Γνώρισες και μένα όμως οπότε δεν ήταν και τόσο καλή ε? 
Βέβαια εγώ είχα την τιμή αυτή τη χρονιά να γραφτώ καταρχήν στο φόρουμ, να γνωρίσω τον ρούντι (διάσημος γαρ) και βέβαια τον [SIZE=“6”]Τολκη[/SIZE]
Κυριά Αννιιιιτα βουλωθα!
Γενικότερα πάντως, η χρονιά ήταν μπουρδέλο για την χώρα. Δεν θυμάμαι άλλη χρονιά που κάθε μήνα να γίνεται καινούριο σκάνδαλο…
Εγω οταν ημουν διασημος ο ρουντις ακομα ακουγε σκορπιονς :!:
Και τώρα ακούει. Μην ξεχνάμε κιόλα, το 2007 η ΑΕΚ έγινε η μόνη ομάδα που έχει ένα φάντασμα στο ρόστερ της (ακα Ριβάλντο)
τι λε ρε κακομοίρη που’γινες και διασημος:lol:
Δίκιο έχει τόλκη. Εσύ δεν έχεις πάει στον Αρναούτογλου:!:
Ουτε αυτος πηγε!!!Σε μια καφετερεια ηταν 
:lol3: :lol3: :lol3: :lol3: :lol3: :lol3: :lol3: :lol3: :lol3:
Αυτό ήταν τάπα ρούντι, μεγάλη κι όλας
παίδες,το mega ήρθε και με βρήκε,δεν πήγα σε κανέναν εγώ.διάβαζα για πανελλήνιες δοουζ ντεηζ8)
Το μεγκα?Εχω ειχα πετυχει την εκπομπη στο Animal Planet :-s :roll:
Κακία.και ζήλεια.
Σιγά μην έτρεχα στα στούντια,πήγα και ήπια το καφεδάκι μου και κάναμε και το σκηνικό.
Είστε οφ τόπικ. ¶λλη μία και πατάω :!:
Μεχρι στιγμης ειχα ως πολυ καλη χρονια το 2005.
Φετος ομως αλλαξαν τα δεδομενα.Το 2007 ηταν μακραν η καλυτερη χρονια της ζωης μου!
Ηρεμησα παρα πολυ ψυχολογικα, μπηκα σε μια σχολη που ηθελα, τελειωνοντας το σχολειο απεκτησα την ελευθερια που παντα ηθελα και φυσικα μαζι με τις κολλητες μου και τους πολυ καλους μου φιλους που μου δειχνουν την αγαπη τους καθημερινα, βρεθηκε στο δρομο και το νινατσι μου:roll: :roll: που εδω και ενα χρονο με γεμιζει και με στηριζει σε καθε μου βημα και απλα εμαθα τι σημαινει η λεξη “μαζι” σε μια σχεση. Σ’αγαπαω!
Τα αρνητικα ηταν που ο αδερφος μου ειχε δυο ατυχηματα με αμαξι μεσα σε 6 μηνες.Ευτυχως και τις δυο φορες ηταν τοσο πολυ τυχερος, που κανονικα πρεπει να παω στην εκκλησια για να αναψω κανα κερακι!:-s
Ελπιζω και το 2008 να ειναι τοσο καλο οσο το 2007!:roll:
Μπήκε καλά το 2007.Αισιόδοξα,όλως περιέργως.Στη συνέχεια,έχοντας κάνει πολλά και άθλια ξενύχτια,τελικά μου έδωσε κάποιες επιτυχίες που ήθελα.Μετά ήρθε το μελανχολικό του καλοκαίρι,και τώρα εδώ και 3-4 μήνες όλο και χειροτερεύει.Όσο αισιόδοξα μπήκε,άλλο τόσο απαισιόδοξα βγαίνει.Έχω την αίσθηση ότι το 2008 πρόκειται να είναι πραγματικά κακή χρονιά,ύστερα απο ένα πολύ αντιφατικό 2007.Ελπίζω να αποδειχθώ λάθος,αν και σε κάτι τέτοια συνήθως έχω δίκιο…γμτ:!:
Πολύ καλή χρονία που είχε τα πάντα από νέες φιλίες με τέλεια άτομα εως έρωτες και ατελείωτα ξενύχτια με την παρέα… Το μόνο κακό ήταν ότι για πρώτη φορά μετά από 17 χρόνια ξυσίματος διαβάζω…και πολύ μάλιστα…αλλά τι να κάνουμε, τίποτα δεν είναι τέλειο σε αυτή τη ζωή… Επίσης ότι δεν έχω τόσο χρόνο πλέον να διαβάζω εξωσχολικά βιβλία αλλά και να βλέπω ταινίες είναι σίγουρα ένα μείον αλλά μακάρι να είναι αυτά τα μόνα προβλήματα που μου επιφυλάσσει το μέλλον:wink:
Γενικά πολύ καλή χρονια με ελάχιστες μικραπογοητεύσεις και τουλάχιστον από άτομα που περίμενα και όχι από τους κοντινούς μου ανθρώπους.
Μακάρι στο 2008 να καταφέρω να περάσω εκεί που θέλω, να έχω υγειά εγώ αλλά και όλοι οι δικοί μου καθώς και να περάσω ένα αξέχαστο καλοκαίρι μετά από τον τόσο κόπο…
Σε κοινωνικό επίπεδο το 2007 ήταν your average human year. Στην Ελλάδα είχαμε τα προβλήματα με την παιδεία, τα σκάνδαλα με τα ομόλογα, και φυσικά την τραγωδία με τις πυρκαγιές τον Αύγουστο, αλλά αυτό δεν εμπόδισε τους ψηφοφόρους να εκλέξουν λιγότερο από ένα μήνα μετά, έστω και οριακά, για άλλη μια φορά τη Ν.Δ., σε συνδυασμό με την είσοδο του ΛΑΟΣ στη βουλή και του μποξέρ Καρατζαφέρη. Το ΠΑΣΟΚ από την άλλη και το όλο σκηνικό με την αμφισβήτηση και την αλλαγή προέδρου που δεν έγινε συνέχισε να θυμίζει κάτι σαν φαρσοκωμωδία. Για κάθε ξύπνημα της συνείδησης ενός πολίτη, ερχόταν το αποκοίμισμα κάποιου άλλου και στο τέλος, το αποτέλεσμα ήταν μια από τα ίδια και ο θρίαμβος του δικομματικού «δημοκρατικού» μας συστήματος.
Σε παγκόσμιο επίπεδο το περιβάλλον μπορεί να αναδείχτηκε πρώτο θέμα στη σύνοδο της Ινδονησίας, κόντρα στους αμφισβητίες της περιβαλλοντικής καταστροφής και στην αρνητική στάση των ΗΠΑ, αλλά αυτό ήταν περισσότερο σε επίπεδο γενικών λόγων και υποσχέσεων. Δεν έχουμε δει ακόμα κάποια δυνατή περιβαλλοντική πολιτική και οι πάγοι λιώνουν γοργά. Στη US ο Μπους βλέπει τη θητεία του να φτάνει σιγά σιγά στο τέλος της, και μαζί με αυτήν η πολεμοχαρής εκστρατεία του να «απελευθερώσει» τους λαούς της μέσης ανατολής. Το 2008 θα είναι η τελευταία χρονιά που θα ασχοληθούμε με αυτόν. Η Ρωσία κάτω από τη φτερούγα του Πούτιν αρχίζει να θέτει ξανά τους δικούς της όρους στην πολιτική σκακιέρα, πηγαίνοντας κόντρα στις ΗΠΑ, προσοχή όμως, εδώ δε μιλάμε για σύγκρουση ιδεολογιών αλλά καπιταλιστικών υπερδυνάμεων. Κοντά τους και ο γίγαντας που ονομάζεται Κίνα, ο οποίος θα φιλοξενήσει και την Ολυμπιάδα στο έτος που μας έρχεται. Ένας γίγαντας που στηρίζει την δύναμη του στην εκμετάλλευση, την καταπάτηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων και στην καταστροφή του περιβάλλοντος. Στη λατινική Αμερική ξεχώρισε για άλλη μια χρονιά ο αντιφατικός αλλά και αγαπητός στον λαό της Βενεζουέλας Ούγκο Τσάβες, ενώ η Γαλλία συνέχισε να είναι μια από τις πιο αντιφατικές χώρες της Ευρώπης, με κύματα απεργιών και εξεγέρσεις από τη μία και τον θρίαμβο του συντηρητικού Νικολά Σαρκοζί από την άλλη, του οποίου την προσωπική ζωή τα ΜΜΕ έχουν συνέχεια πρωτοσέλιδο. Στη μέση ανατολή ο φανατισμός και δογματισμός της θρησκείας καλά κρατεί.
Σε προσωπικό τώρα επίπεδο, υποδέχτηκα την περσινή χρονιά πλένοντας πιάτα για τον στρατό! (άρα τώρα είναι καλύτερα αν μη τι άλλο). Μια συμπαθητική χρονιά, θα έλεγα, της οποίας κύριο γεγονός ήταν η ενασχόληση μου στα σοβαρά με τις γραφικές τέχνες, μετά το πέρας των προηγούμενων σπουδών μου. Στα συν ορισμένοι νέοι φίλοι, κάποιες συναυλίες, και κάποιες όμορφες εξορμήσεις. Χωρίς να είναι η χρονιά-όνειρο, υπήρξε μια τουλάχιστον ήρεμη σχετικά χρονιά…
Άντε, καλή χρονιά σε όλους λοιπόν, με υγεία, αγάπη και πολλές όμορφες στιγμές! 
Δεν ηταν και πολυ καλη αυτη η χρονια για μενα με επικεντρο τις καταστροφες στο χωριο μου απ τις πυρκαγιες του Αυγουστου…
Ευτυχως που εκλεισε με τον καλυτερο τροπο αυτη η χρονια με την εκδρομη μου στην ομορφη Θεσσαλονικη και με τα ΑΠΙΘΑΝΑ ατομα που γνωρισα εκει:!: :!: :!:
Καλη πρωτοχρονια σε ολους και οσοι βγητε οξω σημερα καλα να περασετε…στους υπολοιπους ευχομαι χαρουμενες οικογενειακες στιγμες…
Γιορτάσαμε, φάγαμε, σκάσαμε. Και μια που σε λίγες μέρες το 2008 μας αποχαιρετάει και οδεύουμε πλέον θριαμβευτικά (λέμε τώρα) προς την τελευταία χρονιά της δεκαετίας (κι όμως), ας επαναφέρουμε το θρεντ της ανασκόπησης του έτους που φεύγει. Το τόπικ μετονομάζεται σε Ανασκόπηση 2008 και… συνεχίζουμε. Όπως πέρισυ, έτσι και τώρα θα κάνω τόσο προσωπική όσο και μια μίνι κοινωνική ανασκόπηση, απο τη δική μου σκοπιά, εστιάζοντας στη δεύτερη.
Σε κοινωνικό επίπεδο το 2008 θα λεγε κανείς ήταν ένα ακόμα βήμα προς τα πίσω. Η παγκόσμια οικονομική κρίση, που επί χρόνια σιγόβραζε στο καζάνι της σύγχρονης οικονομίας, ξέσπασε ορμητικά και τις συνέπειες τις βιώνει ήδη ο κόσμος. Να θυμίσω πως πρόκειται για την μεγαλύτερη οικονομική κρίση των τελευταίων 70 χρόνων. Ας αποδώσουν οι απολογητές του συστήματος τις αιτίες της στο «κράτος» ή το «μη κράτος» ή την «κακή διαχείριση» ή τα «σφάλματα» κλπ. Αυτό που βλέπω εγώ είναι εκείνο που έβλεπα και πριν, μόνο που τώρα απλά χειροτερεύει: Φτώχεια, χρεοκοπίες, ακραίες ανισότητες, ενώ οι συνέπειες της ύφεσης αφορούν τους πάντες. Κάποιοι γιορτάζουν φέτος τα Χριστούγεννα, κάποιοι άλλοι κάπου αλλού όμως μαζεύονται στις ουρές των συσσιτίων.
Παράλληλα οι ΗΠΑ συνέχισαν για άλλη μια χρονιά τον πόλεμο τους στο Ιράκ, κυνηγώντας τα φαντάσματα τους. Ο αγαπημένος μας πρόεδρος Μπους έφυγε με χαμόγελα και με παπούτσια (σιγά μη δε την πλήρωνε ο ιρακινός δημοσιογράφος που του το πέταξε), και ο αντικαταστάτης του ομολογουμένως σκόρπισε κάποια χαμόγελα σε αρκετό κόσμο. Το ότι είναι ο πρώτος αφροαμερικανός αμερικάνος πρόεδρος έστω και συμβολικά μπορεί να σημαίνει κάτι. Αν κοιτάξουμε όμως πίσω από σύμβολα, μπορούμε να δούμε απλά πως η πολιτική είναι κάτι πολύ περισσότερο από τη στάση ενός μοναδικού ανθρώπου,ας είναι και ο «πλανητάρχης», και πως σε τελική ανάλυση η ουσία βρίσκεται αλλού. Για όσους στέκονται κυρίως στα φαινόμενα πάντως, ο Ομπάμα είναι μάλλον ιδανικός πρόεδρος βιτρίνας – η εντυπωσιακή τελετή ορκωμοσίας του αναμένεται τον Γενάρη, με τα εισιτήρια να έχουν εξαντληθεί, και με στήσιμο λαμπρού σόου. Όπως μια χολλυγουντιανή κινηματογραφική παραγωγή.
Κατά τ’ άλλα η Κίνα συνεχίζει να ανυψώνεται με κάθε μέσο (κυρίως, αθέμιτα) στη νέα υπερδύναμη, οργανώνοντας και τους Ολυμπιακούς του 2008, ενώ η Ρωσία προσπαθεί να θυμηθεί τις εποχές που κόντραρε τις ΗΠΑ. Άλλο γεγονός ήταν η ανεξαρτησία του Κοσόβου από τη Σερβία, που μας έφερε ξανά στο νου το σοφό ρητό «διαίρει και βασίλευε». Τέλος εποχής και για τον Φιντέλ Κάστρο στην Κούβα, που αποχώρησε απο τη θέση του προέδρου. Ανάμεσα σε άλλα ξεχώρισα και το πείραμα του CERN, από τα λίγα ελπιδοφόρα (μάλλον) μεγάλα γεγονότα αυτής της χρονιάς.
Από τα ελληνικά προσπερνώ γεγονότα όπως το σκάνδαλο Ζαχόπουλου, που τόση πια ανάλυση τους έγινε αλλά τόσο αδιάφορα μου ήταν, και μένω στο σημαντικότερο: φυσικά τα επεισόδια των τελευταίων εβδομάδων. Μιλήσαμε ήδη πολύ γι’ αυτά. Απλά να πω πως η ιδέα και μόνο να έχουμε ξανά πυροτεχνήματα και πανηγύρια στο Σύνταγμα με την έλευση του νέου χρόνου μου προκαλεί αηδία, απλά…. (στη Γαλλία λόγω της οικονομικής κρίσης ανακοίνωσαν πως αναβάλλονται οι εορτασμοί της πρωτοχρονιάς… αλήθεια, είναι δυνατόν να έχουμε τέτοιους δημόσιους εορτασμούς εδώ, με όσα έχουν γίνει? Από αυτή τη χώρα το περιμένω πάντως….)
Σε προσωπικό επίπεδο το 2008 θα λεγα πως ήταν ένα σκαλί πάνω από το 2007… κυρίως λόγω ενός πολύ όμορφου και πολύ ξεχωριστού καλοκαιριού. Στα συν κάποια γαμάτα ατομάκια που γνώρισα μέσα στη χρονιά. Επίσης οι αρκετά πλούσιες συναυλιακές εμπειρίες φέτος, καθώς είδα αρκετά από τα αγαπημένα μου συγκροτήματα… εύχομαι αυτό να συνεχιστεί μέσα στο νέο έτος. Κακές φάσεις υπήρξαν, αλλά ευτυχώς όχι κάτι βαρύ. Εύχομαι ακόμα καλύτερα πράγματα για τη νέα χρονιά, όσο είναι δυνατόν. Κυρίως υγεία για μας και όσους αγαπάμε…
Καλά μυαλά και ζεστές καρδιές…
Προσωπικά, το 2008 ήταν εκπληκτικό για μένα.
Same shit, diffrent year. Screw you 2008, you were one hell of a lousy year. Welcome 2009, we’ve been expecting you
H ιστορία με το Βατοπέδι θεωρείς πως επίσης δεν είναι άξια αναφοράς;