Χοχο, καλωσόρισες λοιπόν στον κόσμο της Dragonlance, της σειράς που μπορεί να πεις κανείς πως είναι περισσότερο κοντά στο κλασικό fantasy στυλ του Lord of the Rings σε σχέση με οποιαδήποτε άλλη.
Το βιβλίο ωστόσο που σου έφεραν το μόνο που θα πετύχει αν το διαβάσεις είναι να σε μπερδέψει όσο δεν πάει άλλο, μια που δεν είναι το πρώτο της σειράς, αλλά το όγδοο! (βγάζοντας έξω τα ουκ ολίγα αυτοτελή βιβλία που έχουν γίνει)
Η σειρά ξεκινάει με την τριλογία των chronicles (Autumn -> Winter > Spring, aka Dragons of Autumn Twilight πρώτα, και μετά ακολουθούν οι άλλες εποχές). Ακολουθεί η τριλογία των Legends (Time of the Twins, War of the Twins, Test of the Twins), μετά το προαιρετικό “The Next Generation” και ΜΕΤΑ το Dragons of Summer Flame.
Tα λέω στα αγγλικά γιατί στα αγγλικά τα είχα διαβάσει αυτά τα βιβλία, χρόνια πριν μεταφραστούν στα ελληνικά…
Χμμ οπότε αγορά των υπόλοιπων βιβλίων. Λογικά μέσα στο καλοκαιράκι θα έχουν διαβαστεί με συνοπτικές διαδικασίες. Βασικά γουστάρω τρελά δράκους οπότε θα μου αρέσει.
Ελπίζω να μην δω μόνο Hobbits να σώζουν τον κόσμο ξέρω γω…#-o#-o
Xaxa, μπα, δεν υπάρχουν hobbits στον κόσμο της dragonlance, αλλά κάποια άλλα πλάσματα που λέγονται “kender” και χμ… όχι, δεν σώζουν τον κόσμο.
Υπάρχουν επίσης δύο απο τους κορυφαίους αντιήρωες στην ιστορία της φανταστικής λογοτεχνίας, ο καταραμένος απέθαντος ιππότης Lord Soth απο τη μία και φυσικά, ο Raistlin o μάγος απο την άλλη… δεν λέω περισσότερα, θα καταλάβεις, ειδικά όσο αφορά τον δεύτερο… 8)
'Εχω διαβάσει το ''Lord Soth'' (Warriors Vol.VI) από Dragonlance και ''Knight Of the
Black Rose’’ και ‘‘Spectre Of The Black Rose’’ από Ravenloft…
Θυμάμαι ότι τότε, είχα παραγγείλει από την Κάισσα το ‘Spectre Of The Black Rose’’ και έκαναν 2 μηνες να μου το φέρουνε, τους είχα τρελάνει στα τηλέφωνα…
Πάντως αν ασχοληθείς με dragonlance, αυτά τα 3 βιβλία με τον Lord Soth, τσεκαρέ τα…
Πω ρε, τι μου θυμίζεις και συ τώρα… Ravenloft… Ο Soth υπήρξε απο τους χαρακτήρες-crossover ανάμεσα στους δύο κόσμους… τα θυμάμαι τα βιβλία που λες απο πολύ παλιά, όταν διάβαζα μανιωδώς τα dragonance… Θα τα έχω κατά νου για κάποια στιγμή στο μέλλον.
Εγώ επιμένω όμως. Μπορεί κάποιος να μου προτείνει μια συγκεκριμένη σειρά βιβλίων με νάνους και ξωτικά τύπου άρχοντα, από συγκεκριμένες εκδόσεις κατά προτίμηση στα αγγλικά εφόσον είναι κι η γλώσσα του πρωτοτύπου?
Ευχαριστώ!
Αχ πάμε άλλη μια. Δεν έχω παρά να σου προτείνω το κλασικό και ό,τι εγγύτερο στο στυλ του Άρχοντα που έχει βγει ποτέ
Dragonlance Chronicles Trilogy, aka:
Dragons of Autumn Twilight
Dragons of Winter Night
Dragons of Spring Dawning
της Wizards of the Coast/TSR
Με διαφορά ό,τι πλησιέστερο έχει βγει στον Άρχοντα, όχι μόνο απο άποψη θέματος, αλλά και απο άποψη ποιότητας.
Έχει διαβάσει κανείς τον Μάγο του Reymond Feist; Είπα να το διαβάσω για διάλειμμα απο την σειρά του Drizzt (έχω διαβάσει μέχρι και Silent Blade συν την τριλογία που πρωταγωνιστούν Entreri και Jarlaxle). Μέχρι στιγμής μου φαίνεται λίγο μέτριο (είμαι κάπου στα 2/3 του βιβλίου). Όλο ταξιδεύουν, πάνε σε πόλεις και τους κάνουν επίσημα δείπνα. Και αυτοί οι εξωκοσμικοί δεν έχουν φανεί πουθενά! Παρόλα αυτά ο φίλος που μου το σύστησε έλεγε τα καλύτερα. Μήπως κάτι δεν έχω καταλάβει καλά; Ή μου φυλάει το καλό για το τέλος; Μόνο η φάση με τον γέρο δράκο που πεθαίνει είναι άκρως επική και γαμάτη μέχρι τώρα.
ειναι οντως πολυ χλιαρο και παιδικο στην αρχη, αλλα μετα βελτιωνεται παρα(μα παρα) πολυ-εμενα παραμενει απο τις αγαπημενες μου σειρες παντως. Εχει πολλα sequels ομως, δεν ξερω αν εκανες καλα που το αρχισες τωρα…
Μέτρια πράγματα. Ενώ ο συγγραφέας έχει δυνατότητες (στο δεύτερο βιβλίο υπάρχει μια πάρα πολύ ωραία περιγραφή πολιορκίας), οι περισσότεροι χαρακτήρες του είναι απελπιστικά μονοδιάστατοι. Επίσης, ενώ ξεκινάει με πολύ χαμηλά επίπεδα μαγείας, όσο περνάει ο καιρός, τα φίδια μεγαλώνουν με τερατώδη ταχύτητα.
Συνολικά, καλό για να περάσεις την ώρα σου, αλλά τίποτε περισσότερο. Διάβασε Martin να βρεις την υγειά σου.
Τον τέλειωσα τον μάγο. Το μόνο σίγουρο είναι ότι το πρώτο βιβλίο μου φάνηκε πολύ μέτριο. Κύριο πρόβλημά του η ροή της γραφής και η εξέλιξη της πλοκής που ήταν λίγο άσχημη κατά την γνώμη μου και με κενά. Η πολιορκία στο τέλος ήταν αρκετά καλή αλλά μου το χάλασε στη φάση με το τούνελ. Δηλαδή ένας νορμάλ στρατηγός αν έβλεπε ότι οι πολιορκητές σκάβουν τούνελ για να βρεθούν μέσα στο κάστρο θα έβαζε τους στρατιώτες του να σκάψουν ένα καινούριο που θα το κόβει στη μέση αντί απλά να μπουν μέσα και να τους κατασφάξουν έχοντας το πλεονέκτημα του στενού χώρου; Και όλο αυτό μπορεί να γίνει σε χρόνο ντετε; Μιλάμε έριξα πολλά γέλια. Σίγουρα είμαι περίεργος να δω την εξέλιξη που θα έχει αλλά δεν παίζει να πάω να αγοράσω τα επόμενα, αν καταφέρω να τα δανειστώ μόνο θα ασχοληθώ.
Άρχισα τη σειρά Song & Swords, της συγγραφέας Elaine Cunningham, και το πρώτο βιβλίο ονομάζετε Elfshadow. Πολύ καλή σειρά, είναι η πρώτη φορά που ξεφεύγω από Salvatore και δεν περίμενα να μου αρέσει.
Σε αυτή τη σειρά βλέπουμε για πρώτη φορά τον μεγάλο μάγο Blackstuff, έναν από τους καλύτερους μάγους τους Φέρουν!
Kαι επιτέλους βρήκα χρόνο και διάβασα τη Συντροφιά του δαχτυλιδιού και ξεκίνησα τους Δύο πύργους. Είχα ακούσει ότι είναι βαρετά και λοιπές βλακείες, αλλά ειδικά το πρώτο ήταν απίστευτο!Λάτρεψα παραπάνω τα ξωτικά και όλες τις περιγραφές…αγαπώ πια τον Τόλκιν!
Πάντως η μεταφορά του 1ου βιβλίου στον κινηματογράφο ήταν πολύ καλή!
Και πολύ καλός με την γλώσσα επίσης. Ο άτιμος χρησιμοποιεί κάτι λέξεις και εκφράσεις πολύ ψαγμένες και “πανεπιστημιακές”. Και φυσικά είναι ένας μετρ του τρόμου. Πολύ respect.
