Εξωγηινοι μουσικοι(παιχτικα)

Take The Stage
#101

Φιλε δεν θελω να μαλωσω μαζι σου γιατι εχεις καλο γουστο στην μουσικη αλλα επαιζα 11 χρονια κλασικο πιανο,και μονο τη θεσσαλονικη υπαρχουν κλασικοι πιανιστες που τουλαχιστον τεχνικα τον πατανε τον Wakeman.Καταρχην το οτι η τεχνικη του δεν ειναι πολυ καλη φαινεται καθαρα απο το οτι “σπαει” τα δαχτυλα.Δεν λεω οτι δεν ειναι ΦΟΒΕΡΟΣ πληκτρας,αλλα οχι,με τοσα που εχω δει να παιζωνται στο οργανο αυτο συγκεκριμενα(πληκτρα πιανο μαζι τα βαζω,ΔΕΝ γινεται να διαχωριστουν) δεν μου φαινονται εξωγηινα αυτα που παιζει.Και ο Corea παιζει ΚΑΙ πληκτρα.

Μule,το οτι ο Corea δεν πιανεται δεν το συζηταμε,μιλουσα καθαρα παιχτικα,μουσικα δεν τιθεται καν συγκριση μεταξυ των 2.Ακομα και στη σχολη μου που ειναι οι καθηγητες τιγκα κλασικοι ψωνισμενοι τον παραδεχονται τον Corea σαν εναν απο τους καλυτερους συνθετες σημερα 8O

#102

για τον wakeman (που πραγματικα τον συχαίνομαι αυτον τον ανθωπο) θα πω αυτο που λεω παντα!
κ εγω να επαιζα πληκτρα στον closer to the edge θα με θεωρουσαν απο τους καλυτερους!
μην με ρωτησετε τι κ πως εχω βαρεθει να τα λεω σε αυτο το φορουμ!:slight_smile:

ον τοπικ
Tommy Emmanuel

απλα δεν γινεται αυτο…

#103

Φίλε JimmyPage, ούτε εγώ θέλω φυσικά να μαλώσω μαζί σου. Απλά μέσα στην συζύτηση ίσως γράφω πιο ‘θυμωμένα’ απ’ ότι θα έπρεπε. Συγνώμη γιαυτό λοιπόν. Εντάξει, έχουμε διαφορετικές απόψεις και αυτό είναι απόλυτα λογικό. Να πω απλά ότι το ‘σπάσιμο’ των δαχτύλων είναι το κλασικό ‘πρόβλημα’ των παλιών ‘τεχνικών’ πληκτράδων. Σχετικά με τον Corea, δεν γνωρίζω αν είχε παίξει κάποια στιγμή πλήκτρα αλλά συνήθως έπαιζε σε ηλεκτρικό πιάνο. Επίσης είναι λογικό μετά από σχεδόν 40 χρόνια να τον πατάνε. Εδώ ο Frusciante λένε ότι έπαιζε άρτια Hendrix στα 12 του. Αλλά εντάξει, όπως είπα είναι μάλλον υποκειμενικό θέμα.

Προσωπικά, στον χώρο του jazz πιάνου (δεν αναφέρομαι στο fusion του 70) προτιμώ πολύ περισσότερο τον Κeith Jarret (the kοln concert βρίσκεται στην λίστα με τους 20 αγαπημένους μου δίσκους - απλά ανυπέρβλητο!!!-)

Bluezlick είναι πολύ καλός ο Emmanuel και οι συνθέσεις του έχουν πολύ ενδιαφέρον. Όμως, θα ήθελα να αναφέρω τον Leo Kottke (η προσωποποίηση της λέξης υποτίμηση) και το δίσκο του 6 & 12 String Guitar ο οποίος στον χώρο της ακουστικής κιθάρας βρίσκεται στην στρατόσφαιρα.

Να πω ότι κατάλαβα τι ήθελες να πεις με το close to the edge θα πω ψέματα!

#104

ετσι, μαγεια

#105

Ricky Renstrom!

#106

Όπως είδες έγραψα “Ίσως ο μόνος…” :wink:
Μπορείς να μας γράψεις αν θέλεις ποιοί άλλοι ζωντανοί τζαζίστες θεωρείς πως βρίσκονται σε αυτή την κατηγορία και γιατί.

#107

Παντως για μπασιστες ο πιο εξωγηινος σε παιξιμο κατα την δικη μου αποψη ειναι ο Michael Manring.αν δειτε βιντεακι στο youtube θα καταλαβετε τι εννοω!το παληκαρι βγαζει απιστευτες μουσικες με ενα μονο μπασο κ με λουπες!8O

#108

Πλακα πλακα δεν εχει αναφερθει ο μεγαλυτερος εξωγηινος στην κιθαρα.Django Reinhardt.Επαιζε παπαδες σε μια εποχη που η κιθαρα δεν ηταν καν καθιερωμενο σολιστικο οργανο.Ο πρωτος στην ιστορια ισως που επαιξε δεξιοτεχνικη κιθαρα.Και η κλασικη κιθαρα εκεινη την εποχη ηταν σε πολυ χαμηλο επιπεδο.Και το κυριοτερο.Οτι επαιζε το επαιζε με 2 ενεργα δαχτυλα στο αριστερο.παμε να κολησουμε κανα μπρικι λεω

#109

Τι ήθελες και μου πρότεινες τέτοιο πράγμα, θα με πιάσει η πάρλα μου πάλι… Δεν πειράζει, όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να τα διαβάσει.

Λοιπόν, δεν θα γράψω γενικά για jazz μουσικούς γιατί νομίζω ότι είναι πάαρα πολλοί. Θα αναφέρω όμως τα πιο τρανταχτά παραδείγματα των μεγαλύτερων jazz πιανιστών (μιας και ανέφερες τον Chick Corea). Φυσικά και εδώ το θέμα είναι υποκειμενικό αλλά νομίζω ότι οι παρακάτω μουσικοί βρίσκονται αν όχι παραπάνω στο ίδιο επίπεδο με τον Corea.

Αρχίζω με τον Keith Jarrett. Για τον Jarret απλά θα πω ότι πρόκειται για μία από τις μεγαλύτερες φυσιογνωμίες του jazz πιάνου σήμερα. Θεωρείται από πολλούς κριτικούς ως η μεγαλύτερη φυσιογνωμία στου jazz αυτοσχεδιασμό. Επίσης δεν ξέρω εάν έχει παρακολουθήσει κανείς συναυλία του αλλά οι παθιασμένες εκτελέσεις του έχουν αφήσει ιστορία. Μπορεί κανείς να το εξακριβώσει από Live δίσκους όπως το κονσέρτο στην Κολωνία και Sun Bear Concerts στην Ιαπωνία. Το εύρος παιξίματος περιέχει κλασσική μουσική (Bach), avant-gard και κλασική πιανιστική jazz. Νομίζω και για κάποιον γνώστη της jazz θα είναι αρκετά εμφανές το πόσους μουσικούς έχει επιρρεάσει

Herbie Hancock. Δεν νομίζω ότι χρειάζεται συστάσεις, για όσους από δω ξέρουν τα βασικά τζαζ. Βραβευμένος με Όσκαρ και Γκράμυ (προσωπικά δεν πιστεύω σε αυτά τα βραβεία αλλά τέλως πάντων) με μέντορα τον Davis (και άπειρες συνεργασίες μαζί του) είναι ο συνθέτης των πασίγνωστων, εκτός των άλλων, The HEadhunters και Maiden Voyage. Τεράστιο εύρος μουσικής ενασχόλησης από funk μέχρι hip hop (το γνωστό χιτάκι Rockit) και εμπειρία στο γνωστό ηλεκτρικό πιάνο και στα πλήκτρα. Από τους πρώτους jazz πιανίστες που εισήγαγαν την τεχνολογία στην τζαζ.

Michel Camilo. Προσωπικά θεωρώ ότι ο Καμίλο έχει επιρρεαστεί τρομερά από τον Keith Jarrett (ίσως και από Corea) και τους κλασικούς του πιάνου, κατέχει σίγουρα την τεχνική αρτιότητα του jarrett όμως απ’ ότι φαίνεται του το παίξιμό του είναι αρκετά πιο πολύπλοκο και γρήγορο (ο jarrett μερικές φορές -λίγες- ακούγεται λίγο σαν να παίζει τζαζ εστιατορίου). Από τους μεγαλύτερους (εάν όχι ο μεγαλύτερος) πιανίστας της λατινικής Αμερικής με τεράστιες συνεργασίες στο βιογραφικό του, τα γνωστά βραβεία (Έμυ και γκράμυ) και μια μεγάλη δισκογραφία, θεωρώ ότι αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα της Jazz σήμερα. Αντιπροσωπευτικό δείγμα της δουλειάς του μάλλον είναι το live at the blue note αν και θεωρώ ότι η συνεργασία με τον Tomatito αποτελεί σταθμό στην jazz και είναι όπως λέμε και στο θρεντ ‘εξωγηινη’.

Chucho Valdes. Για τον Valdes δεν μπορώ να πω ότι το βιογραφικό του έχει τόσα ιστορικά κατορθώματα (έχει κερδίσει κ αυτός όμως μερικά γκράμυς) βρίσκεται και αυτός στα βήματα του Jarret και Camilo με πολλές λάτιν επιρροές, σίγουρα δεν έχει την δισκογραφία των προηγούμενων όμως νομίζω ότι αν ακούσει κανείς το live at the village vanguard θα καταλάβει ότι πρόκειται για μυθικό πιανίστα.

Abdullah Ibrahim. Αρκετά άγνωστο όνομα για τους περισσότερους, προσωπικά από τους αγαπημένους μου πιανίστες της jazz (o Banyana είναι επίσης ένας από τους αγαπημένους μου δίσκους) ο Ibrahim είναι γνωστός για το αφρικάνικο στοιχείο των δίσκων, φαίνεται ότι έχει επηρεαστεί από Monk (βλ. Monk’s Music) αλλά μάλλον και από free jazz (βλ. Άιλερ) είναι για μένα ο πιο σημαντικός πιανίστας της Αφρικής και σίγουρα θρύλος του σύγχρονου τζαζ πιάνου (από τις πιο ιδιαίτερες φιγούρες).

Θέλω να προσθέσω και τον Michel Petrucciani o οποίος παρ’ ότι πέθανε δυστυχώς πριν μερικά χρόνια πρέπει να αναφέρεται σε κάθε τζαζ θέμα με σημαντικότερους σύγχρονους πιανίστες. Τον πρωτοάκουσα πολύ μικρός όταν μου έβαλε ο πατέρας μου να ακούσω το the Michel Petrucciani trio: pianism και από τότε υποστηρίζω ότι το όνομά του βρίσκεται στην λίστα με τους μεγαλύτερους πιανίστες όλων των εποχών. Το απίστευτο ξέρετε πιο είναι; Ότι ο απίστευτος Petrucciani γεννήθηκε πολύ μικρότερος απ’ ότι θα έπρεπε. Και όμως παίζει αυτά που παίζει. Όποιος παίζει πιάνο και δει το βίντεο, απλά θα το παρατήσει.

#110

Σωστά. Δίπλα στον Reinhardt εγώ θα προσθέσω τον Grappelli (για μένα το πιο πετυχημένο βιολί-κιθάρα δίδυμο που υπήρξε ποτέ) :slight_smile:

#111

Βασικα και οι τωρινοι τσιγαννοι jazz κιθαριστες ειναι πραγματικα εξωγηινοι.
Personalo favourite:Rosenberg trio http://www.youtube.com/watch?v=IBlMoHUnSBg

#112

Πολύ καλός παίχτης, έχω ένα άλμπουμ του από αρχές 90s που παίζουν μέσα Steve Morse και Skolnick. Eπίσης με τον Skolnick και τον παλιό drummer των Primus τον “Herb” Alexander έχουν βγάλει δύο άλμπουμ “δύσβατα”, γεμάτα αυτοσχεδιασμό με το όνομα Attention Deficit.

Έτσι ακριβώς. Απίστευτος μουσικός

@Pataphonie:

To περιόρισες σε πιανίστες ενώ εγώ μιλούσα για Τζαζίστες γενικά. Περίμενα να αναφέρεις τους Hancock και Jarrett που όντως μπορούμε να πούμε πως είναι του “διαμετρήματος” του Corea. Eιδικά ο πρώτος. Και ο Jarrett μεγάλος πιανίστας είναι, αλλά μόνος σου τα έγραψες κάπου για “τζαζ εστιατορίου”…
Μου κάνει εντύπωση που αναφέρεις πάντως μέχρι και τον Petrucciani (ως ισότιμο μέγεθος του Corea;;;:-k ) και δεν αναφέρεσαι στον Mccoy Tyner που σαν να μην αρκούν όσα έπαιξε με το κουαρτέτο του Coltrane την δεκαετία του '60 συνεχίζει να πάιζει και να περιοδεύει πολύ μέχρι σήμερα (τον είδα πριν από ενάμισυ χρόνο και ήταν απίστευτος!)
Μιλώντας για τζαζίστες γενικά, αυτοί που περίμενα να αναφέρεις ως “ισότιμους” του Corea είναι μουσικοί όπως ο Shorter και o McLaughlin. 8)

#113

Τρομακτικο!!! ΘΑ ΑΠΑΝΤΟΥΣΑ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΑ ΙΔΙΑ!ΑΚΡΙΒΩ ΟΜΩΣ:!: Τονιζοντας πως κατα τη γνωμη μου ο μοναδικος(ουτε καν ο τζαρετ για μενα) στο επιπεδο του Κορεα ειναι ο Χανκοκ.

#114

Mule σε χάνω…Καλά περίμενες να σου γράψω για όλους τους τζαζ μουσικούς ανεξαρτήτα από τι όργανο παίζουν;;;;; Το περιόρισα αρκετά διότι εάν έγραφα τους τζαζίστες θρύλους που ζουν σίγουρα θα έπερνες πίσω την πρότασή σου. Το ότι δηλαδή ο Corea είναι ίσως ο μοναδικός ζωντανός τζαζίστας τέτοιου διαμετρήματος είναι, το λιγότερο, κουφό.
Γιατί λοιπόν δεν περίμενες να γράψω και τους ΘΡΥΛΟΥΣ Sonny Rollins (ηχογράφησε και πρόσφατα δισκάρα), Sanders, Brotzmann (όχι τόσο θρύλος όσοι οι υπόλοιποι αλλά σημαντικότατη μορφή της free jazz) και Shepp; Και αυτά μόνο από tenor sax. Δεν θα σύνεχίσω με alto, νομίζω ότι κατάλαβες τι θέλω να πω. Γιαυτό λοιπόν σου είπα ότι γράφω ΜΟΝΟ πιανίστες.

Τώρα φίλε μου συγνώμη αλλά εάν κατάλαβες μόνο το ‘τζαζ εστιατορίου’ απ’ ότι έγραψα για τον Jarrett δεν φταίω εγώ. Απλά συνηστώ να ακούσεις πολύ (Keith και γενικά πιάνο τζαζ -για να δεις τι είναι ο Jarrett για την τζαζ) και κάποια μέρα είμαι σίγουρος ότι θα έρθεις στα λόγια μου.

Σχετικά με τον Petrucciani. Καταρχήν και εδώ δεν κατάλαβες ότι ο Petrucciani, όπως έγραψα, ήταν μία αναφορά άσχετη με το συγκεκριμένα θέμα (η σύγκριση “ως ισότιμο μέγεθος του Corea;;;” που έκανες δεν καταλαβαίνω γιατί υπάρχει). Κρίνεις έναν μουσικό από το ιστορικό, τις συνεργασίες του και τη φήμη του ή από το έργο του; Έχεις ακούσει δίσκο του Petrucciani; Τον έχεις δει να παίζει Live έστω και σε dvd(και όχι σε βιντεάκι του youtube);

EDIT : Mccoy Tyner δεν ανέφρα γιατί δεν έτυχε να ακούσω την σόλο δουλειά του, οπότε δεν γνωρίζω αρκετά.

Τονιζοντας πως κατα τη γνωμη μου ο μοναδικος(ουτε καν ο τζαρετ για μενα)

“Ούτε καν ο Jarrett”; Τέλος πάντων να σου αλλάξω γνώμη μόνο με τα λόγια είναι αδύνατον. Όμως σου συνηστώ να ακούσεις δίσκους του και καλύτερα να παρευρεθείς σε live. Εντάξει, χτες σε μια παρέα άκουγα τα ίδια για τον Peterson(!) οπότε δεν μου κάνει εντύπωση. Ο καθένας λέει την άποψή του.

Να θυμίσω ότι σε κάτι τέτοια θέματα δεν είναι ποτέ να αναφερθούν όλοι οι υπεράνθρωποι μουσικοί. Το λέω αυτό γιατί έτυχε να ακούω Eldar Djangirov τώρα που γράφω…

#115

Θεός. Χάρη σε αυτόν ο Iommi δεν παράτησε την κιθάρα…

#116

Ε, δεν είναι η πρώτη φορά… :slight_smile:
Συμφωνούμε σε αρκετά πράγματα γύρω από τη μουσική. 8)

@ Pataphonie:
Θα είχε ενδιαφέρον να ασχοληθώ με τις απόψεις σου αλλά δυστυχώς με αναγκάζεις να ασχοληθώ με το ύφος του post σου.

Ο λόγος που έχουν δημιουργηθεί κάποιες φιλίες εδώ στο φόρουμ είναι επειδή ακριβώς και όταν διαφωνούμε σε κάτι αντιμετώπίζουμε ο ένας τον άλλο με σεβασμό (τουλάχιστον όσοι συμμετέχουμε σε σοβαρές κουβέντες για μουσική, δεν μιλάω για γραφικά threads και χρήστες).
Με το να μου γράφεις πως “αν κατάλαβα αυτό μόνο από τα όσα έγραψες δεν φταις εσύ” και να μου “συνιστάς να ακούσω περισσότερη jazz” αυτοχρίζεσαι αξιολογητής της αντίληψης μου και των γνώσεων μου στην jazz και αναλαμβάνεις τη μύηση μου (αλλά και των υπόλοιπων χρηστών μάλλον :roll: ) στην jazz.

Δεν με γνωρίζεις προσωπικά. Δεν ξέρεις ποιές είναι οι μουσικές μου γνώσεις και ποιά είναι η γενικότερη μου παιδεία. Δεν ξέρεις ποιά είναι η ηλικία μου και οι εμπειρίες μου. Δεν ξέρεις τι έχω και τι όχι στην δισκοθήκη μου. Δεν ξέρεις που ζω ούτε που έχω ζήσει ως τώρα στη ζωή μου, ούτε που ταξιδεύω και κάθε πότε. Δεν ξέρεις τι συναυλίες έχω δεί. Δεν ξέρεις ποιούς μουσικούς έχω γνωρίσει και προσωπικά.
Παρ΄όλα αυτά, αναλαμβάνεις αυτόκλητα τον ρόλο της “jazz αυθεντίας” και μου γράφεις με έπαρση πως είσαι βέβαιος πως “κάποια μέρα -αφού ακολουθήσω τις συμβουλές σου- θα έρθω στα λόγια σου”

Αν θέλεις να συμμετέχεις σε κουβέντα και τα ποστ σου να απαντώνται, θα πρέπει να αντιμετωπίζεις -αν μη τι άλλο- ισότιμα τους συνομιλητές σου, ανεξάρτητα από το αν συμφωνούμε ή όχι, ανεξάρτητα από το αν πιστεύεις πως οι δικές σου γνώσεις και εμπείρίες στην μουσική είναι βαθύτερες και σημαντικότερες. Αυτό το τελευταίο ειδικά, φαίνεται στην πορεία μέσα από τα ποστ του καθενός, να είσαι βέβαιος :wink: .
Αν θέλεις να συνεχίσεις να γράφεις στο ίδιο στυλ, από εμένα τουλάχιστον δεν θα υπάρξει ξανά reply και θεωρώ πιθανό και άλλοι χρήστες θα κάνουν το ίδιο.

Η επιλογή είναι δική σου. Θέλεις να συμμετέχεις σε διάλογο ή να γράφεις μονολόγους που από κάποια στιγμή και μετά θα πάψουν και να διαβάζονται;

#117

Eιδικα αυτο καλυτερα να μην οτ μαθει,θα φρικαρει :lol:

Οντως Pataphonie τα ποστ σου ειναι πολυ επιθετικα.Οπως λες και εσυ(παροτι το λες ειρωνικα) γουστα ειναι αυτα.

#118

:lol:
Καταλαβαίνεις φαντάζομαι πως το γράφω. Δεν θέλω να πουλήσω μούρη σε κανέναν, αλλά δεν ανέχομαι και στυλάκι “έλα να σου μάθω”, πόσο μάλλον από ανθρώπους που δεν με ξέρουν καν…

#119

Αγαπητοί JimmyPage και Mule, καταρχάς έχετε δίκιο για τις ‘επιθετικές’ απαντήσεις μου. Δικιά μου χαζομάρα που αναλαμβάνω να υπερασπίζομαι κάθε φορά τόσο ένθερμα τις απόψεις μου ή τις υπολήψεις διαφόρων μουσικών. Νομίζω όμως ότι είναι αρκετά κατανοητό να υπερασπίζεται κανείς έναν αγαπημένο του μουσικό όταν υποβαθμίζεται ή κρίνεται άδικα. Δέχομαι όμως ότι αντέδρασα λάθος και θα προσπαθήσω να το διορθώσω.

Τώρα φίλε Mule προφανώς παρερμήνευσες το κείμενο. Στο post μου γράφω “Keith και γενικά πιάνο τζαζ -για να δεις τι είναι ο Jarrett για την τζαζ”. Η τζαζ είναι τεράστια και σε καμία περίπτωση δεν θα το έπαιζα κριτής γνώσεων. Εγώ σου πρότεινα να ακούσεις περισσότερο Κeith Jarrett και γενικότερα πιανο τζαζ (και φυσικά δεν υπονοώ με αυτό ότι εγώ το κατέχω απόλυτα). Η οποία πιανιστική τζαζ όπως και εσύ θα γνωρίζεις παραμελείται σχεδόν πάντα από τους περισσότερους τζαζόφιλους.
Ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίσατε τον Keith Jarrett ήταν τουλάχιστον απαξιωτικός και αυτός ήταν και ο λόγος που σε προέτρεψα να ακούσεις περισσότερο τους δίσκους του και γενικότερα την πιανιστική τζαζ ’ μόνο και μόνο για να δεις την επιρροή του Jarrett στην τζαζ και τον σεβασμό που τρέφει κάθε νέος πιανίστας προς το όνομα του. Επίσης έγραψες στην αρχή ότι ο Corea είναι ίσως ο μόνος ζωντανός τζαζίστας αυτούς του διαμετρήματος και επειδή εγώ βρήκα αυτήν την δήλωση πολύ άδικη θεώρησα ότι ίσως δεν γνωρίζεις αρκετά από πιανιστική τζαζ. Τώρα που το ξαναβλέπεις δεν θεωρείς ότι ήταν όντως ‘περίεργο’ αυτό που έγραψες (και ειδικά εάν αναλογιστούμε οτι αναφερόσουν γενικότερα στην τζαζ); Βλέπεις δηλαδή ότι είχα κάποια στοιχεία που με οδήγησαν σε αυτό το ‘δασκάλεμα’. Φυσικά και δεν σε ξέρω και γιαυτό δεν σε έκρινα ούτε αμφισβήτησα τις γνώσεις σου γύρω από την μουσική. Το ύφος μου δεν ήταν το κατάλληλο όπως είπα και γιαυτό συγνώμη, αλλά όταν θεωρείς ότι ο αγαπημένος σου μουσικός υποβιβάζεται και βλέπεις ότι συνομιλιτής σιγκοντάρεται και από άλλον, κάτι σε πιάνει :slight_smile:

Φίλε JimmyPage και σε 'σένα την είπα επειδή αυτό το “ο Wakeman σε καμία περίπτωση” μου έκατσε στο λαιμό. Αυτή η φράση μου θύμισε τις κουφές ατάκες των Dream Theater fanboys που απαξιώνουν οτιδήποτε παίχτηκε πριν τον Ruddess και μου ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι. Μετά έχωσες και τον Tatum και μου άλλαξες τα φώτα μια και καλή :lol:
Με συγχωρείς και 'συ, γιατί σε έκρινα βιαστικά, αλλά όπως είπα σε κάτι τέτοιες συζητήσεις φορτώνω και χωρίς λόγο. :slight_smile:

EDIT: Το γούστα είναι αυτά το πιστεύω και δεν το λέω ειρωνικά.

#120

Συγχωρεμενοs!!! PEACE my brothers!.Παντως σε καταλαβαινω γιατι μερικες φορες και εγω αντιδρω οπως εσυ.Επειδη ειμαστε και λιγοι στο φορουμ που γουσταρουμε jazz/blues/fusion θα ειναι πολυ ασχημο να τρωγομαστε και μεταξυ μας.