Ε.Φ./Φανταστική Λογοτεχνία

Άλλες Τέχνες
#1584

Mόλις τελείωσα την πρώτη μου σειρά στο είδος της (επικής)φαντασίας, τον Έλρικ.
Δεν θα το αγόραζα από 100% πρόθεση, αλλά ετυχε να πάρω κάτι άλλο από metabook και είχε και αυτό και είπα δεν γαμιέται.
Οι μόνες μου επαφές πιο πριν με παρόμοιο ύφος, ήταν ο Άρχοντας (Χομπικ και Σιλμαριλλιον) και το Song of fire and Ice, οπότε ναι μεν είχα κάποια ελάχιστη επαφή, αλλά ουσιαστικά δεν ήξερα τι να περιμένω.
Ενώ δεν δηλώνω ενθουσιασμένος, η σειρά είχε πολλά καλά και ενδιαφέροντα στοιχεία, που τελικά και έκαναν να τελειώσω τα βιβλία. Είχε μέρη βέβαια που έλεγες “ε καλά τώρα…”. Δεν ήταν βέβαια ότι δεν ήξερα ότι διαβάσω sword and sorcery, αλλά κάποια σημεία ήταν κακογραμμένα, όπου έμπαινε ο απο μηχανής θεός να λύσει το πρόβλημα - ή κυρίως κάποια πολύ βολικά σημεία που λες “εχει γαμηθεί η φάση ως τώρα και πάει να πάρει το σπαθί από τον πύργο άνετος, γιατί ήταν κουρασμένος ο μάγος και κοιμόταν??” ή ο υπερφυσικός γάτος (???) στο δεύτερο βιβλίο. Τέσπα, με αποζημίωσε Η Καταιγίδα, πολύ ωραίο τελείωμα. Ωραίες ιδέες είχε σε πολλά σημεία, όπως και απ ότι καταλαβαίνω πρέπει να ήταν ο πρώτος που έβαλε στο παιχνίδι τον αντι-ήρωα στο είδος.

Πάμε στα επόμενα λοιπόν και κάνω summon τον άρχοντα @Red_Viper :heart:
Σκεφτομαι να συνεχίσω σε φανταστικό. Θα προτιμήσω κάτι μεταφρασμένο. Αυτή την στιγμή υπάρχει το Wheel of Time, το οποίο σκέφτομαι να αρχίσω, αν και απ ότι διαβάζω είναι αναμεικτα τα συναισθήματα.
Υπάρχει φυσικά και η πιθανότητα να πάω πάλι σε sci-fi, όπου λόγω του ότι προτιμώ μεταφρασμένα, δεν βλέπω να υπάρχουν και πολλές επιλογές πλέον.

Για όποιον δεν βαριέται, ακούω προτάσεις και από τα 2 είδη!

3 Likes
#1585

Πράγματι, καμία σχέση με τα έως τότε βασικά πρότυπα ήρωα στην σχετική λογοτεχνία, του “γ***ω και δέρνω” Conan του Howard και του “απρόθυμου ηγέτη” Aragorn του Tolkien!
Πάμπολλες οι αναφορές στο έργο του Moorcock στο hard rock και metal “σύμπαν”, γνωστή και η εμπλοκή του με τους Blue Öyster Cult, μην τα ξαναλέμε!

3 Likes
#1586

Αναρωτιεμαι αν οντως γινεται summon γτ μπηκα να δω τι παιζει στο φορουμ 5 λεπτα μετα το summoning :joy:

Ο Ελρικ ειναι οπως τον περιγραφεις πανω κατω. Πολλες κουλ ιδεες, ειδικα για την εποχη του, που επηρεασαν σε μεγαλο βαθμο μετεπειτα συγγραφεις, τον Μαρτιν πχ, αλλα ανισο σαν υλικο και ψιλομετρια γραμμενο, αν ειναι κατι που προσεχεις. Ανισο και στο γραψιμο βασικα. Το τελειωμα παντως ειναι φανταστικο και εχει μια απο τις πιο iconic ατακες εβερ στο ειδος. Η τελευταια φραση του Stormbringer στον Elric.

Το Wheel of Time το θεωρω ισως οτι πιο κουραστικα γραμμενο εχει υπαρξει στο ειδος. Υπερβολικα αργο και λεπτομερες, σε υπερβολικα περιττο βαθμο για μενα. Το ολο κονσεπτ και ο κοσμος εχουν ενδιαφερον γι αυτο και το χω πιασει κατα καιρους μπας και αλλαξω γνωμη, αλλα δεν. Απο την αλλη ειναι πολυ αγαπημενο σε απειρο κοσμο και ομολογω οτι και μενα τα 3-4 πρωτα βιβλια οταν τα ειχα διαβασει μικρος με ειχαν ενθουσιασει. Δοκιμασε το. Μπορει να σου αρεσει και σενα πολυ. Γενικα με τα χρονια εχω καταλαβει οτι μεγαλο ποσοστο των ανθρωπων που διαβαζουν φαντασυ την βρισκουν με την σαπουνοπερατικη πλευρα της και την αργη, μακρυχρονια κοζιλα που αποκτουν διαβαζοντας δεινοσαυρικες σειρες, κανοντας ενα ευχαριστο, περιπετειωδες, αλλα ουσιαστικα safe escapism. Δεν το λεω για κακο βασικα μιας και εγω εχω σειρες που τις εχω ως τετοιες, απλα σιγα σιγα εχουν αρχισει να με κουραζουν αυτα τα τεραστια βιβλια με το αργο γραψιμο και την ατελειωτη επεξηση και info dumping που απο πολλους θεωρουνται μαστ για το ειδος.

Σε επισης αργο, αλλα για μενα πιο ισορροπημενο και καλογραμμενο και σιγουρα πιο μικρο συνολικα, καλη προταση ειναι και το Memory, Sorrow and Thorn του Tad Williams. Νομιζω εχει μεταφραστει.

Αλλη καλη προταση για νεοπα στο ειδος ειναι το Riftwars Saga του Feist. Κλασικο επικο φαντασυ τυπου ad&d με καλο ρυθμο, συμπαθητικους χαρακτηρες να γουσταρεις, δραση σασπενς κτλ. Οτι πρεπει για αρχικη προσεγγιση.

Τελος, για φαντασυ, αν θες κατι που να παραπεμπει στην δραματικοτητα του Τολκιν, με πιο λογοτεχνικη προσεγγιση απο τα παραπανω, πιο λυρικη γραφη, επικη ατμοσφαιρα κτλ τοτε μπορεις να δοκιμασεις και το Υφαντο της Φιοναβαρ του Κεη.

Για science fiction μια σειρα που εχει μεταφραστει και θυμαμαι οτι μου ειχε κανει πολυ δυνατη εντυπωση οταν το ειχα διαβασει ειναι το Hyperion του Σιμονς. Ισως να το χεις διαβασει κιολας

8 Likes
#1587

Όντας οπαδός του, θα προτείνω Joe Abercrombie και την τριλογία του First Law.

4 Likes
#1588

Για wheel of time συμφωνω κ εγω, εχω κανει πολλες προσπάθειες αλλα στην πορεία βαριέμαι αφόρητα. Βλέποντας και την τελευταια σεζόν της σειράς, που οκ σαν παραγωγή ειναι καλή, το στυλ της ιστορίας με κάνει να χάνω κάθε ενδιαφέρον.
Ελρικ ωραίος και παλιακος. Υπερβολικό σε σημεία αλλά νομίζω ολοι ξεκινάμε απο αυτά τα βιβλία. Εχω πολλα χρονια να τα ξαναπιάσω.

Γενικά με εχει πιάσει τωρα το καλοκαίρι μια εμμονη μα ξαναδιαβάζω πράγματα που έχω αφησει ανολοκληρωτα, ξεκινησα παλι τον μαυρο πυργο( είχα φτάσει στο 5ο) και μολις τελειωσα το πρωτο βιβλίο. Βασιλιάς εγγυηση.

Εχω σκοπό τον χειμώνα μα ξαναπιάσω martin που τοσο πολυ λατρευω και δυστυχώς δεν βρίσκω κατι αλλο στα ελληνικά που να μπορει να τον συναγωνιστεί πλην του Τολκιν.

2 Likes
#1589

Και γω το είχα ξεκινήσει αυτό, αλλά σταμάτησα στο 1ο, γιατί όταν ήθελα να πάω στο δεύτερο δεν το έβρισκα άμεσα διαθέσιμο και πήρα από την βιβλιοθήκη το “Χωρίς επιστροφή”, οπότε το έκαψα.
Ίσως δοκιμάσω να το συνεχίσω, γιατί αν και εκτός του στυλ που διαβαζω, μου φάνηκε αρκετά ενδιαφέρον.

Αυτό ακούγεται υποσχόμενο :slight_smile:

4-5 χρόνια πίσω, μου το είχες ξαναπροτείνει :heart:, τα διαβασα και ήταν εξαιρετικά.

1 Like
#1590

Θα συμφωνήσω με Redviper. Δοκίμασε το Υφαντό της Φιοναβαρ σε αυτή φάση που είσαι. Είναι απολαυστικό και δεν θα σου πέσει βαρύ. Έχει και καλή μετάφραση.
Μουρκοκ εγώ έχω διαβάσει τον Κορουμ λίγο και έχω την ίδια εντύπωση που αναφέρατε παραπάνω.

2 Likes
#1591

Έσκασε ο αγαπούλας σε e book:

1000000859
10000008591875×2850 291 KB

1 Like
#1592

Για πες γνωμη μετα. Εχω ακουσει οτι το παρακανει με το χιουμορ σε αυτο.

1 Like
#1593

Έχω τελείως αντίθετη άποψη για τι Wheel of Time το οποίο το έχω λατρέψει. Έχω διαβάσει μέχρι κ το 9ο βιβλίο, έχω κολλήσει λίγο γιατί δεν βρίσκω το 10ο μεταχειρισμένο στην περιοχή που μένω, παρόλα αυτά θεωρώ την σειρά πολύ καλή κ μου φαίνεται ότι κυλάει νεράκι. Σίγουρα σε κάποια σημεία γίνονται διαφορα που τραβάνε λίγο πίσω την ιστορία, κάποια παράλληλη ανάπτυξη σε διάφορους χαρακτήρες που θα μπορούσε να λείπει αλλά γενικά είμαι πολύ ικανοποιημένος με την σειρά.

2 Likes
#1594

Βρήκα αυτό και ψήνομαι ιδιαίτερα για Sea of Souls & An Inkling of Flame. Έχει και Abercrombie, αμέ.

1 Like
#1595

Εχω διαβασει την τριλογια του πρωτου, αλλα με απογοητευσε η πορεια της. Το πρωτο το Justice of Kings μου αρεσε πολυ και νομιζα οτι βρηκα καποιον καινουργιο αγαπημενο συγγραφεα. Ατμοσφαιρικο φαντασυ/χορορ noir μυστηριο που τελικα εξελισσεται σε diablo action movie/quest hopping απο δω και απο κει στα δυο επομενα. Ξενερωσα. Παντως το προτεινω γτ μπορει να σας αρεσει.

Απο τα υπολοιπα εχω διαβασει μονο το πρωτο απο αυτον τον Cahill. Πραγματικα θεωρω οτι το επιπεδο του φαντασυ ειναι πολυ πεσμενο. εχει κανει ντορο αυτος ο τυπος γραφοντας οπως ενας 15χρονος. Οτι πιο κλισε σε φαντασυ. Σαν μυθιστορημα απο το πιο generic role playing game με υπερμετρια γραφη και ανιωθους δισδιαστατους χαρακτηρες που κανουν οτι πιο ηλιθιο μπορουνε για να συναντανε τις κακουχιες που εχει στο μυαλο του ο συγγραφεας. Ολα στημενα για να πηγαινεις απο τον ενα trope στο επομενο. Και ομως εχει καραπιασει. Φυσικα απειρα και τα αποθεωτικα youtube reviews κτλ κτλ κτλ. Αλλη μαστιγα εκει. Πολυς κοσμος τα γουσταρει αυτα γτ ειναι απλο escapism και δεν τον κακιζω και θα το συνιστουσα σε οποιον ενδιαφερεται για κατι τετοιο. Απλα μην μου τα παρουσιαζεις σαν λογοτεχνια της προκοπης η κατι ιδιαιτερο.

#1596

Για να μην ειμαι μονιμως αρνητικος ( :joy: ) θα κανω και μια προταση απο αυτα που διαβαζω τελευταια η οποια με εχει εξεπληξει θετικα σε πολυ μεγαλο βαθμο.
Διαβαζω ενα απο τα οχι και πολυ γνωστα εργα του Μουρκοκ και μεχρι στιγμης βαδιζει για να γινει το πιο αγαπημενο μου. Παντα εκτιμουσα το οραμα του, τις εικονες που εφτιαχνε, τις πρωτοποριακες ιδεες, αλλα δεν με τρελαινε ποτε σαν συγγραφεας. Σαν πενα.
Διαβαζω λοιπον αυτες τις μερες το Byzantium Endures και με εχει ενθουσιασει η γραφη του. Ξεκινησα γιατι μου τραβηξε το ενδιαφερον η περιγραφη, αλλα καθε φορα που πιανω να το διαβασω ειμαι με ενα μεγαλο χαμογελο. Δεν ειναι fantasy, αλλα αυτο που λενε speculative historical fiction. Ειναι κατι σαν η αυτοβιογραφια ενος “Ρωσου” που μπλεκει σε διαφορες περιπετειες τις πρωτες δεκαετιες του 20ου αιωνα. Κλασικος unreliable narrator, προιον της εποχης του. Ενας ενοχλητικος, φαντασμενος, τυχοδιωκτης μεσω του οποιου ο Μουρκοκ παρουσιαζει με γλαφυρο, σαρκαστικο και κοσμοπολιτικο τροπο την Τσαρικη Ρωσια, τις αλλαγες που φαιρνει η επανασταση, τις ομορφιες και τις ασχημιες της εποχης κτλ κτλ. Η πενα ρεει ασταματητα γεματη ζωντανια, χρωματα, ηχους και ατμοσφαιρες. Ανυπομονω να δω που αλλου θα παει στην συνεχεια γτ απο οσο ξερω οι περιπετειες του αποκτουνε ιδιαιτερα κοσμοπολιτικο χαρακτηρα.
Δυστυχως δεν υπαρχει στα Ελληνικα.

1 Like
#1597

Το πρόβλημα των 3 σωματων.
Πρώτος τόμος το ξαναέπιασα απο την αρχή γιατί καπου χάθηκα.
Με προσεκτική αναγνωση γίνεται πολύ απολαυστικό.

2 Likes