Ξεκάθαρα όμως οι Accept “έπαιξαν” με τη φράση και τους διάφορους συνειρμούς που αυτή δημιουργεί
2 Likes
Ολος ο δισκος ειναι εκπληκτικος, το ιδιο και στιχουργικα. Επαιξαν πολυ με το controversy και τα mind games της εποχης. Λογικα θα ειμαι εκει, ο UDO στα καλα του ειναι αχαστος. Στα ντραμς ειναι ο γιος του, μια χαρα επαιζε την προηγουμενη φορα. Στο μπασο με Baltes δεν χανεις. Στην κιθαρα ο Smirnov ειναι πανω απο μια δεκαετια μαζι τους, μου ειχε αρεσει την τελευταια φορα. Για τον αλλο κιθαριστα, δεν εχω αποψη, δεν θυμαμαι καν αν ηταν την προηγουμενη φορα.
5 Likes
Iσχυει την προηγούμενη φορά ήταν πάρα πολύ καλοί. Με best of setlist. Party heavy metal καθαρά.
2 Likes
Αυτό το ΣουΚου παιζει άνοδος σε Γιάννεναρα (συνδυαστικα με το 859632ο λάιβ μου Rotting Christ -που έχω βάλει μάλλον προσωπικο στοίχημα να τους δω σε κάθε πολη της Ελλάδας), όποτε οποίο απο τα συμφορουμομελη εκεί θα είναι στο λαιβ (ή στο τιμημενο Ιντιαν μετά) είναι καλοδεχούμενο να δώσει σήμα.
4 Likes
Μη το σκεφτεσαι καν!!Την προηγουμενη φορα εκτος οτι ο Udo εσχισε,οπως λεει και ο φιλος 38aris,ηταν μαζι και οι Anvil,τρελο αποθημενο δικο μου!
4 Likes
Ξέρουμε αν θα εχει κάποιο support;
Την Πέμπτη που μας πέρασε απολαύσαμε τους Need στο πρώτο επετειακό τους σετ για τα 20 χρόνια. Πολύ ωραίο λάιβ, όπου κουνήθηκαν κεφαλάκια και υπήρξε πολύ sing along. Έπαιξαν πολλά αγαπημένα κομμάτια, όπως το “Lie before you sleep”. Προσωπικά ακολουθώ 10 χρόνια τη μπάντα και πιστεύω ότι είναι μία από τις τοπ ελληνικές μπάντες.
Την Παρασκευή πήγα σ’ έναν χώρο που δεν είχα ξαναπάει, το Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων στην Κυψέλη, για να παρακολουθήσω την πρώτη ημέρα του Submersion Festival, καθώς έπαιζαν οι Spineless σε ακουστική φάση. Η Χρύσα Τσαλταμπάση και ο Διονύσης Μόρφης έπαιξαν ένα ιδιαίτερο σετ, κυρίως με ακουστικά κομμάτια από τα δύο άλμπουμ των Spineless, και με μια re-imagined εκτέλεση του “Disease” - προσωπικά μου αρέσει περισσότερο η ηλεκτρική του εκτέλεση. Αυτό δεν σημαίνει ότι η Χρύσα δεν τραγούδησε με όλο το εύρος των φωνητικών της, αφού δεν έλειψαν οι πολύ δυνατές στιγμές. Νωρίτερα έπαιξε και η Emi Path με το σχήμα της, καθώς κι ένα ντουέτο που έκανε κάτι experimental/noise (Saber Rider & Giannis Arapis). Είχε αρκετό ενδιαφέρον και νομίζω πως έπαιξαν στα όρια του αυτοσχεδιασμού. Ο δε χώρος ήταν ο καταλληλότερος για ένα τέτοιο πείραμα. Καθήμενοι και με απόλυτη ησυχία, απολαύσαμε και τα τρία σχήματα. Ένα ισόγειο που λειτουργούσε ως εξώστης και ήταν γεμάτο με λατρεμένες παλιές τηλεοράσεις κι ένα υπόγειο όπου βρισκόταν η σκηνή και ο κύριος όγκος των λίγων θεατών που χωράει ο χώρος.
8 Likes
Αν σε κανέναν καλό άνθρωπο περισσεύει εισιτήριο/ια για την Tarja (08.04 Gagarin) να ξέρει ότι θα κάνει μεγάλο καλό !
Είναι sold out βλέπετε 
…
2 Likes
εχει ενα στις αγγελιες του insomnia
1 Like
Ευχαριστώ πολύ !
1 Like
Μα ποοοσο γαματο live ηταν οι baboon show! Σε αυτο το σημείο πρεπει να ευχαριστήσω τον τρισμέγιστο Μουκουντι για την βοήθειά του στο 6-0 του Ολυμπιακού και ετσι δεν εκανα την μαλακια σημερα να πάω γηπεδο και να χασω αυτο που ζησαμε στο temple!
3 Likes
Updates: Ολοκληρώθηκε η σύνθεση του Ρεθύμνου, πρόσθεσα μερικά στο Over the Wall που έχουν ανακοινωθεί, και ανανέωσα και Χανιά να μπουν οι headliners Kasator
Χανιά
Ηράκλειο
(έχουν ανακοινωθεί: Pagan Altar, Iron Will, Desert Near the End, Γυμνά Καλώδια, Αφιλόξενο Σώμα)
Ρέθυμνο
3 Likes
Moshpit στο “δυνατά δυνατά”
10 Likes
Το ειχα σε παρολί αλλά έχασα τους Running Wild
3 Likes
Αργοπορημένα, αλλά όπως κ να χει, είπα να γράψω δυο λόγια:
Συναυλιακο τριήμερο, λοιπόν, all over the place την περασμένη εβδομάδα.
Την προηγουμενη Πέμπτη είδα Need στο Piraeus Academy.
Δεν είχα καταφέρει να παω στο επετειακό λάιβ για το Orvam πριν από μερικους μήνες, οποτε ήταν ευκαιρία τώρα, που έκαναν άλλο ένα επετειακό λάιβ, αυτή τη φορά για την συνολική τους πορεία.
Δεν θα πω πολλα, η μπάντα κάθε φορά που τη βλέπω μοιάζει να ανεβαίνει επίπεδο και ειλικρινά, στα δικά μου μάτια τουλάχιστον, στέκονται πλεον δίπλα στους μεγάλους του είδους τους, τόσο σαν υλικό, όσο κ σαν παρουσια/απόδοση επί σκηνής.
Hegaiamas κ Mother Madness, αναμεσα σε αλλά έπη τους, πολυ συναισθημα, οικογενειακή ατμόσφαιρα, όλα όπως επρεπε.
Παρασκευή σειρά είχαν οι Euphrosyne στο Temple, μαζί με τους λατρείες ντεθαδες Serement κ με Ocean of Grief.
Οι Ocean of Grief παίζουν αξιοπρεπεστατο, τιμιοτατο doom/death, το οποίο έπεισε μέχρι κ μένα που δεν παλευω το είδος με τπτ.
Οι Serement εξελίσσονται σε μια από τις πλέον αγαπημένες μου εγχώριες death metal μπάντες, οποτε θα στήριζα ουτως ή άλλως.
Σε κάθε τους ζωνταβη εμφάνιση παρουσιαζονται κ πιο δεμένοι, το υλικό του περσινου τους ντεμπουτου είναι εκρηκτικο από μόνο του, οπότε με άνεση εδωσαν άλλο ένα αξιομνημόνευτο λάιβ.
Οι headliners Euphrosyne βγήκαν σε ένα γεμάτο Temple, κ δε νομίζω ότι σηκώνουν πολλα λόγια.
Η μπάντα αποτελείται από παιχταραδες, το υλικό τους παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον, κι η Έφη έχει αποστομωτική φωνή κ παρουσια.
Έντονη συναισθηματικη φόρτιση κ ενέργεια κάθαρσης σ ενα από εκείνα τα συναυλιακα δρώμενα που ξεπερνούν τις ουτως ή άλλως υψηλές προσδοκιες που είχαν ήδη τεθεί.
Αλλαγή τοπίου (κυριολεκτικά) κ μεταφορά στα Γιάννενα όπου το Σάββατο είδα το 22ο μου (νομίζω) λάιβ Rotting Christ.
Μέσα στα χρόνια τους έχω δει πολλες φορες σε διάφορα μέρη κ κάτω από διαφορετικες συνθήκες, αλλά η αλήθεια είναι ότι το να τους δω κοντά στα μέρη καταγωγής μου ηταν παντα ψιλοαπωθημενο οποτε δεν το κουρασα κ πολυ, μολις μου δόθηκε η ευκαιρία.
Extra bonus η δυνατότητα μου που μου δόθηκε να δω μαζί τους, τους Γιαννιωτες Spider Kickers που τους θυμάμαι από τα fanzines των early 90s να αναφέρονται σαν ηδη thrash βετεράνοι της ελληνικής επαρχίας, κ η αλήθεια είναι ότι στο όσο τους προλαβα δικαίωσαν τις εφηβικές μου εικόνες στο έπακρο.
Όσο για τους Rotting Christ, η αλήθεια είναι ότι η μπάντα έχει γίνει κάτι σαν τους Έλληνες Slayer ή Kreator.
Αυτό που εννοω με το παραπανω είναι ότι όταν παρευρεθεις σε λάιβ τους δεν έχει καμία μα καμία σημασία ποιο ηταν το τελευταίο άλμπουμ τους που αγάπησες πραγματικά.
Η συναυλία εμπειρία που προσφέρουν είναι πάντα δεδομένα εκρηκτικη
(κ μια παραπανω στα front lines κ στο πιτ).
Τα Γιάννενα ουτως ή άλλως σαν πολη κ ενέργεια (ειδικά αυτή την εποχή του χρόνου) είναι σαν ένα ζωντανο backdrop του Εάλω, το κοινό το έζησε στο έπακρο, η μπάντα γουσταρε με την ψυχη της (μας κερασε κ Pir Threontai που είχαν καιρο να το συμπεριλαβουν στο σετλιστ) και η όλη εμπειρία ήταν τόσο δυνατη όσο ηλπιζα.
Αναχώρηση την επόμενη για τα προγονικα χώματα, πιο βόρεια κι από τα Γιάννενα, μετά από ανταμωματα με παλιους φίλους, κ το επόμενο λάιβ σε καμία εβδομάδα.
Προς το παρον καλουν τα Βουνά.
9 Likes
Καλοκαίρι του 1993 στην Κυρά Φροσύνη, πρώτο μου live ήταν οι εν λόγω που μόλις είχαν κυκλοφορήσει το single με τον… εύγλωττο τίτλο Kingdom of Epirus σε γαλάζιο βινύλιο από την αλήστου μνήμης Μολών Λαβέ records! Αυτό που θυμάμαι χαρακτηριστικά από εκείνο το βράδυ είναι ότι υπήρχε ένας (αριθμ.:1) φανατικός οπαδός μπροστά από την σκηνή που χτυπιόταν σε όλη την διάρκεια του set!
Δεν ξέρω πως ακριβώς το εννοείς, αλλά έτυχες σε ένα δεκαπενθήμερο (and counting!) που βρέχει κάθε μέρα, αν όχι συνέχεια, τουλάχιστον κάποιες ώρες. Παλιότερα τέτοιος καιρός ήταν κανόνας την άνοιξη και το φθινόπωρο, πλέον με την “ενοποίηση” των εποχών και την εναλλαγή από χειμώνα σχεδόν κατευθείαν σε καλοκαίρι, αυτά τα φαινόμενα έχουν αμβλυνθεί!
3 Likes