Τέλος το dune,τέλος o masterton, τέλος και το πρόββατο και ξαφνικά ξεμείναμε…εχω 2 lovecraft απο την οξυ που έβγαλε πρόσφατα αλλά τα κρατάω για χειμωνιάτικο mood.
1 Like
Επειδη το συγκεκριμενο δεν ειναι ευρυτερα γνωστο στο ελληνικο κοινο προκειται για ενα «αυτονομο» διαμαντι στην βιβλιογραφια της Le Guin που αξιζει να διαβαστει απο ολους οσους αρεσκονται στην λιγοτεχνια του φανταστικου γενικως.Ο original τιτλος(lathe of heaven) η αληθεια ειναι πως δεν «λειτουργει» και τοσο στα ελληνικα οποτε θα κανουμε τα στραβα ματια για την αυθαιρεσια του εκδοτη.
Περιεργως παροτι εργο του 71 εχω την εντυπωση πως ειναι η πρωτη φορα που μεταφραζεται και σιγουρα τετοιες προσπαθειες απο εκδοτικους οικους καλο ειναι να επιβραβευονται!
1 Like
Επισης με εκπληξη (και χαρα) ειδα πως εχει εκδοθει στα ελληνικα και το fifth season στο οποιο ειχα αναφερθει προσφατα.
Σημαντικη μεταφραση αυτο. Δεν το χω διαβασει, αλλα εχω ακουσει τα καλυτερα. Και ειναι και προσφατο.
1 Like
Τελείωσα και το children of Dune.
To βιβλίο στην μέχρι περίπου το 70% ήταν καταπληκτικό, είχε φοβερό χτίσιμο και πολύ όμορφες εναλλαγές/“ανατροπές”.
Στο τέλος έκανε κάποια λογικά και χρονικά άλματα (που στα προηγούμενα κομμάτια δεν υπήρχαν), το οποίο με ξένισε κάπως, αλλά σε κάθε περίπτωση δεν ήταν κακό. Συνολικά πολύ καλό, συνεχίζω με το God Emperor να δω πως το τραβάει από εδώ και πέρα.
Επίσης πόσο γελοίο να μεταφράζεις το God Emperor, ως θεικός αυτοκράτορας.
2 Likes
Θα μπορουσε να λεει Γαματος Αυτοκρατορας 
1 Like
Δεν με ενθουσίασαν τα πεπραγμένα του να σου πω την αλήθεια, ίσα ίσα που φαίνεται και σαν villain έτσι όπως τον παρουσιάζει. Προφανώς βέβαια και έχει “δει” κάτι το οποίο θα παρουσιαστεί στο επόμενο βιβλίο.
Ρε ουτε εμενα. Για την μεταφραση το πα. Κλασικος αμφιλεγομενος χαρακτηρας.
Οπως ο Κελχους στον Μπεηκερ. Που εισαι ανρηααααααααλ?
1 Like
Τσεκαρετε το Dark Crystal την σειρα. Οτι πρεπει για μας εδω
3 Likes
Μετα απο 2 βιβλια του Stanislav Lem (τελειωσα Solaris και Cyberiad) ενθουσιαστηκα απο το γραψιμο του και συνεχισα με το μικρο αλλα πολυ πολυ καλο The Futurological Congress.
Ειναι ουσιαστικα μια τρελη mindbending νουβελλα που σε αρπαζει με τη μια και σε βυθιζει σε διαφορες πραγματικοτητες, φιλοσοφιες και δυστοπικα περιβαλλοντα - πολλα στοιχεια που βλεπουμε και στο Ubik του P.K.Dick. Ειναι 149 σελιδες και το προτεινω ανεπιφυλακτα!
Εδιτ: Το Ubik εκδοθηκε νωριτερα!
3 Likes
Σκέφτομαι να ξεκινήσω αυτό, καμιά γνώμη?
1 Like
Δεν ειχα ιδεα. Φαινεται να χει αρκετα ενδιαφεροντα στοιχεια και μια στιβαροτητα που παντα με τραβαει στο ειδος. Θα το χω στα υπ οψιν. Τωρα εχω αφοσιωθει στην Robb Hobb και το επος των Φαρσηρ. Τελειωσα την πρωτη τριλογια που χει μεταφραστει και στα Ελληνικα και συνχιζω στην επομενη με τα πλοια. Και αυτη εχει μεταφραστει. Πολυ ιδιαιτερη συγγραφεας. Πολυ αργη γραφη και χωρις πολλες εντασεις. Σε παρασερνει σε ληθαργο, θαλπωρη και μυστηριο και δεν θες να σταματησεις.
2 Likes
Για το λήθαργο ανησυχώ λίγο 
1 Like
Χαχαχα ειναι πολυ αργη ωρες ωρες, αλλα εχειπολυ μυστηριο και ιντριγκα και πολυυυ θαλπωρη. Οι ιστοριες της μου θυμιζουν σαν κατι που θα μπορουσε να χε γραψει ο Μαρτιν. Σαν πιο φοκουσντ ιστορια του σε καποιον τοπο, η καποια οικογενεια, αλλα με μια πιο ενδοσκοπικη και θαλπωρικη γραφη. Φοβεροι χαρακτηρες και χτισιμο τους
Τελικα αντεξα 8-9 μηνες χωρις Bakker και αρχισα rereading. Ανυπομονω να δω ολα αυτα τα τρομερα γεγονοτα, ολη την μαεστρικη προοικονομια γνωριζοντας που οδηγουν.
1 Like
Έκανα μπούρδα και ξεκίνησα 2 βιβλία ταυτόχρονα, 5η εποχή και το Κοράκι σε άλικο φόντο. Δεν παλεύτηκε εννοείται και συνέχισα με το Κοράκι…γιατί με έτρωγε να δω πώς θα είναι το 1ο μου βιβλίο ελληνικής φανταστικής λογοτεχνίας. Αν και είμαι στη σελ. 130 κάτι, είμαι ενθουσιασμένος. ΄Εχει ό,τι μου αρέσει αυτό το είδος. Πιασάρικο τίτλο, χάρτη, παραπομπές στο τέλος με ονόματα και τοποθεσίες 
Σε πιο σοβαρά, έχουμε παράλληλες ιστορίες 3 χαρακτήρων που αναμένονται να παίξουν κύριο ρόλο στο όλο σκηνικό. Η γραφή είναι υπέροχη έως τώρα και μεγάλη εντύπωση μου έκαναν τα ονόματα που χρησιμοποιεί ο συγγραφέας, ως επί το πλείστον ελληνικά που παραπέμπουν σε εποχές Βυζαντίου/αρχαίας Ελλάδας. Πχ σε μία μονή που ειδικεύεται να κάνει το απλό νερό αγίασμα, τα ονόματα έχουν σχέση με το νερό: Δρόσων, Υέτιος, Ομβρικλής, Καλλίρροος κοκ. Υπάρχει σαφώς το στοιχείο του μεταφυσικού, μέχρι τώρα το βρήκα σε κάποια όντα διασταύρωσης ανθρώπου-ζώου, όπου οι περιγραφές μου θύμισαν έντονα τους μεταλλαγμένους στο Χ-Μen. Kυρίως όμως η ιστορία αφορά ανθρώπους και τα παιχνίδια εξουσίας του στέμματος, με δολοπλοκίες-μηχανορραφίες-προδοσίες. Κοινά στοιχεία βεβαίως με GOT. Αυτά τα λίγα ως τώρα, μετά το τέλος του 1ου βιβλίου θα υπάρχει και πιο ξεκάθαρη άποψη.
1 Like
Αυτο θελω κ γω να το διαβασω σε καποια φαση. Φαινεται να χει τον στομφο που μ αρεσει πλεον
1 Like
Τελείωσα το Memories of ice από τη Μalazan ιστορία και μπορώ να πω ότι παρόλο που είχε σχεδόν τα πάντα (ανατροπές, πολιορκίες, μάχες, crippled god, θανάτους, επεξήγηση πολλών σημείων του κόσμου αυτού, θεούς κ.λπ.) λίγο με κούρασε κάποια στιγμή και.ηταν η πρώτη φορά που συνέβη στη σειρά αυτή. Θα μπορούσε να ήταν 150 σελίδες λιγότερο πιστεύω και πιο σφιχτό. Βέβαια τώρα που τελείωσε τρωγομαι πολυ να συνεχίσω με το House of chαins.
Ελπίζω να βρω το κουράγιο.
Πάντως overall είναι εκπληκτική και πολυεπίπεδη η σύνθεση του κόσμου αυτής της σειράς με άπειρες φυλές, εξέλιξη και αφανισμό αυτών των φυλών, πολλούς πολιτισμούς και γενικότερα θέλει πολύ προσοχή κατά την ανάγνωση.
Επίσης γενικότερα ωραία γραφή που ξεσκονισε (μάλλον ξεσκισε) τα αγγλικά μου.
Θα κάνω ένα διάλειμμα και θα συνεχίσω σε κάνα μήνα με το House of chains.
1 Like
Εκει αρχισε να με κουραζει κ μενα το Μαλαζαν. Παντως εχω αλλαξει γνωμη κ ισως του δωσω παλι ευκαιρια.
Υ.Γ. η εισαγωγη του Darkness that Comes Before του Bakker, τωρα που τα ξαναδιαβαζω, θα μπορουσε να γινει μια τελεια αικονικ, σχεδον ποστ αποκ, σκοτεινη επικη χορορ ταινια. Μεσα σε 5 σελιδες βγαζει εικονες κ συναισθηματα επικης μελαγχολικης ματαιοτητας κ παρανοιας μαζι.
Κοίτα επειδή το έχω φρέσκο όσο περνάει ο καιρός μου μένει πιο ωραία η ανάμνηση και απορρίπτω από τη μνήμη κάτι κουραστικές και επαναλαμβανόμενες αναλύσεις χαρακτήρων, που στο κάτω κάτω δεν είχαν και τόσο ενδιαφέρον. Ακόμα και κάποια σημεία δράσης που είχε ήταν λίγο σαν χολυγουντιανη ταινία δράσης, με “εύκολη εξέλιξη”, χωρίς έξυπνες τακτικές (βλέπε Deadhouse gates), ενώ και τις “ανατροπές” τις είχα μυρίσει.
Ξαναλέω ότι σε γενικές γραμμές ήταν πάρα πολύ καλό αλλά όπως το είπες ήταν το πρωτο είχε καμπή στο ενδιαφέρον του.
Και το πρώτο πάλι που άρχισε να μου φέρνει στο μυαλό που και που το Wheel of time.