Πως τα πατε με τους γονεις σας?

Επειδή τελευταίως έχουμε αρχίσει και ξεφεύγουμε επικίνδυνα για να συμμαζευόμαστε παρακαλώ
Για απαντήστε πληζ πως τα πάτε με τους γονείς σας? Τους αγαπάτε? Τους σέβεστε? Σας λείπουν? Σας καταπιέζουν? Θα θέλατε να είναι πιο κοντά σας? Νιώθετε υποχρεωμένοι απενάντι τους επειδή φροντίζουν να τα έχετε όλα όπως τα θέλετε και όταν τα θέλετε? Αν μπορούσατε να αλλάξετε κάτι σ΄αυτούς τι θα ήταν αυτό?
Έμπρος απαντήστε χωρίς φόβο και πάθος

Πάρα πολύ καλά. Μεγάλωσα με αντιαυταρχικούς γονείς, ποτέ δεν με χτύπησαν ή με μάλωσαν, ακόμα και στις πρώτες τάξεις του δημοτικού δεν με πίεσαν να κάνω κάτι, αλλά συζητούσα μαζί τους το οτιδήποτε, ακόμα και τα σχετικά με το διάβασμα. Γι`αυτό και τους αγαπώ πολύ…

Αυτό φαίνεται εξάλλου νομίζω ότι οι γονείς σου είναι επιστήμονες σωστά?

Τέλεια και εγώ. Γενικά κάνουν τα πάντα για να μην λείψει τίποτα ούτε σε εμένα ούτε στην αδερφή μου παρόλο που δεν τους περισσέουν… Απο αγάπη, φροντίδα και στοργή έχουμε χορτάσει αφού μας υπεραγαπάνε. Ποτέ δεν ήταν ιδιαίτερα αυταρχικοί και δεν χρειάστηκε ποτέ να συγκρουστόυμε ιδιαίτερα γιατί αφενός δεν ζητούσα κάτι παράλογο και αφετέρου με ακούγαν αρκετά συχνά και δέχονταν αρκετούς συμβιβασμούς. Πάντως ίσως κάποια περιόδο να με είχαν υπερπροστατέυσει αλλά νομίζω ότι κάθε έφηβος έχει αυτή την άποψη για τους γονείς του…:roll: :wink:

Μοναδικό μελανό σημείο ότι έχουν χωρίσει και είχα φάει αρκετούς καβγάδες στη μάπα αλλά και πάλι προσπαθούσαν να επιλύουν τις διαφορές τους μακρυά απο εμάς και γενικά τώρα έχουν ηρεμήσει τα πράγματα…:slight_smile:

Μια χαρα. Απο μικρο μου αφηναν το χωρο μου και τους ευχαριστω γι αυτο. Εδω δεν με πιεσαν καθολου στις Πανελληνιες και με αφησαν ησυχο να διαβασω οπως κρινω εγω καλυτερο και παροτι στην Β΄Λυκειου τα ειχα ψιλοσκατωσει. Ουτε με τη μουσικη που ακουω ειχαν ποτε προβλημα ουτε με τις πολιτικες μου αποψεις (αν και διαφωνουμε καθετα). Οποτε respect και τους αγαπω πολυ…

έχω τους ίδιους γονείς με τον κρισπ, αν κ συμφωνούμε πολιτικά κ στην Β λυκείου ήμουν φλώρος που διάβαζε όπως κ στις άλλες τάξεις.

ο πατέρας μου μου έμαθε το ροκ ν ρολλ γιατί αγαπά ζεπ μέχρι το μεδούλι

κ η μάνα μου μου έμαθε να σέβομαι τις γυναίκες, να τις εκτιμώ κ να τις αγαπώ.

είναι γαμάτοι τύποι βασικά. μόνο καλά έχω να πω

Απο μικρος ειχα μια ταση να “αυτοκηδεμονευομαι”. Οσες φορες το σεβαστηκαν αυτο, τα πραγματα ειναι πολυ καλα. Οσες οχι, λιγες και οι περισσοτερες τον πρωτο καιρο της φοιτητικης ζωης, με αποτελεσμα να παρουν πρωτοβουλιες για μενα, ν’αποφασισουν για μενα ή να επεμβουν στην ζωη μου, ακουστηκαν ουκ ολιγες παναγιες στην κατα τ’αλλα ησυχη γειτονια μου. Πλεον εχουν αποδεχτει οτι συγκατοικουμε κι εχω τελειως διαφορετικο τροπο ζωης και συνηθειες απ’αυτους. Εχουν συμβαλει οικονομικα στην επιτευξη των στοχων μου, κανενα παραπονο κατα τ’αλλα.
Αν και οπως ειναι λογικο, εχω αρχισει προ πολλου να σκεφτομαι πως θα ηταν αν εμενα μονος, οντως σιγουρος πλεον πως αν δεν ηταν το οικονομικο στη μεση θα την ειχα κανει.

Νικόλα μοναχογυιός -μοναχοπαίδι είσαι?

εχετε ακουσει αυτο που λενε χασμα γενεων???ε αυτο. βασικα προσπαθουν να ειναι καλοι αλλα με λαθος τροπο…δεν με καταλαβαινουν…

Ναι..

εμένα μπαμπάς μου είναι ο Kourou.το λένε όλοι

που το κατάλαβα ε???
αν θες μου απαντάς δημόσιως γιατί νιώθεις την ανάγκη να μείνεις μόνος σου ?

Απανταω εγω για μενα που δεν εχω και κανενα παραπονο.

Θελω να μεινω μονος για να ξεκινησω την εντελως δικη μου ζωη, Κι εννοειται οικονομικα ανεξαρτητος. Και γιατι δεν υπαρχει κανενας λογος να με συντηρουν. Ο,τι ηταν να κανουν για μενα το εκαναν…

Ειναι παραπανω απο ενας λογοι. Το ωραριο μου δεν συμπιπτει μ’αυτο των γονιων μου. Εγω μπορει να θελω στις 3 το βραδυ να κανω βολτες στο σπιτι, να παρω ενα τηλεφωνο, να βγω στο μπαλκονι (εχουμε μονο σ’ενα δωματιο γιατι ειμαστε ισογειο), ακομα και να σηκωθω να φυγω απ’το σπιτι. Τωρα αυτα ειτε δεν γινονται, ειτε μπορει να συναντησουν μουρμουρα απο την μερια τους. Ενας αλλος λογος ειναι η δυνατοτητα να φερνω παρεα σπιτι οποτε το θελω. Ενας ακομα λογος ειναι η διαθεση μου να μεινω μονος μου καθως μ’αρεσει ν’αναλαμβανω ευθυνες και θελω να δω πως θα ειναι η ζωη μου οταν τα παντα θα ειναι στα χερια μου. Να ζησω την δικη μου ζωη δηλαδη, χωρις αυτη να επιρεαζεται απο την ζωη των αλλων και να εξαρταται απ’αυτους αμεσα. Και γενικοτερα μ’αρεσει η ιδεα να μενω σ’ενα σπιτι το οποιο διαμορφωνω, διακοσμω και φροντιζω εγω. Θα ηταν μεγαλη υποθεση να εχω εναν χωρο αρκετα μεγαλυτερο απο το δωματιο μου, γιατι στην ουσια σ’αυτο περιοριζομαι. Οταν συγκατοικεις εχεις υποχρεωσεις περα απο δικαιωματα και πρεπει πολλες φορες να δινεις και λογαριασμο για καποια πραγματα που κανεις.

όταν λέτε μένω μόνος πως το εννοείτε? μαζεύεται τα μπογαλάκια σας πάτε σε δικό σας σπίτι και αναλαμβάνετε όλες τις ευθύνες σας? οικονομικά καθαρίσματα μαγειρέματα δυσκολίες ζωής? ή μένετε μόνος αλλά τσοντάρει ο μπαμπάς και η μαμά αναλαμβάνει όλα τ΄άλλα?

Προσωπικα δεν θα δεχομουν ποτε να καλυπτουν οι γονεις μου το 100% των εξοδων μου, ακομα και τωρα που ειμαι φοιτητης και δεν εχω χρονο για φουλ ταημ απασχοληση. Αν γινεται να πληρωνω τα παντα εγω θα ηταν το ιδανικο, αν συνεισφερουν οι γονεις δεκτο, αλλα με τιποτα να τα πληρωνουν ολα.

μια χαρα τα παω κυριλε…τα βρισκουμε στα περισσοτερα…γενικα σεβονται αυτο που θελω και ντρεπομαι που το λεω αλλα ελσχιστες φορες ακουσα οχι απο το στομα τους…το μοναδικο οχι που θυμαμαι τα τελευταια χρονια ι ηταν για να παρω διπλωμα(μηχανακι) δεν πειραζει ομως αντι αυτου μου πηραν αμαξι για μολις γινω φοιτητης

Θα ελεγα οτι εχουμε πολυ κακες εως κακιστες σχεσεις.

Αρκετά καλά μπορώ να πω, αν κι επειδή είμαστε 4 κορίτσια κάπου νιώθω παραμελημένη, αλλά μερικές φορές αυτό είναι καλό,γιατί έχω την ησυχία μου.Κατά τα άλλα πιστεύω ότι πάντα ήταν το καλό παράδειγμα για μένα και μου εξήγησαν κάποια πράγματα, όπως γιατί δεν κάνει καλό το κάπνισμα και τα σχετικά.Σίγουρα διαφωνούμε σε κάποια άλλα αλλά όσο μεγαλώνω είναι καλύτερα τα πράγματα!

Kαλά τα πάμε μωρέ, με τη μαναμ μια χαρά, με τον πατέρα χάνουμε επικοινωνία καμιά φορά αλλά πάνω κάτω όμορφα.