Βασει εμπειριας θα προτεινα στρατο για να ξεμπερδευεις γιατι ειναι σταυρος που θα κουβαλας συνεχεια και πραγματικα οι δουλειες που θα βρεις θα ειναι απο αθλιες εως τρισαθλιες.Πραγματικα ισως ειναι το μονο πραγμα για το οποιο εχω μετανιωσει στη ζωη μου καθως οταν θα απολυθω θα ειμαι πλεον 28 και κυριολεκτικα μου εχει κοψει τη ζωη στη μεση.Οτιδηποτε μπορεις να το κανεις μετα απλα να φυγει απο το μανικι απο πανω σου
Θα συμφωνήσω και με τον tolki και την lunatic…πήγαινε πρώτα στρατό.
είσαι σε μικρή ηλικία και δεν θα πιεστέίς τόσο,έχω παράδειγμα πολύ φίλο που διάλεξε να κάνει μεταπτυχιακό και μετά διδακτορικό και είναι φαντάρος τώρα στα 31!!η ψυχολογία του είναι σε χαμηλό επίπεδο αλλά ταυτόχρονα έχει και το άγχος μετά τι γιατί δεν έχει προυπυρεσία πουθενά…άσε που τα μεταπτυχιακά δεν τα έχουν κάνει μόνο λίγοι…
άσε που άμα βρεις και μία δουλειά και σταθεροποιηθείς μπορείς να κάνεις μεταπτυχιακό παράλληλα με την δουλειά…εγώ τώρα φλεβάρη που θα τελειώσω και γω(:papas: :papas: ) σκεύτομαι καλοκαίρι να μπω στρατό…άσε που σου δίνεται και χρόνος να καλοσκευτείς κάποια πράγματα και να κατασταλάξεις…καλή επιτυχία!!
Καταρχάς δε μπορώ να ψηφίσω κάποια απο τις επιλογές, μια που υπάρχει μια σχετικότητα σ’ αυτά, ως προς το τι είναι το “καλύτερο”. Πολύ θα ήθελα και γω κατά καιρούς να μου έλεγε κάποιος σοφός (με προφητική φωνή, βλέμμα ενόρασης και έτσι) “ΑΥΤΟΣ είναι ο δρόμος για σένα”. Και εγώ, που θέλω να είμαι και σίγουρος, να τον έβαζα να κοιτάξει στο μέλλον για να μου το επιβεβαιώσει κιόλας, και μόνο τότε θα τον ακολουθούσα… Καλά θα ταν.
Χαίρομαι πάρα πολύ που μετά τις αρχικές σπουδές ξεμπέρδεψα (πέρισυ) και με τον στρατό. Πραγματικά, αν είναι να πας πήγαινε μια ώρα αρχύτερα να τελειώνεις… Πιστεύω σ’ αυτό συμφωνούμε όλοι… Το να πάει κανείς στρατό στα 29 είναι περισσότερο επώδυνο απο το να πάει στα 24… Δουλειές και παραπάνω σπουδές δεν χάνονται, δε φεύγουν, εκεί είναι και μετά. Και στον στρατό, στις ατελείωτες εκείνες ώρες σκέψης (βλέπε σκοπιά…), κατέληξα οτι πιο πολύ και απο αυτό που σπούδασα, προτιμώ να ασχοληθώ στα σοβαρά με ένα άλλο αντικείμενο, το οποίο και κάνω τώρα, και πιστεύω ήταν καλή απόφαση.
Ακόμα και ένας επαγγελματικός σύμβουλος δε πάει στον άλλο να πει “ΑΥΤΟ πρέπει να κάνεις”, απλά του υποδεικνύει τις κλίσεις του απο τη μία, και τις τάσεις της αγοράς απο την άλλη… Εγώ που είμαι πιο πολύ της “ρομαντικής” σχολής υποστηρίζω (και το πρεσβεύω και με τις επιλογές μου) πως το πιο σημαντικό είναι να κάνει κανείς κάτι εφόσον του παρέχει και μια προσωπική ικανοποίηση, πέραν του καθαρά οικονομικού όφελους (και αυτής της λογικής της “θέσης”, που με εκνευρίζει…)
Πέραν αυτού όλα έχουν να κάνουν με τις προσωπικές επιλογές, δυνατότητες και επιθυμίες του καθένα. Και φυσικά με τη σχολή του ή τον κλάδο που έχει αποφασίσει να ασχοληθεί. Άλλες σχολές χρειάζονται μεταπτυχιακά για να εξασφαλίσουν μια δουλειά, άλλες όχι. Άλλοι έχουν τη δυνατότητα/επιθυμία να φύγουν στο εξωτερικό, άλλοι όχι. Άλλοι έχουν σκοπούς που τραβάνε περισσότερο στον χρόνο, σε σχέση με άλλους που απλά τους ενδιαφέρει “να βρουν μια δουλίτσα”, χωρίς καν να έχουν σπουδάσει κάτι απαραίτητα.
Επομένως το θέμα πάει ως εξής: 1) Μου αρέσει αυτό που κάνω, είναι επιλογή μου? 2) Αν ναι, μπορώ να ασχοληθώ επαγγελματικά με αυτό, τι προοπτικές έχει, τι επάγγελμα θα μπορούσα να έχω? 3) Αν έχει κάποιες προοπτικές, τι χρειάζεται να κάνω εγώ για να πληρώ τις προυποθέσεις που χρειάζονται? Χρειάζεται κάποιο μεταπτυχιακό? Εδώ, έξω? Ή το μεταπτυχιακό είναι περιττό?
Κάπως έτσι.
χαίρετε, καλύτερα να πας στρατό πρώτα και μετά μεταπτυχιακό ειδικά εαν πας Αγγλία. Αυτό στο λέω γιατι μετα το μεταπτυχιακό θα είσαι φορτσάτος απο κει και θα πας κατευθείαν σε όποια δουλεία θες. Το θέμα ειναι αν θα εχεις την διαθεση να το κανεις το μεταπτυχιακό μετα το στρατό… γιατι συνήθως ο στρατός σε αλλάζει αρκετά. Εγώ στη θέση πρώτα στρατό κ στα μι΄σα του χρόνου γύρω στον Φλεβάρη κάνε apply στα μεταπτυχιακά που θες. Τι μηχανικός είσαι??? Η/Υ ? Ηλεκτρολόγος??
Υ.Γ. Εξαρτάται και αν θα πας στρατό φυσικά… μπορει και Ναυτικό χεχεχε.
Θα μπορούσα κι εγώ να σου τα πω από κοντά αλλά επείδη μπορεί να έχουν κι άλλοι τις ίδιες απορίες τα γράφω καλύτερα…
Καταρχήν μιλάω ως εργαζόμενος μηχανικός οπότε από τη μία έχω μια κάποια εμπειρία από την άλλη υπάρχει έντονη υποκειμενικότητα στην άποψή μου, κοινώς θα σου πω το σκεπτικό που ακολούθησα εγώ.
α. ΟΤΙ και να κάνεις μετά, πρωτα πήγαινε στρατό! Πρώτον γιατί όσο πιο νέος είσαι, τόσο μεγαλύτερη υπομονή έχεις και πίστεψέ με είναι απαραίτητη. Δεύτερον γιατί σε δουλειά χωρίς να έχεις κάνει στρατό πολύ δύσκολα σε πέρνουν. (Αν σε πάρουν πάντως έχεις πολλά νομικά προνόμια αλλά αυτό θέλει ανάλυση…). Τρίτον γιατί αν κάνεις μεταπτυχιακό πολύ πιθανόν να σου παρουσιαστούν ευκαιρίες για δουλειά που θα είναι μαλακία να απορρίψεις γιατί έχεις το βάσανο του στρατού.
β. Ως μηχανικός πάντα, σου λέω πως δεν είναι απαραίτητο ανάλογα με τον κλάδο που θες να ακολουθήσεις. Και γενικά να ξέρεις ότι ο χρόνος προυπηρεσίας που θα χάσεις για να κάνεις μεταπτυχιακό είναι γενικά πιο πολύτιμος από τα πλεονεκτήματα του μεταπτυχιακού. Δεν το απορρίπτω όμως κιόλας. Δυστυχώς το μεταπτυχιακό θα ανοίξει κάποιες πόρτες που αλλιώς θα έμεναν κλειστές. Μην περιμένεις πάντως καλύτερο μισθό ή καλύτερες εργασιακές συνθήκες. Καλύτερη περίπτωση; Ο συνδυασμός. Θα βρεις μια δουλεια που θα σχολάς στις 5 και θα σκιστείς ένα - δύο χρόνια να κάνεις μεταπτυχιακό παράλληλα. Α. Και για μένα όχι μεταπτυχιακό ειδίκευσης! Είναι μια μπούρδα που σε περιορίζει παρά σε βοηθάει. Κάνε κάτι γενικό (π.χ. ΜΒΑ)
γ. Διδακτορικό μόνο αν θες ακαδημαϊκή καριέρα και έχεις και τα “μέσα” να την πετύχεις ή αν έχεις τρέλα με την επιστήμη. Δε βοηθάει παρά ελάχιστα στην αγορά εργασίας μη σου πω πως θεωρείται και μειονέκτημα. Το διδακτορικό είναι εξ ορισμού ειδίκευση και αυτό είναι μειονέκτημα. Θα χάσεις πολύ χρόνο, θα κουραστείς πολύ και δύσκολο να κάνεις ποτέ απόσβεση. Extra bonus ότι ως μηχανικός θα έχεις να πληρώνεις το ΤΣΜΕΔΕ για 4-5 χρόνια από την τσέπη σου…!
δ. Κατευθείαν δουλειά πριν το στρατό: δες προηγούμενο λήμμα “στρατός”. Κατευθείαν δουλειά μετά το στρατό δες προηγούμενο λήμμα “μεταπτυχιακό”. Να προσθέσω απλά ότι καλό είναι να μπεις λίγο στην αγορά εργασίας, να δεις τι σου αρέσει να κάνεις και τι έχει πέραση και μετά να καταλήξεις αν και τι θες για μεταπτυχιακό. Αλλιώς φαίνονται τα πράγματα στη θεωρία και αλλιώς είναι στην πράξη. Αν πάλι δε θες με τίποτα να απασχοληθείς ως μηχανικός κάνε κατευθείαν μεταπτυχιακό για να αλλάξεις κλάδο.
Εγώ τι έκανα; Πήγα φαντάρος - έψαξα και βρήκα δουλειά - είχα στο πίσω μέρος του μυαλού μου ένα μεταπτυχιακό το οποίο δε έχω κάνει ακόμα γιατί δεν το επιτρέπει το τωρινό μου ωράριο.
Έχοντας πει αυτά να προσθέσω εξωγενείς παράγοντες όπως: ότι γουστάρεις φοιτητική ζωή (και καλά κάνεις) και θες να συνεχίσεις. Ότι έχεις μία μοναδική ευκαιρία να ζήσεις μόνος στο εξωτερικό (βεβαιώσου ότι θα ζήσεις όμως και δε θα είσαι χωμένος σε ένα βιβλίο). Ότι περιμένεις να μειωθεί (κι άλλο;) η θητεία.
Ελπίζω να βοήθησα…
Εγώ φέτος τελείωσα και περιμένω να αρχίσω τη σχολή (εαρινό εξάμηνο). Εμένα η σχολή μου είναι 5 χρόνια. Μόλις την τελειώσω θα πάω στρατό, και μετά θα αρχίσω δουλεια (στο μαγαζί του πατέρα μου, αφου αυτή τη δουλεια θέλω να κάνω και μου αρέσει πολύ.) Το μεταπτυχιακό ρε παιδιά πόσες ώρες απαιτεί καθημερινά πανω κάτω? Η αλήθεια είναι ότι δεν σκέφτομαι να κάνω, αλλά καλού κακού… Δηλαδή μπορεί κάποιος να δουλεύει και να κάνει μεταπτυχιακό ταυτόχρονα? (όταν λέω δουλεύει, εννοώ γύρω στις 6 με 7 ώρες την ημέρα, όχι λιγότερο)
Η μάνα μου, ηλεκτρολόγος μηχανικός είχε βρεί θέση κατευθείαν μόλις τέλειωσε τη σχολή στη ΔΕΗ, μαζί με όσους είχαν κάνει τα χαρτιά τους εκείνη τη χρονιά αλλά μιλάω για εποχές 87-88 που απ`όσο έχω ακούσει ήταν πολύ καλύτερες από τώρα.
Ο πατέρας μου πάλι, πολιτικός μηχανικός με μεταπτυχιακό και έχοντας τελειώσει ΚΑΙ το μαθηματικό επίσης είχε διοριστεί σχετικά εύκολα, αλλά από λεφτά όχι τίποτα ιδιαίτερο, άρα δεν μπορώ να πώ ότι του χρησίμευσε κάπου το μεταπτυχιακό (βέβαια τότε ήταν άλλες εποχές).
Εγώ πέρασα σε μια σχολή που μέρα με τη μέρα συνειδητοποιώ ότι είναι θάνατος να την τελειώσεις, είχα σκεφτεί να την παρατήσω και να πάω με 10% κάπου αλλού, αλλά δεν βρήκα κάτι καλύτερο, δεν θέλω να ρισκάρω το να ξαναδώσω πανελλαδικές, δεν ξέρω αν θα μπορέσω να την τελειώσω…
Αρχικά σκεφτόμουν “να τελειώσω την σχολή γρήγορα και να πάω με κατατακτήριες για δεύτερο πτυχίο”, αλλά τώρα, βλέποντας τι τραβάω από το πρώτο εξάμηνο, και ξέροντας πως όσο πάει δυσκολεύει δεν ξέρω πότε θα καταφέρω να την τελειώσω και δεν νομίζω να έχω το κουράγιο να ξαναπιάσω βιβλίο μετά από τόσο καιρό και όσα θα`χω φάει στη μούρη.
Όποιος δίνει πανελλαδικές : Αν δεν θέλει να φτύσει αίμα, μακρυά από το ΜΠΔ.
Υ.Γ. Και σαν ΜΠΔ δεν ξέρω ούτε καν που θα βρώ δουλειά (για ιδιωτικό τομέα έχω ακούσει που απ`όσω ξέρω οι συνθήκες εργασίας είναι πανάθλιες…)
Οσον αφορα το ΜΒΑ, για μενα αχρηστο πραγμα. Εκτος φυσικα απο τα κονε που κανουν εκει με επιχειρησεις για δουλειες…
Επιμενω (αλλα κρινω με βαση εμενα) οτι αμα πας πρωτα στρατο μετα δυσκολα ξανανοιγεις βιβλιο. Ειναι ομως αληθεια οτι με προϋπηρεσια σε δεχονται πολυ πιο ευκολα σε καποια μεταπτυχιακα…
Τελος μεταπτυχιακο στο εξωτερικο συνεπαγεται τρεξιμο, πολλη δουλεια και διαβασμα και φυσικα πολλα χρηματα…
[QUOTE=ChrisP;247308]Οσον αφορα το ΜΒΑ, για μενα αχρηστο πραγμα. Εκτος φυσικα απο τα κονε που κανουν εκει με επιχειρησεις για δουλειες…
QUOTE]
Δε θα διαφωνήσω και μάλιστα θα το γενικεύσω. Πέρα από το “χαρτί” κανένα μεταπτυχιακό δεν προσφέρει κάτι το ιδιαίτερο. Ό,τι είναι να μάθεις το μαθαίνεις στη δουλειά. Συγκεκριμένα για τον μηχανικό όμως είναι ένας καλός τρόπος να μην εμβαθύνει περισσότερο στον κλάδο του και ταυτόχρονα να έχει κατί που μπορεί να “πουλήσει” ως έξτρα γνώσεις. Κάποιος που έχει κάνει οικονομικά ίσως να μην το έχει ανάγκη, δεν ξέρω… Γενικά στην αγορά εργασίας το παν είναι να τα προσόντα που έχεις να μπορείς να τα “πουλήσεις” έξυπνα.
Δεν ξέρω πόσοι συμφωνούν αλλά για μένα ειδίκευση είναι η διαδικασία του να μαθαίνεις συνεχώς περισσότερα γύρω από συνεχώς λιγότερα, μέχρι να μάθεις τα πάντα γύρω από το τίποτα…
Συμφωνω για την ειδικευση, αλλα η αγορα εργασιας την θελει. Το ζητημα ειναι οτι αντι να την πληρωνουν οι εργοδοτες, την πληρωνουν ειτε οι φοιτητες με διδακτρα ειτε οι φορολογουμενοι οταν η ειδκευση μπαινει και στα προπτυχιακα προγραμματα με κατευθυνσεις, κυκλους κτλ…
Και ΟΚ, η ειδικευση δεν ειναι παντα κατι κακο. Αν ας πουμε εχω αποκτησει γερες επιστημονικες βασεις στην Πληροφορικη, μπορω να εμβαθυνω στον προγραμματισμο αν μου αρεσει…
:thumbup:
Η αγορά εργασίας τη θέλει αλλά ο εργαζόμενος οφελείται από αυτό; Αν για παράδειγμα η ειδίκευσή μου είναι σήμερα αναγκαία για την αγορά εργασίας και αύριο περιττή είμαι τελικά κερδισμένος ή χαμένος;
Για το αν θα πρεπε να την πληρώνουν οι φορολογούμενοι είναι λίγο παρεξηγήσιμο αυτό που λες. Μπορεί να θεωρηθεί ως μομφή κατά της δημόσιας εκπαίδευσης αν και ξέρω ότι δεν το εννοείς έτσι. Αν υπάρχει, δημόσια θα πρέπει να είναι. Καλό είναι όμως να μην υπάρχει.
Η ειδίκευση δεν είναι κακή όταν έρχεται μέσα από την πράξη και την εμπειρία και όχι όταν προβάλεται ως προαπαιτούμενο σε προεργασιακό επίπεδο. Άποψή μου πάντα και σταματάω εδώ, να πει και κανένας άλλος τη γνώμη του γιατί ξέφυγα και λιγάκι…
ας μη το πάμε το θέμα σε πολιτικό και θεωρητικό επίπεδο. Είναι κάπως πιο άμεσο για τον monte (και για μένα) οπότε ας μείνουμε στο τι πραγματικά ισχύει τη δεδομένη στιγμή και όχι τι θα έπρεπε να ισχύει 
λεω μιας και ειμαι τει … πριν το τελος να παω φανατρος για την μαμα πατριδα , και να εχω αφησει μονο την πρακτικη εργασια μου. μετα κανω πρακτικη , περνω το πτυχιο και συνεχιζω στη δουλεια κανονικα με ταξιδια σε ολο το κοσμο .
Ναι αλλά μετά δεν αποσυντονίζεσαι? Εγώ το σκεφτόμουν πέρισυ να πάω πριν αρχίσω τη σχολή, αλλά τελικά δεν θα το κάνω, αφού για ένα χρόνο αποκόβεσαι από τα πάντα. Πάρε πρώτα το πτυχίο λεω γω, να είσαι σίγουρος, αφού ποτέ δεν ξέρεις τι γίνεται…
κοιτα και να παρεις το πτυχιο μετα το πρωτο πραγμα που θα κανεις θα ειναι να ψαξεις για δουλεια που να εχει σχεση με αυτο που σπουδασες. αρα εμενα το ιδιο μου φενετε να σου πω την αληθεια . δεν ξερω εαν εισαι αει αλλα στα τει εχουμε πρακτικη εργασια . αρα γτ να παρω το πτυχιο να διακοψω την δουλεια μου για να παω φανταρος? ενω ετσι οπως το σκεφτομαι ουτε μαθηματα μετα ( αφου θα τα εχω περασει [-o< ) αρα το μονο που θα θελω ειναι η πρακτικη .
Μαλλον στρατο για να τελειωνουμε και μετα αν ειναι κανα μεταπτυχιακο ισως η κατευθειαν δουλεια, αναλογως και με τις συνθηκες.
επιστρέφω για να θίξω κάποιες παραμέτρους.
Α. βασική απορία είναι η εξής : αν σου προταθεί διδακτορικό έξω πριν πας στρατό, το κάνεις ή όχι? γενικά τα λεφτά είναι καλά, η δουλειά μετά ψιλοδεδομένη, αλλά ο στρατός είναι πάντα στην πλάτη σου κ ενδέχεται να αναγκαστείς να τα αφήσεις όλα πίσω για να υπηρετήσεις στα 30 κάτι. επίσης αν κάνεις διδ έξω, πρέπει σχεδόν να αποδεχτείς το γεγονός ότι θα δουλέψεις κ έξω, γιατί αν γυρίσεις οι επιλογές είναι πολύ περιορισμένες (αν κ τα ιδιωτικά πανεπιστήμια βοηθούν τους phdάδες…). Διδακτορικό εντός το θεωρώ μαλακία γιατί είναι πολύ κακοπληρωμένο.μόνο αν ξέρεις πως θα εξασφαλιστείς κ πάλι σκέψου το. έξω οι διδακτορικοί είναι άρχοντες, μέσα είναι αυτοί που διορθώνουν τα γραπτά κ μένουν με την μάνα τους μέχρι τα 33 σαν τον Χριστό…
Β. μεταπτυχιακό θέλω να κάνω μόνο για να βρω δουλειά : extra γνώση My ass… το θέμα είναι όπως λένε ΟΛΟΙ εδώ, καλύτερα προυπηρεσία παρά το οποιοδήποτε μεταπτυχιακό. κ μια φίλη που βρήκε καλή πρώτη δουλειά, χωρίς μεταπτυχιακό, μέτρησε μια προυπηρεσία που είχε κάνει στην ΕΘΕΛ (αν κ ήταν γτπ).
Γ. το mba παίζει πολύ για Ελλάδα, αλλά όπως λένε οι πηγές μου, όντας μηχανικός μπορείς να πάρεις δουλειά μάνατζερ κ χωρίς mba απλά επειδή θεωρεί η αγορά πως αν έχεις βγει από ένα βαρβάτο ίδρυμα, γαμάς (δόξα το ΕΜΠ λεπόν). επιπρόσθετα το μανατζεριλίκι έχει μπει παντού, άρα καλό είναι κάπως, αν κ όχι 100% απαραίτητο.
Δ. όποιοι είστε μηχανικοί κάντε κ κάτι που να έχει σχέση με το περιβάλλον γιατί στο μέλλον εκεί είναι οι δουλειές…
ε. το αν μπορείς να διαβάσεις μετά το στρατό είναι μεγάλο θέμα, αλλά δεν έχω πάει στρατό για να ξέρω. νομίζω ότι αν ΠΡΕΠΕΙ να διαβάσεις, θα μπορέσεις κ θα παραμπορέσεις…
Προσανατολίζομαι τελικά στο να πάω στρατό.
Τα παραπάνω είναι απόρια συζητήσεων που έχω κάνει εδώ με πολλούς μηχανικούς που είναι χρόνια στο κουρμπέτι, οπότε gimme some credit.
περιμένω απάντηση κάρβου κ λοιπών σχετικών με το θέμα. το “είμαι 12 αλλά όταν τελειώσω μάλλον θα γίν ωταχυδακτυλουργός” δεν πολυβοηθάει - no offence
Δεν μπορω να διαφωνησω σημαντικα σε κατι απο αυτα που λες…
α. Και πάλι εξαρτάται. Τι διδακτορικό θες να κάνεις. Για παράδειγμα, τα λεφτά που δίνει το Cambridge είναι περίπου 15,000 λίρες αγγλίας για Phd για κάθε χρόνο. Εσύ όμως πληρώνεις και τα έξοδα διαβίωσης, αεροπορικά πέρα-δώθε, εξόδους (που το κόστος τους είναι πολλαπλάσιο του να βγεις Πανόρμου ένα βράδυ για ένα κρασάκι) και πολλά ακόμα. Εν τέλει, δεν είναι τόσο μεγάλες οι διαφορές σε σχέση με ορισμένα Phd της Ελλάδος. Η μόνη διαφορά είναι ότι όταν είσαι έξω θα κάνεις και εκ των πραγμάτων περισσότερο τουρισμό. Για τουρισμό όμως, δε χρειάζεται να υποστείς το πακέτο το Phd. Τα διδακτορικά έξω που πληρώνουν σχετικά καλά πάντως, είναι αυτά που πληρώνουν εταιρείες.
Εκεί όμως, οι διδάκτορες χωρίζονται σε 2 μεγάλες κατηγορίες. Στους users και τους ερευνητές. Στον user, θα πάει μία εταιρεία (για παράδειγμα η FIAT) και θα του πει να κάνει κάτι συγκεκριμένο με κάποιο συγκεκριμένο ήδη έτοιμο πρόγραμμα (π.χ. CATIA). Εκεί σε πληρώνουν για να εφαρμόσεις τη δουλειά άλλου. Στα διδακτορικά έρευνας, παράγεις ιδέες και κάνεις κάτι 100% δημιουργικό.
Εγώ προσωπικά, προτιμώ να με πληρώνουν κάτι λιγότερο και αυτό που κάνω τα 4 αυτά χρόνια να το χαίρομαι πραγματικά (έρευνα δηλαδή) παρά να κάνω διδακτορικό που θα μπορούσε να το κάνει ο οποιοσδήποτε αντί να είμαι εργαζόμενος σε μία εταιρεία (δηλαδή user).
Τέλος, δε νομίζω ότι ο διδάκτορας έξω δε διδάσκει ή δε διορθώνω γραπτά εκ μέρους του καθηγητή. Ίσα ίσα νομίζω ότι το κάνει σε μεγαλύτερο βαθμό από ότι εδώ. Απλά έξω θα πάρει και ένα έξτρα χαρτζηλίκι.
Β) Όλο το μυστικό είναι πώς θα πασάρεις το CV σου στις εταιρείες που θα πας. Θα πρέπει να τους δείξεις ότι α) τους είσαι χρήσιμος και β) είσαι σπάνια περίπτωση. Έναν τίτλο Msc που το έχει κάνει ο οποιοσδήποτε δε θα τους πει τίποτα. Θα είσαι άλλος ένας από το σωρό. Αν βρεις δουλειά και είσαι καλός, θα πιάσεις και θα πετύχεις. Το μάστερ όμως, είναι το μαξιλαράκι ασφαλείας που έχεις, σε περίπτωση που αναγκαστείς να αλλάξεις δουλειά. Αν για παράδειγμα δούλευες 7 χρόνια στα τσιμέντα Ηρακλής με επιτυχία, το πιο πιθανό είναι ότι στην Ιντρακόμ (που δεν έχει καμία σχέση με τα τσιμέντα) αυτή η προϋπηρεσία σου δε θα τους είναι χρήσιμη. Με λίγα λόγια το Msc σου διευρύνει το target group. Από την άλλη όμως καθυστερεί την καριέρα σου. Η απάντηση νιώθω ότι δεν είναι μονοσήμαντη και καθολική. Εξαρτάται κάθε φορά από την περίπτωση. Η αδερφή μου αν δεν έκανε το Msc δε θα έβρισκε τη θέση που έχει τώρα. Δεν ήταν όμως και ο τίτλος του Msc ως τίτλος που τη βοήθησε, αλλά το αντικείμενο και το μέρος στο οποίο το έκανε…
Γ) Σχεδόν η ίδια απάντηση με πριν. Υπάρχουν MBA και MBA. Άλλα από αυτά αξίζουν για τους στόχους που έχει ο καθένας μας και άλλα όχι. Πάντως, όντως το ΕΜΠ είναι βαρβάτο ίδρυμα και η αγορά το εκτιμά (όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό)
Δ) Βασικά ήδη εκεί είναι οι δουλειές, απλά στην Ελλάδα κοιμόμαστε τον ύπνο του δικαίου 
. Get ready for nuclear energy
Χαχαχαχα…
Πολύ αισιόδοκσος είσαι ρε man!
Μετά???
Κάτσε να τη βγάλουμε πρώτα (αν τη βγαλουμε).