Καθηγητες κ μαθητες μουσικης - Γενικοι προβληματισμοι

Εξαρτάται.
Απο το όργανο και το ωδείο.
Όσον αφορά στον τομέα της κλασσικης τουλάχιστον, το επίπεδο στα ιδαιτερα είναι σχεδόν πάντα χαμηλότερο - όχι οτι δεν υπάρχουν ωδεία μπουρδελα. Η πειθαρχία που είναι πρόθυμος να δείξει ένας κανονικών δυνατοτήτων μαθητής εξαρτάται και απο το πλαίσιο.
Η πρόοδος ενδέχεται να είναι όντως πιο αργή, αλλα είναι μάλλον πιο δομημενη και κατ’εμε πιο ουσιώδης.
Έχω κανει μαθήματα εντός και εκτός ωδειου, και είναι αρκετά διαφορετική η συμπεριφορά των παιδιών. Επίσης έχω δε παιδιά που μετα απο χρόνια ιδιαίτερα δεν ήξεραν να διαβάζουν νότες. Γενικά στα ιδιαίτερα προκειμένου να κρατησεις το μαθητή πολλές φορές δίνεις τόπο στην οργή και δεν επιμένεις σε θέματα τεχνικής.

Ξαναλέω πως μιλάω για κλασσικά όργανα. Οι απόφοιτοι ωδειων στο συντριπτικό ποσοστό ας πούμε δεν ξέρουν να αυτοσχεδιαζουν, κάτι που ένα ιδιαίτερο μπορει να ενθαρρύνει.

…στα 30+φεύγα μου ούτε ωδείο ούτε καν ιδιαίτερα.Μόνο με το…αυτί μου ([I]κι ας είναι θεοταλαιπωρημένο[/I]!)

[B]Ζορίζομαι[/B] να μελετάω/αποστηθίζω τις νότες. Να παίζω βάσει μιας παρτ. ούτε λόγος…ακόμα τουλάχιστον!
:lol::lol:
Και ναι: [B]αυτοσχεδιάζω συνέχεια[/B]. Αντί να μάθω παίζοντας διασκευές παλιών κομματιών, προσπαθώ ν’ ακουσω ένα κομμάτι και να το βγάζω στο…περίπου :stuck_out_tongue:

[COLOR=“Gray”]Υ.Γ. (Άλλωστε, δεν παίζω μελωδικά κομμάτια- προτιμώ καφριλίκι και φασαρία!)[/COLOR]:stuck_out_tongue:

Δεν ξέρω αν έχει αναφερθεί ξανά αλλά είναι αρκετές οι σελίδες για να τις διαβάσω.
Λοιπόν, εγώ έχω τώρα το καλοκαιρι δίνω για Γ’ ειδικό αρμονίας και παράλληλα ξεκίνησα πρόσφατα να διδάσκω σε 2 πιτσιρίκια θεωρία. Αλλά αυτό δεν έχει τόσο σχέση.
Έχω μια απορία όσον αφορά την αρμονία.
Ρε σεις; Μόνο εμένα μου φάίνεται οτι όλα τα βιβλία είναι πραγματικά κακογραμμένα; Δεν έχουν λογική σειρά στην ύλη. Πως γίνεται να διδάσκεις πρώτα τις μετατροπίες και τις εναρμόνιες και μετά τις συγχορδίες μεθ’ εβδόμης; Αυτές οι συγχορδίες πραγματικά σου λύνουν τα χέρια…

Όσο για το ξύλο, μερικές φορές χρειάζεται! Αλλά όχι ακραιότητες όπως πχ. εμένα ο πολύ παλιός μου καθηγητής που είχα στην κιθάρα (μιλάμε για 2α δημοτικού), όταν έκανα λάθος, μου χτύπαγε τα δάχτυλα με το διαπασων… Ήταν αιτία να σταματήσω τότε την κιθάρα. Πάντως με τον καθηγητή που έχω τώρα ντάξ… μου ρίχνει καμιά στην πλάτη και μετά μου λέει “πονάνε ρε τα παλικάρια;” και του απαντάω “δεν μου φυτρώσανε ακόμα τα αρχίδια ως δια μαγείας” (είμαι κορίτσι)…

Τι βιβλίο είναι τούτο??? απο περιέργεια δηλαδή…
Τώρα που το σκέφτομαι, αν και δεν έχω φτασει μέχρι το τρίτο αρμονίας, εμείς είχαμε αυστηρό leading απο το δάσκαλο και σημειώσεις, δε θυμάμαι καθόλου βιβλίο.
Αλλα θυμάμαι σαφώς πως η σειρά ηταν αναστροφες, έβδομες, ενατες και μετα μετατροπιες.

Π.χ. στο βιβλίο “ΑΡΜΟΝΙΑ” του Γ. Διαμαντή.
Που στην αρχή είναι όλα κομπλε με τις αναστροφές, τις συνδέσεις και τις δευτερεύουσες και τις μιμήσεις. Μετά στο δεύτερο μέρος έχει τις αλλοιωμένους φθόγγους (μαζί έχει βάλει και τη ναπολιτάνικη), στο τρίτο μέρος έχει μετά τις τετράφωνες και τις 5φωνες συγχορδίες. Μετά μετατροπίες και μετά τις αλλοιωμένες συγχορδίες (γερμανική κλπ και τεχνική της ντιμινουίτα). Και τέλος, τα πιο απλά πράγματα, δηλαδή καθυστερήσεις, διαβατικά, ποικίλματα, διαβατικούς φθόγγους, αποτζιατούρες, προηγήσεις και αρμονικές αλυσίδες που είναι πραγματικά τα πιο απλά τα έχει στο τέλος… δεν ξέρω εμένα δε μου φαίνεται και τόσο καλό. Εγώ τώρα έχω πάρει και του Αμάραντου Αμαραντίδη το οποίο είναι όντως καλό.

Ένατες btw δεν χρησιμοποιούνται και τόσο θα έλεγα. Κυρίως μεθ’ εβδόμης και κατα βάσην στην πέμπτη βαθμίδα και στις άλλες βαθμίδες μόνο αν έρχεται προετοιμασμένη από την προηγούμενη συγχορδία (στην ίδια φωνή πάντα)

Και να προσθέσω: τα γράφουν όλα τόσο περίπλοκα ενώ είναι τόσο μα τόσο απλά!

Τις ενατες τις θυμάμαι αμυδρά, νομίζω τις χρησιμοποιήσαμε σαν σημείο μετάβασης στις μετατροπιες, με τις προετοιμασιες και τις λύσεις τους, αν και όντως οι έβδομες είναι οι πιο συνήθεις. Πάντως θυμάμαι εμμονή με την προετοιμασία της ενατης, για κάποιο λόγο.
Τι τα θες, αρχαία ιστορία, είχα πει κάποια στιγμη οτι αφού δεν μου κάθεται το όργανο επαγγελματικά λόγω τραυματισμού να συνεχισω τουλάχιστον στα ειδικά της αρμονίας, αλλα όλο το αμελω. Κουτσοδιαβαζω χαζομορφολογιες και χαζοαρμονικες αναλύσεις αλλα δεν είναι το ίδιο.
Η αρμονία εχει λογική, σαν τα μαθηματικά, γι αυτο και μου άρεσε. Μόλις βρεις το κουμπί, τα πάντα εχουν τη θέση τους!
Νταξει αν διαβάσεις το τελευταίο κεφάλαιο μετα το δεύτερο είσαι κομπλε:D

Οι αρμονικές αναλύσεις, ιδίως σε chorales του Μπαχ! Μεγάλες πουστιές κάνει αυτός! Όταν πρωτοξεκίνησα αρμονία κάναμε ανάλυση στο Πρελούδιο του Μπάχ στη Ντο Ματζόρε (1ος ή 2ος μήνας μαθημάτων). Φρίκαρα την καθηγήτρια μου. Πετάει σε κάποια φάση μια ρε ματζόρε συγχορδία και μου λέει “τι είναι αυτό;”, της λέω πέμπτη της πέμπτης! Κοκκάλωσε η κοπέλα! Στο επόμενο μάθημα που κάναμε ντικτέ μου πετάει μια περίεργη συγχορδία και της απαντάω “ματζόρε με μεγάλη έβδομη σε τρίτη αναστροφή”… πως δεν το έπαθε το εγκεφαλικό 22 ετών (τότε) κοπέλα απορώ!

Άποψη μου: αν θες να μάθεις αρμονία και ύστερα και αντίστοιξη και φούγκα και τα λοιπά… ο τρόπος για να τα καταλάβεις είναι να τα αντιμετωπίσεις σαν ένα παζλ με πολλές λύσεις από τις οποίες εσύ πρέπει να διαλέξεις την πιο σωστή (με βάση την αρμονική σύνδεση) και την πιο όμορφη (ακουστικά).

εγω που λετε αρχισα ωδειο και κιθαρα ηλεκτρικη πριν 2μιση χρονια.Ητανε τελειως συνειδητοποιημενη επιλογη καθως επρεπε να μαθω την μυστικη συνταγη του γκιλμορ:P.
μπηκα σε τμημα συγχρονο απο το μηδεν ομως ε και στην θεωρια(τζαζ θεωρια που τα πραγματα ειναι σαφως πολυ πιο πρακτικα απο την κλασικη) εκανα μαθημα με ενα παιδακι που ηταν πρωτη γυμνασιου και ενα που ηταν 3η :D.
νομιζω πως απο τη στιγμη που ο καθηγητης μου με εισηγαγε στις κλιμακες πως να τις χρησιμοποιω τι κανουμε με αυτες ποια ειαι οι δομη τους,τα καλουπια πανω στην κιθαρα νομιζω αυτο ηταν…ολα τα αλλα πλεον ερχοτανε μονα τους,πραγματικα ειχε περασει μια περιοδος που οτι και να εκανα σπιτι το θεωρουσα χασιμο χρονο απο την κιθαρα και πραγματικα καθομουν ολοι μερα και εκανα ασκησεις τεχνικης με το band in a box για μετρονομο και αβερτα backing tracks και σολο γκιλμορ εννοειται που ο τυπος εχει απιστευτα Licks για να χρησιμοποιησεις.
Πηγα 2 χρονια ωδειο αλλα αυτη τη χρονια δε πηγα λογω κοστους μεγαλου.
αλλα ξερετε κατι…δε νιωθω πλεον οτι χρειαζομαι τον δασκαλο για να μαθω αυτο που κανω.Δλδ αυτοσχεδιασμο,ασκησεις τεχνικης αβερτα κανω μονος,τεχνικες-licks μπορω να τα μαθω ολα μονος να τα ξεχωριζω απο καθε μουσικο και να τα χρησιμοποιω,ρυθμους και στυλ νομιζω πρεπει να εχεις και το φιλινγκ.Αλλα ολα αυτα για μπλουζιες με δωσεις ολντ σκουλ ροκ.Επισης με ενα βιβλιο του μπερκλευ μπορω να κανω και το ακαδημαικο κομματι.
Ισως οταν νιωσω οτι θελω να κανω τζαζ αυτοσχεδιασμο να χρειαστει δασκαλος γιατι νιωθω λιγο εξω απο τα νερα μου.Αν και με ψαξιμο νομιζω μπορω να τα καταφερω και μονος.Πλεον το youtube εχει τα παντα.
Πλεον παρα το οτι 2,5 χρονια φαινονται λιγα σε σχεση με αυτα που ακουω πιο πανω νομιζω για αυτα που μ αρεσουν μπορω να παιξω αρκετα καλα ωστε να γουσταρω,αλλα εννοειται παντα μπορεις να παιξεις καλυτερα:D
τελικα αυτο που μετραει ειναι κατα ποσο σ αρεσει η μουσικη που θα παιξεις και αν σου δινει κατι παραπανω απο μια ιδιοτητα να μπορεις να παιξεις κιθαρα.Εδω μιλαμε για τροπο ζωης,για φιλινγκ ,εκφραση ενα διαφορετικο νοημα που να πηγαζει απο τη μουσικη.

Στο 1.14

ωραιος.

προσπαθω να το τηρησω :smiley:

o “σωστος” δασκαλος περα απο τον δρομο σου δειχνει και με πιο τροπο θα τον περαπατησεις :wink:

και να μην ξεχναμε οτι η μουσικη δεν ειναι αθλημα η αγωνισμα
δεν χρειαζεται να φτασουμε καπου! πρωτα απο ολα πρεπει να περναμε εμεις καλα

ναι αλλα ρε παιδι μου μπορει να βαλεις στοχους για να φτασεις σε ενα επιθυμητο επιπεδο ετσι ωστε να απολαμβανεις αυτα που παιζεις

παντως μπραβο το βλεπεις πολυ ανοιχτα…λιγοι το κανουνε αυτο…

εσυ μονος σου θα πρεπει οριζεις αυτο το επιθυμητο επιπεδο και να ριξεις την αναλογη μελετη! :wink:

ε ναι το ιδιο πραμα λεμε…

Συμφωνώ με τα παραπάνω! Ξεκίνησα πολύ καθυστερημένα (μετά από χρόνια σκέψεων που πάντα θα τύχαινε κάτι και δε γίνονταν πράξη) κλασική κιθάρα σε παράρτημα του εθνικού ωδείου μόνη μου. Η καθηγήτρια είναι νέα και το μάθημα θα είναι προσαρμοσμένο στις δικές μου ανάγκες και στόχους, δηλαδή να μάθω σημαντικά πράγματα στη θεωρία αλλά και να μπορώ να παίζω σιγά σιγά συγχορδίες, τραγούδια. Το θέμα είναι να μην αγχωθώ-απογοητευτώ αφού οι υποχρεώσεις της σχολής δεν ειναι και λίγες… καμιά θετική άποψη κανείς ή καμιά ιδέα για το πρόγραμμα που πρέπει να φτιάξω για να ασχολούμαι στο σπίτι?:slight_smile:

xm…xm…

και την καθηγητρια για τι ακριβως την πληρωνεις?

Μάλλον δε το έθεσα σωστά. Εννοείται ό,τι με την καθηγήτρια και με βάση τις δικές μου δυνατότητες θα φτιάχνω το πρόγραμμα μελέτης αλλά ήθελα και καμία άποψη από την πλευρά του μαθητή για το πόσο ασχολείται κανείς (αυτό είναι και υποκειμενικό) και κυρίως με το τι δυσκολίες μπορεί να βρει και κυμαίνονται στα φυσιολογικά πλαίσια στα αρχικά του “βήματα”.:slight_smile: