Συγκροτήματα δυσανάλογα δημοφιλή στην Ελλάδα

Mε τα πουπουλα ή χωρίς;;;

3 Likes

Ωπ, αυτό κάπως ξέφυγε και δεν αναλύθηκε καθόλου!

Πράγματι, οι Savatage είναι διαχρονική λατρεία του ελληνικού κοινού, μια σχέση που ξεκίνησε με το “Gutter Ballet” (θυμάμαι τον Lord να εκθειάζει με κάθε αφορμή στο ΜΗ) και γιγαντώθηκε με το “Edge of Thorns” που έπαιζε “παντού” τω καιρώ εκείνω!
Έκτοτε, οπαδοί και Τύπος στην Ελλάδα γούσταραν και στήριζαν Savatage, ακόμη και μετά την συντριπτική απώλεια του Criss Oliva που, κακά τα ψέματα, είχε εμφανέστατη επίπτωση στην ποιότητα και το ύφος των κυκλοφοριών τους έκτοτε – που εξακολουθούσαν να είναι καλές πάντως, να μην παρεξηγηθώ! Όπως στηρίχτηκαν, τηρουμένων των αναλογιών, και τα λοιπά σχήματα του “οικογενειακού δένδρου” των Savatage.

Σε μια συνέντευξη του Jon Oliva στο ΜΗ μάλιστα, στα επίμονα παρακάλια του συντάκτη για μια συναυλιακή έστω επιστροφή των Savatage, απαντούσε ότι είναι επίπεδα παραπάνω τα λεφτά που βγαίνουν από τις περιοδείες και τους δίσκους των TSO, και ότι “μόνο εσείς και λίγες άλλες χώρες στην Ευρώπη γουστάρετε τους Savatage περισσότερο” ή κάπως έτσι. Και πράγματι, η επιστροφή των Savatage έγινε για ένα και μόνο live στο Wacken, κι αυτό… κατά το ήμισυ!

(Αυτό το πράγμα που έχουμε τα ίδια γούστα με τους γερμανούς είναι επίσης ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο που χρήζει ανάλυσης!)

13 Likes

Οι savatage είναι μοναδική περίπτωση στη μουσική μας και πιστεύω πως σε αυτό το σημείο πρέπει να δώσουμε κάποια εύσημα στους φανς στην Ελλάδα που τους έχουν κρατήσει τόσο ψηλά στη συνείδηση τους.

Μην ξεχνάμε πως ακόμα και μετά το θάνατο του Criss βγάλανε το αριστουργημα dead winter dead, τα εξαιρετικα handful of rain και wake of Magellan και το αρκετά καλό poets and madmen, για μένα η ποιότητα κρατήθηκε σε πάρα πολύ ψηλά επίπεδα και χωρίς κάμψη.

Τελείως απαράδεκτος (μάλλον εχω άρνηση ψυχολογικής φύσεως) αλλά από TSO δεν έχω ακούσει ΤΙΠΟΤΑ, με τι θα προτείνατε να ξεκινήσω?

6 Likes

Επίσης και οι Warlord χαρακτηριστικό παράδειγμα.

Δεν το θεωρώ κακό το ότι στηρίζονται, οι περισσότερες από αυτές τις μπάντες που αναφέρθηκαν αξίζουν την στήριξη.

Συνήθως βέβαια στηρίζονται και από ορισμένες άλλες ευρωπαικές χώρες, δεν νομίζω ότι αρκεί η Ελλάδα για να τα βγάλουν πέρα.

Blockquote(Αυτό το πράγμα που έχουμε τα ίδια γούστα με τους γερμανούς είναι επίσης ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο που χρήζει ανάλυσης!)

Σωστό! Δεν νομίζω να έρχονταν μόνο για την Ελλάδα -που είναι μικρή αγορά- ορισμένες μπάντες από ΗΠΑ. Συνήθως συνδυάζουν το ταξίδι και με Γερμανία.

Beethoven’s Last Night όπως είσαι

2 Likes

^ και Night Castle επίσης imho

δεν συμφωνώ με κανένα από τα 2 , αλλά συμφωνώ με όλα τα άλλα . Το ύφος τους άλλαξε λίγο από τότε που γνώρισαν τον O’neil , υπήρχαν δείγματα ήδη από το Hall of the Mountian King ( πχ Prelude to Madness που έφτασε μέχρι και σε TSO δίσκο και στα σοου τους )

3 Likes

Οι Nevermore κι αν είναι ειδική περίπτωση! Το πώς φτάσαμε δηλαδή, από το γιουχάρισμα σε εκείνο το live το '97 όταν εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στη χώρα μας (προωθώντας ένα Politics of Ecstasy, σημειωτέον) σαν support των Iced Earth, μέχρι το σημείο να… ομνύουν στο όνομα τους οι Έλληνες μεταλλάδες, ένας Θεός και ο… Περβανίδης το ξέρουν!

(Εν τω μεταξύ, μου αρέσει που πάντα παραπονιόμασταν ότι δεν έρχονται συγκροτήματα που ξεκινάνε να “χτίζουν” το όνομα τους, παρά μόνο “δοκιμασμένες λύσεις”, και όταν επιτέλους τύχαινε κάτι τέτοιο τους αποδοκιμάζαμε!
Τουλάχιστον για τους Nevermore προλάβαμε σαν ελληνικό κοινό να επανορθώσουμε και με το παραπάνω, κάτι SoaD όμως που παραέγιναν μεγάλοι, δεν τους ξαναείδαμε από τα μέρη μας!)

6 Likes

Σαφώς όσα έχουν αναφερθεί μέχρι στιγμής ισχύουν λίγο ή πολύ.

Επίσης:

  1. Fates Warning, ειδική περίπτωση (λόγω ελληνικής καταγωγής Matheos) αλλά νομίζω ότι ο σχεδιασμός των περιοδειών τους τα τελευταία 15 χρόνια πρώτα ξεκινάει από Ελλάδα και μετά προστίθεται ό,τι άλλο.

  2. Primordial είμαστε σίγουροι ότι δεν ήρθαν μόνοι τους εν μέσω κορωνοϊού νομίζοντας ότι έχουν την ετήσια συναυλία τους;

9 Likes

Οι Archive. Σε σημείο να μη θέλω ποτέ να ακούσω ούτε μισό τους τραγούδι.

1 Like

Για τους Primordial δεν θα συμφωνησω, σε χωρους των 500 ατομων παιζουν στην Ελλαδα, δεν γεμιζουν και το Ακαντεμι, ιδιο μεγεθος εχουν και στην Ευρωπη σε γενικες γραμμες. Απλα στην Ελλαδα εχουν πολυ φανατικο και αφοσιωμενο κοινο, αληθεια ειναι αυτο, σε απολυτους αριθμους δεν θα ελεγα οτι η δημοφιλια τους ειναι δυσαναλογη σε σχεση με το εξωτερικο.

4 Likes

Σίγουρα αν κάποιο μέλος ενός συγκροτήματος είναι ελληνικής καταγωγής βοηθάει στο να ταυτιστεί το εγχώριο κοινό – ειδικά όταν πρόκειται για τον ηγέτη (όπως στις περιπτώσεις των Warlord και Fates Warning) ή έστω κάποιον εκ των προβεβλημένων της μπάντας,

Πρέπει όμως να συντρέχουν κι άλλοι λόγοι. Π.χ. το πως έγιναν οι Warlord αρχικά γνωστοί εδώ ήταν εντελώς μοναδική πέριπτωση, χώρια που στην μουσική τους ανιχνεύεται ενίοτε η ελληνική ρίζα του δημιουργού της, ενώ οι Fates Warning εδώ και πολλά χρόνια είναι συχνοί επισκέπτες στα μέρη μας.
Αν αρκούσε μόνο η καταγωγή θα ήταν και οι Morbid Angel εξωφρενικά δημοφιλείς εδώ ή π.χ. ακόμη και οι… As I Lay Dying (Θεός φυλάξοι!)

Τώρα θυμήθηκα πως όταν παλιότερα ερχόταν οι Motorhead για live στην Αθήνα ο Mikkey Dee (ο Μιχάλης ο Δελαόγλου βρε!) πήγαινε πάντα να επισκεφθεί μια θεία του στη Νίκαια!

2 Likes

όπως και οι Motley Crue που δεν είναι ούτε αυτοί εξωφρενικά δημοφιλείς στην Ελλάδα

Δεν πρόσεξα αν αναφέρθηκαν οι Rage . Είχε και τους Έλληνες στα 90’ς ο Peavy . Πλέον δε νομίζω να περνάει η μπογιά τους πέραν της Γερμανίας και της Ελλάδας . Μπορεί να κάνω και λάθος

1 Like

Σωστά, αν κι αυτοί εντάσσονται στο γενικότερο glam/sleaze/poser/hair metal πεδίο που ποτέ δεν έπιασε εδώ, κι ας μεσουρανούσε τότε στις ΗΠΑ.
Για την ακρίβεια όχι απλώς δεν έπιασε, αλλά υπήρχε τέτοια εχθρότητα εναντίον των “ποζεράδων” που ένωνε αντίπαλες… μεταλλικές “φυλές” (τι εποχές, αλήθεια!)

1 Like

Αυτό ίσχυε παντού βέβαια. Και στις ΗΠΑ πχ, το ίδιο ίσχυε με τη σκηνή του SF και του LA, τη γνωστή κόντρα του Mustaine με τους Crue, το επίσης γνωστό quote του Hetfield κοκ.

Κάποιες μπάντες που αναφέρθηκαν πάντως έχουν ανάλογο fan base και στο εξωτερικό. Νevermore, Savatage, Kreator, Primordial, Anathema μάζευαν / μαζεύουν το ίδιο και περισσότερο κοινό στο εξωτερικό. Οι 2 πρώτοι ίσως λιγότερο στην Αγγλία, αλλά σίγουρα πολύ μεγάλη απήχηση στην ηπειρωτική Ευρώπη (οι Savatage και στις ΗΠΑ, Ιαπωνία).

Οι Grave Digger από την άλλη ήταν και λίγο θέμα συγκυρίας (έβγαλαν τον Tunes of War όταν το παραδοσιακό μέταλ ήταν άφαντο στα mid-90s με αποτέλεσμα όλος ο Ελληνικός τύπος της εποχής - και το Invader με τις βιντεοκασσέτες και το clip του Rebelion - να τους κάνουν σημαία).
Warlord και Rage (και Nile, θα συμπλήρωνα) ήταν λόγο των Ελλήνων στο line up.

Και ο τύπος έπαιξε το ρόλο του φυσικά, ειδικά τα CD του Hammer σε εποχή που η κυκλοφορία του ήταν τέτοια που έκανε χρυσούς δίσκους αυτόματα. Oι In the Woods είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα μιας και μιλάμε για underground μπάντα του ακραίου ήχου. Ότι κι αν έγραφε ο Φλωράκης στο Sub Terra, ο αντίκτυπος που είχε το Heart of the Ages σε 50-60.000 σπίτια ήταν σαφώς μεγαλύτερος.

Στα πιο πρόσφατα παραδείγματα θα έβαζα και τους The Devil’s Blood που είχαν πολύ αξιόλογο κοινό στην Ελλάδα, σε επίπεδα που είχαν στην έδρα τους, την κεντρική Ευρώπη. Δυστυχώς είχαν μια μόνο επίσκεψη, αλλά αρκετά μεγάλη απήχηση.

3 Likes

Ναι, οι the Devil’s Blood είναι επίσης μια τέτοια περίπτωση.
Πιθανόν η δημοφιλία τους στη χώρα μας να οφείλεται στην μεγάλη προώθηση που είχε από το ΜΗ – όλως δικαίως - τόσο το “The Time of no Time Evermore” (συνέντευξη και #3 στην λίστα του 2009) όσο και το “The Thousandfold Epicentre” (δίσκος του μήνα και ξανά #3, στην λίστα του 2011)!
Μπορεί να έτυχε η χρονική συγκυρία, αλλά τα υπόλοιπα αξιόλογα σχήματα του occult rock/revival ρεύματος δεν προβλήθηκαν το ίδιο, όσο κι αν ο Ζαχαρόπουλος εκθείαζε σε κάθε ευκαιρία τους Witchcraft π.χ.
Μιλάμε βέβαια για μια εποχή του το ΜΗ είχε ακόμη κάποια υπολογίσιμη επιρροή και κυκλοφορία

2 Likes

Με μια προχειρη αναζητηση ειδα οτι δεν εχουν αναφερθει οι Madrugada.

:stuck_out_tongue:

3 Likes

Πάνε χρόνια που δεν διαβάζω πια ΜΗ, σταμάτησα λίγο πολύ την περίοδο που έκλεισαν το forum τους στο σάιτ. Δεν ξέρω σε τι φάση βρίσκεται τώρα, ούτε αν είναι αξιόλογο. Πάντως επί 5 συναπτά χρόνια ήμουν καμμένος. Τώρα σε τι φάση βρίσκονται;

1 Like

Ε το έγραψες κι εσύ με ελληνικούς χαρακτήρες :stuck_out_tongue:, είδα κι εγώ ότι δεν υπάρχει στο topic ο όρος Madrugada και μου πέσανε λίγα μαλλιά, το ομολογώ :joy:

1 Like

Σου ξέφυγαν και τα εξώφυλλα @pantelis79 ! :stuck_out_tongue:

Εδώ και χρόνια δυστυχώς το ΜΗ έχει πάρει την κατιούσα, για την ακρίβεια έχει μπλεχτεί σε ένα φαύλο κύκλο όπου χάνει συνεχώς σε πωλήσεις (όπως όλος ο έντυπος Τύπος βέβαια) και προσπαθεί να επιβιώσει χαμηλώνοντας την ποιότητα. Στα τελευταία μάλιστα τεύχη εκφράζεται ανοιχτά η ευγνωμοσύνη προς τους αναγνώστες που συνεχίζουν να στηρίζουν!
Το site, παρόλο που ήταν επιεικώς μέτριο, είχε κίνηση και τράβαγε κόσμο, όμως κάποια στιγμή απενεργοποίησε τα σχόλια κυρίως λόγω της δυσανεξίας στην κριτική που χαρακτηρίζει το περιοδικό (και τον διευθυντή του ειδικότερα!) με αποτέλεσμα να μην το επισκέπτεται πια “κανένας”.

Ανεξάρτητα από τα παραπάνω, θα λυπηθώ αν κλείσει.

3 Likes