Να σας πω, ποτέ δεν το’χω σκεφτεί όπως θα’πρεπε αλλά δεν το αντιμετωπίζω εκ των προτέρων θετικά ή αρνητικά. Θα σας πω όμως το εξής. Τις μεγαλύτερες επικρίσεις τις ακούω από όσους επικαλούνται την αξιοπρέπεια του βρέφους σαν άνθρωπο που αξίζει να ζήσει (γενικά μιλώντας, όχι μόνο από τις κουβέντες εδώ). Από την άλλη, τι αξιοπρέπεια και τι ζωή θα ζήσει το παιδί που γεννιέται με την εξάρτηση της μάνας του ή αυτό που οι γονείς του δε μπορούν να το ζήσουν?
Ακραίες περιπτώσεις, θα μου πείτε ίσως, αλλά αυτό βασικά θέλω να δείξω. Δεν είναι καλή ή κακή η έκτρωση, και νομίζω πως μπορεί, κατά περίπτωση, να’ναι δικαιολογημένη, χωρίς να ανατρέχουμε σε ιατρικά θέματα και να λέμε “από 1239710 κύτταρα κι άνω θεωρείται βρέφος κι όχι έμβρυο” κλπ. Γενικά υπέρ, I guess…
Όταν είναι έξω απο μια κατάσταση μπορεί να λέει ο καθένας ό,τι θέλει. Το θέμα είναι αν συμβαίνει κάτι τέτοιο πως το αντιμετωπίζεις. Πολλές απο τις ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες αφορούν κοριτσάκια που παίζει να μην έχουν πατήσει ακόμα τα 20! Ξέρετε τι σημαίνει για μια μικρή κοπέλα να φέρνει στον κόσμο ένα παιδί? Σημαίνει πως θα πρέπει η ζωή της να αφιερωθεί κατά το ήμισυ σε αυτό πλέον. Και σ’ αυτό είμαι κάθετος. ΔΕΝ φέρνεις ένα παιδί στον κόσμο και λες “έλα μωρέ, εντάξει, θα το ταίζω, θα μεγαλώνει, και θα κοιτάω και τον εαυτό μου παράλληλα”. Το παιδί είναι ευθύνη, και αυτό σημαίνει να έχει κάποιος τα εφόδια για να το αναθρέψει. Χρειάζεται χρόνος, και χρειάζεται και χρήμα. Που θα τα βρει αυτά η κοπελίτσα των 19 χρονών?
Να το πάω αλλού. Σκέφτεστε την ψυχολογία της κοπέλας που ξαφνικά συνειδητοποιεί πως θα γίνει μητέρα? Αν αυτό δεν έχει έρθει την ώρα που εκείνη επιθυμεί, πως θα αντιμετωπίσει η ίδια το παιδί της όταν γεννηθεί? Η μητρότητα οφείλει να έρχεται την κατάλληλη στιγμή, την ώρα δηλαδή που μια γυναίκα αισθάνεται έτοιμη γι’ αυτό. Αλλιώς, αν είναι να βλέπει το παιδί ως “βάρος που αναγκαστικά πρέπει να επωμιστεί”, τότε δε χάθηκε μία ζωή, χάθηκαν δύο. Του παιδιού της, και η δική της. Αν η μητέρα αντιμετωπίζει το παιδί ως “συμφορά” και όχι ως ευλογία, αυτό θα φανεί και στη στάση που θα έχει η ίδια απέναντι του, και κάποια στιγμή στο μέλλον θα βγει και στο ίδιο το παιδί.
Κάθε άνθρωπος οφείλει να χτίσει τη ζωή του, και την προσωπικότητα του. Ένα παιδί αν έρθει την ώρα που δεν πρέπει μόνο εμπόδιο μπορεί να φέρει σε αυτό. Η οικογένεια για το παιδί είναι η βάση. Δεν υπάρχουν μεγάλες διαφορές αν ένα παιδάκι γεννηθεί με “το ζόρι” κάτω απο μη κατάλληλες συνθήκες, με εκείνο το παιδάκι που γεννιέται σε μια χώρα του Τρίτου Κόσμου, σε μια οικογένεια με άλλα 20 αδέρφια, όπου τα μισά τα μαστίζουν οι αρρώστιες. Και τα μεν και τα δε, έρχονται σε ένα μη υγιές περιβάλλον.
Ένας άνθρωπος για μένα είναι ό,τι είναι μέσα απο την ανατροφή του. Τότε εξάλλου σχηματίζεται η συνείδηση και το αίσθημα του “εγώ” (για την ακρίβεια η αίσθηση του “εγώ” αποκτάται μετά τα 2 περίπου χρόνια, μέσω των αλληλεπιδράσεων του παιδιού με την οικογένεια του και τους άλλους ανθρώπους).
Επομένως. Ναι στις εκτρώσεις ασφαλώς. Θα έλεγα όχι μόνο στην περίπτωση εκείνη που μιλάμε για υγιές ζευγάρι, οπου υπάρχουν οι απαραίτητοι πόροι και κυρίως, η θέληση για ένα παιδί. Προσοχή όμως, όταν μιλάω για θέληση εννοώ θέληση με όλη τη σημασία της λέξης!
Ωραια ολα αυτα αφου λειπει ο πατερας. Κι αυτος ανθρωπος ειναι, δεν το μεγαλωνει μια κοπελα μονη της το παιδι επειδη το κυοφορησε. Ουτε μονη της το εκανε.
Καταστροφη ναι. Εδω μερικοι γιατροι δεν το συνιστουν οταν υπαρχει προβλημα με τον κυκλο. Και περα απο την ανεπιθυμητη εγκυμοσυνη, δεν εμποδιζει καποια αρρωστια.
wrench/macintosh σε ένα τόσο ευαίσθητο θέμα, οι χαρακτηρισμοί τύπου “καταστροφή” δεν αρμόζουν. σίγουρα δεν είναι ούτε επιθυμητό, ούτε καλό να το χρησιμοποιεί μια κοπέλα, αλλά η επερχόμενη καταστροφή (όπως σωστά ανέλυσε ο ελανορ) είναι πολλαπλάσια
Νομίζω είναι καλύτερα για το ίδιο το παιδί, από το να μεγαλώνει με μια μητέρα που δεν θα προσέχει κατα τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, με κίνδυνο να γεννηθεί με σοβαρότατα προβλήματα, από το να μεγαλώνει με γονείς που θα αδιαφορούν παντελώς γι`αυτό…
Καλα στην χρηση της λεξης ‘καταστροφικο’ ημουν υπερβολικος, αλλα και παλι ειναι χαπια τα οποια δε μπορεις να ξερεις τι παρενεργειες μπορει να εχουν στον καθε οργανισμο
Διαφωνω μ’ αυτα που λετε πανω κατω οπως και με το να κανεις βλακειες και να μην παιρνεις προφυλαξεις, γιατι πολυ απλα η ζωη δεν ειναι παιξε γελασε για να λεμε “το σκοτωνω”, “το ριχνω”, “ενταξει μωρε τι θα παθω αν μεινω εγκυος το ριχνω”. Δεν το παιρνω τοσο ελαφρα εγω τουλαχιστον και τοσο απλα.
Καλα ναι εκει ειναι δυσκολα τα πραγματα. Αλλα μπορεις να βαλεις και καποιους κανονες ας πουμε στο σεξ οπου σε προστατευουν ακομα περισσοτερο.
Εγω λεω τι θα εκανα εγω, γιατι ξερω οτι ειναι αμφιλεγομενο θεμα και οτι παιζει η ηθικη και ο αλτρουισμος του καθενος στο τι θα κανει. Καλο ειναι να βλεπουμε τι συμβαινει αλλα οχι να περναει στο ντουκου. Οσο μπορουμε να προσεχουμε δηλαδη για να μην υπαρξουν τετοιες αβολες στιγμες.
Ενα σοβαρο θεμα μετα απο καιρο. Δεν πολυγραφω στα σοβαρα γιατι βαριεμαι τις περισσοτερες φορες.
Ον τοπικ
Ειλικρινα δεν μπορω να εκφερω γνωμη.
Δεν ξερω τι αποφαση θα επαιρνα εγω και η κοπελα μου (αν συνεβαινε ποτε , και πιστευω ειναι απαραιτητο να παρθει αποφαση και με βοηθεια των γονιων) αν συνεβαινε κατι τετοιο.Δεν μπορω να πω οταν υπαρχει υποθεση με σιγουρια τι θα εκανα.
Καταρχας να σταθω στον κεραυνο που θα χτυπησει την κοπελα αν θα μαθει οτι ειναι εγκυος.
Δεν θα ξερει τι να πρωτοπει , πως να το πει στους γονεις της και στο ταιρι της.
Ειδικα αν ειναι μικρη, πιθανον να της δωθει η ταμπελα της “πορνης” απο μερικα ατομα και ισως θα την κυνηγαει για παντα.
Πορνη γιατι εκανε σεξ , ισως δεν πηρε προφυλαξεις κλπ…
Γνωριζω περιπτωσεις , οχι προσωπικα , αλλος κρατησε το παιδι αλλος εδωσε λεφτα στην κοπελα του να κανει εκτρωση.
Απο την μια ειναι πολυ σκληρο να αφαιρεις μια ζωη. Δεν στεκομαι βεβαια σε αυτα που λεει ο Χριστιανισμος.
Απο την αλλη ειναι τρομερα δυσκολο σε αυτην την μικρη ηλικια να μεγαλωσεις παιδι , ενω δεν εισαι ανεξαρτητοποιημενος οικονομικα , και βεβαιως χρειαζονται τεραστια ψυχικα αποθεματα.
Παντως αν το ζευγος ειναι σε μια ωριμη ηλικια , πιστευω οτι πρεπει να κρατησουν το παιδι.
Απο την αλλη , αν επιθυμει να κανει παιδι και οι εξετασεις δειξουν οτι εχει προβληματα υγειας , γνωμη μου παντα , ειναι οτι αν δεν το θελουν μπορουν να προχωρησουν στην εκτρωση. Ειπαμε , ειναι σκληρο , αλλα το παιδι θα ταλαιπωρειται μια ολοκληρη ζωη μετα.
Αυτη ηταν αποφαση συγγενικων προσωπων πριν απο καιρο.
Οσο για την προφυλαξη , ολο και κατι μπορει να παει στραβα.
Αν ομως δεν παρθει καμια προφυλαξη , φταινε για μενα και οι 2 ξεκαθαρα και οχι μονο ο ενας.
Το χαπι της επομενης μερας απλα να το παιρνει καποια σε περιπτωση εξαιρετικα υψηλης καχυποψιας. Δεν παιζουμε με ορμονες, ετσι? Μπορει να επιφερει ενα πληρες μπαχαλο στον κυκλο της γυναικας και στον υπολοιπο οργανισμο ομως το ιδιο.
Και μου τη σπανε σε ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ βαθμο κατι τυποι του στυλ, ‘‘τελειωσα μεσα της, αλλα ποιος χεστηκε, εχουμε το χαπι’’.