Άλλο στυλ όντως, ο Ούλι υπηρετεί τα τραγούδια σχετικά πίστα μάλιστα
Δεν με τρελαίνει η μπάντα του. Ο ίδιος κεντούσε
Τον είδα σε ένα φεστιβάλ μπύρας ή μπέργκερ στο ΣΕΦ πριν αρκετά χρόνια Και στο crow στη Μιχαλακοπούλου κοντά ( παλιό Τζασμιν νομίζω ήταν )
Γύρω στο 2015 ;
O Ουλι οσες φορες τον εχω δει παντα γαμαει, το μονο που δεν ξερεις ειναι τι θα κανουν οι υπολοιποι και ειδικα ο εκαστοτε τραγουδιστης. Δεν θυμαμαι σε ποιο λαηβ ηταν που ο τοτε τραγουδιστης εκανε χαβαλε με τους αλλους, ξεχναγε στιχους απο τα τραγουδια Σκορπιονς και γενικα μου ειχε κανει κακη εντυπωση. Αν η μπαντα του ειναι καλη μια χαρα θα περασεις.
Γκαιζ, δεν υπαρχει “τι θα κανει ο Ουλι” οταν ερχεται Ελλαδα. Παπαδες θα κανει. Πριν απο 2-3 εβδομαδες σκεφτομουν αν ειναι καλα, αν τον ξαναδουμε ποτε (ειναι και μεγαλος πια), αν αν αν. Δωστε κανενα ινφο, ποτε ερχεται, τι ωρα, ποτε ανοιγουν οι πορτες.
Μάρτιος, παίζει μπέρδεμα με τις ημερομηνίες απ’ ό,τι βλέπω, όπως και με τους χώρους (π.χ. Rocking αναφέρει 8ball, στο site του λέει Principal). Από Scorpions λέει μόνο τα δικά του ή παίζει ν’ ακούσουμε και κανένα “In trance”, “We’ll burn the sky” κλπ;;;
Πείτε να, πείτε ναι
Όντως μυθικό. Νομίζω το μεγαλύτερο λαιβ σε διάρκεια που έχω πάει. Και αν δεν κάνω λάθος είχε μαζί Mark Boals στα φωνητικά. Τρομερή συναυλία.
Δικά του είναι αυτά
Shenker είναι, ρε.
Νομίζω (αν και η μνήμη δεν με βοηθάει αυτή τη στιγμή) ότι στο ιστορικό εκείνο λάιβ που ανέφερε ο @Lupin είχε παιχτεί το We’ll Burn the Sky.
Ο,τι και να λεμε εγω οταν ακουω τις lead απο το Fly to The Rainbow σχεδον με πιανουν τα κλαματα, οποτε και 120 χρονων να παει δεν κανει διαφορα. Με το προσωπικο του υλικο δεν εχω ιδιαιτερη συνδεση προσωπικα αλλα χαλαλι.
Παίζει πολύ τίμιο σετλιστ
Ενδεικτικά αυτό που έχω πάει
Θα με πιάσουν τα πατριωτικά με τους Scorpions των '70s. Απλή, αγνή ΚΑΥΛΑ και ανατριχίλα δίσκος προς δίσκο.
2-5 στους τοπ δισκους ολων των εποχων για εμενα, τι να λεμε τωρα…
Μετριοπαθή σε βρίσκω, ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ set-list το λέω αυτό εγώ!
Εμένα μου λες, που έτυχε να τ’ ακούσω ουσιαστικά μόλις πέρυσι μετά από 20+ χρόνια ενεργητικής ακρόασης μουσικής και δεν μπορούσα να ξεκολλήσω; Δηλαδή ΟΚ, κάποιες φορές λέμε ότι ιδίως σε κάποια “παλιακά” ακούσματα έπαιξε ρόλο ότι τ’ ακούγαμε στα 10-12 μας και μας φαίνονταν έτσι επειδή ουσιαστικά ήταν τα πρώτα μας, αλλά άλλο πράγμα να τ’ ακούς και σε “ενήλικη” (μουσικά) φάση!
Όχι να πούμε, γιατί να μην πούμε; Πώς γίνεται να είναι τόσο δισκάρες;;;; Δυστυχώς έμειναν στην πλατιά μνήμη για τις επιτυχίες των '80s και έτσι μένει στην αφάνεια ο θησαυρός που κυκλοφόρησαν στα 70s (τα 4-5 τραγούδια που επιβίωσαν δεν μετράνε προφανώς)
Ακόμη ευχαριστώ τις συμπαντικές δυνάμεις που με έκαναν εκείνο το απόγευμα του σωτήριου έτους 2009 να αγοράσω τη συλλογή Scorpions - Masters of the Seventies από τα Μετρόπολις. Η πρώτη ακρόαση δεν μπορούσε καν να με ξαφνιάσει αρνητικά ή να με μπερδέψει, ήταν τέτοιο το πολιτισμικό σοκ του τι περίμενα να ακούσω και τι έβγαινε από τα ηχεία, που απλά ένιωθα ΔΕΟΣ.
Αυτά είναι ωραίο να γίνονται, σε οποιαδήποτε ηλικία και μουσική φάση… Χαίρομαι, διότι φαίνεται ότι μετά από 20 χρόνια ενεργητικής ακρόασης σε έψησε όχι για την τόλμη και την πρωτοτυπία που μπορεί να έχει ένα ρηξικέλευθο μουσικό έργο (και που μπορεί να ψάχνεις πια ως έμπειρος ακροατής), αλλά και για την ποιότητά του! Η συνταγή γνώριμη, αλλά αν είναι και καλομαγειρεμένη, άλλο πράγμα…
Ρε σεις, ο Ουλι παιζει το We’ll Burn σχεδον παντα. Τα μυαλα μπαινουν στο μπλεντερ με Sails of Charon και τις μελωδιες του Fly to the Rainbow. Ομως, αν δεν εχετε δωσει πολλη σημασια στα δικα του, ε ενταξει… καντε εναν κοπο, τα περισσοτερα ειναι δωρεαν μαθηματα για κιθαριστες.
Στον Ζυγο, ειχε παιξει το In Trance. Τρομερη βραδια, ηταν τοσο κοντα μας ο θεουλης που πραγματικα μπορουσες να παιξεις μαζι του κιθαρα ξερωγω. Στο club22 ηταν πραγματικη πανδαισια απο τον αριθμο τραγουδιων που επαιξε. Αλλα στο Κυτταρο νομιζω οτι πρεπει να βαρεθηκαμε πια. Τα επαιξε ολα και τα ξαναπιασε απο την αρχη.
Τεσπα, αν ερθει ο ανθρωπος και αν δεν τον εχετε δει, σχεδον παντα ειναι εγγυηση για διασκεδαση. Καθως δεν εχει δικο του σχημα, προφανως παιζουν ρολο οι μουσικοι του. Και κυριως ο τραγουδιστης. Αλλα δεν γινεται να περασεις ασχημα. Και λογω ηλικιας, ισως δεν τον ξαναδουμε ποτε.
Ε καλά, δεν είσαι και τόσο μεγάλος πια.
Α, μας ελειψες. Ελπιζω να μην κανεις πολλη παρεα με τον εξισου αστειουλη @toxikos. Ο οποιος απορω πώς δεν εχει εμπλακει ακομη στην κουβεντα btw.
Τα λέγαμε στους Threshold που σημείωσες ηχηρή απουσία.
Ναι, ακουστηκε παντου. Ελπιζω μονο να περασατε καλα, γιατι στο “συναυλιες χωρις τοπικ” δεν γραψατε λεξη.
Εγώ τα είπα στο site ρε, μόνο forum μπαίνεις μου φαίνεται 
