προσπαθω να παιξω σωστα (και γρηγορα) ντραμς. οταν λεω σωστα εννοω με τεχνικη, οχι ο,τι να’ναι. θα φτιαξουμε και μπαντα σε λιγο καιρο, πρεπει να προετοιμαστουμε! ξερει κανεις να μου πει η να στειλει κανα βιντεο (αν και ψαχνω καθημερινως) με ντραμερς για thrash περισσοτερο. keep … rocking \m/
Καλά, δεν υπάρχει ο Tate! (κάτι είπα τώρα ε?:roll:)
Εν τω μεταξύ δεν έχω καταλήξει ακόμα για το αν είναι τενόρος ή βαρύτονος. Πιάνει όλες αυτές τις ψηλές και ακούγεται ίδιος ο Kiske αλλά στις χαμηλές έχει τέτοιο όγκο και άνεση που θα έπαιρνε κανείς όρκο ότι εκεί είναι η φωνή του. Και όλα αυτά διατηρώντας απίστευτη εκφραστικότητα. Ακόμα κι αν βγάλεις κομμάτια του μετά πρέπει να επανεξετάσεις κατά πόσο τα ‘‘τραγουδάς’’ ή τα λες διεκπεραιωτικά…
'Εχω παρατηρήσει πάντως ότι πιο απαιτητικό κι από το να τραγουδάς στα όρια της έκτασής σου είναι να προσπαθείς να βγάλεις -με την όποια τεχνική σου- ένα τραγούδι κάποιου που έχει διαφορετικό ύφος-τεχνική. Να έχεις κλασική φωνή για παράδειγμα (η οποία θεωρώ πως είναι ό,τι πρέπει για heavy-power metal) και να επιχειρήσεις κάτι δύσκολο σε πιο rock ‘n’ roll φάση…
__1ον, πρέπει να βρω εκείνο το θρεντ που λες ότι έβγαλες τα Κουίνσράιχ και τα Τζούντας “του-πέι-μάι-ρισπέκτς”! 8)[I] {οκ, το έκανα και επέστρεψα εδώ}[/I]
__2ον, ναι! έχεις απόλυτο δίκαιο! πίκρα αυτό με τα διαφορετικά στυλ και το παραδειγμα που δίνεις πολύ καλό… και είναι περίεργο ότι φαίνεται να ζορίζεται κιόλας ο Ντίκινσον παρόλο που τις είχε (και ειδικά τότε) τις νότες που λέει, δε θα έλεγα ότι του είναι ψηλό το κομμάτι!!
__3ον, ξανά ναι! απόλυτο δίκαιο για Τέιτ! Οι χαμηλές του είναι [U]υπεράνθρωπες[/U] και ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΕΣ σε ποιότητα για τενόρο και οι ψηλές του είναι… [U]υπεράνθρωπες[/U] και ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΕΣ σε ποιότητα για βαρύτονο!!! οπότε καταλήγουμε ότι είναι φανταστικός και υπεράνθρωπος, τς, σιγά το μεγάλο μυστικό! Ξεφεύγει από κατηγοριοποιήσεις τύπου “τενόρος, λιτζιέρο τενόρος, βαρύτονος κλπ”… Απίστευτος.
__Και γενικά, συμφωνώ πολύ με αυτά που γράφεις, και γι’ αυτό που λες για τα όρια, ναι, ίσως γιατί όταν φτάνεις τα όρια, έιναι όρια, αλλά λίγο πιο κάτω (για ψηλές π.χ.) είσαι σούπερ που πάλι είναι κοντά στα όριά [U]σου[/U] και είναι και η φωνή [U]σου[/U]… ενώ το άλλο, αν είναι “ξένο” και “δύσκολο” για σένα… είναι δύσκολο και ξένο παντού, όχι μόνο στα “όρια” σου… κλάφτα…
__Θέλει πολύ περισσότερη δουλειά, και κυρίως σε αντίληψη και ίσως “απ την αρχή” άλλη τεχνική (ή και τοποθέτηση…?). Αλλά και πάλι μπορεί να μη σου ταιριάζει /“βγαίνει”…
Δε θα μπορούσα να συμφωνώ περισσότερο. Τα τραγούδια που δεν είναι, ας πούμε, της τεχνικής σου σε κάνουν μέχρι και να αμφιβάλλεις για τις δυνατότητες, ακόμα και για την κεκτημένη νόμιζες (και σωστά νόμιζες, αλλού είναι το θέμα) έκτασή σου (μα καλά, τι νότα είναι αυτή και βγαίνει έτσι). Kαι όσο κι αν είναι καλό να δοκιμάζει κανείς να τραγουδήσει και διαφορετικά πράγματα νομίζω ότι αξίζει να επενδύσει στα δυνατά του σημεία. Ας μην ξεχνάμε εξάλλου ότι οι όποιες αδυναμίες ενός πετυχημένου τραγουδιστή (κι αυτό δεν ισχύει μόνο στο τραγούδι αλλά σε ο,τιδήποτε έχει να κάνει με θέαμα για να μην πω σε ο,τιδήποτε, τελεία) δεν (πρέπει να) γίνονται ποτέ γνωστές. Με άλλα λόγια, ξέρω τι μπορεί να τραγουδήσει άψογα ο Tate αλλά όχι τι δε μπορεί να τραγουδήσει τόσο καλά. Το ενδεχόμενο να μην μπορεί να τραγουδήσει κάτι καθόλου δεν υφίσταται μιας και μιλάμε για τον Tate :-p
Μεταξύ άλλων…
Boston - More Than A Feeling: Ένα κομμάτι που πάντα ήθελα να τραγουδήσω. Πολύ δύσκολο, με κρατημένες νότες στο θεό κτλ κτλ.
Free - Fire And Water: Άλλη κομματάρα αυτή. Δεν φανταζόμουν ότι είναι δύσκολο… μέχρι να το δοκιμάσω! Αυτά που κάνει ο Rodgers με τη φωνή του δεν είναι τόσο απλά όσο τα κάνει να ακούγονται. Απίστευτη φωνή, μοναδικός τραγουδιστής.