Δεν έχω εντρυφήσει ιδιαίτερα στον Σαββόπουλο. Θεωρητικά μια πολύ σημαντική μορφή της ελληνικής μουσικής. Απο την άλλη η όλη παρουσία του εδώ και (αρκετά) χρόνια βρίσκω οτι είναι κάπως (εως πολύ) προβληματική… Που ναι ο Σαββόπουλος της δεκαετίας του 70 (ακόμα θυμάμαι Σαββόπουλο, Νταλάρα, Βίσση και Ρέμο στην τελετή λήξης των Ολυμπιακών και μου σηκώνεται η τρίχα).
Πάντως το κάτω τραγούδι είναι - το λιγότερο - ανατριχιαστικό… Απλά μια απο τις κορυφαίες στιγμές του ελληνικού τραγουδιού, απλά.
Φανταζομαι δεν αναφερεται κανεις στο “ΜΕρα ομορφη,τις παπιες ταισαμε…”
Γραφικός για μενα… αρπαξε την καταλληλη στιγμη τη χρυση ευκαιρια της μεταπολιτευσης για να προαγει την so called alter ελληνική σκηνη που ειναι μπαρουφες με μουσικη…Ανηκει στα σκουπιδια που χλευαζει…Χοντρο ισως αλλα αυτο νομιζω γι αυτον…
Παρολο που τα μισα του τραγουδια ειναι διασκευες Ντυλαν, ειναι τεραστιος συνθετης για μενα. Απο τα σπουδαιοτερα κεφαλαια στο ελληνικο τραγουδι.
Απο κει και περα σημερα το εχει παραγαμησει δυστυχως και χανει αρκετους ποντους. Τελος παντων, του αξιζουν πολλα για οσα εκανε στο παρελθον. Ακουστε το Δημοσθενους Λεξις παση θυσια.
Για μένα ο μεγαλύτερος Έλληνας συνθέτης. Για αυτά που έγραψε τη δεκαετία του ‘70 του δίνω άφεση εφ’ όρου ζωής ό,τι και να κάνει… Και μπράβο του που είναι ακόμα ενεργός και συνεχίζει να προσφέρει στη μουσική, ακόμα και χωρίς να γράφει καινούρια κομμάτια. Βλέπε Πυρήνας, συνεργασία με Θανάση Παπακωνσταντίνου…
Eπαναστατικός κάποτε, αυτοκαταστροφικός στην συνέχεια. Για αυτόν και μόνο τα συγχωρώ όλα. Και τις Καλομοίρες και τις Βίσσες και όλα. Έδωσε εξετάσεις στην πιο δύσκολη, σύγχρονη περίοδο της Ελλάδας για το κατά πόσο ανήκει στους πουλημένους ή όχι φαίνεται από εκείνη την περίοδό του. Δεν πειράζει ας ξεμωράθηκε μετά. Πρόλαβε να χτυπήσει το κατεστημένο με τα τραγούδια του, να λογοκριθεί, να κάνει φυλακή και να παραμένει εκεί και να τα χώνει. Μουσικά είναι ο πρώτος Έλληνας ροκάς και παράλληλα ότι καλύτερο έχει να επιδείξει η Ελλάδα διαχρονικά. Εκτός από την κομματάρα που πόσταρε ο Ellanor τσεκάρετε και αυτά (το δεύτερο το έγραψε στην φυλακή):
Λυπάμαι για τα κριτήρια που έχετε για να τον κατακρίνετε. Από την άλλη ίσως έχω πρόβλημα εγώ. Πάνε δέκα χρόνια που προσπαθώ να καταλάβω γιατί το «Ξενοδοχείο» έχει μισηθεί τόσο και ειδικά η διασκευή του στο ?Perfect Day?. Συμπαθητικό το αστείο του Πανούση, αλλά, ρε παιδιά, το χιούμορ υπάρχει για να προσφέρει γέλιο, όχι για να καταπίνεται αμάσητο και να μετατρέπεται σε δόγμα.
Υπάρχουν πολλοί έλληνες μουσικοί, που τους απονέμουμε απλόχερα τον τίτλο «μεγάλος». Είναι η φύση μας τέτοια, δεν το συζητώ. Ο Σαββόπουλος είναι ένας από του λίγους πραγματικά μεγάλους.
Επειδή δεν αναφέρθηκε ως τώρα, σας παραπέμπω στο ξεκίνημά του με το μεγαλειώδες «Φορτηγό». Λίγοι ελληνικοί δίσκοι καταφέρνουν να με κάνουν να αισθάνομαι τόσο κοντά στον δημιουργό/ερμηνευτή. Ακόμα λιγότεροι παρουσιάζουν τόσο πολύ πηγαίο και αβίαστο ταλέντο.
αν δεν υπηρχε το 666 των aphrodites child θα ελεγα οτι ο διονυσης σαββοπουλος εβγαλε τον μεγαλυτερο δισκο ελληνικου ροκ ever…και φυσικα ενοω το “μπαλος”.αντιπαθης αλλα τεραστιος!!!
Ένα τραγούδι που είχε λογοκριθεί κατά την διάρκεια της Χούντας και δεν είχε κυκλοφορήσει ποτέ, μπήκε ωστόσο στον πιο επαναστατικό, ελληνικό δίσκο όλων των εποχών με τίτλο: “10 χρόνια κομμάτια” που έβγαλε ο Σαββόπουλος μετά την μεταπολίτευση και περιήχε τραγούδια του είχαν λογοκριθεί, είναι το “Στην συγκέντρωση της ΕΦΕΕ”. Η κοματάρα αυτή αναφέρεται σε κάποιον που έχει δει την κοπέλα του να πεθαίνει κατά την διάρκεια των συγκεντρώσεων και των διαμαρτυριών στην διάρκεια της Χούντας. Κάθε χρόνο τέτοια εποχή κάτι με πιάνει και λιώνω το “10 χρόνια κομμάτια”. Ειδικά το “Στην συγκέντρωση της ΕΦΕΕ” μου προκαλεί τρομερά συναισθήματα. Όποτε το ακούω δακρύζω λες και έχω ζήσει εκείνη την εποχή:
Όσα κι αν έχει πράξει εδώ και χρόνια, τίποτα δεν αναιρεί το σπουδαίο έργο του… Μεγάλη αφομοιωτική δύναμη ως μουσικός. Συνδύαζε άψογα Dylanika στοιχεία με τη βαλκανική μουσική. Παράλληλα ως στιχουργός είναι ο καλύτερος της μεταπολίτευσης. Κατά την άποψη μου οι στίχοι του έχουν ίδια δύναμη με αυτούς του Σεφέρη και του Ελύτη. Η μουσική του, με το φορτηγό για αρχή, ήταν πρωτοποριακή. Για αυτό που έχει γίνει τώρα ο Αγγελάκας σε μία συνέντευξη του είχε σχολιάσει έυστοχα για τον Σαββόπουλο:
"Όσες φορές τα πράγματα πήγαιναν λίγο καλύτερα, κάποιες μοναχικές περσόνες ήταν που έκαναν κάτι γι? αυτό. Σε αυτές τις περιπτώσεις, το σύστημα, όταν δει ότι δεν μπορεί να τους πολεμήσει αλλιώς, τους αγκαλιάζει, π.χ. Σαββόπουλος, και η ορμή σβήνει, δεν είσαι πια επικίνδυνος. Η αντιπαράθεση αντικαθίσταται με δόξα, λεφτά και εξουσία.?
Εχοντας ακουσει ενα αντιπροσωπευτικό δειγμα της μουσικης του θεωρω πως γραφει μετρια,ερμηνευει ακομα πιο μετρια και σε οτι αφορα τους στιχους τον βρίσκο λαϊκιστή και θεωρω ακομη πως αν δεν ειχαν βοηθησει οι συγκυριες της μεταπολιτευσης που αποοδειχθξκαν χρυσορυχείο για πολλούς δε θα ειχε την επιγραφη με χρυσα γραμματα που εχει σημερα…στην ελληνική σκηνή… @Vic αυτο με το με το perfect day επειδη το αναφερα και εγω (δεν ειδα ποιος αλλος)…χαριν αστεισμου γραφτηκε:)
και εγιναν υμνοι…κατα την μεταπολίτευση αυτό λέω …οπως ολοι οι οποιοι βρέθηκαν την κατάλληλη στιγμή κάπου που ευνόησαν πολύ οι συνθήκες και οι συγκυρίες…αυτό εννοουσα λέγοντας “εκμεταλλευτηκε”
Το είπα και πιο πάνω δε θεωρω τη μουσική του τόσο αξιόλογη …και μουσικά να το πάρεις 2 απλα ακόρντα είναι καθε κομμάτι…
Δηλαδή όταν τα έχωνε την χούντα σκεφτόταν πως κάποια στιγμή θα έρθει η μεταπολίτευση και θα αποθεωθεί. Οκ…
Επίσης δες κάποιο από τα κομμάτια που έχουν γίνει link στις προηγούμενες σελίδες, άκου τον “Mπάλο” που έγραψε και ο Alman και αν συνεχίσεις να θεωρείς τους στίχους του “μπαρούφες” τότε τι να πω…
