Άντε, παραδεχτείτε το. στο φόρουμ αυτό δύο είναι τα μεγάλα θέματα που μας απασχολούν.
πρώτο : ποιος είναι ο πιο “μουσικογνώστης” και δεύτερον : το ποιος είναι ο πιο κάφρος. έχουμε πέσει συχνότατα πάνω σε στοιχομυθίες ή και ολόκληρα τόπικ που προσπαθούν να θέσουν τον ένα ή τον άλλο χρήστη βασιλιά της καφρίλας…
Είναι όμως η καφρίλα, αστεία ? Τι γνώμη έχετε ?
Η θέση μου ότι το χιούμορ είναι υποκειμενικό και έχει να κάνει σε μεγάλο βαθμό με την κουλτούρα, το επίπεδο, την εφυεία και τις ειδικές παραμέτρους του καθενός, εξακολουθεί να με συνοδεύει. ως εκ τούτου δεν υπάρχουν άνθρωποι “αστείοι” ή “μη αστείοι”, αλλά υπάρχουν άνθρωποι των οποίων το χιούμορ ταιριάζει με κάποιους κ δεν ταιριάζει με άλλους. αλήθεια είναι όμως επίσης, το γεγονός ότι κάποιοι μπορούν να κάνουν να γελάσει ένα μεγαλύτερο υποσύνολο του πληθυσμού από κάποιους άλλους. αυτούς συχνότατα τους χαρακτηρίζουμε “ανθρώπους με χιούμορ”.
το χιούμορ ουσιαστικά συνίσταται σε ένα λογικό άλμα που κάνεις για να πας από μια θέση Α σε μια θέση Β. τις περισσότερες φορές η σύνδεση δεν είναι προφανής κ αυτό το άλμα κάνει τον άλλο να γελάει. πάντα? όχι στην περίπτωση της καφρίλας…
η γνώμη μου είναι πως η καφρίλα είναι ένα κλικ παραπάνω από το να μην έχεις καθόλου χιούμορ (ή να είσαι γυναίκα ). ο λόγος ? είναι απελπιστικά εύκολο να κάνεις καφρίλες κ ακόμα περισσότερο να τις “κατανοήσεις”.
και εξηγούμαι : καφρίλα ουσιαστικά είναι κάτι το οποίο δεν θεωρείται “πρέπον” για μια συγκεκριμένη κοινωνία. δλδ παίρνεις ένα κανόνα, κ τον αντιστρέφεις. γράφεις τόπικ για τζατζίκια κ σωματικά υγρά. κάνεις έκκληση στα χαμηλά ένστικτα του άλλου κ ενδεχομένως στην αίσθηση της αηδίας που μπορεί να νιώσει για κάτι. ή πολύ περισσότερο, κάνεις μια ανάρμοστη ερώτηση σε ένα άτομο που είναι πολύ “καθώς πρέπει”. τα παραδείγματα πολλά…
που κολλάω? γιατί η καφρίλα είναι εύκολη? γιατί στην πραγματικότητα είναι ο αντικατοπτρισμός της “καθώς πρέπει” συμπεριφοράς, ανεστραμμένος. δεν παλεύεις να βρεις ένα λογικό άλμα, πρωτότυπο. κάνεις πλάκα με τους “κανόνες καλής συμπεριφοράς” στο χέρι, αυτούς κοροιδεύεις κ αυτούς προσπαθείς να ανατρέψεις. και τελικά? είσαι ένας “καθώς πρέπει” πλακατζής, σε ένα παράλληλο σύμπαν. αυτούς σκέφτεσαι συνέχεια για να κάνεις χιούμορ. στην πραγματικότητα είσαι περισσότερο πολιτικώς ορθός κ από τον Χάρη Ρώμα : χρειάζεσαι τους κανόνες, για να τους ανατρέψεις. τους σκέφτεσαι διαρκώς για να κάνεις πλάκα από αυτό. χιούμορ με manual. not my cup of tea
καταλήγω
α. κάνετε καφρίλες? γιατί σας αρέσουν?
β. γελάτε με καφρίλες ?
γ. τι γνώμη έχετε για τις γυναίκες-κάφρους? πιστεύετε ότι χάνουν σε θηλυκότητα ή κερδίζουν σε χιούμορ?
α)Ναι.Δεν ξερω,μαλλον ειμαι ενα κλικ πανω απο το “δεν εχω χιουμορ” :Ρ
β)Συνηθως ναι.Παιζει ρολο και το ατομο που τις κανει και αν τις κανει πετυχημενα.
γ)Το να εχει και καφρικο χιουμορ ειναι ωραιο.Το να εχει μονο καφρικο οχι.
Α. Οχι ιδιαιτερα. Λεκτικες σαν τη δικη σου τις περισσοτερες φορες
Β. Αν η καφριλα εχει να κανει με κλανιες και ρεψιματα οχι.
Γ. Εξαρταται απο τις “καφριλες” που κανει/λεει.
ΥΓ. Δεν εξηγεις τι οριζεις ως καφριλα. Με παραδειγματα.
a. το bold είναι αποτέλεσμα έρευνας
b. ναι οι monty κάποιο χιούμορ έχουν, τα έχουμε πει
c. τα παραδείγματα είναι πάμπολλα, κάνε μια βόλτα στο φόρουμ. αργότερα μπορεί να ποστάρω κάποια
d. αδυνατώ να καταλάβω το “επιτυχημένη καφρίλα”. explain
Α,Β) Συνήθως δεν κάνω και δεν λέω ,αλλά γελάω με καφρίλες - άμα είναι πολύ καφρίλα, όχι μόνο δέν γελάω αλλά τα χώνω άσχημα στον καφρο-λόγο. Γιατι κακά τα ψέμματα, όταν ανοιγει το στόμα του κάποιος έκει βλεπεις τι άτομο είναι. Και μένα μπορει να μου ήρθε να πώ κάτι ξεκαρδιστικο αστείο αλλά λυπηρό για κατι που έγινε,άλλά δεν το είπα. Βέβαια, την ώρα εκείνη κάνουμε πλάκα, αλλά και η πλακα και η καφρίλα έχει όρια. Η ζωη δεν είναι μονο χα-χα-χου-χα.
Γ) Η γυναίκα κάφρος, είναι λιγάκι άσχημο. Αλλά αυτό δεν σημαίνει οτι χάνει την θηλυκότητα της, μπορει να την πάρει , να την ξανα-κερδισει πισω μέχρι να πεις κίμινο. Άμα δέν μπορει να το κάνει αυτό, τότε αυτη ειναι μόνο για καφρίλες. Και αυτο με την σειρά του συν-επαγεται στο, οτι τις περισσοτερες φορες, αυτο που λες, αυτο είσαι. Ότα λές συνέχεια κάφρίλες, είσαι κάφρος ρε αδερφέ, τι να λέμε τώρα !
νομίζω αυτό που για κάποιον είναι καφρίλα , σε άλλον ίσως του φανεί λογικό.
πχ είναι ένας στο τμήμα μου που δεν καταλαβαίνει απολύτως τίποτε…έχει κάνει απίστευτα πράματα…
α)λεκτικές μόνο
β)συνήθως ναι ,αλλά αν επαναλαμβάνονται όπως αυτές που κάνει το συγκεγκριμένο άτομο , καταντά αηδία.
γ)αυτό που είπε ο Therion
Α. Ερευνες επισης λενε οτι τα εμβρυα 2 εβδομαδων εχουν συναισθηματα. Anyway δεν κολλαμε εκει.
Β. ΟΚ
Γ. Α, μιλας για καφρικα ποστ δηλαδη. ΟΚ, τα περισσοτερα ειναι αποτυχημενα.
Δ. Ο τσολιας της ελληνοφρενειας εξω απο το γραφειο του Βενιζελου. Πολλες απο τις φαρσες εκεινης της εκπομπης του Αρναουτογλου και του Βισκαδουρακη (δεν θυμαμαι ονομα).
Το χιουμορ εχει 100.000 παρακλαδια κι ενα απο αυτα ειναι και η καφριλα που αρκετοι εδω μεσα εχουν υιοθετησει! Ειναι πολυ σημαντικο να διαχωριζουμε τις περιπτωσεις μεταξυ τους! Δεν μπορουμε να τα βαλουμε ολα στο ιδιο καζανι! Ειναι αδικο! Οι καφριλες πολλες φορες ειναι πιο χοντρες απο αυτους που ανοιγουν καποια υποτιθεμενα σοβαρα θρεντ παρα απο αυτους που απαντουν ‘‘καφρικα’’ !!! Νομιζω οτι γενικα αυτο το θεμα εχει τραβηξει ηδη αρκετα!
Εγω γουσταρω τις καφριλες οταν γινονται με ενα σχετικο μετρο και μεταξυ ατομων που γνωριζουν οτι ο ενας κανει χαβαλε στον αλλο! Αν δεν κανεις μονο τετοιου ειδους χαβαλε τοτε μου αρεσει! Το προβλημα δημιουργειτε οταν το μονο που ξερεις να κανεις ειναι να ειρωνευεσαι και να εισαι καφρος…και δυστυχως υπαρχουν τετοιοι εδω μεσα!
βλέπω τις επιλογές του poll και το έχω απορία. Γεννήθηκε κανένας 25 χρονών? Πώς γίνεται? :lol:
Απαντώ στο πνεύμα του poll. Μερικές φορές, οι καφρίλες δημιουργούν το αίσθημα του μη αναμενόμενου και για αυτό προκαλούν γέλιο μέχρι δακρύων. Κατά καιρούς έχω πει πολύ κάφρικα αστεία. Αλλά: Θεωρώ πως τα κάφρικα αστεία δεν πρέπει να ξεπερνούν ούτε το 5% των αστείων που κάνουμε. Όταν επαναλαμβάνεις κάτι παύει να είναι πρωτότυπο, αστείο, μη προσβλητικό και γίνεσαι και εσύ προβλέψιμος άρα και βαρετός. Συμφωνώ με την παρατήρηση του monte ότι η καφρίλα είναι μία προσπάθεια να δείξουμε στους απ’ έξω ότι εμείς δεν υπακούμε στις κοινωνικές νόρμες όπως και οι υπόλοιποι. Και πάλι όμως δεν είμαστε οι εαυτοί μας. Αν δεν υπακούσαμε στις κοινωνικές νόρμες, τότε προφανώς και η καφρίλα δε θα μας φαινόταν αστεία, αφού θα σχολίαζε θέμα ξένο και αδιάφορο σε εμάς… Για να φαίνεται σε κάποιον αστεία η καφρίλα, τότε ή υπακούει στις νόρμες και το δέχεται ή προσπαθεί να πείσει τους υπόλοιπους πως είναι ξεχωριστός. Προσωπικά δε μου φαίνονται αστείες ούτε οι καφρίλες που λέω εγώ και βλέπω κόσμο να γελάει (100% ειλικρίνια, παρακαλώ να εκτιμηθεί)
Προφανώς δεν κάνω ποτέ καφρίλα σε άτομο που ξέρω πως δε του αρέσουν ή δε θα το εκτιμήσει. Χαλιέμαι επιπλέον πολύ με τις καφρίλες που κάνουν μερικοί σε άτομα που δε συμπαθούν και προσπαθούν να το αποκαλέσουν αυτό που έκαναν ως “αστειάκι μωρέ”. Εγώ τα λέω αυτά “κακία μωρέ”
Επομένως
α) Κάνω πολύ σπάνια και τις κάνω για να γελάσουν οι άλλοι (είμαι ποζεράς χιουμορίστας). Εγώ προσωπικά δε γελάω με τις δικές μου καφρίλες γιατί δε τις θεωρώ και τίποτα το φοβερό και τρομερό, ακόμα και αν έχει δακρύσει ο άλλος στα γέλια. Χαίρομαι πάντως φιλάρεσκα όταν γίνεται στη συνέχεια το σχόλιο “ο Karvou? Αυτός είναι ο πιο κάφρος από όλους μας, μη τον βλέπεις έτσι”. Είναι η εκδίκηση του λούτρινου!
β) Σπάνια. Ακόμα και όταν κάνει ένας άλλος καφρίλα σπάνια γελάω. Το ότι κάποτε όμως γελάω (π.χ. με τον Τσολιά στην Ελληνοφρένεια όταν έβγαζε από τη σακούλα τα στρινγκάκια της άλλης) για μένα είναι δείγμα πως με μερικές καφρίλες γελάω. Ως επί το πλείστον όμως οι περισσότερες καφρίλες μου φαίνονται άθλιες και κάκιστες. Όταν είμαι σε παρέα απλά χαμογελάω από ευγένεια…
γ) Θέλει σκέψη. Θα επανέλθω σε αυτό κάποια στιγμή. Σε γενικές γραμμές όμως δε μου αρέσουν. Δεν είναι δείγμα ανεξάρτητης γυναίκας το να κάνεις κάφρικα αστεία σε άλλους. Αν τα κάνει στον εαυτό της όμως ίσως το εκτιμήσω.
ΥΓ προς σορτσάκια. Εγώ με θεωρώ είρωνα άνθρωπο. Αλλά δε θεωρώ την ειρωνία δείγμα χιούμορ. Τη θεωρώ τρόπο έκφρασης και με αυτή δείχνω τη δυσαρέσκεια μου για κάποια πράγματα. Δε νομίζω να πιστεύει κανείς πως η ειρωνία είναι αστεία…
Απλη λογικη ρε. Καφριλα δεν ειναι η βρισια / προσβολη. Καφριλα ειναι ας πουμε να πας στο Public οταν ειχε ερθει η Ταργια με το νεο δισκο των Nightwish και να της ζητησεις να τον υπογραψει. Οτι ειναι αστειο ειναι, το για ποιον ειναι το θεμα!
Κοινως η καφριλα ως χιουμορ εχει εναν αλφα προσβητικο βαθμο που εχει να κανει 100% με την οπτικη γωνια. Τα υπολοιπα ειναι απλα βρωμικα αστεια.
Κάθομαι στο τρένο…και στην άλλη άκρη του βαγονιού ειναι 2-3 16χρονα όρθιοι δίπλα στο παράθυρο…με το που κλείνουν οι πόρτες βγάζουν έξω τα κεφάλια και αρχίζουν να φτύνουν αυτούς στην πλατφόρμα… το ίδιο συνέβει για 3-4 στάσεις…οι ίδιοι κωλοχαίρονταν με τη ψυχή τους, γελαγαν φωναζαν κλπ…εγώ δεν έκανα τίποτα (μιας που ειμαι ο θεματοφύλακας της φλωριας:oops:) αλλά εκείνοι απτόητοι… τεσπα, μια κυρία που καθόταν πίσω μου, γύρω στα 40, σπαστά ελληνικά, πηγαίνει προς το μέρος τους, τους πιάνει και καλα τον “αρχηγό” και του λεει: " πως θα σου φαινόταν μαγκα να σε εφτυνα επιτοπου στη μουρη?"τους χώνει 2 σφαλιάρες ( κανονικά bitch-slaps ) και τους πετάει απεξω στην επόμενη στάση…
Αντάλλαξαν έναν χαιρετισμο διαμέσου κωλοδάχτυλων και έληξε…
οπότε η “καφρίλα” έχει 2 έννοιες… τα ζωάδια εκείνα ειναι το είδος των κάφρων οι οποίοι απλά μας κλέβουν οξυγόνο, ενώ η κυρία είναι η κάφρος που σέβομαι…8)
Το θέμα είναι η λεπτή γραμμή που διαχωρίζει τις καφρίλες από τις χοντροκομμένες κρυάδες. Το 1ο έχει ΠΟΛΛΗ πλάκα, το 2ο καθόλου. Πάω για ύπνο και συνεχίζω το βραδάκιτη σκέψη μου…
α) Καφριλα τυπου να λεω αηδιες με παρεα, να κανω κανα 2 ανωριμοτητες ναι το κανω. Μαλακιες ομως τυπου να χτυπαω κουδουνια και να ενοχλω κοσμο στο δρομο με τιποτα (κακως το αναφερω βεβαια, δεν ειναι καν καφριλα, αλλα μερικοι ετσι το θεωρουν).
β) Εξαρταται. Αν ειναι εντος χιουμορ αναλογα την κατασταση κτλ. Αν ειναι προσβολη οχι, την κατακρινω.
γ) Και παλι εξαρταται το ατομο και το γιατι, πως, ποτε το κανει. Γενικα ομως νομιζω οτι επειδη η καφριλα ειναι παρακλαδι του χιουμορ, χανουν την θυληκοτητα τους δυστυχως επειδη δεν ειμαστε συνηθισμενοι σε τετοια. Τα “καθως πρεπει” που λεει ο Μοντε και οοοοοοολα αυτα.
edit/
Λολ! Ενας γνωστος της αδερφη μου που την γνωρισε στην συναυλια της καθως εφευγε της ειπε “Bye bye beautiful”!
Ειναι αστειες αλλα με μετρο.Οχι να ανοιξουμε το στομα μας και να βγει ο ολεθρος απο
μεσα ! Επισης καφριλες εκει που μας παιρνει και εκει που μπορεις να κανεις.
Αυτο που κανανε τα παιδια στο τρενο ειναι τσαμπα-μαγκια.