τσεκαρετε
Το εβαλα να το ακουσω χθες… το εκλεισα στα 3 λεπτα, ουτε καν η φωνη του Χανσι δεν με κρατησε. Απιστευτα βαρετο τραγουδι, αναχρονιστικο τερμα και χωρις καποια ιδιαιτερη μελωδια, κατι να με κρατησει.
Πολύ αδιάφορο. Από την άλλη πολύ “σοσιαλισμό” πουλάει αυτός που πούλαγε στους Nevermore για χιλιάρικο τη νύχτα και που έκραζε τον καλύτερο του δίσκο (ΒΟ), επειδή δεν πούλησε.
Στο προηγούμενο σινγκλ δανειζότανε μέρη από παλιό ρεφρέν, κτλ για μουφασιόν το κόβω το cd.
Τρομερά βαρετό τραγούδι. Το ρεφρέν κάτι λέει αλλά μέχρι να φτάσεις εκεί σε έχει πάρει ο ύπνος. Με τα μέχρι τώρα δεδομένα, ο δίσκος πάσχει παααααρα πολύ όμως συνθετικά. Και ναι, ο Hansi έχει εξαιρετικά φωνητικά και σε αυτό το τραγούδι (μόνο στους Guardian το έχει ρίξει στην οπερέτα ρε πουστη μου) αλλά αυτό όντως δεν φτάνει. Δεν νομίζω να το ξανακουσω… άντε ίσως άλλη μία όταν θα βγει ολόκληρο το cd.
Το μεγαλύτερο μέρος των στίχων στους ντημονς το εγραφε πάντα ο Χανσι.
Κ το - για σενα - καλυτερο του ( κάποιοι δεν ξεπερασαμε ποτέ το NOTS απ’όταν πρωτοβγηκε) το έχει αδικήσει ο Σαφερ για χίλιους δυο λόγους. Το ότι δεν πούλησε δεν ήταν ποτέ ενας απ’ αυτούς.
Οσο για το να μοιάζουν τραγούδια του με παλιότερα του είναι κάτι που συμβαίνει από την εποχη του something wicked, αν όχι πιο πριν. Nothing new here.
Περισσότερο θα σταθω στο απόλυτα ευστοχο σχόλιο του @greektrooper για τα φωνητικά του Χανσι. Η αλήθεια είναι ότι έχει λείψει τόσο πολύ το κλασικό του στυλ στους Γκαρντιαν που κ μόνο γι αυτό θα μπορούσα να τον ακούω εδω στο repeat για ωρες.
Όποιος βγάλει ένα google translate που να μεταφράζει από μια γλώσσα στην ίδια γλώσσα, θα γίνει πλούσιος!
Οκ χαιρομαι που συμφωνουν οι αποπανω μαζι μου γιατι φοβηθηκα μηπως ειμαι τρελος, μηπως τα εχω χαμενα, που βρηκα το τραγουδι αθλια βαρετο.
Καλά, προφανώς κ δεν είναι τρελός οποιοσδήποτε θεωρήσει βαρετό οτιδήποτε γραφει ο Σαφερ εδω κ πολλά χρόνια ( αν κ το “αθλια” νομίζω είναι λιγο υπερβολικό), απλά, απο κει κ πέρα, αδυναμίες είναι αυτές.
Προσωπικά δεν ακουω σχεδον καθολου heavy/ power πια (πλην καποιων εξαιρεσεων) οπότε όταν ακουω κατι απ’αυτούς τους δυο μετα από τόσο καιρό, μου πυροδοτεί εντελως απενοχοποιημενα το nostalgia factor, χωρίς προσδοκίες.
Πόσα είναι τα “πολλά” χρόνια ;;;
Έχω να ασχοληθώ με δουλειές του Schaffer από την αρχαιότητα, δεν θα το έλεγα άθλιο ή βαρετό, μου φάνηκε όμως πολύ απλή η κιθαριστική του φυσιογνωμία.
Η χροιά του Hansi είναι τέτοια βέβαια που είναι δύσκολο να μην σε αγγίζει έστω και λίγο, ότι κι αν τραγουδάει.
Δε νομίζω ότι υπάρχει αντικειμενική απαντηση σ’αυτό.
Για κάποιους απο τα 00s, για άλλους απο μετα το burnt offerings, για ορισμενους πιο απόλυτους ισως κ ποτέ ( ή απο παντα!)
Για μενα τον ίδιο εξαρτάται από τη φαση μου tbh, γι αυτό κ εχω διαχωρίσει μεσα στο κεφάλι μου προ πολλού συναισθήματα κ βιώματα απο μουσικές κ αισθητικές προτιμήσεις.
Μιλώντας πάντως για nostalgia factor, τίποτα δεν χτυπάει αυτό:
Ο δίσκος παίζει επί 24ώρου βάσης εδώ και τέσσερις μέρες.
Για μενα περιπου 20
Για σένα ξέρω , δε χρειαζόταν καν να απαντήσεις
Η φωνή του Χανσι εδώ θυμίζει Blackie Lawless ειδικά στο κουπλέ. Μέτριο κομμάτι και όπως είπατε αρκετά διαφορετικό από αυτά που μας έχουν συνηθίσει. Αλλά οκ ακούγεται.
Για σένα ξέρω , δε χρειαζόταν καν να απαντήσεις
22 χρονια και οι τιμες ανεβαινουν οσο προκαλεις κυριε Φουσεκη
… μηπως ειμαι τρελος, μηπως τα εχω χαμενα…
Κάτι τέτοιες “πάσες” δεν τις αφήνω… ανεκμετάλλευτες
Λοιπόν στο… θέμα μας (!) νομίζω ο Schaffer επαναλαμβάνεται ήδη από τον πρώτο δίσκο των Iced Earth! Αυτό το riff το καλπαστικό το νευρικό το “έχω πιει 5 φραπέδες πριν μπω στο studio”, είναι μόνιμο θέμα στους δίσκους του, τουλάχιστον μέχρι το Dark Saga που τον παρακολουθούσα.
Μετά…βαρέθηκα!
“έχω πιει 5 φραπέδες πριν μπω στο studio”
Καρδούλα κ μόνο που μου θύμισες ατάκα Σταματούκου από τη δισκοκριτική του Burnt Offerings στο Χάμμερ της εποχής