Γράψτε μουσεία τέχνης που έχετε πάει και λατρεύετε… Προτείνετε μουσεία εντός και εκτός Ελλάδας. Η κρίση είναι δικιά σας…
Moυσειο Γουλανδρη
Πλανηταριο (θεωρειται μουσειο)
Μουσειο κερινων ομοιωματων στα Ιωαννινα
το πλανητάριο είναι φοβερή εμπειρία8)
Η μαλακια ειναι οτι ακομα δεν εχω παει στο καινουριο και πρεπει να το επισκεφθω αμμεσα γιατι εχει απιστευτα προγραμματα αυτο τον καιρο
Καλα πλανηταριο τα σπαει επισης το βρετανικο μουσειο στην αγγλια ειναι πολυ ωραιο , εχει εργα απο διαγορους πολιτισμους…να αποφυγετε το μουσειο φυσικης ιστοριας…βαρετο πολυ…εκτος αν σας αρεσουν αυτα !
καλα για την ρωμη τι να πεις απο μονη της ενα μουσειο !
To μουσείο φυσικής ιστορίας του Λονδίνου βαρετό? Πρώτη φορά ακούω κάτι τέτοιο…:-k
Έχω πάει σε μερικά εδώ στην Ελλάδα, στο Madame Tussaud’s στο Λονδίνο και στο Λούβρο πριν από αρκετά χρόνια.
Είχα πάει πριν 4-5 χρόνια και τι να πω …
είχα μήνει εντελώς μλκας αξίζει και 100-200 km παράκαμψή από την πορεία σας για να το δείτε … 
Λοιπόν, κάποτε το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στην Άνδρο ήταν για μένα ένα από τα τοπ 5 της Ελλάδας. Από τότε όμως που πέθανε η Ελίζα Γουλανδρή δε μου αρέσουν και οι εκθέσεις που έφεραν τα επόμενα χρόνια.
Εθνική Πινακοθήκη. Πρέπει να πάτε όσοι δεν έχετε πάει. Μέχρι και η μόνιμη συλλογή του Μουσείου αξίζει την επίσκεψη. Ειδικά ο τρόπος με τον οποίο έχουν τοποθετηθεί τα έργα στην πτέρυγα των μόνιμων συλλογών, τα οποία παίζουν με το φως, δημιουργούν ένα απίστευτο συναίσθημα όταν τα βλέπεις. Οι εκθέσεις που φέρνει είναι τουλάχιστον πολύ ενδιαφέρουσες.
Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, έχει φέρει σημαντικότατα έργα τα τελευταία χρόνια (Γκερνίκα, Νταλί, φέτος έχει Ελ Γκρέκο και έργα από το εργαστήριο του που εντός εβδομάδας θα πάω να δω) και ο τρόπος με τον οποίο τα παρουσιάζει είναι προσεγμένος 150%!!!
Σε αυτά που έχω πάει στο εξωτερικό:
Ιταλία: Χάνεσαι στο Βατικανό. Απίστευτα μεγάλος αριθμός αριστουργημάτων. Φλωρεντία, ΟΛΑ τα μουσεία στο κέντρο της πόλης (Ουφίτσι, Παλάθιο, κλπ) έχουν μέσα αριστουργήματα
Ισπανία: Το Prado δε μου άρεσε (ήμουν και κουρασμένος όταν το είδα), το Reina Sofia ήταν κλειστό όταν πήγα, το μουσείο Καταλανικής Τέχνης όμως στη Βαρκελώνη μπαίνει άνετα στην κορυφή όλων των μουσείων που έχω δει ποτέ μου. Έχει μέσα ΜΟΝΟ Καταλανική τέχνη, που ξεκινά από τον 11ο αιώνα και καταλήγει στο σήμερα. Βλέπεις ολη την πορεία της Τέχνης και το ότι πολλούς από τους καλλιτέχνες δε τους ξέρεις, δε σε ενοχλεί καθόλου. Διατηρεί τη μαγεία της και το ενδιαφέρον της η έκθεση από την αρχή μέχρι το τέλος. Αποκορύφωμα ένα γκρουπ πιτσιρικάδων, που το μουσείο τους είχε ειδικό ξεναγό-παιδαγωγό που τους μάθαινε τραγουδάκια και τους έκανε θεατρικά με μαριονέτες για να τους κεντρίσει το ενδιαφέρον και να μάθουν για αυτά που έβλεπαν γύρω τους… (τώρα που το σκέφτομαι, παλιά τέτοια ξενάγηση είχε και το μουσείο λαϊκής τέχνης στην Πλάκα)
Από όσα έχω πάει εξωτερικό αυτά ξεχωρίζω… Στα υπόλοιπα ή βαρέθηκα ή παρά ήμουν μικρούλης…
ΥΓ1. Ωραίο ήταν και το μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της Βαρκελώνης, όπου όμως δε το προτείνω, γιατί σύγχρονη τέχνη δεν είναι για όλα τα στομάχια. Ούτε εγώ είμαι στο σημείο να μπορώ να τα δέχομαι όλα τα έργα της…
Moυ άρεσε πολύ το μουσείο της madam Tyssaud, στο ¶μστερνταμ, αλλά δεν θυμάμαι και πολλά, καθώς όταν το επισκέφθηκα ήμουν 13 χρονών…
Πάντως μου είχαν κάνει εντύπωση το πόσο ρεαλιστικά είναι τα ομοιώματα.
Επίσης, σχετικά πρόσφατα (αρχές Μαρτίου περίπου) επισκέφθηκα το Ουφίτσι στην Φλωρεντία. Βέβαια δεν το είδα αναλυτικά, καθώς ήμουν με το γκρουπ της εφταήμερης, και μας είχαν αφήσει μόνο 3 ώρες ελεύθερες, εκ των οποίων, εγώ μαζί με την παρέα περιμέναμε την μία ώρα περίπου στην ουρά, και έτσι έπρεπε πάνω κάτω σε μία ώρα να το γυρίσουμε όλο, οπότε δεν καθόμασταν και πολύ σε κάθε έργο. Αξίζει πάντως να πάει κανείς, αλλά πρέπει να έχει προγραμματίσει από πριν να καθήσει τουλάχιστον ένα τετράωρο μέσα, ούτως ώστε να απολαύσει όλα τα εκθέματα.
Κάτι άσχετο, που είχα διαβάσει σε ένα “Ε”. Οι ναζιστικές φυλακές που βρίσκονται στην Αθήνα, πλέον ανήκουν στην εθνική ασφαλιστική και… αποσιωπείται πλήρως η ύπαρξη τους, ενώ θα έπρεπε να δημιουργηθεί ένα μουσείο ούτως ώστε να μην ξεχνιούνται οι αγωνιστές που δολοφονήθηκαν εκεί. Αίσχος και προσβολή στη μνήμη τους αυτή η κατάσταση…[-X
Τρεις εκθέσεις που παρουσιάζονται αυτό τον καιρό και προτείνω.
Στο Μέγαρο Μουσικής η έκθεση “Αυστριακή Άνοιξη”, με έργα ζωγράφων της τάσης κυρίως του γερμανικού εξπρεσσιονισμού των αρχών του αιώνα και του μεσοπολέμου. Έργα που απεικονίζουν και την σκοτεινή ψυχολογική διάθεση μιας εποχής ανάμεσα σε 2 πολέμους και μιας Γερμανίας που βρισκόταν προ των πυλών του ναζισμού. Ζωγράφοι όπως οι Γκουστάβ Κλιμτ, Έγκον Σίλε και Όσκαρ Κόκοσκα, τα έργα των οποίων φανέρωναν την αντίδραση τους στον συντηρητισμό της εποχής…
Ή έκθεση για τον Ελ Γκρέκο στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, η οποία παρουσιάζει ενδιαφέρον καθώς πλάι στα πρωτότυπα του Ελ Γκρέκο παρουσιάζονται και πολλά έργα μαθητών του ή αντίγραφα, και έχει πολύ ενδιαφέρον πόσο διέφερε το στυλ τους απο το δικό του.
Κάτι αρκετά διαφορετικό, έκθεση σύγχρονης ζωγραφικής του ολλανδού Pat Andrea στο Μουσείο Φρυσίρα στην Πλάκα. Παρουσιάζονται διασκευασμένα τα έργα του Λούις Κάρολ, “Η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων” και “Μέσα απο τον Καθρέπτη”. Σύγχρονος σουρρεαλισμός, ή “μαγικός ρεαλισμός” όπως μας είπαν, check it out.
Τσεκάρετε αν ενδιαφέρεστε και μια πολύ ωραία έκθεση σκίτσου-γελοιογραφίας, απο σκιτσογράφους όλου του κόσμου, με θέμα “Το Παιδί του Μέλλοντος”, στο Μουσείο Μπενάκη. Έχει ενδιαφέρον γιατί τα έργα που βραβεύτηκαν (με πρωτοβουλία του υπουργείου πολιτισμού) ήταν απο τα λιγότερο ενδιαφέροντα και αιχμηρά σε σχέση με πολλά άλλα που έμειναν εκτός βραβείων…
Πλανηταριο
Γουλανδρη
και ενα που ειχα παει οταν ημουν 10 το Γαια Γουλανδρη… υπαρχει ακομα? :?
Και φυσικα το Μουσειο Καλων Τεχνων στη Βουδαπεστη… απο Ελ Γκρεκο ως Πικασσο σε πινακες μεχρι κατι αιγυπτιακες σαρκοφαγους και μουμιες ειδα εκει μεσα 
Μουσεια Βερολινου:
[SIZE=“3”]Μουσειο Κινηματογραφου και Τηλεορασης (Filmmuseum)[/SIZE]
Χμ, ενδιαφερον και ωραια δομημενο αλλα κουραστικο για τον μη-Γερμανο επισκεπτη καθως αναφεροταν σχεδον αποκλειστικα στον γερμανικο κινηματογραφο και κυριως σε παλιοτερες εποχες. Πολυ ωραια τα εκθεματα για την ναζιστικη Γερμανια, τον Fritz Lang και την Marlene Dietrich…
[SIZE=“3”]Μουσειο Περγαμου (Pergamonmuseum)[/SIZE]
Το μεγαλυτερο απο τα μουσεια του Museum Island. Ουσιαστικα ενα τεραστιο αρχαιολογικο μουσειο. Ωραια εκθεματα αλλα τεραστιο. Ψοφησαμε στο περπατημα. Μειονεκτημα οτι δεν εχει αγγλικες περιγραφες για ολα τα εκθεματα…
[SIZE=“3”]Εβραϊκο Μουσειο (Judisches Museum)[/SIZE]
Ετη φωτος μπροστα απο οποιοδηποτε μουσειο εχω παει. Το κτιριο απο μονο του εχει μεγαλο αρχιτεκτονικο ενδιαφερον. Εκπληκτικα σχεδιασμενη διαδρομη που ξεκιναει απο τα πρωτα ιστορικα στοιχεια για Εβραιους στην Γερμανια εως τις μερες μας. Αλλα πολυ τεραστιο και αυτο, καπου κουραζει. Οι τυποι εχουν κανει πραγματικα εκπληκτικη δουλεια. Στα αρνητικα οτι περνας απο ελεγχο αντιστοιχο του αεροδρομιου για να μπεις και οτι υπαρχει μια καποια προπαγανδα (δλδ βλεπουν σχεδον παντου αντισημιτισμο, αν και οντως υπεστησαν πολλα οι Εβραιοι της Γερμανιας).
ΥΓ.: Το Βερολινο εχει τα απειρα μουσεια. Πχ. το θεριο μου πε κατι για μουσειο Ramones αλλα τελευταια μερα που να ψαχνα…
To Pergamon Museum τα σπαει ασχημα οντως.
Γιατι δεν αλλαζεται ρε παιδια τον τιτλο απλα σε “Μουσεια”? Αντε καρβου!
Ρε παιδια, εχω παει 3 φορες στο Βρεταννικο Μουσειο και καθε φορα εβρισκα χιλια δυο πραγματα και αιθουσες που δεν τις ειχα ξαναδει! Τι διαλο γινεται εκει???
Καλα το Βρετανικο θελει ενα μηνα καθημερινα για να πεις οτι το ειδες καλα. :lol:
Στο Βερολινο, οι περισσοτεροι επισκεπτες στα μουσεια δεν ειναι τουριστες. Ουτε καν σχολεια. Ειναι ντοπιοι Γερμανοι. Διαφορα πολιτισμου…
Για το Βερολίνο, μου το έχουν πει και μένα Γερμανοί συνεργάτες ότι έχει απέραντα μουσεία και ότι χρειάζεσαι το λιγότερο μία εβδομάδα για να τα γυρίσεις στοιχειωδώς… Θέλω πολύ να πάω και σύντομα… Πρέπει να πείσω τον καλό μου να κάνουμε ένα ταξίδι κατα εκεί…
Επισκέφτηκα τρία μουσεία τις μέρες που ήμουν στο Παρίσι. Το ένα ήταν φυσικά το Λούβρο. Έκατσα 5 ντροπιαστικές ώρες, λόγω γενικότερης έλλειψης χρόνου, και δεν έχει νόημα να ποστάρω κάποια φωτογραφία, καθώς τα εκθέματα του είναι άπειρα… Ήταν πάντως το πιο εντυπωσιακό μουσείο που έχω δει, και το έχω βάλει κάτω να ξαναπάω κάποια στιγμή…
Το δεύτερο μουσείο ήταν το κέντρο Pombidou, το Μουσείο της Μοντέρνας Τέχνης του Παρισιού. Εκεί όπου τίθεται όσο πουθενά αλλού το κλασικό ερώτημα ως προς το “τι είναι τέχνη” τελικά…! Εκθέματα απο τις αρχές του 20ου αιώνα ως τις μέρες μας, τα οποία καλύπτουν όλα τα επαναστατικά κινήματα της εποχής όπως ο Φοβισμός, ο Κυβισμός, ο Ντανταισμός, ο Σουρεαλισμός, η Αφηρημένη Τέχνη, και άλλα… Ανάμεσα στους γνωστότερους καλλιτέχνες οι Henri Matisse, Marcel Duchamp, Otto Dix, Picasso, Salvador Dali, Kandinsky, Braque, Rene Magritte, Picabia, Paul Klee, Andy Warhol, Mondrian, και πλήθος άλλων…
Μπορώ να πω πως εντυπωσιάστηκα, πραγματικά η μοντέρνα τέχνη σε βάζει σε πολύ περισσότερες σκέψεις ως προς την ουσία και το νόημα της τέχνης σε σχέση με την κλασική τέχνη. Είναι προβοκατόρικη, συχνά επιτηδευμένα “άσχημη”, αντισυμβατική, με πλούσιο συχνά κοινωνικό νόημα.
Δεν είναι για όλους όμως.
Παραθέτω μερικές χαρακτηριστικές φωτογραφίες, οι οποίες απέχουν πολύ (όντας μακρινές και ερασιτεχνικές) να αποτυπώσουν το έργο απο κοντά.
Συνεχίζω…
