Ποτέ δεν κατάλαβα το νόημα αυτής της ψηφοφορίας.
Εγχώρια λαηβαρα το Σάββατο στο Ανάπλι
Θα πάμε και φέτος, τη δεύτερη μέρα!
Περυσι τα χιλιομοδια ηταν φοβερα. Ολα σουπερ. Φετος δυστυχως δεν με βγαζει ο δρομος προς τα κει.
Λελεκιος φιέστα χτες στη Νέα Κίο στα πέριξ του Ναυπλίου, δεύτερη μέρα αχαστη (έχω την τύχη η σύζυγος να είναι από κοντινό χωριό της περιοχής), νέος χώρος, αρκετά αξιόλογος, ετερόκλητο κοινό από πιτσιρίκια 5 χρόνων, σε φανατικούς των γκρουπ που θα εμφανίζονταν, μέχρι καρεκλατους 80αρηδες εκτός κλίματος- λογικό και μη μεμπτό - στα μακρινά της σκηνής.
Αφού λοιπον μετα από ακριβώς μηδέν δευτερόλεπτα σκέψης προμηθεύτηκα το
Κανονικό
…καθοτι λατρευω τα λάηβ των PoZ και είχα να τους δω και από πριν την πανδημία, Παυλίδης πάντα συμπαθής και Γιάνναρο και αυτόν είχα να τον δω πολλά χρόνια.
Ο χώρος σταδιακά γέμισε (3-4 χιλιάδες κόσμος ίσως, δεν έχω ιδέα, με το μάτι τόσο θα έλεγα), ο ήχος ήταν πάρα πολύ καλός εκεί μπροστά στη σκηνή που ειμασταν. Δεν πρόλαβα καθόλου την πρώτη μπάντα (desert monks) επειδή έφτασα στο χώρο λίγη ώρα πριν ξεκινήσουν οι Planet of Zeus.
Τις άλλες τρεις φορές που είχα δει PoZ ήταν είτε μόνοι τους είτε headliners σε εγχώρια λάηβ και είχα μια μικρή περιέργεια ακριβώς πώς θα είναι με το ετερόκλητο κοινό που σας ανέφερα. Ε λοιπόν, δεν δίστασαν λεπτό, βγήκαν στη σκηνή και ΓΑΜΗΣΑΝ ΣΥΜΠΑΝΤΑ από το πρώτο δευτερόλεπτο. Μια μερίδα του κοινού είχε έρθει και για αυτούς, το κοπανημα έδινε και έπαιρνε μπροστά μπροστά και σιγά σιγά επεκτεινόταν, θριαμβευτικό τελείωμα με leftovers και vigilante, Μπάμπης φουλ κεφατος, όλη η μπάντα έπαιρνε ΣΚΑΛΠ, τρομεροί άλλη μια φορά. Ωραίο σετλιστ, ένα best of μιας ώρας περίπου, κέρδισαν αρκετό κόσμο που τους ήξερε σαν όνομα μόνο πιστευω, ίσως έρθουν στο Wolfpack και αυτοί
Μικρό κενό και βγαίνει ο Παυλίδης, δεν έχει φωνή πια άκουγα, δεν το έχει και τόσο λέγανε πριν το λάηβ, εγώ άλλο είδα, το ζούσε στο έπακρο, η φωνή του μπορεί να μην είχε την φρεσκάδα της νιότης, αλλά η πολύ ωραία χροια του παραμένει, τα έδωσε όλα, best of με λίγο από παλιά και σπαθιά λίγο από πιο καινούργια, πολύ δυνατή και η μπάντα του, υπεράνω προσδοκιών για εμένα που δεν είμαι και ο πιο τεράστιος φαν η μία ωρα της εμφάνισης του, ήθελα κι άλλο στο τέλος.
Γιάνναρος για τέλος, τρομερή είσοδος με ένα παραλλαγμένο κεφάλι γεμάτο χρυσάφι, επιστροφή σε πιο ροκ φόρμες (είχα να τον δω πολλά χρόνια, από την περίοδο που τα παραδοσιακά όργανα είχαν τον πρώτο ρόλο). Στο πρώτο μισό του σετ του, δεν θα έλεγα πως δεν πέρασα ωραία, μπάντα που θαυμάζεις όταν παίζει και έχει στο αίμα της τον πειραματισμο, αλλά λίγο πως δεν ήμουνα τόσο εξοικειωμένος με όλα τα πιο πρόσφατα κομμάτια του, λίγο η κούραση, και για εμένα - και άλλους που το συζητήσα- έκανε λίγο κοιλιά η συναυλία.
Όλα άλλαξαν, τα πόδια σταμάτησαν να πονάνε, η οποία κούραση ξεχάστηκε, όταν με αρχή το κλασικό πλέον “ο χαμένος τα παίρνει όλα” αρχίζει ένα τρελό σερί από προσωπικά του μεγάλα χιτ (άγρια των άστρων μουσική, σιγά μην κλάψω κα) και διαχρονικά κομμάτια από τις Τρυπες, όπως ακούω την αγάπη (τελειότητα), θ ανατέλλω (sing along οι πάντες), γιορτή (ένα μυγακι έμπαινε στο μάτι μου σε όλη τη διάρκεια) και ταξιδιάρα ψυχή, που έγινε ο ΧΑΜΟΣ, αφήνοντας μας να ονειρευόμαστε ένα παράλληλο σύμπαν όπου θα συνεχίσει για άλλη μιση ώρα ακόμα με περισσότερα χιτ της παλιάς του μπάντας και όλοι θα μνημονεύουμε το λαηβ αυτό για χρόνια. Δεν πειράζει, και πάλι ηταν πολύ δυνατός ο Γιάνναρος και η ωραία μπάντα του και η φωνή του αγεραστη και εμβληματική.
Και του χρόνου!
Πραγματικά δεν έχω ακούσει ούτε έναν να λέει πως ο Παυλίδης «δεν το έχει» πια και μου κάνει εντύπωση που εσύ είχες. Δηλαδή, αντε στη χειρότερη να βρω μέτριο το σετλιστ αλλά πάντα αυτός καλός είναι. Τον είδα πριν κανα μήνα και κάτι Τεχνόπολη και παίζει να ήταν μέσα στις 4-5 καλύτερες φορές που τον έχω δει.
Για την ιστορία, ο χώρος της συναυλίας στη Νεα Κίο ήταν παλιά το εργοστάσιο της εταιρειας “Πελαργός”, που παρήγαγε μαρμελάδες από τα εσπεριδοειδή της Αργολίδας. Εξου και το ευφάνταστο όνομα “Λελεκιος Φιέστα”. Αν είχα μεταφορικό, θα πήγαινα κι εγώ.
Απο πέρυσι είναι εκεί. Πέρυσι είχε λίγο σχετικά κόσμο, δλδ όχι πάνω από 2Κ (βαριά βαριά). Για 4Κ μου φαίνεται ότι πρέπει να γινόταν χαμός. Φυσικά, αν μιλάμε για το ίδιο σημείο του εργοστασίου. Πέρυσι το έμαθα πρώτη φορά, έτυχε να είμαι στα πεθερικά και πέρασα φανταστικά, σε ένα πολύ όμορφο και προσεγμένο event.
Έχει αλλάξει ο χώρος παιδιά, είναι πάλι κοντά στο εργοστάσιο αλλά λίγο πιο πέρα σε ένα καινούριο χώρο που έχει διαμορφωθεί
Για τους λάτρεις της στατιστικής, μετά από 16 χρόνια που πηγαίνω σε συναυλίες σήμερα ήταν μόλις η δεύτερη που ακυρωθηκε ενώ ήμουν ήδη στο χώρο. Βασίλης στην Καλαμάτα, μπόρες και καταιγίδες μας στέρησαν τη γιορτή για τα 50 χρόνια.
Η προηγούμενη ήταν η ηλεκτρική καταιγίδα του 2009
Είχα πάει για W.A.S.P. τότε Μαλακάσα και γύρισα πίσω άπρακτος. Τελικά τους είδα το Νοέμβρη στο Gagarin.
Εγω τοτε εφυγα τρεχονατας απο Μαλακασα και προλαβα να παω Loreena McKennit λιγα λεπτα πριν γινει sold out.
Πω, ούτε καν θυμόμουν ότι θα έπαιζαν και οι άχρηστοι. Εδώ δε θυμόμουν για τον Space Lord , μόνο Motley Crue και Voivodάρα είχα στο μυαλό μου. Ήμουν με έναν φίλο μάλιστα που είναι τρελαμένος με τους δύο συγκεκριμένους και η ξενέρα που είδα στο πρόσωπό του μόλις φάγαμε την ακύρωση ήταν από τα πιο ματαιωτικά πράγματα που έχω δει ποτέ…
Μόλις έκλεισα για blind guardian στο principal. Ελπίζω να το γεμίσουμε για την μπανταρα
Αφου το γραφεις πιο κατω ρε
Επειδή το Σάββατο έχω γάμο στην Αθήνα, σκέφτομαι πολύ σοβαρά καταδρομική στη Θεσσαλονίκη για να τους δω.
Θα γινει την Κυριακη που μας ερχεται η συναυλια. Οχι σαν τους Motley Crue
Κάπου εδώ να πω ότι πέρασα πολύ ωραια στο 2ο φεστιβάλ Ταϋγέτου, την 3η μέρα, με Μηλιώκα,Λάκη Παπαδόπουλο, Γιοκαρίνη , Ζιώγαλα.
Μπορεί ώρες ώρες να στέκονταν με το ζόρι αλλά είχε πολύ χαβαλε η φάση, παίξανε περίπου 3,5 ώρες, 43 κομμάτια.
Η επιστροφή ήταν βάρβαρη μες τα σκοτάδια και τα βουνά νυσταγμένος, ευτυχώς άκουγα ζοσιμάρ και έφτασα σώος σπίτι.
Ποιο, αυτο με Σινεντ Οκονορ και Χεντερσον;