Και να προσθέσω: Όταν κατεβάσω ένα δίσκο, συνήθως τον ακούω απευθείας στον υπολογιστή, κάνοντας παράλληλα και άλλα πράγματα, δηλαδή δεν του δίνω την ανάλογη προσοχή. Μετά το βάζω στο mp3 και τον ακούω όταν πηγαίνω σχολή κλπ, οπότε αν μου αρέσει το περνάω σε δισκάκι, του τυπώνω και το εξώφυλλο και γενικά είναι ωραίο πακετάκι. Αν κι όλας τον βρώ και σε συμφέρουσα τιμή στο δισκοπωλείο, ε τότε θα τον αγοράσω.
Συνήθως οι δίσκοι που αγοράζω είναι το πολύ μέχρι 10 ευρώ.
είναι άλλη εμπειρία για σένα και συμαντικό για σένα. για άλλους όλα αυτά είναι εμπόρια και για να τους δημιουργήσει η μουσική συναισθήματα δε χρειάζονται τα παραπλεύρως προσφερόμενα. κοινώς μπορείς να πεις ότι αυτός είναι ο σωστός τρόπος ακρόασης για σένα, γιατί αλλιώς νιώθεις σαν να χάνεις κάτι, αλλά όχι και ο σωστός τρόπος γενικά.
ο τύπος είπε πάρα πολλά με τα λόγια αυτά, αντί να καθίσετε σήμερα προσπαθώντας να ανακαλύψετε το ακριβές νόημα που ήθελε να δώσει ο καλλιτέχνης μέσα από τους στίχους του, προσπαθήστε λίγο να καταλάβετε τα παραπάνω.
Εννοείται πως αυτός είναι ο τρόπος που λειτουργώ εγώ. Ποτέ δεν είπα το αντίθετο.
Για το υπογραμμισμένο συμφωνώ. Αλλά για να σου δημιουργήσει τα συναισθήματα πρέπει και να τον λιώσεις το δίσκο νομίζω.
περισσότερο πήγαινε στον ντίμον κλίνερ το ποστ. ναι, δε διαφωνώ, αλλά από τη στιγμή που θα σου αρέσει κάτι, αυτομάτως σου βγάζει και κάποιο συναίσθημα και αυτό είναι που σε ωθεί να το λιώσεις. από την άλλη, υπάρχουν άνθρωποι που αγαπούν τη μουσική, πολύ, και δεν ακούνε καν ολόκληρους δίσκους. τι παράξενος κόσμος!
Λοιπόν η “πειρατεία” σκοτώνει αυτούς που εμπορεύονται την μουσική με το σημερινό τρόπο και όχι αυτούς που τη δημιουργούν. Οι μουσικοί μέσω του downloading γίνονται γνωστοί και αυτό μόνο προς ώφελος τους είναι και θα μεταφραστεί σε συναυλίες και τέτοια. Τώρα, είναι προφανές ότι κάποιοι θα χάσουν λεφτά από αυτή την ιστορία αλλά και καποιοι θα χάσουν και τις δουλειές τους. Είναι αναμενόμενο όμως αφού το νέο format διατίθεται πιο ευκολα και φτάνει πιο εύκολα στον κόσμο. Σαν να λέμε ότι είναι κρίμα που δεν υπάρχουν αμαξάδες και ιπποκόμοι π.χ. αφού όλοι χρησιμοποιούν αυτοκίνητα. Ας συμβιβαστούν με αυτο το γεγονός.
Όσοι κατεβάζουν δεν είναι κλέφτες, απλά χρησιμοποίουν τα μέσα που τους διατίθονται σήμερα για να έρθουν πιο κοντά σε αυτό που αγαπούν, δηλαδή τη μουσική και τους καλλιτέχνες που στο κάτω κάτω ότι έχει πετύχει ο καθένας τους το οφείλει σε μεγάλο βαθμό στο κοινό του.
Και εγώ θα ήθελα να έχω πολύ περισσότερο χρόνο στη διαθεσή μου, να κάθομαι αναπαυτικά και να ακούω προσεκτικά τους δίσκους μου, να διαβάζω τα booklet με τους στίχους και τις φωτογραφίες και να προσέχω τις λεπτομέρειες στα εξώφυλλα. Παλιά που το έκανα το απολαμβανα και σίγουρα δενόμουν περισσσότερο με τη μπαντα και αντιλαμβανόμουνα καλύτερα τη συνολική εικόνα που ήθελε να δώσει. Εγώ χάνω απο αυτό. Τώρα πλέον δεν είναι καθόλου ευκολη αυτή η διαδικασία επομένως βρίσκω τρόπο να ακούω μουσική στο pc ή στο αυτοκίνητο, έστω και σε χαμηλότερη ποιότητα αποκτώντας έτσι μια πιο επιφανειακή και συνοδευτική σχέση με τη μουσική. Τι να κάνουμε τώρα, έτσι είναι τα πράγματα, τουλάχιστον σε ότι αφορά εμένα.
Το ερώτημα που θέτω εγώ όμως είναι άλλο:
Εστω ότι ένα cd που έχει όλο αυτό το τεράστιο κόστος ηχογράφησης, παραγωγής, διανομής, διαφήμισης και δεν ξέρω τι άλλο από αυτά που αναφέρθηκαν μας το προσφέρουν μετά από όλη αυτή την εξωφρενική επεξεργασία και έρχεται στα ράφια στην προνομιακή τιμή των 18 ευρώ. Τι αλλάζει στη διαδικασία αυτή μέτα απο λιγο καιρό και πωλείται ύστερα 5-8 ευρώ? Μήπως κάποιοι άλλοι είναι οι απατεώνες? Μήπως κάποιοι άλλοι βλέπουν τη μουσική σαν μανάβικό και προσπαθούν να σπρώξουν την πραμάτεια τους όσο όσο σαν φρούτα που πάλιωσαν και σαπίζουν και αύριο πάμε για άλλα, ας αρπάξουμε όμως κανένα ευρουδάκι ακόμα τώρα πριν κλέισουμε το μαγαζί.
Η μουσική δεν είναι λαική αγορά και καλά θα κάνουν κάποιοι να το καταλάβουν. Η "πειρατεία’’ καταστρέφει τους μπακαλομανάβηδες που προσπαθούν να θυσαυρίσουν από κάτι το οποίο σήμερα γίνεται πολύ πιο εύκολα από ότι παλαιότερα, καθώς και τα διάφορα ευκαιριακα περιστασικά προιόντα μιας χρήσεως που αυτοί προσπαθούν να προωθήσουν…
Σίγουρα ο καθένας αντιλαμβάνεται τη μουσική διαφορετικά. Είναι λογικό αυτό. Αλλά όπως είπε και ο φριντομ, όταν κατεβάζεις ένα δίσκο δεν του δίνεις τη δέουσα προσοχή, οπότε σε αυτήν την περίπτωση, το d/l είναι για μένα αρνητικό. Όμως και πάλι, δεν λειτουργούν όλοι έτσι, οπότε αυτό είναι περισσότερο θέμα του καθενός.
Ήταν οι Wagner, Mozart, Bach και τους πιάσανε οι πειρατές. Λένε στον πρώτο να καθαρίσει το κατάστρωμα,
εκείνος δήλωσε ότι μόνο από μουσική ξέρει και του κόβουν το κεφάλι. Πάνε στον δεύτερο και του λένε το ίδιο!
Όμως και εκείνος τους δηλώνει ότι μόνο από μουσική γνωρίζει και του κόβουν το κεφάλι. Το ίδιο και με τον
τρίτο. Πιο είναι το ηθικό δίδαγμα? Ότι η πειρατεία σκοτώνει τη μουσική :!:
Γνωστο…το ανεκδοτάκι:p εγω πιστευω πως οι δισκογραφικές σκοτώνουν τη μουσική…Τόσο απλά…Αλλωστε οι πειρατες απο καταβολής κόσμου τον πλούτο κυνηγούσαν…
Συμφωνώ με ένα μέρος της σκέψης σου. Αλλά δεν με ενοχλεί να είμαι “cash cow”, γιατί αυτή είναι η πηγή της δύναμής μου. Όσο αγοράζω ροκ δίσκους, τόσο θα βγαίνουν ροκ δίσκοι. Είμαι επίσης “cash cow” του φούρναρη, του βενζινά, του βιβλιοπώλη, του περιπτερά και ενίοτε του ράφτη. Δεν μου δημιουργείται κανένα κόμπλεξ και όποιος δουλεύει το κάνει για να φάει. Όποιος δεν πεινάει σήμερα, ας πει στο αφεντικό του να μην τον πληρώσει. Βέβαια, έχεις χίλια δίκια ως προς την ανάγκη για χαμηλότερες τιμές και επαυξάνω, για ένα ολοκληρωτικά καινούριο business model παροχής υπηρεσιών σε σχέση με τη μουσική (μια μοντέρνα διαδικτυακή μορφή του καταστήματος του High Fidelity ας πούμε). Τώρα αν για κάποιο λόγο δεν καταλαβαίνουμε ότι η μουσική δημιουργεί αξία και η ζήτηση την ανεβάζει, είναι πρόβλημα.
Το DRM του οποίου μια μορφή είναι το copy protection υπήρξε ένα νομικό έκτρωμα, το οποίο πρόσφατα απέκτησε πιο θεμιτή μορφή. Η αντιγραφή – νομικά – δεν είναι «δικαίωμα» του χρήστη, αλλά η λεγόμενη ιδιωτική αντιγραφή (για προσωπική χρήση) επιτρέπεται από το νόμο. Τα όρια του τί είναι μέσα στη σφαίρα του «ιδιωτικού» είναι πρόβλημα πια, εξαιτίας του ίντερνετ. Όταν αγοράζουμε ένα δίσκο, το αντικείμενο φέρει ένα νομικό καθεστώς. Όλοι καταλαβαίνουμε ότι δεν μπορούμε να τον αντιγράφουμε και να πουλάμε τις κόπιες, για παράδειγμα. Από την άλλη όταν, πριν ακόμα το αγοράσουμε, ο πωλητής μας ενημερώνει πως περιορίζεται η αντιγραφή, με ένα στίκερ ας πούμε, δεν μπορούμε να ζητάμε τα ρέστα! Όταν συμφωνήσαμε να το αγοράσουμε ξέραμε τα χαρακτηριστικά του προϊόντος. Όσο γελοία κι αν φαίνονται τα μέτρα προστασίας από την αντιγραφή είναι παράνομο να τα σπάσεις/παρακάμψεις, εφόσον το ήξερες ότι υπάρχουν κατά την αγορά. Έμμεσα (για να μην πω άμεσα) είπες «ναι, το αγοράζω όπως είναι και δέχομαι να μην το αντιγράψω».
Καθόλου ρητορικό! Η αντιγραφή ειδικά για backup επιτρέπεται ακόμα και στα προγράμματα υπολογιστών που έχουν πιο βαριά νομική προστασία. Η αντιγραφή για ιδιωτική χρήση γενικά επιτρέπεται και για αυτήν πληρώνουμε κιόλας (ένα μέρος της τιμής του παρθένου cd κλπ). Η επιλογή format γίνεται κατά την αγορά και όταν αγοράζεις ένα cd δεν μπορεί να σου απαγορευτεί η μετατροπή του σε MP3. Αντιθέτως όταν έχεις ένα βινύλιο και δεν έχεις τα μέσα να το κάνεις MP3, το να το «κατεβάσεις» προφανώς δεν είναι νόμιμο, εφόσον δεν είναι αντιγραφή από την κόπια που νομίμως απέκτησες.
Ο DJ (η μάλλον ο μαγαζάτορας) πληρώνει παραπάνω από το ποσοστό της τιμής του άδειου cd. Ακριβώς επειδή η χρήση του έργου δεν είναι ιδιωτική, αλλά δημόσια, μπροστά σε κοινό, πληρώνει την ΑΕΠΙ και κάνει νομίμως τη δουλειά του (εφόσον βέβαια το υλικό δεν είναι ακυκλοφόρητο).
και η γνώμη μου με λίγα λόγια…
Η τάση «η πειρατεία σκοτώνει τη μουσική αλλά όχι αυτήν που ακούω» κατά την ταπεινή μου είναι όχι μόνο λάθος αλλά και ένδειξη έλλειψης σεβασμού.
Ασχέτως αν η πειρατεία σκοτώνει την μουσική ή την προωθεί, το γεγονός ότι γίνεται παρά τη θέληση του δημιουργού την κάνει απευκταία. Η αρχή της πνευματικής ιδιοκτησίας στην ηπειρωτική Ευρώπη είναι η προστασία της σχέσης του δημιουργού με το έργο του, και προσωπικά τη θεωρώ ιερή (γιατί όχι και εσείς;). Όποιος μουσικός θέλει να προσφέρει το έργο του δωρεάν, μπορεί να το κάνει και χωρίς να του το πάρουν με το έτσι θέλω οι περήφανοι για την προσφορά τους στην τέχνη και προφανώς αλτρουιστές πειρατές.
ΥΓ: Συγγνώμη αν κούρασα.
Η πειρατεία σκοτώνει τις πολυεθνικές ζήτω η πειρατεία.
Αχαχαχαχα.Καλο!!!:lol: :lol: :lol:
Σιγουρα η πειρατεια ειναι προβλημα για τους καλλιτεχνες και για τους πωλητες αλλα αμα ειναι να δωσεις τωρα 20 ευρω η και παραπανω σιγουρα θα επιλεξει τη φθηνη λυση.Δεν ειναι η καλυτερη αλλα ας προσεχαν αυτοι που δημιουργησαν το προβλημα.Προσωπικα εχω κολλημα και δεν κατεβαζω πολλα τραγουδια απο ιντερνετ γιατι μου αρεσε να εχω αυθεντικο το cd.Σκεψου ομως οτι εδω Λαρισα εχουμε πολλους κλεφτες που cd του 1991 to use your illusion συγκεκριμενα το εχουν 19 ευρω.Στη Θεσσαλονικη θα κανει περιπου 6.Φαντασου καποιον ο οποιος δεν εχει την ευχερεια να πηγαινοερχεται για να παιρνει τα cd φθηνα η εστω καποιον να του τα φερνει οποως σε μενα τι θα κανει???
Θελω να ολοκληρωσω συλλογη των:Red Hot Chili Peppers,Guns n’ Roses,Gamma Ray,Judas Priest και τη μικρη συλλογη των Slash’s Snakepit.Να φανταστεις εχω μεχρι και δισκους με πειρατικες ηχογραφησεις απο συναυλιες των Pink Floyd στην Ιταλια και των Roses στην Αργεντινη.Σκεφτειτε λιγο ποσο παει το μαλλι…Γι’αυτο θεωρουν κατ’εμε πολλοι την ροκ τζαμπα λεφτα.
Vic Vega την συζητηση περι του αν η πειρατεια σκοτωνει τη μουσικη την εχουμε κανει και αλλου οποτε το θεωρω περιττο να επαναληφθει. Εν ολιγοις εγω υποστηριζω οτι η τεχνη απο τη στιγμη που φευγει απο το μυαλο του δημιουργου (θα πρεπει να) ανηκει σε ολον τον κοσμο…
Αυτο που θελω, ειναι η γνωμη σου, ως νομικος, για τι πρεπει/μπορει να γινει. Ειδαλλως το να συζηταμε δεν εχει νοημα. Παρα πολυς κοσμος συνεχιζει να κατεβαζει συστηματικα…
Λοιπον τι προτεινεις? Προστιμα? Φυλακιση? Πως θα καταπολεμηθει αυτο το φαινομενο που εχει παρει διαστασεις τσουναμι?
Τοσα χρονια με τα νομικα κενα που υπηρχαν το downloading και γενικα η free διαθεση πολλων μορφων τεχνης μεσω Ιντερνετ (περα απο τα cd, υπαρχουν ανεβασμενες ταινιες, σειρες, σκαναρισμενα pdf με βιβλια, κομικς κτλ.) εχει γινει κτημα της πλειοψηφιας των χρηστων του Internet. Ειναι μια επανασταση θα ελεγα, οσο παρανομη κι αν ειναι αυτη με βαση τους νομους ενος αστικου κρατους. Ποτε αλλωστε οι επαναστασεις και οι επαναστατες δεν υπηρξαν “νομιμοι”. Πως λοιπον μπορει να σταματησει πλεον το downloading?
Κάπου διάβασα ότι με το d/l πολλές μπάντες γίνονται ευρύτερα γνωστές. Αυτό ισχύει, όμως υπάρχει και η άλλη όψη. Με το d/l μειώνονται οι πωλήσεις, κάτι που επιδρά αρνητικά σε κάποιες μπάντες που θα μπορούσαν να έχουν καλύτερο συμβόλαιο… 
Αυτό πάντως είναι άποψη μου. Όπως επίσης συμφωνώ ότι ζημιώνονται στο μεγαλύτερο ποσοστό οι δισκογραφικές περισσότερο από κάθε άλλο… Η μουσική σίγουρα όχι. Η μουσική βιομηχανία (ως συνολικός τζίρος) ναι, αλλά στα @@ μας… 
Τώρα όσο αυτό με τις τιμές, από τη στιγμή που ένα προιόν πουλάει, προσπαθείς να βγάλεις το μεγιστο κέρδος από αυτό. Όταν σταματήσει να πουλάει, κατεβάζεις την τιμή για να μη σου μείνει το στοκ. Έτσι λειτουργούν όλες οι επιχηρήσεις… καλώς η κακώς και η μουσική βιομηχανία… Επίσης, καλώς η κακώς, αν κάποιος από μας ήταν στη θέση τους, έτσι θα λειτουργούσε…
Ενώ τις ανεξάρτητες τις ενισχύει;
@ Chris_P: θα επανέλθω, φοβού!
Οχι αλλά στόχος μας είναι για αρχή οι πολυεθνικές που σκοτώνουν τη μουσική.
Νταξ, αυτά είναι πίπες. Και συ στη θέση τους να ήσουν, τα ίδια θα έκανες… Και αν θες να πας κόντρα στις πολυεθνικές, άρχισε να φοράς χειροποίειτα ρούχα και μην αγοράζεις τσιγάρα, κοκακόλα και γλυκά από περίπτερα…
Επίσης χωρά πολύ συζήτηση αν τελικά οι πολυεθνικές σκοτώνουν τη μουσική…
Και εγώ αν ήμουν στη θέση τους???καλά το πιο καθυστερημένο επιχείρημα έδωσες.Αρχίζω λοιπόν με το download και για τα ρούχα και τα γλυκά (?) βλ’επουμε στη συνέχεια.
Δεν φοβαμαι καθολου! :lol:
Αναμενω την απαντηση και το λεω χωρις ιχνος ειρωνιας γιατι ειναι μια πτυχη του θεματος που εχει συζητηθει ελαχιστα ως καθολου. Συνηθως αναλωνομαστε στο αν η πειρατεια ειναι “καλη” η “κακη”, χωρις να αναφερεται καποιος τροπος εξαλειψης της…
τελως πάντων
αυτή η συγκεκριμένη μουσική και κουλτούρα δε γεννήθηκε (κατ εμε πάντα γιατί ορισμένοι τη βλέπουν σε γκλαμουριά) για το χρήμα και για να την μονοπωλούν τα μεγάλα κεφάλια και οι πολυεθνικές.
Υπάρχουν ολόκληρες ιδέες πίσω από αυτήν τη μουσική που είναι αντιδιαμετρικές με τη φιλοσοφία των μεγάλων επιχειρήσεων.
Η πιο καθυστερημένη ιδέα είναι αυτή που έχεις… Στα λόγια είσαι καλός πράγματι… Αν έρθω σπίτι σου θα βρώ τουλάχιστον 100 μάρκες πολυεθνικών εταιρειών.