Βιβλία Τρόμου

H Αγκάθα Κρίστι σίγουρα, ο Κινγκ με την καμμία. [-X :stuck_out_tongue:

Ο παρίας, Αυτοί που ποτέ δεν κοιμούνται & Ο άρχοντας του ψεύδους-Graham Masterton, Θεσπέσιο πτώμα-Poppy Z. Brite(Αν δεν αρρωστήσεις μετά από αυτό, τότε στο αγοράζω όσο το πήρες,και παραπάνω…Είναι με διαφορά ό’τι πιο άρρωστο έχω διαβάσει στη ζωή μου , μαζί το Μάτια-Jesus Ignacio Aldapuerta), Νεκροσκόπο που έχουν ήδη προτείνει.
Από τα πιο διασκεδαστικά αν και όχι τελείως τρόμου(με την άποψη οτι θα χεστείς πάνω σου) είναι το Διψα για αίμα-simon clark-Μια μέρα ξυπνάνε τα παιδιά και βλέπουν οτι οι γονείς τους έχουν τρελλαθεί, και τα τρώνε!Μπορεί να ακούγεται αστείο αλλά είναι πάρα πολύ καλό!
Αγαπημένο βιβλίο είναι Ο κλέφτης του πάντοτε-Clive Barker.Δεν είναι τρόμου πάντως αυτό, αλλά ένα σκοτεινό παραμυθάκι.
Μετά από αυτά υπάρχουν κι άλλα πολλά αν το ψάξεις.
Και κατά την άποψη μου το Χρήσιμα αντικείμενα έρχεται πολύ μετά, στην λίστα μου με Κινγκ.Προηγούνται Το αυτό, Η λάμψη, Μίζερι, Κριστίν, Σάλεμς Λοτ, Το κοράκι, Νεκρή ζώνη, Σάκκος με κόκκαλά, και τα 2 βιβλία που έβγαλε σε συνεργασία με Peter Straub.Αν σκεφτώ λίγο ακόμα όλο και κάποιο άλλο θα βρω.Γούστα είναι αυτά βέβαια.

Thanks man! Τον Κλέφτη Του Πάντοτε τον είχα διαβάσει παλιά, μια πιο σκοτεινή εκδοχή ταινιών του Tim Burton μου θύμισε, το προτείνω ανεπιφύλακτα σε όλους!

(επίσης ο Clive Barker κάνει και εικονογραφήσεις των βιβλίων του. Είχα πετύχει σε ένα βιβλιοπωλείο κάποια πιο πρόσφατα βιβλία του με πολύ ωραία εικονογράφηση μέσα, μου είχαν εξάψει το ενδιαφέρον, δυστυχώς δε θυμάμαι πως λέγονται…)

Θα τσεκάρω κάποια στιγμή που είμαι σε “αρρωστημένη διάθεση” και τα άλλα βιβλία!

Κυκλοφορει ετσι το “Μεγαλο Μυστικο Θεαμα”,σε σειρα comic book νομιζω,οπως ο Μαυρος Πυργος του Κινγκ.Τρομερο βιβλιο του,προτεινεται ανεπιφυλακτα…

Πολλοι πινακες του κοσμουν και τα 2 βιβλια του Abarat,τα οποια κυκλοφορουν σε μια πολυ ομορφη εκδοση.Κι αυτα δεν ανηκουν στην κατηγορια των βιβλιων"τρομου"αλλα προκειται για σκοτεινα παραμυθια,που ομως σου κρατανε το ενδιαφερον μεχρι το τελος.

Το είχα διαβάσει παλιά το Μεγάλο Μυστικό Θέαμα, αν δε κάνω λάθος είχε δυο συνέχειες? Απο τις οποίες είχα διαβάσει την Αείπολη (νομίζω έτσι λεγόταν). Μου άρεσε γενικά, αν και δε θα λεγα πως το θεώρησα “τρομακτικό”, είχε όμως πολύ ενδιαφέρον όσο θυμάμαι τουλάχιστον.

Τα βιβλία τα εικονογραφημένα που λέω είναι με εικονογράφηση του ίδιου του Barker και μάλλον είναι αυτά που λες. Ακόμα καλύτερα το οτι είναι σκοτεινά παραμύθια, πάντα με έλκυε προσωπικά αυτό το είδος…

ειχα παλια ενα βιβλιο τρομου αλλα δεν ηξερα να διαβαζω και τρομαζα μονο απτο εξωφυλλο…

ανατριχίλες για πάντα ρεεε 8)

Εγω στο Δε Ιτ ειχα κοιμηθει. Μου ειχε φανει πολυ βαρετη η ταινια. Η πρων μου ουτε κουβεντα να ακουσει γι’αυτο. Τι ειναι και αυτο το πραμα με τις κοπελες που χεζονται τους κλοουν? :?
Οι ανατριχιλες παλι, μου φαινονταν τρομαχτικες… οταν ημουν 13…:stuck_out_tongue:

Καμία σχέση πάντως με το βιβλίο η ταινία…

ελεος!
:lol::lol::lol::lol::lol:

πιστεύω από τα ποιο τρομαχτικά βιβλία που έχω διαβάσει ειναι του lovecraft(δεν θυμάμαι ποιο απο ολα με ειχε σοκάρει γιατι εχει περάσει αρκετός καιρος απο τοτε που τα διάβασα) επισης ο εκριζωτης του brom το διάβασα πέρση ειναι φανταστικό αξηζει!!!(ειναι εικονογραφημένο)…κριμα που μονο αυτο εχει μεταφραστεί στα ελληνικά :frowning:
obey :bow2: clive barker και abarat(αργει να βγει το γα&@$νο το absolute midnight!!!)

Και αναρρωτιομουνα ποτε θα αναφερθει ο Lovecraft. Με μια γρηγορη ματια που εριξα σε προηγουμενα ποστ δεν ειχα δει κανεναν να αναφερει κανενα βιβλιο.
Προσκυναμε τον αρχοντα του ειδους Barker παντως

Κι όμως, σου διέφυγε. :stuck_out_tongue:

Σε ερώτηση που είχα κάνει μια σελίδα πριν:

Έχοντας διαβάσει καμιά εικοσαριά βιβλία του Stephen King, έχω να προτείνω το Salem’s Lot. Ιστορία με βαμπίρ και η πρώτη φορά που κατάλαβα πως μπορείς να τρομάξεις διαβάζοντας…

+1…

Γενικά ο Κινγκ είναι εξαιρετικός σε βιβλία τρόμου. Το μόνο βαρετό είναι ότι τα περισσότερα εξελίσσονται στην πατρίδα του, το Μέιν.

Ε, και; :expressionless:

Καταντάει βαρετό και κλισέ.

Eγώ γουστάρω! Παλιά έψαχνα και χάρτες του! :stuck_out_tongue:
Δε θα με ένοιαζε αντίστοιχα όλες οι αστυνομικές ιστορίες του Γιάννη Μαρή να λάμβαναν χώρα στην Αθήνα… Το “κλισέ” δεν το καταλαβαίνω ως έννοια, αλλά νομίζω υπάρχει σχετικό thread! :wink:

Σαλεμ’ς λοτ… εκανα κανεναν μηνα να κοιμηθω. αναλογο αντικτυπο ειχε η λαμψη και το αυτο…οπως κ ενα διηγημα απο συλλογη του με τιτλο"μερικες φορες επιστρεφουν".πολυ δυνατο βιβλιο του παντως για μενα ειναι το apt pupil αν κ δεν ειναι τρομου. τον λατρευω, εχω διαβασει οσα βιβλια του μπορεσα να βρω τα τελευταια 8 χρονια. απο λαβκραφτ μου αρεσε πολυ "η περιπτωση του τσαρλς ντεξτερ γουορντ.“και απο κλαιβ μπαρκερ σαν παραμυθακι ηταν τελειο"ο κλεφτης του παντοτε” και σε πιο σοβαρο το damnation game.τι να λεμε τωρα για τον δημιουργο του hellraiser…