Ρε μπαγάσηδες με αυτά τα thread ξεχνάτε ότι κάποιοι από μας πρέπει να γυρίσουμε 3 δεκαετίες πίσω? Κρίμα πάντως που οι περισσότεροι γράφουν για τις εφηβικές αγάπες μόνο και ντρέπονται να πάνε παραπίσω
Anyway, αρχές 80ς λοιπόν και φτάνει στο σπίτι αυτο το βινύλιο ](http://img225.imageshack.us/i/1lilipoupoli.jpg/)[/IMG] Μουσική Μάνου Χατζιδάκι φυσικά και μεις να μαθαινουμε ολες τις ατακες λες και θα παιρναγαμε οντισιόν! Δεν είμαι σιγουρος οτι οι γονεις μου το πήραν σε μενα ή αν απλά θελανε να εχουν καπου μαζεμενες τις αναμνησεις απο τις ομωνυμες εκπομπες στο 3ο προγραμμα (μεσα 70ς)
Βέβαια τίποτα δε συγκρίνεται με τον κακό χαμό που έγινε μαυτό: όταν έσκασε σπίτι το [B]Η ΧΙΟΝΑΤΗ ΚΑΙ ΟΙ 7 ΝΑΝΟΙ[/B] επικράτησε πανικός με τρελό πάρτυ με λοιπά ξαδερφάκια, ένα βινύλιο που έχει λιώσει πλέον αλλά δε το αλλάζω ούτε με 500 7αράκια της Relapse. Kαι είχε και φοβερο B-Side με [B]Το Ασχημόπαπο[/B] και το άλλο με τον πετεινό που θεωρούσαμε filler! lol. Στην αφήγηση η Ξένια Καλογεροπούλου ([I]τι σας λεω…[/I])
Στα πιο μουσικά πράγματα σκαλίζαμε τα βινύλια των γονιών βέβαια, οπου παίζαμε τα πάντα από δίσκους Παριου, Ακη Πανου και τα πρώτα του Παπάζογλου μέχρι 7αράκια των Beatles, το split WHO/HENDRIX από το Monterey, κλαρίνα από Ηπειρο και κατι ακυρα όπως αυτό Ανάθεμα και αν ξερω τι ήταν, μαλλον soundtrack απο παράσταση του Γκιωνάκη (έλεος δηλαδή).
αλλά για να επανέλθουμε στις πραγματικές αγάπες πρέπει να αναφέρω αυτό Αν δε σου αρεσει η ντισκο στα 5 σου έχεις προβλημα, οι Boney M ήταν κορυφή, Rivers Of Babylon, Rasputin, πω πω τώρα που το βλέπω θυμάμαι ξανά που απλώναμε το gatefold (!) στο πάτωμα και τσαντιζόταν η μάνα μου ([I]δεν της είχε μείνει από τα 60s όπως τα Beatles, ήταν κυκλοφορία του 78 και το άκουγαν ακόμα βλέπεις[/I]), και ακου να δειτε πράγματα: στο τέλος της Β πλευράς πιο κομμάτι έχει? Το heart of gold του Neil Young!!!
οποτε μια χαρά βγήκαμε ακούγοντας το κιτς μπιτακια του δίσκου αυτού και ας μέναμε χαζοί απέναντι στο εξωφυλλο του (από απίστευτη οριτζιναλ κασσέτα) του ΑΝΙΜΑLS (γκουχ γκουχ, το οποίο «ένιωσα» λίγο αργότερα βέβαια αλλά προτιμώ να μην επεκταθώ στις εφηβικές αγάπες).
Μετά τα 7 ζητάγαμε πλέον κανονική μουσική και αυτό σήμαινε 2 πράγματα:
α)αγορά του νέου δίσκου του Βασίλη Παπακωνσταντίνου (όταν έβγαινε έτσι? 1983 κτλ)
β)αγορά πριν τα χριστούγεννα ενός διπλού άλμπουμ με HITS της χρονιάς που πέρασε όπως αυτό
[B]ΤΡΟΜΕΡΗ [/B]συλλογή με τρομερα pop hits όπως [B][U]Big in Japan[/U][/B], Jimmy Loves Maryann, [B][U]A Fine Fine Day[/U][/B], [B][U]When Doves Cry[/U][/B] του Prince, [B][U]Susanna[/U][/B], [B][U]I Won?t let The Sun Go Down On Me[/U][/B] μέχρι και το [B][U]Killing Moon[/U][/B] των Echo & The Bunnymen!! Επαιζε [B]ΣΥΝΕΧΕΙΑ [/B]για [B]ΕΝΑΝ ΟΛΟΚΛΗΡΟ[/B] χρόνο… βλέπω τους πιτσιρικάδες να γράφουν «λιώνω το δίσκο στο ipod μου» και γελάω, μάλλον θα ανεβάσω φωτογραφία ενός πραγματικά λιωμένου βινυλίου
Φοβερό ([I]πρέπει να βρω άλλο επίθετο για τούτο όμως[/I]) και αυτό , συλλογή της ΕΜΙ αυτή τη φορά με απίθανα κομμάτια όπως το [B][U]Sexcrime[/U][/B] των Eurythmics, [B][U]Ghostbusters[/U][/B], [B][U]Private Dancer[/U][/B] της Tina Turner, People Are People των Depeche Mode, It?s A Hard Life των Queen αλλά για να μη σας δουλευω ο δισκος απαιτησα να ερθει σπίτι για έναν και μόνο έναν λόγο, θέλαμε να έχουμε το [B][U]Wild Boys[/U][/B] των Duran Duran! είχε παίξει και το video η EΡΤ (που γενικά δεν έπαιζε) τότε και ΟΛΟ το δημοτικό μίλαγε γι?αυτό (2 κανάλια είχαμε, όλοι τα ίδια βλέπαμε). Νομίζω για 1-2 μήνες μόνο αυτό το κομμάτι έπαιζε από το διπλό βινύλιο αλλά που να βγουν 365 μέρες με ένα κομμάτι ακούσαμε και τα υπόλοιπα κάποια στιγμή, εκεί λοιπόν βρίσκεται και το…
[SPOILER]Two Minutes To Midnight[/SPOILER]
…
Εκεί λοιπόν είναι και το κομβικό (maiden) σημείο αφού από δω και πέρα άρχισε η εφηβεία…