Δεν ξέρω ρε γμτ… έχω πολλές επιφυλάξεις για το πόσο επιτυχημένη θα είναι η μεταφορά. Βέβαια, το ότι εμπλέκεται ο ίδιος ο Kay στο όλο project, είναι παρήγορο και παρέχει κάποιο εχέγγυο ότι θα σεβαστούν το πνεύμα και το ύφος των βιβλίων αλλά και πάλι…
Πάντως το Υφαντό έχει πολύ ζουμί και είναι καλή πρώτη ύλη για να δημιουργηθεί ενδιαφέρουσα σειρά… πολλοί χαρακτήρες, πολλά story arcs… για να δούμε.
Ειμαι αισιοδοξος λογω βιβλιων, συγγραφεα κ του Ορφαν Μπλακ που ταν σειραρα
Ωωω τι λετε, πολυ περιεργο βιβλιο για να το μεταφερεις το Υφαντο, αλλα ευτυχως πανε σε σειρα, με τιποτα δεν θα εβγαινε καλο σε ταινιες.
Αντε να παει καλα να δουμε και την Τιγκανα καποτε, ονειρο.
Ναι μακαρι να παει καλα να γινει κ το Τιγκανα. Αμα γινει καλη δουλεια θα πεσει συγκινηση
Δεν ξερω αν το εχει ηδη καποιος αναφερει, εκεινο που ξερω ειναι οτι δεν πρεπει να
το χασει κανεις φιλος της “σκληρης” ε.φ.
Μιλαμε για εντελως πρωτοτυπη προσεγγιση ενος χιλιοειπωμενου
θεματος(απειλη απο εξωγηινο πολιτισμο).Ειναι μερος τριλογιας και εχοντας ηδη διαβασει
και το δευτερο μπορω με σιγουρια να μιλησω για instant classic.Δεν εχω γνωμη για την μεταφρασμενη εκδοση απλα ελπιζω η μεταφραση να εγινε απευθειας απο το πρωτοπυπο(κινεζικα).
Ελπίζω να μην είναι τίγκα στους επιστημονικούς όρους, είχα διαβάσει γιαυτό ότι έχει αρκετή φυσική μέσα κτλ.
Δεν θυμαμαι να με κουρασε σε αυτον τον τομεα αν και καθε βιβλιο hard scifi που σεβεται τον εαυτο του εχει καποια δοση εκλαικευμενης φυσικης.
Ισχυει αυτο. Μαλλον ειναι και απαραιτητο στοιχειο.
Εγω τελειωσα την σειρα Memory, Sorrow & Thorn του Τad Williams. Μου πηρε κανα τριμηνο. Πρεπει να ταν πανω απο 3000σελιδες. Την αγαπησα πραγματικα. Αργη γραφη, αλλα καλη, με πολλες λεπτομεριες που δεν κουραζουν, αλλα δημιουργουν εναν υπεροχο κοσμο, γεματο μυθους, ενδιαφεροντες λαους κτλ. Οταν πρεπει να κορυφωθει το κανει φοβερα. Οι μαχες που χει μπορει να μην ειναι πολλες, αλλα σκηνοθετικα ειναι απο τις καλυτερες που χω διαβασει. Ειναι κριμα που πλεον δεν ειναι της μοδας σαν βιβλια και δεν υπαρχουν καλλιτεχνες να εμπνευστουν να ζωγρφισουν σκηνες απο κει. Μακαρι να μπορουσα εγω. Φανταστικη ατμοσφαιρα, ειδικα σε οσες ηταν εναντιων των υποχθονιων Ξωτικων. Γενικα τα Ξωτικα του ειναι μια απολαυση. Παντα με ξενερωνε αυτη η η φυλη, εκτος απο το πως τα παρουσιαζει ο Τολκιν, αλλα εδω γινεται κατι ανταξιο του Καθηγητα. Τραγικες μορφες, αλλοκοσμες, μεγαλοπρεπεις, αλλα επ ουδενι αντιγραφη απο τα Ξωτικα της Μεσης Γης. Πολυ ωραια βιβλια γενικα, με πολλους χαρακτηρες για τους οποιους νοιαζεσαι να δεις τι θα γινει. Τα συνιστω σε οποιον του αρεσει αυτο το παλαιου τυπου fantasy που ναι πιο επικο και πιο ρομαντικο.
Ακολουθει διαλλειμα απο το fantasy, μιας και εχω υποσχεθει σε φιλη να διαβασω Νεσμπο…
<img src="/uploads/default/original/2X/6/60e0511ebc63f1c59008d401a49ce8a45a57f809.jpg" width="325"height=“500”>
Εξαιρετικη “παραλλαγη” του μοτιβου “διασπορα” της ανθρωποτητας στο διαστημα.
Παρα πολυ ενδιαφερουσα η εναλλαγη στην αφηγηση (no spoilers here) και ταιριαστο
Arthur C. Clark award 2016.
Απο οσο γνωριζω ο συγγραφεας του ειναι γνωστος κυριως ως fantasy λογοτεχνης.
Ρε γαμωτο το συγκεκριμμενο δεν μ αρεσε. Στην αρχη ειχα ενθουσιαστει, αλλα στην πορεια βρηκα το ανθρωπινο παρτ να χει ελλειψη συναισθηματος και το αλλο να μην αποτελει κατι πραγματικο καινοτομικο, αλλα μια απλη παραλλαγη κοινονικοπολιτικων ορων που γνωριζουμε εφαρμοσμενους απλα απο το ειδος στο οποιο αναφερεται. . Μπορει απλα να μην ημουν στο καταλληλο μουντ γιατι ειναι η αληθεια εχει πολυ καλες κριτικες.
Η ελλειψη συναισθηματος νομιζω δικαιολογουταν απολυτως απο τα διαρκη «αλματα»/ξυπνηματα που οδηγησαν σε μια εντελως αποσπασματικη αντιληψη του «τωρα»`.
Οσο για το αλλο κοματι εννοειται πως δεν ειναι καινοτομο(για κατι τετοιο θα προτεινα τα θεικα a fire upon the deep και deepness in the sky του vernor vinge) αλλα η χρηση των ειδικων βιοχημικων χαρακτηριστικων του «αλλου» ειδους ηταν πραγματικα απολαυστικη!
Σημειωνω προτασεις για το sci fi γτ βλεπω το κατεχεις το αθλημα 
Παρεπιπτοντως μια και ειδα για Tad Williams πισω στα 90’s ειχε μια early virtual reality τετρατομη
saga με γενικο τιτλο Otherland που ειχα βρει τοτε ακρως διασκεδαστικη αν και προς το τελος -λογω
ογκου ειχα κουραστει.Ισως ομως ο τροπος προσεγγισης του vr τοτε να φανει σε σημερινο αναγνωστη παρωχημενη.
Πιθανο. Γενικα η γραφη του ισως να ναι λιγο παρωχημενη. Μεγαλος ογκος πληροφοριων. Αν το στορυ ομως μ αρεσει τοτε δεν με ενοχλει. Ισα ισα
Το Hyperion το χεις διαβασει; Ειναι το αγαπημενο μου σε αυτο το ειδος. Αν κ δεν εχω διαβασει κ πολυ πραμα.
Σε space opera εχεις καμια προταση; Λατρευω το Gap Cycle του Donaldson. Gritty πραμα
Οταν λες Hyperion εννοεις την τετραλογια η μονο το πρωτο?
Η τετραλογια ειναι απο τα καλυτερα πραγματα που εχουν κυκλοφορησει ποτε
στην ε.φ γενικως ανεξαρτητως ειδους.
Την τετραλογια ναι. Συμφωνω
Παντως για space opera χωρις πολυ σκεψη θα προτεινα revelation space series απο alastair reynolds.ειδικα αν σου αρεσει και λιγο πιο hard scifi στο μειγμα τοτε σιγουρα αυτο.
Η χρονιά που μας ξέρασε ήταν απλά απαράδεκτη με αποτέλεσμα να μην έχω όρεξη για διάβασμα ενώ ο ρυθμός αγοράς βιβλίων παρέμεινε σταθερός, οπότε έχω περίπου 25-30 βιβλία που είναι τα αμέσως επόμενα tbr ξέχωρα από τα υπόλοιπα 50-60 που είναι στον πάγκο και περιμένουν μήπως μπουν κάποτε αλλαγή.
Τη 2η τριλογία του Lawrence δεν την ξεκίνησα ποτέ, το Red Sister προσπάθησα να το ξεκινήσω αλλά δεν ήμουν στο mood και είπα να περιμένω να βγει το 2ο (φέτος), η Half…. τριλογία του Abercrombie μ’άρεσε πολύ με την αλλαγή πορείας από το 2ο βιβλίο μέχρι και το outsider φινάλε, για το best served cold δεν μπορώ να πω το ίδιο αφού με κούρασε όσο κανένα άλλο βιβλίο εδώ και πάρα πολλά χρόνια, νομίζω οι 300/800 σελίδες θα μπορούσαν να λείπουν άνετα, φοβάμαι να συνεχίσω τα υπόλοιπα που είναι ίδια σε όγκο, τώρα ετοιμάζει λέει και άλλη μια τριλογία βασισμένη στον κόσμο του first law, α να δούμε, το Leviathan Wakes δεν το άντεξα, λάτρεψα το The Long Way to a Small, Angry Planet και το 2ο μέρος της σειράς (φέτος βγαίνει το 3ο), περιμένω τον Μάιο να πάρω και το τελευταίο του Sapkowski για να τα πιάσω όλα από την αρχή (λογικά κάποια στιγμή πριν το 2027) και βγήκε και το A Time Of Dread του Gwynne που θέλω όπως και δήποτε να ξεκινήσω.
Νικητής όλων των παραπάνω (και λίγων ακόμα) ο Guy Gavriel Kay. Δεν έχω τελειώσει ακόμα την τριλογία της Fionavar (χθες τέλειωσα το 2ο βιβλίο) αλλά με το που έφτασα στα μισά του πρώτου παρήγγειλα άλλα 5 δικά του (under heaven, a song for arbonne, sailing to sarantium, river of stars, tigana) με σκοπό στην επόμενη μεγάλη παραγγελία να πάρω και τα υπόλοιπα. Δεν έχω λόγια για το πόσο όμορφα είναι τα βιβλία της Fionavar, δε θυμάμαι άλλη φορά να διαβάζω κεφάλαια και να γυρίζω να τα διαβάζω δύο και τρεις φορές ξανά, όχι επειδή δεν κατάλαβα κάτι αλλά επειδή ήταν τόσο ωραία γραμμένα κάποια σκηνικά, πχ το κυνήγι στο πρώτο βιβλίο ή η εμφάνιση του Αρθούρου στο 2ο, ένα έπος από την αρχή έως το τέλος (που δεν έχω διαβάσει ακόμα αλλά δεν έχει σημασία =Ρ )
Δεν νομίζω ότι θα κάτσω να δω τη σειρά που θα βγει, δε γίνεται να αποδοθεί αυτό το πράγμα στην τηλεόραση. Μακάρι, μήπως ασχοληθεί περισσότερος κόσμος με αυτά τα εγκληματικά υποτιμημένα διαμάντια, αλλά δεν το βλέπω, όπως κόβω τους περισσότερους casual fans να περιμένουν για το επόμενο GoT (που καλά κάνουν ξέρω γω, αλλά το μόνο κοινό τους είναι το “Winter was coming” που ξεκίνησε το Wandering Fire)
Και μια που το ανέφερα, γελάω με το ASoIaF, προφανώς περιμένουν να τελειώσει η τηλεοπτική σειρά για να βγει το επόμενο βιβλίο αλλά δεν ξέρω ποιος θα ασχοληθεί και με αυτό και με το επόμενο που θα βγει όταν εγώ θα έχω τελειώσει τα Witcher. Απλά κρίμα.
Συγκινητικα τα λογια σου για το Φιοναβαρ φιλε Disconnect. Συμφωνω απολυτα μαζι σου κ ναι ειναι απιθανο να βγει στην τηλεοραση η μαγεια της γραφης του Kay. Ετοιμασου για μεγαλα επη στο 3ο μερος. Ζηλευω
Τιγκανα ρε, απο τα λιγα βιβλια που με γονατισαν πραγματικα στο τελος, τοσο γεματο συναισθημα ολο.
Για το επομενο του Μαρτιν εγω το περιμενω σαν τρελος γιατι ειμαι πεπεισμενος οτι δεν θα εχει καμια σχεση με την σειρα οποτε δεν εχουμε φαει και κανα τρομερο σποιλερ 
Δεν ακουω νεα ομως και ανησυχω.
