με τη καμια παντως δεν υπονοω κατι τετοιο
απλα πιστευω οτι βοηθαει παρα πολυ περισσοτερο το funk συμφωνω σε οσα λες
μπορεις να μελετησεις rock μπασισταραδες πολυ καλους
εφοσον γουσταρεις να ασχοληθεις με το rock απλα εγω λεω να τα ψαχνουνε ολα καλο μας κανει οχι κακο
και επισης ναι μπορει εγω πχ να μελεταω funk ας πουμε και να μη παιξω ποτε καλα
και καποιος αλλος rock και να ειναι 10 φορες καλυτερος απο μενα πχ
το ενα δεν αναιρει το αλλο
τα ιδια λεμε με διαφορετικο τροπο
η μουσικη δεν τελιωνει πουθενα φιλε ουτε στο rock ουτε στο funk
ειναι μια συνεχης αναζητηση που δεν εχει ορια και αυτο ισχυει για ολους
Συμφωνω απολυτα, η μουσικη δεν εχει ορια και ο καθενας το ψαχνει διαφορετικα το πραγμα, το funk οντως εχει απιστευτες μπασογραμμες και τροπο παιξιματος.
Ναι ρε ομως γιαυτο υπαρχουν καποιοι μπασιστες που τους ξερουν ολοι και ειναι καλυτεροι απο τους αλλους,γιατι δεν κανουν αυτο που λες8)Το ιδιο συμβαινει σε ολα τα ειδη.
Περιεργο, ειχα την αισθηση οτι ειχα γραψει σε αυτο το thread. Εψαξα και στις 14 σελιδες αλλα τιποτα. Μου φαινεται απιστευτη η ροη της συζητησης. Εγω δεν ακουω jazz ουτε στον ελευθερο χρονο μου, ουτε οταν βγαινω εξω, ουτε οταν θελω να βελτιωθω στην κιθαρα, ουτε στις επιρροες μου. Επισης φοβεροι γαμικλες που σλαπαρουν, φανκαρουν, παιζουν εθνικους υμνους σε 1 μιλισεκοντ στο μπασο και παιζουν χρωματιστες κλιμακες με παγακια και διπλο μπερμπον δεν μου λενε τιποτα αν δεν ειναι ενσωματωμενοι σε ενα ευρυτερο μουσικο πλαισιο που να με συγκινει. Ολοι αυτοι οι δεινοσαυρικοι μαστορες του μπασου που εχουν παιξει σε 45 εκατομυρια προτζεκτ, παραπροτζεκτ, εχουν σολο δισκους και φτιανουν προγκ-πομπ-πριτς σχηματα με 3 λεξεις κλασικα (thermal liquid masturbation κλπ)…
εγω σαν βλαχος λοιπον θεωρω αγαπημενο και κορυφαιο μπασιστα τον DeMaio και δεν θα χρειαστει να επικαλεστω καμια δεκαρια φανκιστες “επιστημονες” του μπασου. Θα ακουω στον αιωνα τον απαντα το “Thunderpick” καπακι με “Guyana” και χιλιες φορες το πρωτο μερος του “desecration” παρα το καθε αποστειρωμενο απο μουσικοτητα “παιξιμο” του καθε πομπ-ροκα. Γελαω επισης με ενα αλλο τρεντ του μεταλ, κατι “ψαγμενους” μπρουταλομεταλλους που ακουνε και τζαζ αμα λαχει και φτιανουν κατι tech-thrash/death μπαντες… το Control and resistance σας σκιζει τα οπισθια, αγαπητοι! (μα τι χαμηλο επιπεδο!) Καλυτερα να ακουσω σολο του Cronos που εφτιαξε κ ενα ολοκληρο μουσικο ειδος, και παπαδες απο Lemmy παρα τον αρχιδουκα του πρoγκ Muyng (τι αντιπαθητικη κατινα, ακομα θυμαμαι τις μπλαζε απαντησεις του σε συνεντευξη στο χαμερ πριν απο χιλιετιες).
Τελος, αιωνιος σεβασμος σε εναν ανθρωπο που αναπνεει για να παιζει μπασο, τον μεγαλο geezer butler, στον οποιον αλλωστε “θητευσε” για ενα διαστημα και ο Joey (αν και απο πολλες αποψεις ο Joey εχει επιρροες απο Gene Simmons), και ο οποιος Geezer περα απο το παθιασμενο και χαρακτηριστικο παιξιμο του ειναι κ ενας φουλ συνειδητοποιημενος καλλιτεχνης που δεν διστασε να πειραματιστει πολλες φορες. Αν ειχε λιγοτερη εκτιμηση στον χαζο-οζυ θα ηταν τελειος. Οσο για τον Steve Harris, τον εκτιμω πιο πολυ ως συνθετη παρα για τον ηχο του μπασου του. Νομιζω οτι ‘παικτικα’ “τολμησε” πιο πολυ στο x-Factor, παρα τη γενικοτερη κατακραυγη.
Περαν του μεταλ, το μπασο ηταν κυριαρχο οργανο και στο post-punk/gothic.
Simon Gallup, Peter Hook, Craig Adams, Tony Pettit! και η Patricia Morrisson ε!
Και απο “δικους μας” περαν των X-Humans που ανεφερε ο Παναγιωτης, να σημειωθει το χαρακτηριστικο μπασο του Νικου Σαρικωστα στους Ding An Sich, ειδικα στο φοβερο gothic rock ντεμπουτο τους.
'Νταξ μωρε, και εγω ετσι κανω οταν βλεπω τον αρχοντα DeMaio να σολαρει με Black Arrows sent straight to the hearts of all those who play false metal! :lol:
Νομιζω οτι απο πολλες αποψεις το Sign of the hammer ειναι η πιο πειραματικη στιγμη του DeMaio (και παιχτικα) και του συγκροτηματος. Κυριως στο Mountains και στο φιναλε με Thunderpick/Guyana.
Οκ, ας σοβαρευτειτε και ας ακουσετε την προγκ-πομπ-πρωτοπορια του μπασου να σλαπαρει να φανκαρει και να παιζει αρχαιοελληνικο βαλς σε 25χορδη μπασαρισμενη λυρα του ορφεως. Εγω προτιμω DeMaio ρε αδερφε, αγνο μεταλ απο την καρδια και μπασο να στελνει μαυρα βελη στους σλαπαρισμενους τεχνοκρατες… παρε να 'χεις
Red Snapper - Hot Flush. Πολύ ευρηματικό groove
Limp Bizkit - Re-arranged Η αρχική μπασογραμμή είναι άψογη
Intronaut - Austrlalopithecus Στο ατμοσφαιρικό break σκάει καταπληκτικό μπάσο
Cinematic Orchestra - Flite Η θεματάρα μετά το break των τυμπάνων. Μεγάλο σκάλωμα η συγκεκριμένη μελωδία
Οι γραμμές του Fieldy σε πολλές κομματάρες,ενδεικτικά The Seed, Somebody Someone
Οι μπασογραμές του Keyser στο Control & Resistance. Εκτος πραγματικότητας
Οι μπασογραμμές του Skoll στο Written in Waters. Εκτος συναγωνισμού
Οκ brother! αλλα βαλε και με bold την Patricia, ειναι καλη “παιχτρια” 8)
