Καρφιά headliners, Δεντρα και Αγκάθια support. Εύκολο είναι ρε μλκς, να κοιτάζουμε λίγο την εικόνα δλδ.
3 Likes
Headliners είναι οι Ascending Olympus
1 Like
Η αλλαγή χώρου κάτι θα λέει ίσως και για το πώς πήγε η προπώληση του ακυρωμένου DHG… μάλλον μόνο εσύ κ εγώ πήραμε!
Τα θέλει πάντως ο κωλος μου άρα ξαναπήρα… 
Επίσης δεν ξέρω αν το έχετε αναφέρει γιατί μόλις το έμαθα αλλά έρχονται και Residents 10 Απρίλη.
Δεν είμαι τόσο σίγουρος ότι έχει να κάνει με την προπώληση. Η τελευταία τους επίσκεψη, όπως πιθανολογώ και η κάθε επίσκεψή τους κατά το μακρινό παρελθόν, ουδέποτε έδειξε ζήτημα έλευσης κόσμου. Ακόμα και στη Θεσσαλονίκη, το eightball είχε όσο κόσμο έπρεπε και περάσαμε όμορφα.
2 Likes
Primordial χθες Σαλλονικα.
Οπως παντα τα δινουν ολα , κλασσικα Alan δινει ρεσιταλ επι σκηνης. Ο ηχος για μενα που ημουν μπροστα στον Pol & Ciáran ηταν μετριος. Σημερα παιζουν Αθηνα και οσοι δεν τους εχετε δει να πατε αξιζει!
Υ.Γ Wield lightning τραγουδαρα
7 Likes
Ναι καλησπέρα. Εχει και τίμιο merch,.
Επίσης στην είσοδο σε ενημερώνουν εάν θέλει κάποιος να καπνίσει να το κάνει έξω.
Εύχομαι να το σεβαστούμε;)
5 Likes
Και ακουσαμε και blood of my enemies για να φτιάχνουμε!
4 Likes
Ήρθαμε είδαμε απηλθαμε
6 Likes
Όλεθρος.
4 Likes
Περίσσια τεστοστερόνη στους Hellhammer, καλά ήταν. 
Primordial έπαιξαν ένα λιγότερο από Θεσσαλονίκη ΑΛΛΆ ακούσαμε Sons of the Morrigan.
Επίσης κάποια σποντα πέταξε ο Άλαν για τα συγκροτήματα που παίζουν μόνο 50 λεπτά και ότι δεν είναι εύκολο για τους οπαδούς να δίνουν λεφτά, κάτι τέτοιο.
13 Likes
Triumpher πολύ ταιριαστό support, όσο επικοί πρέπει πριν τους primordial.
Οι primordial ευτυχώς που γαμησαν γιατί εκεί που καθόμουν (…μπροστά μπροστά και κέντρο) ο ήχος ήταν ο χειρότερος.
Μετά προσκυνήσαμε, τι να λέμε, ο θείος warrior ακούγεται όπως ακουγόταν το 80, τα κομμάτια ακούγονταν χίλιες φορές καλύτερα (όχι πως ήταν πολύ ευκολο να ακουστουν χειρότερα απ’ το EP )
Υπέροχος ήχος, υπέροχος κόσμος, κουτουλησα το κεφάλι μου με ενός άλλου καημένου και πήγα σπίτι συγκινημένος.
Μπορεί να μην έζησα σε live τον μύθο των Frost αλλά λίγο το καλοκαίρι στο release, λίγο χθες, νιώσαμε το Μεγαλείο.
Να μας ξανάρθετε!
14 Likes
Συγκλονιστικοι οι Maruja χθες… !
Τυχεροι οσοι βρεθηκαν στο sold out Temple, στη πιθανως τη μεγαλυτερη συναυλια τους μεχρι σημερα.
Δε νομιζω οτι κανενας περιμενε τετοια εμφανιση απο μια αγνωστη σχετικα μπαντα με 1 ΕΠ.
Δεν εχω λογια.
13 Likes
Η αλήθεια είναι ότι επειδή προφανώς η μπάντα στο μισό live ήταν κάτω στο κοινό, σε κάποια φάση γυρνάω προς τα πίσω και βλέπω τον @eviL στον εξώστη να είναι το προσωπό του κάτι μεταξύ 
και 
8 Likes
Τρομεροί! Να μας ξανάρθουν!!
2 Likes
Να πω κι εγώ τη μίνι ανταπόκρισή μου από το άλλο λάιβ στο οποίο παρευρέθηκε αντιπροσωπεία του φόρουμ. Οι Hidden in the basement γιόρταζαν τα 15 τους χρόνια σε έναν οικείο (σύμφωνα με το όνομα της μπάντας) χώρο, το υπόγειο του Blackbird. Τη βραδιά άνοιξε το συγκρότημα Deus Culpa, αρκετά καλοί, αλλά όχι με συνθέσεις που θα θυμάμαι. Πιο πολύ θα θυμάμαι τον τραγουδιστή τους, που έμοιαζε με ξεχασμένο συγγενή του Fernando Ribeiro.
Hidden in the basement είχαμε καιρό ν’ ακούσουμε live, από την άνοιξη του '22 στο Ίλιον plus. Άλλη μια φορά μας απέδειξαν γιατί είναι μία από τις κορυφαίες εγχώριες ροκ μπάντες, κατά τη γνώμη μου πολύ πιο πάνω από διάφορες stoner μπάντες της Αθήνας που έχουν μεγαλύτερη φήμη. Οι Hidden in the basement είναι η σταθερά καλή έκπληξη από τη Λάρισα, κι επειδή δεν κάνουν πολύ συχνά εμφανίσεις στην Αθήνα, έπαιξαν κάτι παραπάνω από ώρα κι έτσι τους απολαύσαμε όσο περισσότερο γινόταν. Δικαίως γεμάτο το BUMS.
3 Likes
Μονο Hellhammer.
Ψύχραιμα το λέω.
12 Likes
Ωραία βραδιά χτες στο μέτωπο του Gagarin.
Δεν ήμουνα στα support, αλλά οι Primordial ήταν πάρα πολύ καλοί, ειδικά όταν έπιαναν κάποια από τα κομμάτια-σταθμους της καριέρας τους. Τους αδίκησε λίγο ο ήχος σε σημεία, αλλά σε γενικές γραμμές πολύ δυνατή εμφάνιση και ο Alan αναμενόμενα πάρα πολύ καλός. Highlights: gods to the godless, the coffin ships, sons of the Morrigan, empire falls
Οι Hellhammer/ ToD ήταν εντυπωσιακοί, απογείωσαν το ιστορικοτατο και ποιοτικότατο υλικό τους με ΗΧΑΡΑ και πολλή όρεξη. O μεγάλος Thomas σεμνός και συμπαθεστατος στις ομιλίες του, θηρίο και αγεραστος στα τραγούδια. Highlights: the third of the storms, maniac, aggressor, revelations of doom, visions of mortality
14 Likes
Πριν από κανα δεκαμηνο, στο αγαπημένο θρεντ των 52 Εβδομάδων/Χρόνων, είχα γράψει ένα σεντόνι (από τα πολλα), στο οποίο, ουτε λίγο ουτε πολυ, παραληρούσα για το πως η Αρχή/Μεγάλη Έκρηξη - το Σημείο Μηδέν του Extreme Metal -σε ο, τι αφορά το προσωπικο μου Μουσικό Σύμπαν, δεν ήταν ουτε οι Venom, ουτε οι λατρεμένοι Slayer, αλλά μια κασσετουλα κάποιων πειραγμένων Ελβετών, που είχε κυκλοφορησει σε μόλις 100 αντίτυπα την τελευταία μερα του 1983, ως το τρίτο (κ τελευταίο) demo τους, με τίτλο Satanic Rites.
Μετά απο σαράντα χρόνια, ένα μήνα κ τρεις μερες, είχα την παρανοϊκη τυχη να βιωσω σε όλο του τον ηχητικό κακοτράχαλο ορυμαγδό, το μουσικό όραμα που προεκυψε τότε, σε ένα απολαυστικα γεμάτο Γκαγκάριν, με ένα billing που, για μένα, ήταν βγαλμένο από wish list.
Οι Cursed Blood παραμένουν ένας ηχητικος ολεθρος, με εναν από τους πλέον αγαπημένους μου death metal ήχους ελληνικής μπάντας,
οι Triumpher ειναι η πρώτη μπάντα του είδους της που με έκανε (όχι απλά να ασχοληθώ, αλλά) να πωρωθω/κοπανηθω/συγκινηθώ πραγματικα με oldschool επικοχεβιμεταλικες τσιρίδες από την εποχή του Κουτσελίνη (Deceptor, Biomechanical - για όποιον ιερόσυλο δεν κατέχει),
κ οι Primordial στην έκτη φορά που τους βλέπω, κ να ήθελα να τους απομυθοποιησω, δεν μου αφησαν κανένα περιθώριο (ε, με Gods to the Godless, No Grave Deep Enough, κ κλείσιμο με Sons of Morrigan κ Empire Falls τι απομυθοποιηση κ μαλακίες, καλπασμος κ κοπανημα - μονο). Κ φυσικά το Coffin Ships παραμένει διαχρονικά εξοντωτικό έπος.
Κ μετα απο όλο αυτό, έρχεται ο Warrior με τους τύπους κ τυπισσα που τον πλαισιωνουν (άψογα θα έλεγα), κ για το επόμενο εβδομηνταλεπτο απλά σβηνουν τα παντα
(παραλίγο κ γω - γαντζωμένος στο κάγκελο του Γκαγκάριν).
Είχα την τυχη να τον δω αυτόν τον τυπο κ τις τέσσερις φορές που είχε έρθει στην Ελλάδα για λάιβ, όλα αυτά τα χρόνια (το λάιβ Triptykon/Anaal Nathrakh νομιζω πως παραμενει στα τοπ 3 αγαπημένα μου λάιβ έβερ).
Αλλά λόγω της αδυναμίας που έχω στο υλικό που έπαιξε χθες,
κ του ηχου/απόδοσης με τα οποία τίμησε αυτό το υλικό η μπάντα, δε νομίζω να έχω τερματίσει ποτέ περισσότερο σε λάιβ του Warrior.
Απλά τεράστιος.
Αγαπημένες στιγμές:
ΟΛΟ
(Οκ, κ λιγο παραπανω τα Messiah, Revelations of Doom, κ αυτή η γαμημενη εκτέλεση του Visions of Mortality).
Triumph of Death = Τέλος Κόσμου
Επιμυθιο: Από τα πιο συγκινητικα κ δυνατά συναυλιακα πακετα του χώρου, των τελευταίων χρόνων.
Θα μνημονεύεται για καιρό.
18 Likes
ολο το live των Triumph of Death.
Και Primordial
10 Likes