Διάφανα Κρίνα - Έγινε η Απώλεια Συνήθειά μας (ετών 12, όταν το έφερε η αδερφή μου σπίτι και το έβαζε συνέχεια, κι εγώ της έλεγα “κλεισ’το, δεν αντέχω” και ξανά ετών 16, όταν το αγόρασα για την πάρτη μου.)
Parallels- Fates Warning <— με έκανε να κολλήσω με progressive
Master of puppets- Metallica 1ος μου μέταλ δίσκος
Nymphetamine- Cradle Of Filth 2ος μέταλ δίσκος
Memorial- Moonspell <— με έκανε να κολλήσω με…τους Moonspell
Duran Duran - Arena (Δημοτικό)
Ιron Maiden - Live after death (Δημοτικό - Γυμνάσιο)
Ιron Maiden - Somewere in Time (Δημοτικό - Γυμνάσιο)
U2 - Under a blood red sky (H μια μόνο πλευρά γιατι η άλλη ήταν πατημένη και δεν έπαιζε)
Depeche Mode - 101 (Λυκειο)
Cure - Disintegration (Λυκειο)
Smashing pumpkins - Siamese Dream (Πρώτα φοιτητικά χρόνια που πατούσαμε αμφιθέατρο)
Radiohead - The bends (όταν αρχίσαμε να το κόβουμε σιγα σιγά)
Smashing pumpkins - Mellon Collie and the Infinite Sadness (Το αυτό…)
Manic Street Preachers - This Is My Truth Tell Me Yours (όταν άρχισε να παγιώνεται η κατάσταση της “αιώνιας φοίτησης”)
Απο κεί και πέρα οι αναμνήσεις είναι αρκετά πιο νωπές και δεν μετράνε…
Def Leppard - Pyromania
Def Leppard - Hysteria
Metallica - Master Of Puppets
Metallica - Kill em All
WASP - WASP
WASP - Last Command
Whitelion - Pride
Ozzy - The Ultimate Sin
Scorpions - Love At First Sting και άλλα πολλά…
Operation Mindcrime χωρίς δεύτερη σκέψη…:respect:
Αν εξαιρέσουμε βέβαια τους Floyd που δεν είναι metal μπαντα και όλοι σχεδόν οι δίσκοι τους κουβαλούν αναμνήσεις…:rockon:
Όλες οι παρακάτω επιλογές στο βαθμό που μπορεί να έχει αναμνήσεις ένας 19χρονός
Opeth - Still Life: Ο δίσκος που άκουγα στο λύκειο και πίστευα ότι δε πρόκειται ποτέ να βγεί κάτι τόσο σκοτεινό σαν αυτό, ο δίσκος για τον οποίο καθόμουν να σκεφτώ κάποια πιθανή ιστορία που να βγάζουν ως νόημα οι στίχοι. Ωραίες φάσεις γαμώτο.
Blind Guardian - Nightfall in Middle Earth: Απο τα λίγα άλμπουμ που άκουγα παλιότερα και με έκαναν να νιώθω καλά αντί να με ρίχνουν ψυχολογικά. Υπέροχος δίσκος, αν και το διάλεξα αντί των Imaginations from the other side/ Somewhere far beyond καθαρά επειδή το άκουσα πρώτο.
Yes - The Yes album: Απλά γεμάτο απο αναμνήσεις. Τα ίδια τα τραγούδια στο προκαλούν και δε μπορείς να ξεφύγεις.
Pink Floyd - Dark side of the moon: Και μόνο ο συνδιασμός των Brain Damage-Eclipse είναι αδύνατο να μην σε κάνει να βλέπεις όλη σου τη ζωή σε fast forward.
πάντως, μία παρατήρηση: απο ότι έχω προσέξει, όσο περνάει ο καιρός, τόσο και λιγότερο μου προκαλούν αναμνήσεις τα πράγματα που άκουγα νεώτερος και πιο πολύ το παθαίνω με καινούργια, άσχετα ακούσματα. :-k
Iron Maiden-Live in Donnington(from where all began…Θυμαμαι που εβαζα το discman στο τερμα κι οταν εμπαινε το Be Quick or Be Dead απλα το χανα… Α ρε Maiden…)
Savatage-Edge of Thorns(παντα με πιανει κατι οταν τον ακουω,απο τους πρωτους που ακουσα…)
The Offspring-Smash(parties στο δημοτικο:))
Helloween-Keeper pt 2(το πρωτο helloween που ακουσα,'nough said)