O Herbert δεν συγκρινεται με τον Τολκιν σαν λογοτεχνης, αλλα ως ενα βαθμο σαν world builder. Σαν μνημειωδες sci fi εργο αριστευει σε αλλους τομεις. Για το κοινωνικοπολιτικο του σχολιο. Στο οραμα που εχει για το μελλον. Για τις πρωτοποριακες του ιδεες. Για οτι διεπεται απο φιλοσοφια. Για θεματα οπως η οικολογια, η θρησκεια, η κοινωνικη μηχανικη κτλ.
Πολυ σημαντικο εργο που ενεπνευσε πολλους συγγραφεις σε ολο το φασμα του φιξιον. Ακομα κ στην επικη φαντασια.
Για κατι παραπλησιο, τα Hyperion k Foundation ειναι ιδανικες επιλογες. Το Hyperion ως το πιο συγχρονο απο ολα, νομιζω οτι ειναι και το πιο ευκολοδιαβαστο απο τα τρια, χωρις να χανει καθολου σε νοηματα κ τεχνη
Για οποιον θελει να διαβασει κατι βασισμενο στην πλουσια Σκανδιναβικη μυθολογια, προτεινω ανεπιφυλακτα το Broken Sword του Poul Anderson. Βγηκε την ιδια χρονια με τον Αρχοντα, ειναι μικρο, 300σελ, αλλα κλασικο. Πολυ ομορφα γραμμενο. Μια τραγικη σκοτεινη ιστορια, γεματη επος κ εμπνευση.
Δυστυχως. Μου κανει εντυπωση γτ εχουν μεταφραστει καποια απο τα εργα του κ οχι αυτο που θεωρειται πιο κλασικο κ ειναι κ μιας πιο πιασαρικης θεματολογιας για τον εγχωριο πληθυσμο.
Διάβασα τα 3 πρώτα βιβλία από την σειρά Dragon blood της Lindsay Buroker, τα οποία κυλάνε νεράκι. Τα δίνει το Άμαζον δωρεάν, γι αυτό κ μπήκα στην διαδικασία κ δεν το μετάνιωσα.
Για πείτε, ασχολήθηκε κάνεις με το νέο Abercrombie (Μια Στάλα Μίσος) ή “Το Κάλεσμα του Δράκου” από John Ford? Και τα δύο από εκδόσεις Anubis. Επίσης με αφορμή την μετάφραση και έκδοση -παλι Anubis- της σειράς Expanse, έχετε να πείτε καμιά γνώμη; Επειδή μόλις κυκλοφόρησε το πρώτο βιβλίο, “Ο Λεβιάθαν Ξυπνά”.
Έχω πολλά μέτωπα ανοιχτά, είμαι στα μισά της τριλογίας mistborn απο sanderson, τελείωαα το foundation έτσι ώστε να ξεκινήσω την σειρά, ξεκινάω 5ο βιβλίο dune και στο καπακι λέω να βάλω μπρος wheel if time…
Για wheel of time οπλισου με υπομονή, έχει τον ατελείωτο. Μακάρι να το τελειώσεις, προσωπικά το παράτησα κάπου στο 4ο-5ο βιβλίο (επί δύο στα ελληνικά, περίπου 10 βιβλία).
Wheel of time στα Αγγλικά καλύτερα και σίγουρα πιο οικονομικά. Τα πρώτα 3 εθναι φοβερα. Στο 4ο με 6ο βιβλίο κανει κοιλιά και επαναλαμβανεται. Μετά παιρνει μπροστά πάλι.
Το τελευταίο που βγήκε και σε τρία μέρη είναι έπος απλά.
Τελείωσα το Toll the hounds 8ο βιβλίο στο Malazan. Αν και πάλι ηθελε editing και κάπου ξεχειλωνε, είναι φοβερά καλογραμμένο, με (ισως κάπου κάπου κουραστικες) φιλοσοφικές αναζητησεις επι πάντως επιστητού (κοινωνία, θρησκεία, υπαρξιακά ζητήματα και ένα απίστευτο φινάλε στο τελευταίο 1/3 όπου άλλες σειρές θα κατέβαζαν ρολά.
Ανάλυση χαρακτήρων, εξέλιξη αυτών (και θάνατος σε πολλές περιπτώσεις).
ΥΓ: Anomander Rake ο κορυφαίος fantasy ήρωας που έχω συναντήσει…Respect
Καλό κουράγιο.
Είναι δεσμευτικό πολύ αλλα ανταμείβει.
Εγω να καταλάβεις λόγω καθημερινού φορτωμένου προγράμματος μου παιρνει κανα 3μηνο κάθε βιβλίο, αλλά εχω μπει στο τριπάκι και διαβάζω και τα βιβλία του Esslemont που παρουσιάζουν παράλληλες με το main story ιστορίες, σχετικές με αυτό και πολύ ενδιαφέρουσες. Δηλαδη παω στα 15 βιβλία (συν την τριλογία του Kharkanas που βλέπω κάποια στιγμή να διαβάζω στο μέλλον).
Kαψιμο γερό. Για μένα είναι ο πιο πλήρης κόσμος στη fantasy λογοτεχνία, που έχω διαβάσει τουλάχιστον.
Αξιζει αλλα θελει υπομονή.
Η πρώτη προσπάθεια στα αγγλικά στέφθηκε με επιτυχία. The darkness that comes before, στο οποίο έχουμε αναφερθεί πολλάκις εδώ, έφυγε από τη μέση και μετά με σχετική άνεση και εκπλήρωσε τις προσδοκίες. Σκοτεινό, με τις φιλοσοφικές προεκτάσεις παρούσες συχνά πυκνά, φαντάζει σαν πρόλογος όσων θα ακολουθήσουν. Πολιτικά παιχνίδια εν μέσω αρχαίας μαγείας και μια πλειάδα πρωταγωνιστών, που λογικά θα αναπτυχθούν περαιτέρω. Οι αναφορές στις σταυροφορίες σε πρώτο πλάνο και οι βίαιες σκηνές, αν και λίγες σχετικά, λεπτομερείς με τάση να διαβάζονται δύο και τρεις φορές Διάλειμμα μέχρι να βρεθεί το 2ο βιβλίο και σειρά παίρνει ο Abercrombie και το Μια στάλα μίσος.
Περνώντας κάνα τρίμηνο διαβάζοντας στα αγγλικά πάντως, και ξεκινώντας στο καπάκι Abercrombie στα ελληνικά, νιώθω ότι διαβάζω τη “Γλώσσα” του δημοτικού. Και δε νομίζω ότι άλλαξε τόσο η γραφή του αγαπημένου Joe.
Παντως περα απο πλακες, επιασες κ πολυ δυσκολο βιβλιο του ειδους. Που δυσκολευει κ Αγγλοφωνους. Για το Darkness that Comes Before λεω. Λιγα του ειδους θα σου φανουνε δυσκολα πλεον
Τέλος το Μία Στάλα Μίσος και ξεκίνησα καπάκι The Trouble With Peace. Σε βιβλίο στα ελληνικά το πρώτο και σε Kindle στα αγγλικά το δεύτερο. Ομαλή μετάβαση μέχρι να συνηθίσω τα ονόματα τύπου Ανατριχιλας, Σκυλοδοντης κλπ
Ο τύπος είναι απολαυστικός, με μια ροή στην ιστορία που σε κάνει να καταβροχθιζεις τις σελίδες. Έναρξη βιομηχανικής επανάστασης, με ο,τι συνεπάγεται και από τις δύο πλευρές που την πραγματοποιουν. Οι αφέντες και οι εργαζόμενοι. Η μαγεία παρούσα αλλά κρυμμένη, με υπόνοιες ότι θα παίξει σημαντικό ρόλο. Δολοπλοκίες, πόλεμοι, πολιτικά παιχνίδια υπό το άγρυπνο βλέμμα του Αρχιεξεταστη Γκλόκτα, με δύο τρεις ακόμα ήρωες από τον Πρώτο Νόμο. Εξαιρετικό χιούμορ και ατάκες, παράλληλα με brutal σκηνικά, δράση και αγωνία. Όποιος ευχαριστήθηκε τον Πρώτο Νόμο, συνεχίζει και εδώ άμεσα.
Διάλειμμα μέχρι να βρεθεί το 2ο βιβλίο και σειρά παίρνει ο Abercrombie και το Μια στάλα μίσος.
