βγηκε νεος δισκος Laura Marling
Για τους οπαδούς των Malmsteen, Becker, Cacophony κλπ.
Ορχηστρικό κιθαριστικό όργιο με συμμετοχή Bumblefoot, Friedman, Ellefson κλπ.
Lost Symphony – Chapter 1
1. Singularity (feat. Oli Herbert, Bumblefoot & Ethan Brosh)
2. Premeditated Destruction (feat. Brock Richards, Richard Shaw, Jimi Bell & Matt LaPierre)
3. This Life Moves Too Fast (feat. David Ellefson, Jeff Loomis & Jimi Bell)
4. I Felt A Funeral In My Brain (feat. David Ellefson & Joey Concepcion)
5. Cotard Delusion (feat. Oli Herbert & Satchel)
6. Catnip High (feat. Conrad Simon & Matt LaPierre)
7. In A World (feat. Oli Herbert, Matt LaPierre & Conrad Simon)
8. Requiem (feat. Marty Friedman, Oli Herbert, Matt LaPierre & Conrad Simon)
9. Lacrimosa (feat. Oli Herbert & Angel Vivaldi)
δεν είμαι μεγάλος φαν των ινστρουμενταλ δίσκων κιθαριστικών οργίων αλλά αυτό αποπάνω σκοτώνει !!!
Νέο video clip αγόριαstonilio από το πρόσφατο album τους “Υπόθεση Mr. Pleasure”
Κυκλοφόρησαν και λαιβ άλμπουμ.
και εδώ το ακούτε ολόκληρο…
Grandioso !! Πολυ καλο - γουσταρω πολυ αυτες τις 2 μπαντες - οτι πιο φρεσκο και πειραματικο στη Βραζιλια αυτη τη στιγμη.
Ας αφήσω αυτό εδώ για τους μερακλήδες.
Για να (μην) καταλάβετε τι παίζουν, παραθέτω κάποια σχόλια:
"Prog influences permeate over a Nwobhm feel . But it’s more than that . It’s stoner rock with solid riffs "
“Flavours of 80’s UK goth and 90’s indie rock mixed up with elements of old school metal”
"This has to be the unity of opposites: Guns N’Roses and Psychotic Waltz in one weird meteoric alloy. "
βγήκαν τα νέα Fiona Apple, Hexvessel, Oranssi Pazuzu και Gregory Porter
Ο δίσκος έχει πολύ ενδιαφέροντα πράγματα.
Και τα προηγούμενα δυό ήταν γαμω τα δισκάκια, αλλά αυτό εδώ δείχνει
ότι θέλουν να το προχωρήσουν κι άλλο.
Νέος ορχηστρικός δίσκος (με εξαίρεση το 1ο τραγούδι) από τον Chris Poland. Fusion σε στυλ Holdsworth//Beck κλπ, μην περιμένετε να ακούσετε metal φυσικά, θα απογοητευτείτε.
Και λινκ - Spotify δε το βλεπω ακομα:
Υπέροχο.
Sorry αν εχει ξαναμπει.
Τι ΚΟΜΜΑΤΑΡΑ ειναι αυτη.
ΥΓ. Να ναι καλα ο αλγοριθμος του YouTube που με εστειλε στα καπακια εδω περα μετα απο Manes. Δεν γνωριζα την υπαρξη αυτης της μπαντας μεχρι πριν 1 ωρα.
Το Pure Reason Revolution όσο περνάνε οι βδομάδες μ’ αρέσει όλο και περισσότερο. Εθιστικό.
το στυλ στο βιντεό κ όλα μου θύμισε, σε χειρότερο, τους επίσης στην Inside Out… Frost*, που να πω την αλήθεια τους βρίσκω λίγο πιο προγκ > ποπ.
Αυτό είναι το “σκληρότερο” τραγούδι του άλμπουμ.
Είχαμε ριβιου και συνεντευξη πρόσφατα!
Πέρα από τις διάφορες ομορφιές που περιέχει το κομμάτι, μου θύμισε μια από τις υπεραγαπημένες μου μπάντες, τους dEUS. Είχε λίγο από αυτό το διεστραμμένο, γλυκόπικρο feeling που είναι διάχυτο στο Ideal Crash και επίσης η φωνή του τυπα μοιάζει επίσης σε ένα βαθμό…είχα ξεχάσει πώς είναι να σου βγάζει τέτοια feelings ένα κομμάτι.