Nτάξει, μας εκαψες και για σήμερα ε

Έβαλες να ακούσεις;

Πάντως και για εμένα τις περισσότερες φορές είναι αποτρεπτικό το να δω μεγάλη διάρκεια σε τραγούδια

Ευχαριστώ, ευχαριστώ Πως θα μπορούσα να μην το ποστάρω, άλλωστε; Το προηγούμενό τους, μπήκε στο death top 3 μου το 2017 και είχα αρκετή περιέργεια να δω αν θα ανταπεξέλθουν στον δεύτερο δίσκο (σε αντίθεση πχ με τους Gatecreeper). Spoiler alert: Θα μπει στο τοπ μου και φέτος.

Το Cryptic Shift δε με ενθουσίασε. Καταλαβαίνω πως μπορεί να αρέσει αλλά θα ήθελα λίγο παραπάνω χαρακτήρα αφού αναμιγνύουν τόσα πολλά πράγματα.

Αντιθέτως μου άρεσε το Misanthropic Breed των LIK. Ντεθ μέταλ για αρχόντους, όχι για λινάτσες.

Benediction @Sevek έχω να ακούσω από τότε που διέβηκαν τον Ρουβίκωνα. Αξίζει;
Για το φετινό νο1, τι να πω; Μη βάλετε στοίχημα, δίνει απόδοση 1,01 ποια κυκλοφορία θα πάρει τον τίτλο αυτόν.

Ξέρω τέσσερις στην Ελλάδα που θα έχουν το ίδιο Νο1…!

Μερικές φορές τα πράγματα είναι τόσο απλά χαχα!

Όσο για το Necrot ειλικρινά πιστεύω πως έκανε το ντεμπούτο να φαίνεται ελαφρώς ερασιτεχνικό. Και τους περίμενα στη γωνία γιατί έβλεπα το hype να μεγαλώνει.

Same here. Ενα 15λεπτο κομματι πρεπει να ειναι εξαιρετικα καλο για να δικαιουται αυτη τη διαρκεια!

Οσον αφορα το τεχνικο κομματι, ειναι ωρες και ωρες θα ελεγα για μενα. Καποιες φορες θελω να ακουσω κατι που θα ειναι λιγο πιο προχωρημενο τεχνικα και πιο πολυπλοκο, αλλες κατι πιο πειραματικο, αλλες κατι πιο ευθυτενες οπως γραφεις.

Αφου διαβασα τα comments στο τοπικ ακουσα το καινουριο των benediction και πραγματι σπερνει τον πανικο. Groove-ατο, thrash-ατο και γαμ-ατο death metal που ακουγεται παρα πολυ φρεσκα σαπιο. Φωνη, τυμπανα, ριφαρες, μπασο, παραγωγη ολα γαμω

ΠΩΩΩΩΩΩ! ΓΑΜΗΣΕ.

Το είχα ανάγκη.

Το 2fckn20 είναι η χρονιά τους… https://youtu.be/OcKLm0tflvs

Όχι,ακόμα,αλλά αργότερα θα πάρω μια γεύση.

Γενικά πάντως δεν έχω πρόβλημα με το τεχνικό death metal, αρκεί να έχει μουσικότητα μέσα του. Το 90 % των tech death metal μπαντων, παίζουν τον κωλο τους σε κάθε δευτερόλεπτο, χάνονται ριφφαρες σε άπειρες αλλαγές και τελικά δεν μένει τίποτα. Κάπου εδώ να πούμε ότι tech DM =~ brutal DM και παραμένουν τα ίδια σχόλια. Πχ οι Immolation είναι το όριο για μένα. Έχουν διεστραμμένη σαπιλα, πολύ καλή φωνή,αρκετά τεχνικοί, αλλά δεν χάνονται τόσο.

Όσων αφορά τους Benediction, είναι μπανταρα, παίζουν αυτό το ευθυτενές DM που είναι to the point, έχουν punk τσαχπινιες εδώ και κει και έχουν περάσει από τις τάξεις του 2 καταπληκτικοί frontmen. Δεν έχουν σόλο, παρά μόνο όταν είναι απαραίτητο (τρομερό προσόν να ξέρεις πότε θα σοκάρει και πότε οχι). 2-3τραγουδια θα μπορούσαν να λείπουν από τον καινούργιο, αλλά η αναμονή 12 χρόνων αξιζε καθώς βάζουν ενέργεια, χωρίς να κουράζουν. Αν μπορούσα να το τοποθετήσω στην δισκογραφία τους, θα έλεγα ότι είναι κάτι ανάμεσα σε Rubicon και grind bastard. Πολύ θετικό η πεντακάθαρη και ταιριαστή παραγωγή, καμία σχέση με τον σκουπιδοηχο του killing music, που πραγματικά αναρωτιέμαι πώς επέτρεψαν στους εαυτούς τους να κυκλοφορήσουν δίσκο με τόσο κακό ήχο. Και είναι κρίμα, γιατί έχει ωραία πράγματα μέσα, που χάνονται λόγω ήχου.

Αν και ειναι “κομμενο” στα 7 μερη του, ειναι ενα ενιαιο track, και ετσι ακριβως πρεπει να ειναι. Δεν υπαρχει αξια στο να ακουσεις ενα συγκεκριμενο σημειο στο συγκεκριμενο τραγουδι, πρεπει να το ακουσεις ολοκληρο.

Fun Fact 1: Οταν παιζει στο autoplay του YouTube ξενερωνω γιατι μπορει να πρεπει να φυγω ή να κανω κατι και αναγκαστικα θα πρεπει να ειμαι για 23 λεπτα καθηλωμενος.

Fun Fact 2: Ενας απο τους πιο αγαπημενους μου τροπους να τρολλαρω κοσμο στην αγαπημενη μου Irish Pub της γειτονιας (ο @pantelis79 ξερει, did you get the memo???) ηταν να βαζω στο jukebox το Change Of Seasons γιατι κοστιζε ακριβως το ιδιο με καθε αλλο τραγουδι δηλαδη μισο δολλαριο.

I did μωρη αρρρρρωστια

Ελα μωρη πατριδα

Λοιπόν, έβαλα να ακούσω, πολύ καλή η πρώτη εντύπωση, πολύ δουλεμένο, αρκετά κοντά σε vektor, αλλά όχι τόσο χαοτικό. Φυσικά το κομμάτι θα μπορούσαν να το έχουν σπάσει, αλλά δεν πειράζει τα παιδιά, έχουν κάνει πολύ καλή δουλειά.
Οι λεπτομέρειες με διάφορα εφε από εδώ και απο εκεί κάνουν μεγάλη διαφορά.

@QuintomScenario, ακόμα και το change of seasons, οι ίδιοι το παίζουν σπαστό σε συναυλίες. Ειδικά όταν υπάρχουν διακριτά μέρη, πιστεύω ότι τα κομμάτια πρέπει να σπάνε. Και δεν είναι μόνο το “δεν μπορώ να αφιερώσω 25 λεπτά από την ζωή μου πολύ εύκολα οποιαδήποτε στιγμή”, είναι και το (πάλι πρακτικό), του γίνεται κάτι εκείνη την στιγμή, διακόπτεις την ακρόαση, θες να το βάλεις μετά στο ίδιο σημείο, πακέτο γιατί πρέπει να κάνει fast forward. Προφανώς με mp3 δεν υπάρχει τέτοιο πρόβλημα (σε υπολογιστή βέβαια, γιατί είτε σε mp3 player, είτε στο αυτοκίνητο, πακέτο πάλι), αλλά σε φυσικό μέσο, είναι απίστευτα εκνευριστικό.
Ξαναλέω δεν έχω πρόβλημα με τα μεγάλα κομμάτια, ίσα ίσα με ιντριγκάρουν αρκετά, αλλά θέλω την δυνατότητα για εύκολο πέρα δώθε. Και από την στιγμή που έχουμε την τεχνολογία, το βρίσκω ανούσιο να γίνεται.
Σαν να σου βάζανε το Six degrees ένα κομμάτι που τάχα μου το έχουν στο μυαλό τους σαν ένα κομμάτι.
Πχ, το 25λεπτο κομμάτι των Cryptic Shift (@apostolisza8) έχει ξεκάθαρα σημεία που θα μπορούσαν να μπούν διαχωριστικά, αλλά να μην σπάσει καθόλου την μαγεία του κομματιού. Αλλωστε οι meshuggah έχουν δείξει ότι ακόμα και random να σπάσεις ένα κομμάτι, αν γαμάει, δεν ενοχλεί κανέναν(catch33). Το I βέβαια είναι άλλη περίπτωση που είναι απίστευτο και αυτό, κυλάει νεράκι, αλλά μια βοήθεια την ήθελε με υπο-track.

Τι να πει και το 2112 δηλαδη

Έλα ρε έβγαλε καινούριο άσμα η Οριάνθη; Ωραίο!

Πρωτον, ας μην εκανες παιδια, να ειχες πολλα 25λεπτα στην ημερα σου!

Δευτερον, δεν μου λεει πολλα το οτι παιζουν μερικα κομματια του ACOS σε live, αυτο γινεται ξεκαθαρα γιατι εχουν τεραστιο καταλογο πλεον, και οταν λεω καταλογο εννοω με δεκαδες τραγουδια τα οποια ξεπερνανε τα 10 λεπτα.

Τριτον, αν ακους μουσικη απο βινυλιο ή απο CD θα πρεπει να περιμενεις να εφευρω πρωτα την χρονομηχανη και να σε βρω στο 1970 ή στο 1990 για να συνεχισουμε αυτην την κουβεντα.

Δεν ειναι ακριβως το ιδιο. Το SDOIT εχει περιπου την διπλασια διαρκεια ε. Επισης, οι ιδιοι το εχουν χωρισει σε tracks, και τελος, εχει μεν κοινο θεματικο concept στα τραγουδια στιχουργικα, αλλα η μεταβαση απο το ενα τραγουδι στο αλλο ειναι εμφανης, και τα τραγουδια πολυ διαφορετικα μεταξυ τους. Στο ACOS δεν ισχυει κατι τετοιο, ρεει για 23 λεπτα και εξελισσεται πολυ ομαλα.