Ανοίγω ένα σοβαρό θέμα που με απασχολεί κ ελπίζω οι εξαιρετικοί συνομιλητές του φόρουμ να δείξουν τα σωστά αντανακλαστικά τους και οι μικροί/άσχετοι/σπάμερς να μας λυπηθούν για μια φορά…
τελειώνω σε λίγο καιρό διπλωματική και σκέφτομαι αν υπάρχει ζωή μετά το πανεπιστήμιο. οι επιλογές που ανοίγονται φαίνονται μπροστά και τις αναλύω κάτωθι όπως τις σκέφτομαι
α. στρατός : υποχρεωτική μαλακία που πρέπει να περάσουμε όλοι, γιατί διαφορετικά σοβαρή δουλειά δεν βρίσκεις στην Ελλάδα.
β. μεταπτυχιακό : ναι μεν, αλλά… χρειάζεται ? αν ναι, να γίνει στον ίδιο τομέα ή κάπου διαφορετικά για μεγαλύτερη πληρότητα. είμαι μηχανικός και σκέφτομαι τα οικονομικά και την αγγλία. γνώμες?
γ. διδακτορικό : υπάρχει περίπτωση να βρω και τέτοια προσφορά. το κακό είναι ότι στην Ελλάδα πληρώνεσαι πολύ άσχημα και στο εξωτερικό πρέπει υποχρεωτικά να κάτσεις 5 χρόνια που είναι ζόρι. άσε που αν δεν έχεις τελειώσει με στρατό υπάρχουν ζόρια για επιστροφή στην Ελλάδα κτλ κτλ…
δ. κατευθείαν δουλειά : αλήθεια έχει βρει κανένας σας ? και αν ναι, με τι λεφτά?
βασικά η προβληματική μου έγκειται κυρίως στο δίπολο στρατός ή άλλο…
Λοιπόν από προσωπικη πείρα φίλε Λουκ θα σου συνιστούσα να πήγαινες στρατό για να ξεμπερδεύεις μια και εξω…Σε ολες σχεδόν τις δουλειές πλέον απαιτούν εκπληρωμένες στρατιωτικές υποχρεώσεις…Να φανταστείς εγώ μπηκα στρατό στα 24 και εβλεπα μεγαλυτερους σε φαση 30 φευγα που δεν την παλευαν μια…:lol: Οπότε θα προτεινα να ξεμπερδευες με αυτήν την υποχρέωση,και μετα να σκεφτείς ολα τα αλλα ενδεχόμενα…8)
Λεπον, μιας και σε κανα μηνα τελειωνω μεταπτυχιακο κι εχω μια καποια εμπειρια, εχω να πω τα εξης:
Αν σκοπευεις να συνεχισεις σπουδες, καντο τωρα γιατι κατ’ εμε ειναι πολυ δυσκολο να ξαναπιασεις βιβλια/διαβασμα κτλ. Θελω να πω, ασε στρατο κ’ δουλεια γι αργοτερα. Αυτο εκανα εγω. Αν παλι οτι θα τα καταφερεις να ξαναμπεις σε φαση μελετης ευκολα, τοτε πηγαινε στρατο τωρα να ξεμπερδευεις…
Το μεταπτυχιακο ειναι σιγουρα καποια χρηματα επιπλεον αν μπεις για δουλεια στο δημοσιο. Απο κει και περα το αν χρειαζεται (στην αγορα εργασιας εννοεις προφανως) εξαρταται απο το τι μεταπτυχιακο θα ειναι. Ερευνας η ειδικευσης? Γενικα πρεπει να το ψαξεις και να ρωτησεις καθηγητες σου που θα ξερουν σιγουρα περισσοτερα. Μεταπτυχιακα ερευνας παντως κανουν κυριως οσοι θελουν να συνεχισουν με διδακτορικο…
Διδακτορικο τωρα κανεις αμα γουσταρεις τρομερα την επιστημη σου, θες να εμβαθυνεις και θες να κυνηγησεις το καθηγητηλικι. Απ’ οσο ξερω απο φιλους μου που κανουν, ειναι πιεση, θελει τρεξιμο και ειδικα για εξωτερικο θελει πολλα ακομα. Οποτε πρεπει να εισαι σιγουρος…
Τωρα οσον αφορα στη δουλεια. Και παλι απο φιλους οι περισσοτεροι βρηκαν. Και μιλαω για αποφοιτους ΑΣΟΕΕ στην πλειοψηφια (δεν εχουν κανει μεταπτυχιακο). Ομως τα λεφτα στις περισσοτερες περιπτωσεις ειναι λιγα, 650-700 ευρω περιπου. Για περισσοτερα χρειαζεται τυχη. Βεβαια, μη φανταστεις οτι το μεταπτυχιακο εξασφαλιζει πολυ μεγαλυτερο πρωτο μισθο…
Για το στρατό εξαρτάται από την ηλικία σου σε μεγάλο βαθμό. Αν είσαι πάνω από 23 - 24 τότε θα σου έλεγα να πας όπως είπε και ο Davidian, και αν γουστάρεις κάτι από τις υπόλοιπες επιλογές το κάνεις μετά. Αν πάλι είσαι γύρω στα 21-22 δεν χρειάζεται να ανησυχείς και πολύ για αυτό το θέμα.
Μεταπτυχιακό: Σε βλέπω ρωτάς για το αν χρειάζεται. Αυτό σε μένα ερμηνεύεται πως στην περιπτώση που θα το κάνεις, θα το κάνεις απλώς και μόνο για να έχεις ένα παραπάνω χαρτι, και όχι αποκλειστικά γιατι έχεις το ενδιαφέρον να μάθεις κάτι παραπάνω. ΑΝ είναι έτσι, τότε στην θέση σου θα πήγαινα φαντάρος όπως και να είχε με το θέμα ηλικίας, και μετά θα την έψαχνα ταυτόχρονα με καμμιά δουλίτσα, σε κανένα MBA που έχουν φυτρώσει σχεδόν παντού ( μιας και μίλησες για οικονομικά ). Προσωπικά όταν ήμουν στην αντίστοιχη φάση με εσένα σκεφτόμουν “τι απασχόληση θα μπορούσα να βρω ώστε να κάνω το μεταπτυχιακό μου”, και όχι “τι μεταχυπτυχιακό να κάνω ώστε να βρω μια καλή δουλειά μετά”. Οπότε τελικά είναι θέμα προτεραιοτήτων. Έτσι λοιπόν η απάντηση στην αρχική σου ερώτηση ( αν χρειάζεται ) εξαρτάται από το αν βάζεις προτεραιότητα το να παίρνεις έναν όσο το δυνατόν παχουλό μισθό μετά, ή αν η προτεραιότητα σου είναι να κάνεις κάτι που σε ευχαριστεί.Εσύ ξέρεις καλύτερα.
Κατ’επέκταση, αν ήθελες να κάνεις διδακτορικό, δεν θα το έθετες καν έτσι το ζήτημα, οπότε υποθέτω ότι αυτό το παρέθεσες σαν μία εναλλακτική επιλογή και όχι σαν πραγματική επιθυμία ( να συμπληρώσω ότι στην Ελλάδα πληρώνεσαι - όχι μόνον άσχημα - , αλλά δεν πληρώνεσαι γενικώς από το Πανεπιστήμιο όταν κάνεις διδακτορικό, πλήν των πολυτεχνείων ).
Πλέον έχω πεισθεί. Ο monte και εγώ είμαστε το ίδιο άτομο. Πριν από μία ώρα σκεφτόμουν να ανοίξω τόπικ σχετικό με τον επαγγελματικό προσανατολισμό 8O.
Τώρα πάω να φάω, μόλις επιστρέψω θα παραθέσω τις σκέψεις μου επί του θέματος. Πάντως, το θέμα δεν είναι καθόλου άσχετο και από ένα ακόμα τρίλημα (τουλάχιστον για την περίπτωση του monte και τη δικιά μου)
Το τρίλημα είναι το εξής:
Που θέλω να δουλέψω?
α) Εξωτερικό? όπου θα κάνω δουλειά ανώτατου επιπέδου και θα παίρνω πολλά λεφτά?
β) Ελλάδα στο δημόσιο τομέα? όπου θα δουλεύω 5 ώρες τη μέρα, θα πληρώνομαι 8 ώρες, θα με καθυστερούν στις δουλειές μου οι υπόλοιποι συνάδελφοι με τους οποίους θα συνεργάζομαι, αλλά θα έχω μία σταθερότητα στην επαγγελματική μου σταδιοδρομία και δε θα με κουνάει κανένας από τη θέση μου?
γ) Ελλάδα στον ιδιωτικό τομέα?
Για κάθε μία επιλογή, η απάντηση στο ποιο πρέπει να είναι το επόμενο βήμα μετά τη σχολή, είναι διαφορετική…
Λοιπον επειδη ψαχτηκα και ακομα ψαχνομαι πολυ αυτον το καιρο επειδη τον Μαιο τελειωνω θα πω για οτι ξερω:
Αν δεν νιωθεις ετοιμος να κανεις αμεσως μετα ενα επιπλεον χαρτι απο οποιδηποτε πλευρα(ψυχολογικη, οικονομικη κτλ.) τοτε πηγαινε να ξεμπλεξεις.
2.Καλη επιλογη και καλα θα ηταν να κανει ενα Μαστερ που θα εχει ισχυρο και το στοιχειο του πρωτου σου πτυχιου. Τωρα για Αγγλια τι να σου πω, εδω σπουδαζω. Θα χρειαστει να στρωσεις κωλο και η ζωη θα σου φανει λιγο σκατα ιδιως αμα δεν εισαι Λονδινο. Αλλα απο την αλλη θα νιωσεις φοβερα ικανοποιημενος οταν παρεις το πτυχιο ιδιως απο ενα καλο πανεπιστημιο. Ε, θα δεις και καμμια καλη συναυλια!
3.Δεν αξιζει με την καμμια το διδακτορικο. Για να εξηγηθω, κατ’αρχας θελει συνηθως 3 χρονια(τα 5 που ειπε καποιος το ακουσα πρωτη φορα αν και δεν το αποκλειω να υπαρχουν και τετοια προγραμματα). Θελει φοβερη αφοσιωση στο αντικειμενο και στις σπουδες. Οι περισοτεροι που ξερω που κανουν διδακτορικο απο τον 2ο χρονο αρχιζει να τους στριβει. Σε τελικη αναλυση τι θα το κανεις το διδακτορικο στην Ελλαδα??? Αφου ακαδημαϊκη καριερα δεν μπορεις να κανεις, ειναι γνωστο τις πασει οτι οι εδρες δινονται κληρονομικα και με μεσο. Σε τελικη αναλυση η μεγαλυτερη δικαιωση ενος που εχει παρει διδακτορικο ειναι πιστευω να γινει καθηγητης πανεπιστημιου…
4.Κατευθειαν δουλεια… Δυσκολο. Εφοσον μιλας για σοβαρη δουλεια πανω στο αντικειμενο σου τοτε πρεπει υποχρεωτικα να κανεις το φανταριλικι πρωτα…
α) Οντως! Δουλεια στο εξωτερικο συνεπαγεται ανωτατο επιπεδο και παρα πολυ καλα λεφτα με γρηγορες αυξησεις! Απο γνωστους και παλι οι πληροφοριες. Ομως να ξερεις οτι (για Αγγλια πχ.) η ζωη θα ειναι δουλεια-σπιτι-δουλεια κτλ. Πολλοι πανε με το σκεπτικο να δουλεψω 4-5 χρονια εξω κι ας ειναι πιεση για να μαζεψουν ενα καλο κεφαλαιο…
β) Δεν ισχυει σε καθε τμημα δημοσιας υπηρεσιας το οτι θα δουλευεις 5 ωρες. Πχ. μηχανοργανωση ΕΥΔΑΠ απ οτι γνωριζω…
To ποσοστο των καθηγητων πανεπιστημιου που γινονται καθηγητες χωρις να χρησιμοποιησουν ΚΑΝΕΝΑ μεσο, ειτε μιλαμε για καποιον μεσα στο πανεπιστιμιο ειτε για πολιτικο, ειναι κατω απο το 20%. Αν αυτο το θεωρεις αξιοπρεπες τοτε… Εκτος αν εχεις διαφορετικη αποψη επι τουτου.
Σαφώς και υπάρχουν εξαιρέσεις. Δυστυχώς όμως, για τις περισσότερες θέσεις αν βάλεις το χρόνο που θα φας για να:
α) συνεννοηθείς με όλο αυτό το γραφειοκρατικό σύστημα και να βρεις άκρη
β) για να περιμένεις να ολοκληρώσουν οι άλλοι τη δουλειά τους και να συνεχίσεις εσύ
γ) τις στάσεις εργασίας
δ) το χρόνο που θα δίνεις για να κουβεντιάζεις με τους δίπλα μιας και κανείς δεν προσέχει και μιλάτε
ε) τα τηλέφωνα που θα παίρνεις στο χωριό μιας και πληρώνει η υπηρεσία
και πολλά ακόμα, τότε συνολικά είναι σαν να δουλεύεις 5-6 ώρες τη μέρα κατά τη διάρκεια της χρονιάς…
Αυτό είναι κάτι που δεν μπορείς να το ξέρεις. Και πάλι σε βρίσκω υπερβολικό όμως. Δεν λέω ότι δεν γίνονται τέτοια, αλλά είναι ένα φαινόμενο που με τον καιρό φθίνει.
Εξαρτάται και από το τι είναι η σχολή που θες να πας καθηγητής. Αν είναι μία σχολή που υπάρχει μόνο και μόνο για να ικανοποιηθούν πολιτικά συμφέροντα και η οποία είναι τελείως αχρείαστη και χαμηλότατου επιπέδου (ειδικά για επαρχία όπου υπάρχουν σχολές για να έχουν ζωή και το χειμώνα κάτι περιοχές), τότε ναι, το μέσο και οι πολιτικές πλάτες έχουν πέραση. Αν είναι κάποια σοβαρη σχολή τότε ακόμα και πλάτες να έχεις, θα πρέπει να έχεις βιογραφικό που φυσάει για να σε κάνουν αποδεκτό. Τα φαινόμενα όμως με πολιτικές πλάτες δεν είναι το ίδιο συχνά…
Ρε συ κρινεις απο του δημοσιους υπαλληλους που εσυ κι εγω συνανταμε για τις δουλειες μας! Εγω μιλαω για συγκεκριμενα τμηματα τα οποια δεν εχουν ιδιαιτερη επαφη με τους πολιτες…
γιατί? ποιο από τα παραπάνω δεν ισχύει στις υπηρεσίες που δεν είναι μέσα στον κόσμο?
Το μόνιμο παράπονο όσων ξέρω στο δημόσιο και ξέρω ότι είναι και δουλευταράδες είναι ότι συνεχώς οι άλλοι του καθυστερούν τη δουλειά. Δες το και μέσα στα πανεπιστήμία. Για να πάρει ένας καθηγητής καινούργιο υπολογιστή για να κάνει τη δουλειά του, ενεργοποιείται ένας τεράστιος και δυσκίνητος οργανισμός που του βγάζει το λάδι. Στο τέλος αγοράζει μόνος του ένα λάπτοπ και ησυχάζει…
εγω επειδη ηθελα να ασχοληθω με την μουσικη δεν εδωσα εξετασεις κ δεν πηγα σε καμια σχολη.
μολις τελιωσα το λυκειο μηγα φανταρος για να τελιωνω. αυτο ηταν ενα πλεονεκτημα γιαιτ πρωτον πηγα μικρος κ ξεμπερδεψα μια κ καλη!(οι περισοτεροι μου φιλοι ακομα δεν εχουν παει φανταροι) αφου τελιωσα ελιωσα μερικα χρονια στην μελετη κ πηρα ολα τα χαρτια που ηθελα.
πλεον δουλευω κ προσπαθω να ζω απο αυτο κ μεχρι στιγμης δωξα τον Hendrix ολα πανε πολυ καλα!(οι περισοτεροι μου φιλοι δεν ειναι οικονομικα ανεξαρτητοι)
γενικα με το να τελιωσεις τον στρατο ειναι μια πολυ καλη λυση! μετα το στρατο θα εχεις μια απιστευτη ορεξη για τα παντα! διαβασμα δουλεια κ οτι αλλο θες να κανεις! ειλικρινά εγω οταν απολυθηκα ημουν σαν να ξαναγεννηθηκα!
επισης δες τι πραγματικα θες να κανεις στην ζωη σου κ διαλεξε αυτο που θα σε βοηθησει σε αυτο! μην ειναι το κρητιριο σου μονο τα λεφτα αλλα κ γενικα η διαθεση που θα εχεις για αυτο που κανεις! ετσι κ αλλιος οταν κανουμε αυτο που αγαπαμε το κανουμε παντα καλα κ βγαζουμε κ φραγκα!
Kαι εγώ συμφωνώ οτι πρώτα πρέπει να τελειώνεις με στρατό γιατί αν έχεις ξεκινήσει ότιδήποτε σε κόβει μετά…Προσωπική μου άποψη είναι οτι η κατάλληλ ηλικία για μεταπτυχιακό είναι 25-26 που έχεις συνειδητοποιήσει τί ακριβώς θελεις να κάνεις και αν είσαι τυχερός κ έχεις δουλέψει βλέπεις τις απαιτησεις τις αγοράς(κάθε χρόνο ζητάνε και άλλα) …Καλό είναι να μην κάνεις ενα μτπχ απλά για να το κάνεις,πρέπει να το ψάξεις ,να το γουστάρεις τρελά και να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις του κλάδου σου…Όλα αυτά γενικά τώρα γιατί δε ξέρω ούτε την ηλικία σου ούτε το βασικό πτυχίο σου:wink:
p.s.Δουλεύω 2 χρόνια και μόνο βάσει προυπηρεσίας με δέχονται σε πολύ καλύτερα μεταπτυχιακά απο οτι πριν…κ έχω λόγω ηλικίας τη συνείδηση να επιλέξω …Όπως κ να χει για μένα ο στρατός πρώτα…Hope I was helpfull:wink:
