Broken Empire μεγάλο έπος! Και πολύ ιδιαίτερο! Καλά θα κάνεις και θα πας σε Ruin. Είναι καλύτερο από την αλλη τριλογια του Lawrence. Ελπίζω να ανακάμψει με το καινούργιο του κονσεπτ αυτός. Κάτι με μια Red Sister σε νέο σετινγκ
Tι κακό αυτά τα ταχυδρομεία στις γιορτές. Μου χουν στείλει απο το book depository το Wrath από τις 16 Δεκέμβρη και ακόμα να ρθει! Όσο περιμένω είπα να το γυρίσω πάλι στο sci fi και ξεκίνησα τα Foundation του Αsimov και πραγματικά εξεπλάγην πολύ ευχάριστα. Συνήθως δεν μου αρέσουν οι παλαιοί συγγραφείς, αλλά είναι φοβερό πόσο μη outdated και μοντέρνος είναι σε αυτά που γράφει και ας είναι του 50.
Σε μενα ηρθε πριν 2 βδομαδες και θα το αρχισω αυριο-μεθαυριο. Οσο για το Gramm’s Hold που εγραψες, “this battle’s growing into a fine song” και μονο δακρυα =’/
1 Like
Στο Gramms μ αρεσε πολυ κ η προοπτικη του εχθρου. Βλεπε Ulfilas.
Παιδιά έχει διαβάσει κανείς το The Passage( Περασμα) του Cronin στα Ελληνικά? Εχει γίνει καλή μετάφραση? Post apocalyptic είναι και βλέπω ότι περιέργως στα Ελληνικά είναι πολύ φτηνότερο από ότι στα Αγγλικά.
Στα πιο του χώρου να πω οτι το Foundation ήταν καταπληκτικό. Ειδικά αν σκεφτείς πότε γράφτηκε. Σύντομα θα την πιάσω όλη την σειρά. Επειδή όμως το Wrath δεν έφτανε είπα να ξεκινήσω κ κάτι άλλο που θεωρείται ψιλοκλασικ. Λογικά αρκετοί έδω θα το χετε διαβάσει. Το Υφαντό της Φιόναβαρ του Kay. Σκεφτόμουνα μολις φτάσει το Wrath να το αφήσω, αλλά τελικά μ αρέσει πολύ, δεν το περίμενα επειδή είναι παλιός συγγραφέας, και αποφάσισα να το τελειώσω. Το χω και στα Ελληνικά και κυλάει γρήγορα. Γενικά διαπιστώνω ότι γερνώντας με τραβάνε πολύ 2 “άκρα” της φανταστικής λογοτεχνίας. Το grimdark που ναι και της μόδας και τα αγνά επικορομαντικά τύπου Tolkien, Kay κτλ.
Είδα ποστ και λέω θα τέλειωσε το wrath και “ποτε πρόλαβε ρε μλκ” και τέτοια, τελικά όλα οκ :")
χαχαχα προχτές μου ρθε. Επειδή το Fionavar λέει πολύ και θα τελειώσει γρήγορα, σε καμιά βδομάδα το πολύ με βλέπω να ολοκληρώνω το έπος του Gwynne. Ο οποίος by the way είναι πολύ ωραίος τύπος. Συνιστώ να τον κάνεις φίλο fb πχ, αν εχεις. Του χω μιλήσει πολλές φορές και έχει κάτσει να συζητήσει κανονικά θέματα για τα βιβλία. Πολύ συμπαθητικός και προσβάσιμος. Αντιθέτως πχ με τον Lawrence, που ενώ ξεκίνησε έτσι, όσο η φήμη του μεγαλώνει, η έπαρση του και η προσπάθεια για προβολή των βιβλίων του να χει αυξηθεί κατακόρυφα.
Τον έκανα, έστειλα και μήνυμα αλλά ταλαιπωρείται με πνευμονία εδώ και πόσες μέρες, ο γιος του κάνει τα updates οπότε ίσως θα πρέπει να το στείλω πάλι μετά από λίγο καιρό αν θέλω να πάρω απάντηση =Ρ
Δεν ξέρω πότε θα το τελειώσω γιατί έχουν πέσει πολλά τις τελευταίες μέρες και δε διαβάζω πάνω από 50 σελίδες κάθε βράδυ, αλλά αν μου έλεγε κάποιος “βρες ένα βιβλίο για το κανάλι μας για να το κάνουμε το επόμενο GoT” άνετα θα διάλεγα αυτή τη σειρά.
Ναι ειχα ανησυχήσει κιόλας και του στελνα και εγώ, ώσπου μου απάντησε σε κάποια φάση ότι είναι καλύτερα, αλλά ακόμα αναρρώνει και μπαίνει σιγά σιγα σε κανονικούς ρυθμούς. Και εγώ είμαι της άποψης ότι θα ταν τέλειο για σειρά. Έχει την απαιτούμενη δράση και την παντελή έλλειψη σάχλας. Δυστυχώς δεν έχει την αναγνώριση ακόμα. Πήγαν πχ και κάνανε σειρα τα Shannara. Από τα πιο χαμηλά σε ποιότητα αναγνώσματα του είδους. Δυστυχώς όλα αυτά τα στούντιο, παραγωγοί κτλ, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, φτιάχνουν κάτι με σκοπό να πιάσουν από τον πιο χαμηλό και ανειδίκευτο “πελάτη”, για να χουν οσο το δυνατόν μεγαλύτερες πωλήσεις με αποτέλεσμα η ποιότητα και οι επιλογές να ναι πολύ ¨φτηνιάρικες".
Τελικα το Υφαντο της Φιοναβαρ με χει μαγεψει, οποτε θα κατσω να τελειωσω κ τα 3 πριν να πιασω το Wrath. Μου χε λειψει αυτου του ειδους η ποιητικη επικορομαντικη γραφη τυπου Σιλμαριλιον.
σπόιλερς για το wrath:
250 σελίδες μέσα σε 2 μέρες, απλά απίστευτο βιβλίο, απίστευτη σειρά, ένα όμορφο ταξίδι τέλειωσε και δεν μπορώ να περιγράψω το πώς νιώθω, οπότε:
*με ξεγέλασαν οι μαύρες σελίδες στο τέλος και περίμενα επίλογο με σκηνικά σε otherworld με meical κλπ =Ρ
* “let her go” - “poor choice of words” μου θύμισε μπάτμαν και το “how many knives do you possess?” - “better too many than to few” νομίζω είναι tribute στον Logen :")
* ΔΑΚΡΥΣΑ απ’τα γέλια με τον Craf στο τέλος :""""""""")
Τεράστια σειρά, περιμένω με το καλό το επόμενο βήμα του Gwynne (edit, μόλις είδα ότι φέτος μάλλον θα βγει το Dread, στον ίδιο κόσμο, 130 χρόνια μετά το τέλος του Wrath), μέχρι τότε RedViper όποτε διαβάζεις κάτι αξιόλογο ξέρεις πια, περιμένω ποστ εδώ <3
Θα αφήσω να περάσει λίγος καιρός με κάτι non fantasy βιβλία που έχω εδώ δίπλα και περιμένουν τη σειρά τους και μετά ξεκινάω το Vagrant και βλέπουμε.
Πολύ χαίρομαι που σ αρεσε. Εχει παει λιγο πισω το διαβασμα μου αυτο το διάστημα, αλλά ανυπομονώ να ξεπετάξω τα Φιόναβαρ, που ναι πολύ ωραίο, και να πιάσω το Wrath! Aπό παντού ακούω πόσο καλό είναι
Ναι, ήταν ΕΠΟΣ, και ίσως αυτό φταίει που ακόμα δεν έχω χαρεί όσο περίμενα το Vagrant. Τελείως διαφορετικό ύφος εννοείται, αλλά έχω φτάσει στη μέση και δε θέλω να το παρατήσω γιατί βλέπω ότι είναι καλό και έχει να δώσει πράγματα και από την άλλη δεν είμαι καθόλου στο mood και δεν μπορώ να το νιώσω με τίποτα. Ελπίζω να αλλάξω γνώμη γιατί έχω ήδη παραγγείλει και το Malice :")
Η αληθεια ειναι οτι ειναι για πιο εξιδεικευμενο μουντ. Ελπιζω να ανεβει στην εκτιμηση σου σιγα σιγα. Εμενα με ειχε ενθουσιασει απο την πρωτη σελιδα. Το θυμαμαι χαρακτηριστικα. Ηταν οτι εψαχνα τοτε
Εφτασε η ωρα 15 χρονια+ μετα, να διαβασω για μια μονομαχια αντιστοιχη αυτης του Red Viper με το Βουνο…Νταρμαιντ εναντιων Γουαδαχ. Υφαντο της Φιοναβαρ. Εφτασε σε ενταση κ αγωνια τον Μαρτιν κ σε επικοτητα το Σιλμαριλλιον. Απιστευτο ντιουελ! Ποτε δεν φανταζομουνα ο.τι θα μου αρεσε τοσο αυτη η τριλογια που σνομπαρα αδικα τοσα χρονια…
Μεγάλη μέρα σήμερα. Ξεκινάω επιτέλους το Wrath. Μεγάλη μέρα όμως γιατί τελείωσα και το Υφαντό της Φιόναβαρ. Τεράστιο έπος. Απέχει πολύ βέβαια από τα νέα στανταρ της φανταστικής λογοτεχνίας, αλλά αυτό ειναι για μένα και το ατού του. Γεμάτο δυνατές όμορφες συμβολικές στιγμές. Γεμάτο αγνό έπος. Καθήκον, θυσίες, εξιλέωση. Φως. Σκοτάδι. Ρομαντική σκηνογραφία. Ομορφη ποιητική γραφή. Άπειρες σκηνές που μου χουν αποτυπωθεί. Μακάρι να μουν καλός ζωγράφος να τις έκανε εικόνα! Θεωρώ ότι όποιος νιώθει νοσταλγία για γραφή τύπου Σιλμαρίλιον εδώ θα βρει πολλά σημεία για να φτερουγίσει η επικορομαντική ψυχούλα του 
1 Like
Παει κ το Wrath. Εξαιρετικη σειρα κ πολυ καλο τελος. Φοβερη αγωνια, θυσιες, εξιλεωσεις, δικαιοσυνη κτλ. Φοβερες σκηνες δρασης. Αυτο ηταν κ το μονο που με χαλασε πολυ λιγο. Ηταν πολυ action oriented. Γι αυτο κ για μενα το Ruin παραμενει το αγαπημενο απο αυτη την πολυ αγαπημενη σειρα.
Κοτσαρω κ ενα αρθρακι εδω για καποια βιβλια που οσα χρονια κ να περασουν νομιζω οτι παντα θα τα συλλογιεμαι. Σχεδον δεν περναει μερα που να μην σκεφτομαι κατι γι αυτα.
http://fantasy-faction.com/2015/the-book-of-the-new-sun-by-gene-wolfe
“…We experience the entire world through Severian’s incredibly suspect eyes, which allows Wolfe to ask questions about how perspective shapes reality, and whether or not there can be such a thing as objective truth when we are all subject to how our own perceptions warp the reality we perceive. In a final master stroke, Severian’s fate at the end of the book throws all of what comes before into a new context, with the Severian who is telling us the story possibly altering the story to make things more easy for the Severian experiencing the story. Wolfe reminds us that everyone telling a story has an agenda, and that the story teller is the great unseen but powerful character in every story, shaping what the reader sees and experiences for their own purpose”
1 Like
Εγώ τέλειωσα το Vagrant αλλά ήμουν τόσο εκτός κλίματος που ακύρωσα την παραγγελία του Malice, ίσως κάποια στιγμή στο μέλλον να το πιάσω πάλι.
Τέλειωσα το Half A King του Abercrombie και, ενώ έφυγε νεράκι, μου φάνηκε πολύ meh συγκριτικά με την First Law τριλογία. Λογικό από τη μία γιατί όπως λέει και ο ίδιος η Shattered Sea τριλογία είναι πιο πολύ YA oriented και κάθε βιβλίο σχεδόν το 1/3 σε σελίδες από τα άλλα. Από την άλλη, αν ήθελα κάτι τόσο “απλό” και ΥΑ θα συνέχιζα κάποια σειρά του Feist : P Οπότε, το συγκεκριμένο μπαίνει στον πάγο προς το παρόν.
Με τον Gene Wolf σκεφτόμουν να ασχοληθώ από τότε που διάβασα τα διθυραμβικά σχόλια του Gaiman, αλλά ακόμα δεν έτυχε =(
Έχω παραγγείλει το Red Sister του Lawrence και μέχρι να φτάσει (20/4) θα πιάσω την άλλη τριλογία του μια που βρήκα το πρώτο βιβλίο σε μεγάλο hardcover προσφορά 8ευρώ στην Άγνωστη Καντάθ στη Θεσσαλονίκη. Που, btw, τι ωραίο βιβλιοπωλείο ρε γμτ, αλλά με τόσο όγκο κυκλοφοριών πια δε με παίρνει να τα αγοράζω όλα από εκεί και να δίνω +5 ευρώ περίπου για κάθε βιβλίο σε σχέση με τα (σκατά στα) public ή στο bookdepository, μόνο κάνα βιβλίο το μήνα για στήριξη ή αν έχει καμιά προσφορά. Πείτε όσοι ξέρετε (Red Viper δηλαδή) αν υπάρχει και στην Αθήνα κανα τέτοιο μικρό/χαριτωμένο/ψαγμένο fantasy/scifi βιβλιοπωλείο, ή από πού ψωνίζετε τέλος πάντων.
την συλλογη The Great Leveller, του Abercrombie την διαβασες?
ουσιαστικά είναι η συνέχεια της First Law και imho, ενα επίπεδο πιο πάνω, τουλάχιστον τα πρώτα 2(Best Served Cold και Heroes-ειδικά το 2ο) που έχω διαβάσει
*το half a king πάντα σε κατηγορίες YA το βρίσκω και για αυτό και δεν ασχολήθηκα
Κριμα για το Vagrant. Μ αρεσε πολυ. Για Lawrence εχω μια καποια αγωνια για το Red Sister γιατι ενω τα Broken Empire μ αρεσαν πολυ, τα ρπομενα μου φανηκαν πολυ χλυαρα για το γουστο μου. Οσο για την Αγνωστη Κανταθ εχεις απολυτο δικιο φιλε μου. Πολυ ομορφο μαγαζι. Εδω Αθηναειχαν κανει μθα προσπαθεια στο κεντρο με το Cube, παραλιγο να δουλευα εκει, αλλα τελικα δεν επιασε κ εκλεισε. Νομιζω ηταν πολυ ακριβο. Προσωπικα, οποτε δεν παιρνω απ εξω, προτιμω το Public. Ok αμφιλεγομενοι επιχειρηματιες, αλλα το fiction department του κ τα κομιξ στο Συνταγμα ειναι απιστευτα ενημερωμενα κ με πολυ καλες τιμες συνηθως οποτε βολευομαι.
Για Abercrombie τα χω κ γω τα κανουργια τα χαλφ, αλλα πολυ young adult ακουω κ δεν ψηνομαι. Το Heroes το χω διαβασει κ μ αρεσε πολυ αν κ προτιμω τα First Law. Τωρα μετα απο την εποποιια του Gwynne το γυρισα σε κατι πιο μοντερνο αν κ εξισου μεγαλη αγαπη, τα ποστ αποκαλυπτικ. Αρχισα αυτο το Passage του Cronin. Η αρχη εχει παει αρκετα καλα