον δε θα κάνω την αμεση μετάβαση στον δεύτερο όμως, και αντί αυτού θα πιάσω ένα βιβλίο που καιρό τώρα το έχω και περιμένει να το ξεκινήσω… [B]The Hitchhiker’s Guide to The Galaxy[/B], Douglas Adams, σε μια έκδοση που περιλαμβάνει και τα πέντε (αν θυμάμαι καλά) βιβλία που έγραψε.
Αγαπάμε fantasy, αλλά λίγο sci-fi και μάλιστα σατιρικό πραγματικά προσφέρεται για τη φάση του καλοκαιριού…
Όχι, [U]αυτή[/U] την έκδοση έχω. Η οποία απ’ότι είδα δεν υπάρχει στο αγγλικό άμαζον.
Ωστόσο αυτή που μου έδειξες δε την είχα βρει κάτι μήνες πριν που έκανα την αγορά. Όλα τα βιβλία μαζί, καλή τιμή ΚΑΙ hardcover βλέπω! Προσφέρεται, δε το συζητάω. Η δική μου είναι καλή σχετικά, ψιλομεγάλο μέγεθος, αλλά paperback. Επένδυσε ακίνδυνα σε αυτή που που βρήκες λοιπόν (αν και οκ, υποθετικά μιλάω πάντα).
Χαχαχαχαχα… :lol: Βασικά τρέμω στην ιδέα του να το λάβεις κάποτε αυτό το βιβλίο. Πραγματικά. Φοβάμαι μήπως γίνει καμιά συντέλεια του κόσμου ξέρω γω. :-s
ειμαι σιγουρος ότι θα έρθει την ημέρα που θα κλείσω χρόνο απο την παραγγελία…που παίζει να είναι τώρα κοντά…και δεν εχω και χρήματα τώρα.!! :lol:/ #-o
μαρεσει που πιστεύουν οτι θα έρθει και έχουν το όνομα μου καρφιτσωμένο εκεί μπροστά.,:!:
*λες το τρίπτυχο βαγγελης-ποε-παπασωτηριου να φέρει το τέλος του κόσμου???!! cool.!! θα γραφτώ στην ιστορία.!
Πάντως και εγώ πλέον από τότε που ασχολήθηκα με Μάρτιν τον φάντασυ χώρο τον έχω ψιλοπαρατήσει. Μου φαίνονται πολύ φτωχοί σε ποιότητα οι περισσότεροι! Το έχω γυρίσει και εγώ σε ιστορικό μυθιστόρημα η επιστημονικής φαντασίας! Διαβάζω αυτή την περίοδο το Hyperion Cantos του Dan Simmons. Πολύ ενδιαφέρουσες ιδέες αυτός ο συγγραφέας. Προτείνω και το Ilium από τον ίδιο που είναι μια πολύ ωραία sci-fi ιστορία βασισμένη στην Ιλιάδα.
Αγαπημένη σειρά sci-fi που το στυλ της μου θύμισε λίγο Μάρτιν. Ο ρεαλισμός, η πλοκή και τα κίνητρα των χαρακτήρων είναι ο Gap cycle (http://en.wikipedia.org/wiki/The_Gap_Cycle) του Stephen Donaldson (του οποίου η fantasy δουλειά τα Χρονικά του Thomas Covenant για μένα δεν διαβάζονται με τίποτα) . Πολύ gritty και για πραγματικά γερά κότσια! Πραγματεύεται πολύ ενήλικα θέματα και με αρκετή σκληρότητα! Και έχει και μερικούς από τους πιο ενδιαφέροντες αντι-ήρωες. Antiheroic space opera:)
θα πάθεις χοντρή πλάκα με αυτά, θα κολλήσεις άγρια, θέλω να τα ξαναδιαβάσω αλλά τελικά έπιασα λίγο lovecraft αυτές τις μέρες μια και βρήκα επιτέλους μερικά που δεν είχα.
Τα 3 πρώτα Hitchhiker είναι πάντως όλα τα λεφτά, το τελευταίο δεν ανήκει ακριβώς στην σειρά, είναι μια βιογραφία του συγγραφέα, πάντως έχει ενδιαφέρον.
Ok, συμφωνώ ότι ήταν αρκετά καλό βιβλίο και σαφώς πιο διαφορετικό από τα προηγούμενα, αλλά…
[SPOILER]- σε κάποια σημεία ένιωθα ότι ο Drizzt είναι κομπάρσος, πέρα από τις άπειρες λεπτομέρειες της μάχης κλπ. δεν έδινε και καμία πληροφορία για το τι σκέφτεται. Πολύ σκοτώνω για να σκοτώνω φάση, καλύτερα να τον στείλει πάλι στη μετζομπερατζαν!
Τζάρλαξλ θεός…!Δεν πεθαίνει ποτέ ρε!!
Συγκινήθηκα λίγο με Μπρούενορ…και Γούλφγκαρ 0.0 δε θα μάθω ποτέ πως πέθανε ο βάρβαρος
Ρε είμαστε σοβαροί? Παίζει να ζει δηλαδή ακόμα ο Εντρεράι?8O[/SPOILER]
Κατά τα άλλα, καλό βιβλίο αν και με περίεργο τρόπο γραψίματος. Περιμένω τα άλλα 2!
[SPOILER]
-Πιθανολογώ πως ο Τζαρ θα είναι υπεύθυνος αν ζει ο Αρτέμιος. Από τη πρώτη στιγμή πίστευα ότι ο γρίζος είχε κάποια σχέση με τον καλό μας δολοφόνο, ίσως γιος αρχικά, τώρα πιστεύω ότι είναι ο ίδιος. Από στιγμή σε στιγμή περίμενα να αναφέρει το θαυμαστό στιλέτο.
-Θα ήθελα και εγώ να μάθω πως πέθανε ο Γούλφγκαρ αν και πιθανολογώ όχι σε κάποια μάχη αλλά από γηρατειά.
-Συμφωνώ με Drizzt. Άνετα γυρίζει μετζομπερατζαν, για πλάκα. killing machine once again. Πολύ περιγραφή όπως πάντα από τον Salvatore στις μάχες, που κουράζουν σε ορισμένα σημεία, ειδικά όταν θες να μάθεις πως προχωρά η υπόθεση.
-Σεπτέμβρη θα έχουμε το δεύτερο βιβλίο. Πόσο μου τη σπάει η αναμονή…Όταν άρχισα να διαβάζω και ήξερα ότι με περιμένουν 20 βιβλία…αχ ωραίες εποχές… [/SPOILER]
Δεν ξέρω για warhammer αλλά μιας και αναφέρεις βιβλία βασισμένα σε video games, όσες νουβέλες warcraft έχω διαβάσει είναι από καλές έως φανταστικές.
[SPOILER]Ειδικά εκείνη που περιγράφει την ζωή του Thrall και πως απελευθέρωσε τα ορκ από τα internment camps. Η σκηνή που συναντάει τον Hellscream πρώτη φορά και ο τρόπος που περιγράφει ο συγγραφέας τον μεγάλο οπλαρχηγό είναι σοκ και δέος. Τώρα διαβάζω Arthas: Rise Of The Lich King. Έχω φτάσει στο ειδύλλιο με Jaina, μέχρι στιγμής όχι τίποτα ιδιαίτερο, αλλά ανυπομονώ για την συνέχεια. [/SPOILER]
Βέβαια σίγουρα παίζει ρόλο το να έχεις παίξει τα παιχνίδια. Η απόλαυση του να τα βλέπεις όλα σε βιβλίο είναι μεγάλη.
Πάντως ένας φίλος μου που έχει κάτι τόμους-τούβλα warhammer στα αγγλικά, λέει ότι γαμάνε και η αλήθεια είναι ότι, μόνο που βλέπεις τον όγκο τους, θες να τα διαβάσεις.
Εγώ ξεκίνησα Dragonlance και δηλώνω ήδη φαν. Αν και δεν έχω τελειώσει ακόμα το πρώτο, μου αρέσουν όλοι οι χαρακτήρες και είναι τόσο καλογραμμένο. Εχοντας διαβάσει τα βιβλία του Salvatore, χαίρομαι που δεν έχει τόσες σκηνές μάχης.
Ζήτω ο Τάνις το μισοξωτικό!
Καλά καλά και ο Ρέστλιν…αλλά πολύ psycho
Έτσι ρε γμτ, dragonlance, επιτέλους! Καλά, psycho o Raistlin μεν… αλλά περίμενε και θα γίνεις και συ φαν σταδιακά.
Κατα τ’ άλλα δε το συζητάω, Τάνις μεγάλη και διαχρονική αγάπη, το ίδιο και ο Sturm (αν και για τον Sturm πρέπει να φτάσει κανείς στο δεύτερο βιβλίο για να νιώσει).
Κατα τ’ άλλα εγώ περιμένω το Clash of Kings απο μέρα σε μέρα να μου ρθει και για να πνίξω την περιέργεια μου άρχισα να το… ακούω μέσω audiobook! Ομολογώ τα σπάει το audiobook, βάζεις ακουστικά στ’αυτί και χάνεσαι ένα πράγμα.
