Πριν μια βδομάδα έφτασαν και τα 4 υπόλοιπα του Abercrombie οπότε έχουν πάρει και αυτά τη σειρά τους, σίγουρα θα τα διαβάσω όλα πριν τελειώσω τη ΥΑ τριλογία. Στο bookdepository είχε το Great Leveller σε έναν τόμο αλλά έδωσα 4ευρώ παραπάνω και τα πήρα το καθένα ξεχωριστά για να μπορώ να τα παίρνω μαζί μου σε τρένα, μέσα στην τσάντα κλπ
@Red Viper, για το Vagrant κι εγώ στεναχωρέθηκα ρε μλκ :") Φαίνεται ότι είναι κάτι τόσο ιδιαίτερο, είδα τώρα ότι βγαίνει και το 3ο και πάλι ψήθηκα αλλά δε γίνεται αν δεν είμαι στο σωστό mood, τις τελευταίες 50 σελίδες τις διάβασα με το ζόρι και δε γίνεται έτσι. Δε φταίει το βιβλίο, εγώ φταίω (!)
Όσο για την τριλογία ΥΑ του Abercrombie, το “πρόβλημα” δεν είναι ο πιο απλοϊκός τρόπος γραφής του αλλά ότι αυτό το “απλό” περνάει σε όλα, χαρακτήρες, πλοκή, ανατροπές (οκ μία έχει). Ξαναλέω, πολύ θετικό ότι κυλάει ευχάριστα και γρήγορα και σε 2 μέρες το έχεις τελειώσει άνετα ή αν έχεις κάνα ταξίδι πχ αλλά μέχρι εκεί.
Tι γινεται εδω ρε παίδες? Βαλτώσαμε? Εγώ έχω χαθεί στην post Apocalyptic USA του Passage. Μ αρεσει παρα πολυ. Τελειωνω τωρα το 2ο της τριλογιας. Iδανικο για οποιον γουσταρει Stand, ατμοσφαιρα Walking Dead με μικρες κοινωνιες ανθρωπων φοβισμενες κτλ και Fallout λιγουλακι.
Πηρα και κατι σε επικο που εχω ακουσει πολυ καλα λογια. Εχει διαβασει κανεις να μας πει γνωμη?
Έχει διαβάσει κανείς τα novels του Walking Dead; Λέει τίποτα το Rise of the Governor; Βασικά θα πάρω σίγουρα το Tower Of the Swallow και ψάχνω κάνα 2 ακόμα για να πιάσω τα 30€.
Δεν εχω διαβασει. Παρε να μας πεις. Ελπιζω να ναι καλυτερο απο την σειρα . Αυτο που διαβαζα το ποστ αποκαλυπτικ ενω μεχρι και το 2ο ηταν πολυ καλο, το 3ο μερος, City of Mirrors, ηταν απο τις μεγαλυτερες απογοητευσεις που χω διαβασει. Το χασε εντελως κατε με ο συγγραφεας.
Ξεκινησα και αυτο το Emperor’s blades για το οποιο εχω διαβασει αποοθεωτικα σχόλια. Ειμαι 140 σελιδα και κυλαει νεράκι αλλα προς το παρον είναι τιγκα στα κλισε. Το ανεφερα σε ενα γκρουπ στο φμπ και πεσαν να με φανε Δεν ξερω. Ισως εχω γερασει, αλλα τα στανταρ μου εχουν ανεβει πολυ. Μου γραφει ο αλλος, γι αυτο διαβαζω φαντασυ φιλε μου. Για τα κλισε της. Μου φανηκε τοσο ακυρο σαν δηλωση. Και μενα μ αρεσει να χει καποια tropes που λεμε και τα οποια εχουμε αγαπησει, αλλα να ναι και η γραφη καλη και οχι κλισαρισμενη. Τρανο παραδειγμα ηταν για μενα το Υφαντο της Φιοναβαρ <3 . Δεν ξερω αν θα το συνεχισω αυτο το Emperors Blades γιατι εχω παραγγειλει μια σειρα που θεωρειται κλασσικη στο ειδος. Memory, Sorrow and Thorn του Williams. Εχει διαβασει κανεις? Ειδα οτι εχει μεταφραστει και στα Ελληνικα.
Το Tower of Swallow το χω παει λιγο πισω γιατι ειναι πολυ ακριβο το ατιμο. Θελω να πεσει λιγο η τιμη. Τα ιδια και για το Beren & Luthien
Ρε παιδια! Τι επος ειναι αυτος ο Guy Gavriel Kay! Πραγματικα δεν μπορω να πιστεψω οτι τον σνομπαρα τοσα χρονια. Μετα το Υφαντο της Φιοναβαρ ειπα να πιασω και το Τιγκανα. Απιστευτος συγγραφεας. Σε ποιοτητα γραφης εχει γινει σιγουρα ενας απο τους 3-4 αγαπημενους μου. Απιστευτη προζα. Συναισθημα. Σκηνογραφια. Μεταφερεσαι κατευθειαν εκει. Καταπληκτικοι χαρακτηρες και οχι μονο αντρες. Δεν θυμαμαι αλλον φαντασυ συγγραφεα που να γραφει τοσο πειστικα γυναικειους χαρακτηρες, με αποτελεσμα οι σχεσεις που προκυπτουν να συγκινουν πραγματικα. Οι σχεσεις γενικοτερα. Οχι μονο ερωτικες. Ο τυπος γραφει για παθη με φοβερο τροπο. Παθη, μιση, αγαπη, ελευθερια κτλ. Το Τιγκανα ειναι αρκετα διαφορετικο απο οτι συνηθως διαβαζουμε στον χωρο. Ακολουθει τις προσπαθειες μιας ομαδας επαναστατων για να αποκτησουν πισω την χαμενη τους πατριδα. Ολα αυτα σε ενα κοσμο που θυμιζει Ιταλια, και οχι μονο, της Αναγεννησης. Το worldbuilding του νομιζω ειναι ασυγκριτο. Πως καταφερνει να κανει τοσο ζωντανο ολο αυτο τον κοσμο μεσα σε ενα ουσιαστικα βιβλιο ειναι μεγαλο επιτευμα. Ο κοσμος του ζει και αναπνεει και σε κανει να νιωθεις οτι ειναι υπαρκτος. Τι να πω. Καλλιο αργα παρα ποτε πραγματικα!
Συνεχιζω την ενημερωση
Μενοντας στο κλιμα των oldies but goldies επιασα το Dragonbone Chair του Tad Williams. Eχει μεταφραστει κ στα Ελληνικα. Θρονος απο Δρακοκοκκαλο νομιζω. Δεν ξερω τι με χει πιασει η αν εχω γινει a weakling, αλλα παλι ενθουσιαστηκα! Δωσε μου παλαιου τυπου ιστοριες, καλο κακο, επιβλητικα τοπια και τρελαινομαι. Αυτη η σειρα, “Memory, Sorrow, Thorn” εχει πει ο Μαρτιν ηταν η αφορμη για να ξεκινησει να γραφει το Song of Ice anf Fire. Και ναι ειναι η αληθεια καταλαβαινω απολυτα τι παιχτηκε. Καποια κονσεπτ πχ του Μαρτιν, ο αιωνιος χειμωνας και οι Αλλοι ειναι στανταρ επηρεασμενα σε πολυ μεγαλο βαθμο απο την σειρα του Ουιλλιαμς.
Επειδη ειναι παλαιου τυπου δεν σε ριχνει κατευθειαν στα βαθια, αλλα εμενα μου αρεσει πιο πολυ αυτο το ειδος γραφης. Αργο build up γεματο ατμοσφαιρα, world building, lore κτλ το οποιο ολο και κλιμακωνεται με συνεπεια με το που το τελειωσα να ξεκινησα το επομενο. Αυτο που με αγγιξε πραγματικα ειναι οτι οτι γινοταν μου αρεσε. Οτι μερος πατησανε μου αρεσε. Εχει πραματα που πραγματικα λατρευω. Απατητα δαση, χιονισμενα βουνα, πολυ χιονι, αρχαια ερειπια και πολεις, δαιδαλωδη καστρα με μεγαλες σπηλιες απο κατω που γινονται διαφορα, ξωτικα τυπου Tolkien, δηλαδη πιο αμφιλεγομενα και επιβλητικα απο οτι συνηθως κτλ κτλ. Πολυ ωραια πραματα!
Επενδυστε αφοβα αν ειστε του κλασικ!
εγω ξεκινησα το chronicle of the unhewn throne του brian staveley, ειναι βεβαια λιγο young adult literature η φαση, θα γραψω εντυπωσεις οταν το τελειωσω.
Τελειωσα και το δευτερο μερος της σειρας Memory, Sorrow and Thorn του Williams, το The Stone of Farewell και ειμαι παλι πολυ ικανοποιημενος. Αργο στορυ αλλα πολυ ομορφο. Το Worldbuilding του το λατρευω. Φοβερα μερη και ιστοριες. Τα Ξωτικα του στα οποια σ αυτο το μερος εμβαθυνει, ειναι καταπληκτικα. Εχουν πολυ απο το δραμα και το μεγαλειο των Ξωτικων του Τολκιν, αλλα σε ενα αρκετα διαφορετικο και πρωτοτυπο πλαισιο. Εμφανισιακα μου θυμιζουν πολυ τα σχεδια που χει ο κανει ο φοβερος Ιαπωνας Yoshitaka Amano για τον Ελρικ. http://i.imgur.com/wsJmXk0.jpg
Το ωραιο με το γραψιμο του ειναι οτι παρολο που το στορυ ειναι αργο, απολαυστικο για μενα, περιγραφικο κτλ, οταν πρεπει να φορτσαρει η να υπαρξει κορυφωση το κανει μαεστρικα. Ενω πολυ ωραιες ηταν και οι διασπαρτες καπως Horror στιγμες οι οποιες παρουσιαστηκαν τωρα που το Κακο εχει εξαπλωθει σαν πανουκλα στην γη. Φυγαμε για το τριτο μερος!
Εμενα δεν μ αρεσε. Ομορφη γραφη, αλλα δεν μ αρεσε καθολου ο πρωταγωνιστης κ η πλοκη. Κλασικος γαμαω εγωκεντρικος μη ρεαλιστικος τυπος σε ενα ψιλοχαρυποτερ σκηνικο σε χαι φαντασυ πλαισιο. Απο την αλλη εχεινεκατομμυρια φανς οποτε πιθανως να σ αρεσει
Πρόσφατα διάβασα το πρώτο βιβλίο του kingkiller chronicle στην αρχή το λάτρεψα αλλά όταν το τελείωσα το μίσησα λιγάκι. Πολλά πράγματα άρχισαν να με κουράζουν, ο πρωταγωνιστής είναι απίστευτα ταλαντούχος στα πάντα και γενικά φέρει χιλιάδες προτερήματα, το worldbuilding φαίνεται ωραίο στην αρχή αλλά αργότερα με άφησε τελείως αδιάφορο, το φινάλε ήταν έτσι και έτσι και το χειρότερο όλων οι θηλυκοί χαρακτήρες.
Μόλις τελείωσα το oathbringer (stormlight archive 3), η σειρά πάει για πολύ μεγάλα πράγματα. Είναι δύσκολο να την περιγράψω καθώς το πρώτο βιβλίο ξεκινάει αργά αλλά η πλοκή εξελίσσεται σε τεράστιες διαστάσεις αργότερα, το worldbuilding είναι κορυφαίο για μένα, το σύστημα μαγείας, οι πολιτισμοί, η ιστορία του κόσμου, η οικονομία, τα καιρικά φαινόμενα, τα αντικείμενα δύναμης, η τεχνολογία, οι άλλοι κόσμοι, οι θεοί, οι χαρακτήρες είναι όλα εξαιρετικά.
Έχω διαβάσει το Name of the Wind, το θεωρώ πολύ καλό. Ταξιδιάρικο, αθώο αλλά με ένα υποδοριο μυστικισμό και σκοτάδι που καλύπτει το κύριο mission του ήρωα, ωραία και περιπετειωδης πλοκή και όμορφες πλην όμως απλοϊκές ψυχογραφησεις των ηρώων. Δεν θα διαφωνήσω με τους από πάνω, ο ήρωας είναι όντως υπερβολικά γαματος, αλλά αυτή ακριβώς η old school αφέλεια και αθωότητα εμένα μου αρεσει. Ίσως σε ένα βαθμό και γιατί η shock culture των τελευταίων ετών σε κινηματογράφο και τηλεόραση μου γέννησαν την ανάγκη για κάτι πιο ασφαλές και ταξιδιάρικο.
Και εγω καπως σαν τον Ζirow. Στην αρχη μ αρεσε, αλλα απο την μεση κ μετα με κουρασε πολυ. Μια ακομα λεπτομερεια milosavljevic που μπορει να σε ενδιαφερει ειναι, οτι ειναι τριλογια και το τριτο βιβλιο το χει καθυστερησει πολλα χρονια και δεν ειναι και σιγουρο οτι θα εκδοθει καποτε. Απο οσο ξερω εχει καποια θεματα ψυχολογιας και εχει δηλωσει οτι το γραψιμο δε τον γεμιζει πια. Εχουν ξενερωσει πολλοι οι φανς γτ η ιστορια εχει μεινει στην μεση.
Για την αφελεια και το ταξιδιαρικο που αναφερει ο ακεφαλοςκαβαλαρης τα οποια απολαμβανω και εγω πολυ, να πω οτι ειναι ιδανικη αυτη η σειρα που χω αναφερει πιο πανω κ που τελειωνω τωρα το 4ο και τελευταιο της μερος. Memory, Sorrow and Thorn. Οτι πρεπει αν καποιος θελει θαλπωρικο, ατμοσφαιρικο φαντασυ με πολυ ωραιο world building.
και ψάχνω κάνα 2 ακόμα για να πιάσω τα 30€.
. Αυτο που διαβαζα το ποστ αποκαλυπτικ ενω μεχρι και το 2ο ηταν πολυ καλο, το 3ο μερος, City of Mirrors, ηταν απο τις μεγαλυτερες απογοητευσεις που χω διαβασει. Το χασε εντελως κατε με ο συγγραφεας.
