όταν προσεύχεσαι στο θεό σε κάποιες δύσκολες στιγμές που ψυχολογικά είσαι πολύ χάλια το κάνεις οχι γιατί τα παρατάς και περιμένεις από αυτόν να σε βγάλει από την δύσκολη θέση αλλά γιατί μέσα από αυτό νιώθεις οτι θα πάρεις τα ψυχικά αποθέματα ώστε να κάνεις αυτό που πρέπει για να αντιμετωπίσεις τα προβλήματα σου.
ΟΚ, πάμε πάλι, και λίγο πιο συγκεκριμένα αυτή τη φορά:
Δηλαδή;
Ειλικρινά,και χωρίς να εμπάθεια,κάποιοι να ξεκολλήσουν με αυτό το “αχ πόσο χαζός είναι ο άνθρωπος,κάθεται και προσεύχεται,αχ τι ηλίθιος,έχουμε κάνει τόσα και τόσα μα αυτός εκεί,τα σκέφτομαι και γελάω αχα χα χα”.
Εκτός αν δεν μιλάμε για ανθρώπους αλλά για κάτι άλλο
+1000000
Πες τα μωρέ ! Αυτό προσπαθούσα να εξηγήσω και παραπάνω, αλλά για ακόμη μία φορά δεν έγινα κατανοητή…τυχαίο; δε νομίζω ! 
Ρε ξερω τι εννοειτε και οι δυο σας. Απλα στη συγκεκριμενη προταση που εκανα bold, η Silent Winter αφηνει να εννοηθει οτι αυτοι που παραδιδονται και αφηνονται στην τυχη τους ειναι αυτοι που δεν πιστευουν σε κατι, ενω εγω πιστευω πως συμβαινει το ακριβως αντιθετο. Ο μεν αναγκαζεται να καταφυγει στο Θεο γιατι μονος του δε μπορει και ο δε τα βγαζει περα μονος του και δεν εχει αναγκη να στραφει στα ουρανια για να το πω πιο ωμα. Στα δικα μου ματια, αυτος που ειναι πιο κοντα στο να τα παρατησει (μιας και αυτη τη φραση χρησιμοποιησε και η Silent), ειναι ο πρωτος αν χρειαζεται βοηθεια απο κατι αλλο παρα τον εαυτο του.
Ίσως να έκανα και λάθος. Εγώ, πάντως, εννοούσα ότι αυτοί που βρίσκονται σε μία πολύ δύσκολη κατάσταση (μίλησα συγκεκριμένα και όχι γενικά) έχουν την ανάγκη να πιστεύουν σε κάτι, που θα τους βοηθήσει, για να παίρνουν δύναμη από αυτή τη σκέψη και να μην παραιτούνται. Όσοι δεν πιστεύουν ή αντιμετωπίζουν αυτά τα θέματα με μεγάλη δυσπιστία (όπως εγώ) θεωρώ ότι σε άλλη περίπτωση, αν βρισκόμασταν στη θέση των πρώτων και γνωρίζαμε ότι δεν περνάει από το χέρι μας να καλυτερεύσουμε τα πράγματα, θα τρελαινόμασταν κάποια στιγμή. Δεν ξέρω για σας, αλλά εγώ δε θα αντεχα να γνώριζα ότι δεν έχω πολλές πιθανότητες να το παλέψω μόνη μου. Εκείνες τις στιγμές ο άνθρωπος έχει την ανάγκη να πιστέψει -ασχέτως αν το κάνει ή όχι, το θέλει. Δεν λέω ότι οι άθεοι παραδίδουν τα όπλα, ενώ οι θρησκόληπτοι το αντίθετο. Όλοι κάποια στιγμή στη ζωή μας παρακαλούμε να υπάρχει ο Θεός ή προσευχόμαστε και αυτό δεν έχει να κάνει με τις φιλοσοφικές ή θρησκευτικές πεποιθήσεις του καθενός για μένα, αλλά με την ανάγκη του ανθρώπου να ξέρει ότι δεν είναι μόνος και ‘‘ξεκρέμαστος’’.
Και όταν εν τέλει τα πράγματα δε καλυτερεύουν τι γίνεται; Περιμένουμε πάλι την επόμενη δύσκολη κατάσταση ώστε να αρχίσουμε πάλι προσευχές και λιτανείες μήπως και αυτή τη φορά “βοηθηθούμε”;
Δεν είπα αυτό βρε φρίδομ. Τα πράγματα δεν είναι όμως πάντα ‘‘ρόδινα’’ και ούτε εξαρτάται από το χέρι μας αν θα καλυτερέψουν ή όχι σε ορισμένες περιπτώσεις. Δεν είπα επίσης ότι όποιος πιστεύει -ή μάλλον όποιος προσπαθεί να το κάνει- βελτιώνεται. Τον βοηθά όμως ως ένα σημείο ψυχολογικά, γιατί στηρίζει κάπου τις ελπίδες του. Δεν έχει νιώσει κανένας ότι βρίσκεται σε αδιέξοδο και δε μπορεί να βοηθηθεί μόνος του; Έχω γνωρίσει ανθρώπους που το είχαν ανάγκη να πιστέψουν και γω ήμουν αντίθετη τότε και έλεγα τα ‘‘δικά μου’’, ότι ‘‘δεν πιστεύω, δεν υπάρχει απολύτως τίποτα και όλα εξαρτώνται από τον άνθρωπο’’… Μετά από καιρό κατάλαβα τί εννοούσαν και γιατί το λεγαν… Είστε αρνητικοί και δεν υπάρχει λόγος και στο κάτω κάτω ο καθένας όπως νιώθει… Αν αυτό τον κάνει να αισθανθεί καλύτερα γιατί να μην το κάνει; Μακάρι να πίστευα κι εγώ σε κάτι, δε μου βγαίνει όμως. Ούτε καθαρά επιλογή μου ήταν να απέχω από αυτό, περισσότερο πείσμωσα και νευρίασα, γιατί αυτός είναι ο χαρακτήρας μου, κάποιοι άλλοι πίστεψαν, κάποιοι άλλοι όχι. Είναι και θέμα χαρακτήρα πώς θα αντιδράσει σε κάποιες περιστάσεις.
Καλά δε κατηγορώ κανέναν, κουβέντα κάνουμε.
Και προφανώς και δεν εξαρτώνται όλα από τον άνθρωπο, αν και ο άνθρωπος κρύβει τεράστια δύναμη μέσα του, μένει να το καταλάβει κι όλας κάποια στιγμή. Απλώς σε κάποια δύσκολη στιγμή στην οποία δε θα μπορώ να επέμβω καθόλου, θα προτιμήσω να πω ένα “πουτάνα ζωή” παρά να εναποθέσω τις ελπίδες μου σε κάτι που προσωπικά [τονίζω] ξέρω ότι δε θα βοηθήσει. Αυτή είναι και η γνώμη μου περί του θέματος.
Aρα silent winter για να καταλάβω καλά ποια είναι η γνώμη σου περι θεού, δε πιστεύεις σε κάποιον θεό και θεωρείς ότι δεν υπάρχει κάτι τέτοιο, αλλά αν χρειαστεί κάποια στιγμή να αντλήσεις μία δύναμη που δε μπορείς να βρεις πουθενά άλλου, ούτε σε φίλους/συγγενείς ούτε στον εαυτό σου, θ’ απευθυνθείς στον θεό??
Η πιστη σε κατι, ο,τι κι αν ειναι αυτο, οσο δεν γινεται μοιρολατρεια και το ατομο δεν δειχνει λοβοτομημενο, ειναι κατι απολυτα σεβαστο και ομορφο, εφοσον ολοι πιστευουμε σε πραγματα, αξιες, στοχους (και σε ατομα) και αντλουμε δυναμεις απο αυτα ή μας εμπνεουν. Επισης ειναι κατι πολυ προσωπικο και γι’αυτο δεν πιστευω στην λειτουργια της εκκλησιας και σε ολα τα μυστηρια και τις εκδηλωσεις λατρειας απεναντι σε αυτο το “κατι”(οχι της Γαρμπη), καθως αυτα υπαρχουν μονο για το “φαινεσθαι” και ειναι εμετικα και επιφανειακα στην πλειοψηφια τους.
[SPOILER]Γιεα, ειμαι καπως ον τοπικ. [/SPOILER]
Όχι, γιατί δεν το αισθάνομαι. Θα’θελα να πιστεύω σε κάτι βέβαια, αλλά δε μου βγαίνει…
Πάνω απ’ όλα πιστεύω σε μένα, υπήρχαν όμως στιγμές που θα παρακαλούσα να υπάρχει κάτι… Δεν πιστεύω με την έννοια ότι σε μία δύσκολη στιγμή θα με βοηθήσει, δεν προσεύχομαι, [U]θα ηθελα όμως να πιστεύω[/U] ότι υπάρχει, όσο απίθανο κι αν ακούγεται. Δεν αποκλείω όμως τίποτα σ’ αυτή τη ζωή. Και δε μιλούσα προσωπικά για μένα, μιλούσα κυρίως για άλλους που τους έχω ζήσει και στο τέλος κατέφυγαν στον Θεό, για να πάρουν δύναμη να συνεχίσουν…
εδώ είναι το topic που μιλάνε όλοι πολύ.
να είστε οντοπικ. το θέμα μας είναι η εκκλησία και το σύστημα της. όχι η πίστη. υπάρχει άλλο θρεντ για αυτό.
[SPOILER]πάντα ήθελα να το πω αυτό :lol::lol::lol:[/SPOILER]
Μπορεί να είμαι Χρίστιανός και να πιστέυω αλλά το σύστημα της εκκλησίας είναι απαράδεκτο…
Καταρχας έχουν τόσα λεφτά που φτάνουν να ταίους την Ελλάδα για χρονια!
και δεύτερον, τι αξία να κάτσω να δόσω εγώ στους παπάδες (σε μερικους τουλάχιστον) οι οποίοι υποτίθετε ότι μεταδίδουν τον λόγο του Χριστού και το κάνουν για τα λεφτά πράγμα που είναι ότι χειρότερο σύμφωνα με τον Χριστιανισμό…
[SPOILER]Ένας Thor τους χρειάζεται όλους αυτούς!!..!!! :P[/SPOILER]
μεγαλώνοντας και ανοίγοντας τα μάτια/αυτιά/μυαλό σου θα καταλάβεις ότι (να το θέσω ευγενικά), δεν είναι και ότι καλύτερο να δηλώνεις χριστιανός.
Ντάξει, όπως το δεί κανείς. Πιστεύω ότι ο άνθρωπος, που στην τελική επινόησε τις θρησκείες, έχει χάσει λίγο το νόημα. Ενδιαφέρεται για το ‘‘φαίνεσθαι’’ και όχι το ‘‘είναι’’, δίνει σημασία σε ασήμαντα και άνευ ουσίας πράγματα και ξεχνάει αυτά που πρέπει. Τη μία στιγμή κατεβάζει τα καντήλια όλου του κόσμου ή κουτσομπολεύει ή καταριέται ή ή ή και την άλλη στιγμή πάει με το καλό το ταγεράκι στην εκκλησία προσεύχεται, κοινωνεί, νηστεύει…Είναι τεράστια βλακεία αυτό, ποτέ δεν ήθελα να το παίξω η ‘‘καλή Χριστιανή’’ για τα μάτια του κόσμου -τώρα το αν πιστεύει ο καθένας από μας στον Θεό (όπως και να λέγεται) είναι προσωπική του υπόθεση. Δεν κατηγορώ τη θρησκεία, κατηγορώ αυτούς που τη χρησιμοποιούν ως μέσο για να πλουτίσουν, να επιβάλλονται κτλ κτλ. Όπως κάνουν οι παπάδες, που θεωρώ ότι έχουν το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης που ο κόσμος έχει απομακρυνθεί από αυτό που λέγεται ‘‘εκκλησία’’ και ‘‘πίστη’’. Φυσικά, αυτό δεν ισχύει για όλους.
Πολεοδομική ανάπλαση…
εγώ μία εκκλησία να καίγεται βλέπω.
varg vikernes?:lol: