μα γτ?:-s
ε έτσι λέω,μην το πάρετε προσωπικά κύριε παπαρδέλα:p
μην σε αρχισει κ εσενα με τη ζωνη, ε?
μανιαζμενη
Με τους γονείς μου ποτέ δεν τα πήγαινα καλά…
Καταρχήν, χώρισαν όταν εγώ ήμουν 3 ετών, και ο daddy τα μάζεψε και πήγε στη πατρίδα του (Ορεστιάδα - μια δισκογραφία Rush δρόμος), και εγώ μεγάλωσα με τη μάνα μου, τη θεία της και τη γιαγιά μου.
Όχι, δεν είμαι gay!
Με τον πατέρα μου, ελάχιστη επαφή, τον έβλεπα απο κοντά κάποιες μέρες Χριστούγεννα-Πάσχα-καλοκαίρι, και όποτε με έβλεπε, πολύ απλά μου τα έχωνε. Είτε νηφάλιος (σπάνιο), είτε όχι. Ουσιαστικά, δεν θεωρούσα ότι είχα πατέρα.
Η μάνα μου τώρα, ήταν πολύ δύσκολος άνθρωπος, οι κακές εμπειρίες της ζωής την είχαν μετατρέψει σε έναν εσωστρεφή, μονόχνοτο, αναίσθητο και σκληρό άνθρωπο, στοιχεία του χαρακτήρα της που διογκώθηκαν όταν την χτύπησε το Πάρκινσον, οδηγώντας της στην απομόνωση από όλο το περίγυρο της.
Όλα αυτά, τα γράφω στον αόριστο, μιας και κανένας από τους δυο δεν ζει πια. Ο πατέρας μου πέθανε πριν απο 10 χρόνια, ενώ η μητέρα μου πριν απο 3. Βλέπετε, με πατημένα τα σαράντα αποφάσισαν να κάνουν οικογένεια, της οποίας το αποτέλεσμα ήμουν εγώ αποκλειστικά.
Τα συναισθήματα τα μου απέναντι τους, έχουν να κάνουν περισσότερο με πικρία και απογοήτευση. Ειδικά για τον πατέρα μου, δεν μπορώ να εντοπίσω το παραμικρό ίχνος θετικών συναισθημάτων. Αντίθετα για την μητέρα μου, παρά το γεγονός ότι μου φέρθηκε πολλές φορές σκάρτα, πουλώντας με στεγνά, μπορώ να πω ότι την αγαπούσα.
Έμαθα, όμως, και κάτι απο την συμπεριφορά τους, Παραδειγματίζομαι από τα λάθη τους, έχοντας βάλει ως σκοπό να μην τα επαναλάβω όταν έρθει εκείνη η στιγμή που και εγώ θα είμαι πατέρας.
I am a bloody ray of sunshine, am I not?
αγκαλίτσα στον αποπάνω
Ειπαμε δεν ειναι γκει!
Είπα εγώ ότι είναι?
Απλά έχει φάει μεγάλο πακέτο το παιδί και συγκινήθηκα
oooo, τι γλυκό…
Κατά μια 100% straight εννοια!
Οντως ειναι μεγαλο το πακετο…
Και μόλις έμαθα ότι ο narcoleptic είναι …κοπέλα!
Ζητώ συγνώμη για το μπέρδεμα! Αγκαλιά ευπρόσδεκτη!
No hard feelings?
Ποιός σπιούνος σου δίνει τέτοιες χρήσιμες πληροφορίες ρε ;
Απλα ανοιξε το προφιλ της!
O απο πάνω θα πάει ψηλα!
Αν και βασικά η narcoleptic μου άφησε visitor message…
συγκινηση. αγκαλιες και απο εμενα φιλε N.W.O.O.F.G.M.
απλα ειναι μερικα πραματα τα οποια σε τρωνε και θες να τα βγαλεις προς τα εξω και σε καταλαβαινω. εγω ασπουμε δεν θα τα εβγαζα προς τα εξω, ειναι θεμα χαρακτηρα. παντως και στις καλυτερες συνθηκες με υγιες οικογενειακο περιβαλλον παντα κατι θα υπαρχει που θα πηγαινει στραβα. κι εγω ειχα οικογενειακες δυσκολιες αλληνης αποψης αλλα βρηκα τη διεξοδο μου στη μουσικη και ευτυχως οχι στα ναρκωτικα και στη πορνεια(να κανουμε και λιγο χαβαλε). μπορουμε να επιβιωσουμε πιστευω στα παντα αρκει να ειμαστε δυνατοι, διοτι ενας γαμημενος πρωκτος ειναι η ζωη, αν δεν τον γαμησεις σ’ εχεσε.
Thanks NoMisteraki!
Δεν ξέρω τι με έπιασε, απλά είδα το topic και εντελώς αυθόρμητα άρχισα να πληκτρολογώ. Το αποτέλεσμα είναι on line! Και αυτά είναι μόνο το tip of the iceberg, μιας και δεν θεωρώ απαραίτητο να επεκταθώ επί του παρόντος στις ζόρικες καταστάσεις που πέρασα με την ασθένεια της μητέρας μου.
Σίγουρα, και εμένα η μουσική με έχει βοηθήσει πάρα πολύ στη ζωή μου. Πέρα από το γεγονός ότι είμαι μοναχοπαίδι, στο παρελθόν είχα ανύπαρκτη αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση, μεγάλη εσωστρέφεια και η μουσική, μαζί με τα comics και τον κινηματογράφο ήταν τα μοναδικά στηρίγματα μου. Αν δεν είχα αυτό το escapism, σίγουρα θα είχα λαλήσει - ή τουλάχιστον πολύ περισσότερο από ότι λάλησα! Δεν την γλίτωσα και εντελώς!
Πάντως, την κατάσταση αυτή τη θεωρούσα ¨φυσιολογική¨, επειδή ζούσα μέσα σε αυτή. Ευτυχώς που γνώρισα την μέλλουσα κυρία N.W.O.O.F.G.M., που προέρχεται από ένα διαφορετικό περιβάλλον, που ενώ και αυτό έχει τα προβλήματα του, είναι σαφέστατα λιγότερο δυσλειτουργικό από αυτό που είχα μάθει. Η τέλεια οικογένεια υπάρχει μόνο στις ταινίες της Disney!
Και όποτε τους βλέπω όλους μαζί, νιώθω σαν επιστήμονας που παρατηρεί έναν εξωγήινο πολιτισμό.