Το ζητημα δεν ειναι να μιλησει ενας μονος του για τα ρουσφετια που εμαθε, αλλα να μιλησουν πολλοι. Ομως οι περισσοτεροι που φωναζουν, στο βαθος αντι να θελουν να εξαλειφθει η διαφθορα θελουν απλα κι αυτοι ενα ρουσφετι…
Εστω οτι μαθαινω για ενα ρουσφετι που εγινε. Οταν ξερω οτι αμα μιλησω αντι να τιμωρηθουν οι διεφθαρμενοι, το πιο πιθανο ειναι να τιμωρηθω εγω για συκοφαντικη δυσφημηση για ποιον λογο να το κανω? Εχει να κανει και με το αποτελεσμα, το ποτε μιλας και ποτε οχι…
Eννοείται πως θα μιλήσω δεν κατάλαβα με ποιό δικαίωμα θα μου φάει την θέση? επειδή ειναι όμορφος ?εξάλλου το λέει και η παροιμία αν είσαι και :papas: με την αράδα σου θα πας…Μόνο σε ηλικιωμένα ανήμπορα άτομα έγκυες και γονείς με μικρά παιδιά παραχωρώ την θέση μου
Τα ίδια ισχύουν και για το φανάρι
Εξαρτάται από την πράξη Αν πχ βρεθώ σε μια φάση όπως ο φίλος με τα χιταριά και τον μετανάστη σίγουρα θα πάρω θέση υπέρ του μετανάστη αν όμως δω ένα ζευγάρι πχ να τσακώνεται στο δρόμο εκεί θα σιωπήσω γιατί δεν γνωρίζω το τι έχει γίνει μεταξύ τους…
Προσωπικά παύω να είμαι καλή και ευγενική όταν μου καταπατούν βασικά δικαιώματα μου και όταν θίγονται γενικά αποδεκτές αρχές και αξίες όπως αξιοκρατεία ισότητα ελευθερία…
Τώρα εξαρτάται από το κακό Αν πχ κάποιος ρουφιανεύει ένα συνάδελφο και το κάνει με σκοπό ο συνάδελφος αυτός να χάσει την θέση του όχι μόνο θα μιλήσω αλλά θα κραυγάσω επίσης αν μάθω ότι μου κατηγορούν τους υφισταμένους μου ή τους εκμεταλλεύονται θα μιλήσω αν όμως δω δυό να πλακώνονται στο ξύλο οχι γιατί δεν γνωρίζω λεπτομέρειες
Εγώ παιδιά κοιτάω την δουλειά μου και προσπαθώ να την κάνω όσο καλύτερα μπορώ φροντίζω να είναι συνεπής στις όποιες υποχρεώσεις μου και έχω την απαίτηση από αυτόν που είναι απέναντί μο οικογένεια φίλο συνεργάτη κράτος κλπ να είναι κι αυτός εντάξει απέναντι μου αν κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει τότε αφού προειδοποιήσω και δεν δω βελτιώση ανοίγω το στόμα μου και δεν υπολογίζω χριστό που λέμε
Θέμα ρουσφέτια Εμένα με έμαθε ο πατέρας μου ο μακαρίτης να παλεύω με την αξία μου και όχι με ξένες πλάτες και επιτέλους ο κατήφορος της δημόσιας ζωής αυτού του τόπου δεν έχει τελειωμό με λίγα λόγια δεν πάει παρακάτω ΕΧΟΥΜΕ ΠΙΑΣΕΙ ΠΑΤΟ
Φρονώ ότι από τους 300 δεν πρόκειται να δούμε άσπρη μέρα άρα τι μένει?
Να παρούμε την κατάσταση στα χέρια μας και να φροντίσουμε ώστε να μας είναι υποχρεωμένοι και όχι εμείς σ΄αυτούς
Με ποιό τρόπο? Ε έξυπνα παιδιά είστε το καταλαβαίνετε 
Καλη σκεψη…!!!
βασικα ειμαι μεγάλο κορόιδο και ανέχομαι πάαααραααααααα πολλάαααααααα πραγματα και δεν μιλάω, το κακό είναι ότι επειδή βλέπουν οι αλλοι ότι δεν μιλάω κάνουν ότι μπορούν για να εκμεταλευτούν το γεγονός! Το να κάνεις τα στραβά μάτια δεν σε κάνει μαλάκα, αντίθετα κάνει τους άλλους μαλάκες που σου συμπεριφέρονται κατ’ αυτόν τον τρόπο!
Διαφωνω . Εσενα κανει μαλακα παραφτα . Μηπως πρεπει να ξανασκευτεις αυτο που είπες ? φιλικα το λεω …
μαλάκας θα ήμουν αμα δεν γνώριζα τι μου συμβαίνει, αυτό που λέμε , το οτι κάνω τον μαλακα δεν σημαίνει ότι είμαι κιολας! Ο καθένας καλέ μου ριπερ το παίρνει όπως θέλει.
όταν λέω να μιλήσεις αν δεις κάποιο ρουσφέτι, δεν εννοώ μόνο να καταγγείλεις. Τον κόσμο μπορείς πολύ εύκολα να τον ρεζιλεύεις κι όλας.
Η συζήτηση σε εμάς ξεκίνησε από το εξής περιστατικό. Ήμουν μετρό, σηκώνομαι να κάτσει ένας ηλικιωμένος και πριν προλάβω να ανοίξω το στόμα μου, να πω στον άνθρωπο να κάτσει, μια 30αρα (MILF) κάνει σπριντ (ούτε η Κατερίνα Θάνου δεν κάνει τέτοια εκκίνηση) και κάθεται στη θέση μου. Εγώ με αρκετά εκνευρισμένο ύφος (αλλά δεν έβρισα) της είπα δυνατά και μπροστά σε όλο τον κόσμο ότι εγώ τη θέση την άφησα για να κάτσει κάποιος μεγαλύτερος και όχι αυτή. Εννοείται η απάντηση της ήταν “όχι… δεεε” και σηκώθηκε με κοκκινισμένη μούρη, αλλά κοντινό μου πρόσωπο, μου είπε ότι δε χρειαζόταν να κάνω θέμα σε δημόσιο χώρο και από εκεί ξεκίνησαν όλα.
Άλλο κλασικό παράδειγμα, όπου ο καθένας το βλέπει διαφορετικά είναι με το παρκάρισμα. Υπάρχει η εξής ιστορία. Τύπος με ένα πολυτελές 4Χ4, βρίσκει επιτέλους θέση να παρκάρει στο κέντρο της Αθήνας. Ανάβει αλάρμ, βάζει όπισθεν και όπως πάει να παρκάρει, τρέχει γκαζωμένο ένα Fiatάκι και του παίρνει τη θέση. Ο τύπος κατεβάζει το παράθυρο, βλέπει τη γυναίκα οδηγό του Φίατ και της λέει
Σχόλια…
Aπό την άλλη πολλοί ηλικιωμένοι όταν βλέπουν έναν νέο να κάθεται, στέκονται μπροστά του και τον κοιτάζουν επίμονα μέχρι να σηκωθεί. Πολλές φορές του “την λένε” κιόλας.
Για κάτσε, δλδ που ξέρεις εσύ αν έχω στραμπουλιγμένο πόδι, ή αν ήμουν για μπασκετ με το rocking και πονάω παντού?
αχαχαχαχαχαχα, το σχόλιο μου είναι ότι ο τύπος είναι θεός :lol:
όταν βρεθώ σε απόλυτη σήψη, θα απαντήσω και επί της ουσίας .
Ενα ρουσφετι μονο να το καταγγειλεις μπορεις. Και στην πλειοψηφια τον περιπτωσεων θα βρεις και τον μπελα σου. Ο Ελληνας ζει με ρουσφετια. Εδω καθαιρεσαν τον Μαγγινα αλλα το σπιτι και τους Ινδους ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΕΧΕΙ! Οπως και ολα τα υπολοιπα “αναψυκτηρια” εκει διπλα, οπως ολοι μας…
Οσον αφορα στα αλλα παραδειγματα ορθως επραξες εσυ που μιλησες ετσι στη ΜΙΛΦ. Ο αλλος μπορει να της εβαλε τη μουρη του ΦΙΑΤ μεσα αλλα θα της την πληρωσει με την ασφαλεια και αμα αυτη εχει και κανα γνωστο στο συνεργειο ποιος ξερει τι λογ/σμο θα του βγαλει. Απλα ειχε τη στιγμιαια ικανοποιηση να δει τη μουρη της αφου την τρακαρε…
Πακιστανούς.
Η συζήτηση σε εμάς ξεκίνησε από το εξής περιστατικό. Ήμουν μετρό, σηκώνομαι να κάτσει ένας ηλικιωμένος και πριν προλάβω να ανοίξω το στόμα μου, να πω στον άνθρωπο να κάτσει, μια 30αρα (MILF) κάνει σπριντ (ούτε η Κατερίνα Θάνου δεν κάνει τέτοια εκκίνηση) και κάθεται στη θέση μου. Εγώ με αρκετά εκνευρισμένο ύφος (αλλά δεν έβρισα) της είπα δυνατά και μπροστά σε όλο τον κόσμο ότι εγώ τη θέση την άφησα για να κάτσει κάποιος μεγαλύτερος και όχι αυτή. Εννοείται η απάντηση της ήταν “όχι… δεεε” και σηκώθηκε με κοκκινισμένη μούρη, αλλά κοντινό μου πρόσωπο, μου είπε ότι δε χρειαζόταν να κάνω θέμα σε δημόσιο χώρο και από εκεί ξεκίνησαν όλα.
Άλλο κλασικό παράδειγμα, όπου ο καθένας το βλέπει διαφορετικά είναι με το παρκάρισμα. Υπάρχει η εξής ιστορία. Τύπος με ένα πολυτελές 4Χ4, βρίσκει επιτέλους θέση να παρκάρει στο κέντρο της Αθήνας. Ανάβει αλάρμ, βάζει όπισθεν και όπως πάει να παρκάρει, τρέχει γκαζωμένο ένα Fiatάκι και του παίρνει τη θέση. Ο τύπος κατεβάζει το παράθυρο, βλέπει τη γυναίκα οδηγό του Φίατ και της λέει
Σχόλια…[/QUOTE]
σε αυτήν την περ’ιπτωση είμαι με τον “λεφτά” γιατί δείχνει αυτή η σκηνή ότι πολλοί άνθρωποι δεν έχουν την παραμικρή ευγένεια ή τσίπα και πρέπει να τους φέρθείς “άσχημα” για να το καταλάβουν…
ε στο προηγούμενο εγώ θα της έλεγα κατ’ιδίαν όχι φωναχτά δηλαδή ότι η θέση είναι για κάποιο μεγαλύτερο, αν έλεγε κάτι θα έκανα μετά αυτό που έκανες…
Να τονίσω πως η χρήση των αλαρμ για το παρκάρισμα δεν είναι σωστή, άρα κάλιστα θα μπορούσε να παρκάρει το φιατάκι:p
Ωραίο τόπικ παιδιά που μας αφορά όλους, ειδικά σε μια χώρα που το ρουσφέτι και το βόλεμα είναι τρόπος ζωής και αν του πας κόντρα μερικές φορές σε λένε και ηλίθιο. (ναι, εδώ “κορόιδο” απο τους πολλούς θεωρείσαι αν πας κόντρα σε αυτά, όχι αν τα εφαρμόζεις)…
Το μόνο που έχω να πω είναι οτι το να υψώνεις τη φωνή σου μερικές φορές ενάντια σε κάτι που βλέπεις οτι είναι άδικο είναι σα να φωνάζεις μέσα απο ένα πηγάδι - λίγοι θα σε ακούσουν, και οι πιο πολλοί θα αδιαφορήσουν. Ωστόσο είναι πρώτα απ’ όλα θέμα θάρρους και συνείδησης. Το να αισθάνεσαι καλά μέσα σου. Και όλο και κάποιος μπορεί να θελήσει να παραδειγματιστεί απο εσάς, αν κάνετε τη διαφορά, κάποιος που μπορεί να μην είχε το θάρρος πριν. Μερικές φορές η πράξη ενός ατόμου μόνο είναι σαν φυτίλι που πυροδοτεί αντιδράσεις.
Το θέμα δεν είναι τόσο τι λένε οι πολλοί για σένα, το δίκιο δε βρίσκεται πάντα στις πλειοψηφίες, αλλά τι λες εσύ για τον εαυτό σου.
Χαχα!Ακριβώς έτσι είναι…Είναι πάνω απο όλα θέμα συνείδησης κ προσωπικής αίσθησης δικαίου…Δε νομίζω οτι η αντίδραση πάντως μπορεί να αλλάξει τον Ελληνάρα που δεν εχει μαθει να λειτουργεί μεσα σε κανόνες κ στοιχειωδη ευγενεια αλλα είναι μια αρχή…Θεωρούμαστε με λίγα λογια κοροιδα οταν η συμπεριφορά του αλλου μας καταπιεζει κ εμεις δεν το θεωρουμε δικαίωμα μας ή μαλλον υποχρεωση να τον βάλουμε στη θεση του…
Εστω οτι εγω που εστω ξερω καποια πραγματα για ενα ρουσφετι, μπω στη διαδικασια να το καταγγειλω (μονος μου). Πιθανοτατα, αυτο στο δικαστηριο γυρναει μπουμερανγκ και βρισκομαι κατηγορουμενος για συκοφαντικη δυσφημηση και πρεπει να πληρωσω ενα μεγαλο ποσο, ξερδιζω κατι που εχω “καθαρη” συνειδηση?
Για να αντιδρασεις σε τετοια ζητηματα, πρεπει να το κανεις συλλογικα. Φυσικα, καποιος πρεπει να παρει την πρωτοβουλια. Αλλα οχι να δρασει μονος του…
Δεν μπαίνει κανεις Chris στη διαδικασία να καταγγείλει ενα ρουσφετι γιατί στην Ελλαδα τα ρουσφετια λειτουργουν σαν σιωπηρη συνθήκη επιβίωσης…Σήμερα αυτός, αυριο εγω…κάπως ετσι.δυστυχώς…
Δε διαφωνω αλλα λεω εκτος απο αυτο. Εστω οτι εγω θελω να το καταγγειλω. Εχω πιθανοτητες να δικαιωθω? Ελαχιστες…
Εγώ πιστεύω πως στο τόπικ ταιριάζει η “Δίκη”, το βιβλίο του Κάφκα. Ένας μέσος άνθρωπος που ξαφνικά συλλαμβάνεται και κατηγορείται απο δυνάμεις πολύ μεγαλύτερες απο τον ίδιο για κάτι που ο ίδιος δεν ξέρει τι είναι, ούτε του αποκαλύπτεται. “Φταίει” ωστόσο και πρέπει να πληρώσει. Και ο ίδιος δέχεται στωικά τη μοίρα του, μέχρι που καταδικάζεται…
Νομικά το ρουσφετι με την μορφή ανισης μεταχειρησης κ ευκαιριων είναι αξιοποινη πραξη…Εν ευθετω χρόνο δικαιωνεσαι καποια στιγμη…αλλα γενικα don’t fuck with δημοσιο…εχεις δικιο…