Ρε αληθεια τωρα, θα βγουν οικονομικα ολες αυτες οι συναυλιες πριν αρχισουν τα οργανα του καλοκαιριου; Και μετα απο αυτα;
Να πούμε επίσης πως το παραπάνω πακέτο με τους 1349, Ruins of Beverast κτλ θα έχει γενική προπώληση 30 ευρώ. Παράδοξο για την εποχή και υπερτίμιο σε κάθε περίπτωση.
Όχι 13 που φεύγω ταξίδι γαμώτο
Ρε αληθεια τωρα, θα βγουν οικονομικα ολες αυτες οι συναυλιες πριν αρχισουν τα οργανα του καλοκαιριου; Και μετα απο αυτα;
Εγώ το είχα αυτό το ερώτημα γενικότερα μετά τον Κοβιντ, όπου μου φάνηκαν (ήταν;; ) περισσότερες οι συναυλίες. Μάλλον η αγορά θα αυτορυθμιστεί (που λένε) κάποια στιγμή αν ισχύει πως όλο και αυξάνονται. Ισχύει όμως ή έτσι μας φαίνεται;;
Εμένα θα βγει κάπως έτσι… Θα τα πιστολιάσω όλα του καλοκαιριού(ΙΟΥΝ-ΑΥΓ) εκτός από King Diamond και θα αναμένω ένα κατοστάρικο να φύγει σε Τζαζ, World, Όπερες ή/και Κλασσική απ’αυτά που θα φέρει το φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου, που σχεδόν πάντα έχει κάτι άχαστο.
Ακραίο συναυλιακο τριήμερο λοιπόν το ΠΣΚ που μας πέρασε, με Unto Others, Destruction/Yoth Iria
κ Mass Infection/Mortal Torment.
Δυστυχώς κ στις τρεις μερες είχα απώλειες στα support λόγω χρόνου κ δεν προλαβα να δω Black Soul Horde, Leatherhead κ Concrete Icon/Nihilism αντίστοιχα.
Οπότε απλά δυο λόγια για την καθε μέρα.
Unto Others στο Temple:
(Ηδη) Μεγάλη μπάντα σε μεγάλη βραδιά.
Κατάμεστο το Temple απο κόσμο (σίγουρα πολυυυ περισσότερος κόσμος από τους 50 νοματαιους που τους είχαμε δει ως Idle Hands προ εξαετιας), απίστευτος παλμος κ ενέργεια, ηχακλα κ καμια 23αρια από τις κορυφαίες υπερχιταρες τους (κι ας ειμαι από αυτους που δεν ενθουσιάστηκαν καθόλου με τον καινουριο δίσκο).
Σε Give me to the Night, Cosmic Overdrive κ στο λατρεμένο Dragon, Why do you cry έγινε χορευτικος χαμούλης.
Σπουδαίο λάιβ, ισοποσα νυχτεριδογκοθαδικο κ ροκοχεβιμεταλαδικο.
Destruction/Yoth Iria στο Gagarin:
H μπάντα του Mutilator της καρδιας μας επαιζε ήδη το ομώνυμο τραγούδι τους όταν κατάφερα να φτάσω στον χώρο. Ευτυχώς, ακολουθούσε άλλη μια ώρα ψυχωμενου live με τον Merkaal να δίνει το κλασικό του θεατρικό performance, να πέφτει, να κυλιέται, να ωρύεται, να κατεβαίνει στο κοινό, κ γνκ να το ζει στο έπακρο για άλλη μια φορά. Τα τραγουδια του νέου δισκου λειτουργουν αψογα ζωντανά (πολυ έντονη η ανταποκριση του κοινου στο Mornings of the One Thousand Golds), ενώ η στιγμή που προλογισε ο Mutilator με την απλή φράση:“Πριν 35 χρόνια, 4 παιδιά, ο Σάκης, ο Θέμης, ο Γιώργος κι ο Μίμης είπαν Non Serviam” προφανως σηματοδοτησε την συναισθήματικη κορυφωση του λάιβ τους.
Για Destruction δεν θα πω πολλα.
Είχα πολλά χρόνια να τους δω ( δεν είχα καταφέρει να παω στο λαιβ τους του 19), κ ήμουν σίγουρος ότι η συγκεκριμένη συναυλία θα έμενε down for the ages (όπως έγινε κ με τους άλλους δυο της Αγίας Γερμανικής Thrash Τριάδας στα post covid live τους εδω).
Ωστόσο, όταν αποφασιζεις να ξεκινήσεις το λάιβ σου με Curse the Gods (σε κολασμένη εκτέλεση), ακόμα κ οι υψηλότερες προσδοκιες ξεπερνιούνται. Το Gagarin ανοιξε επιτόπου σαν να έπεσε πυρηνική βόμβα στη μέση του χώρου, κ για το επόμενο μιαμισάωρο εξελίχθηκε ακραίο συναυλιακο δρώμενο, πανω κ κάτω από την σκηνή. Ο Schmier παραμένει αγερωχος κ αγεραστος, η υπόλοιπη μπαντα φυσαγε (το ν ακους το κλασικό Destruction υλικό με δυο κιθάρες λειτουργησε αψογα), κ σε στιγμές όπως στα Mad Butcher, Bestial Invasion κ Antichrist η συγκινηση κ οι ακραίες αντιδρασεις χτυπησαν κορυφή. Κλείσιμο με πωρωτικο κ αγαπημένο Thrash till Death κ άλλο ενα λάιβ που θα μνημονεύεται για καιρό.
Μass Infection/Mortal Torment στο Κυτταρο:
Ήθελα πολυ να δω τα opening acts των Concrete Icon κ (κυρίως) Nihilism αλλά η έλλειψη χρόνου σε συνδυασμό με τη σωματικη εξάντληση που άρχισε να εκδηλώνεται μετά από ένα (συναυλιακα κ μη) ακραίο ΠΣΚ, δεν μου το επέτρεψαν.
Οπότε έφτασα στο Κυτταρο την ώρα που έβγαιναν οι Mortal Torment, οι οποίοι είναι μπάντα που όσες φορες κ να τους δω δεν τους βαριέμαι με τπτ, με το Aborted/Benighted -με-εξτρα- δόσεις-παρανοϊκου-χαβαλέ υφος τους να παραμένει σταθερά δολοφονικο επί σκηνής κ τον Νακο στα φωνητικά/growls/screams/squeals να είναι η γνωστή μορφαρα που ξέρουμε.
Μεγάλη στιγμή το κλείσιμο της εμφάνισής τους, με διασκευαρα στο Visions of Coming Apocalypse των τεράστιων Inveracity με τον τραγουδιστή τους να ανεβαινει στη σκηνή κ να αναλαμβάνει τα φωνητικά. Έπος.
Όσο για τους Mass Infection, ο συνδυασμός του ότι είχαν να παιξουν εδώ 6 χρόνια με το ότι παραμενουν από τις πλέον αγαπημένες μου ελληνικές (κ όχι μόνο) death metal μπάντες, έκανε το λάιβ τους αχαστο για μένα, όσο μεγάλη εξαντληση κι αν έπαιζε.
Front Rows λοιπόν κ για μια γεμάτη ώρα το μανιασμενο death metal της μπανταρας κυρίευσε ένα τίμια γεμάτο σε κόσμο Κυτταρο.
Το ήδη κλασικό δευτερο album τους Age of Recreation κ το τελευταίο τους Shadows Became Flesh είχαν την τιμητική τους, με το σετλιστ ωστόσο να καλυπτει το συνολο της δισκογραφίας τους, συμπεριλαμβάνοντας κ τραγουδι απο τον επερχόμενο δίσκο τους. Στα Scourge of Living Forms κ Praised by all the Entities από το αγαπημένο μου For I am Genocide, αλλά κ στα Enslave the Earth κ Savagery Incarnate η ακροτητα σε εκτελεσεις/feeling/αντιδρασεις χτυπησε κόκκινο, αλλά η αλήθεια είναι ότι στο συνολο του λάιβ τα παιδια ήταν μια Μηχανή Πολέμου κ με νέο ντράμερ τόσο ασταμάτητο που - όπως είπε κ ο Γιώργος (Frontman των Mass Infection) επί σκηνής - ειναι σιγουρα AI.
Άλλο ένα μεγάλο λάιβ λοιπόν για την μπανταρα, κ είμαστε σε αναμονή του νέου δίσκου.
Απολογισμός τριημερου:
Ακραία δρώμενα, βιωματα κ αναμνήσεις for the days to come, ακραία εξαντληση, αλλά no regrets, σειρά έχουν τα επόμενα.
(Cheers σε @martian που έκανε κι αυτός το ηρωικο 3/3 )
Τα ξεχασα αυτα, σωστος.
Σίγουρα μετα τον κοβιντ έχουν έκρηξη σε αριθμό συναυλιών, νομίζω αυτό έχει καταγραφεί και σε άλλες χώρες που δεν είναι “μουσικοί κόμβοι”. Δεν ξέρω αν αυξάνονται, αλλά ως άνθρωπος που έχω ζήσει την προ 1988 συναυλιακή φτώχια, την απότομη αλλαγή του 1989-1991 και την πορεία προς το σήμερα, θεωρώ ότι δεν έχω ξαναδεί τόσο μεγάλους αριθμούς ετήσιων συναυλιών, όπως την τελευταία τριετία-τετραετία. Ίσως και προ κόβιντ.
Και συμφωνώ ότι στο τέλος κάπως θα αυτορυθμιστεί η αγορά, αν και ίσως απλώς νομίζουμε ότι όλα αυτά δεν βγαίνουν. Όσα δεν προχωράνε, φαντάζομαι ότι οι διοργανωτές τα καίνε, θεωρώ ότι κανείς δεν θέλει να μπει μέσα. Σίγουρα δεν βγαίνουν στη δική μας τσέπη.
Τρεις μερες μετα απο το Live 1349…
ωραία φάση αν και νομίζω πλέον είναι χωρίς τον Mantas.
Ισχυει, αλλά κ παλι…
Επίσης, Hate μεγαλη αγάπη, κ ακομα πιο πολυ οι θεαρες Krisiun