Πρόκειται για ένα θέμα που με είχε απασχολήσει στο παρελθόν, και μιας και είμαστε όλοι… μαζεμένοι εδώ αυτό τον καιρό, ευκαιρία να ανταλλάξουμε απόψεις!
Λοιπόν, είναι κάποια συγκροτήματα που είναι ιδιαίτερα δημοφιλή στη χώρα μας, δυσανάλογα με αυτό που συμβαίνει στον υπόλοιπο κόσμο, ή έστω στις περισσότερες άλλες χώρες του κόσμου. Δεν λέω ότι δεν το αξίζουν να τα αγαπάμε, τον λόγο γιατί συμβαίνει ειδικά εδώ ψάχνω να βρω.
Θυμάμαι να διαβάζω ότι “η μουσική των Τάδε “μιλάει” στην καρδιά των Ελλήνων fans”, αλλά μου φαινόταν απλοϊκή αυτή η προσέγγιση. Τελικά κατέληξα στο συμπέρασμα ότι είναι κι αυτό θέμα promotion – με κάθε έννοια του όρου!
Για να μιλήσουμε με συγκεκριμένα παραδείγματα, τι κοινό έχουν π.χ. οι Kreator, Running Wild, Rage, Helloween, Gamma Ray, Destruction, αλλά και Skyclad; Εκτός από το ότι είναι (ή ήταν, αφού κάποιοι από αυτούς βρίσκονται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας τα τελευταία πολλά χρόνια) εξαιρετικά δημοφιλείς στη χώρα μας (όπως και στην Γερμανία), ανήκαν όλοι για το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγικότερης περιόδου της καριέρας του στο δυναμικό της γερμανικής Noise records.
Τω καιρώ εκείνω η Noise είχε σοφά σκεφτεί να επενδύσει σε πιο “περιφερειακές” αγορές όπως η ελληνική. Έτσι, προωθούσε τα συγκροτήματα της στην Ελλάδα και τα έφερνε (με την εξαίρεση των Helloween, αλλά αυτοί είχαν ξεφύγει από το status των υπολοίπων) για live σε καιρούς ακραίας συναυλιακής ανομβρίας χτίζοντας, ουσιαστικά χωρίς σοβαρό ανταγωνισμό σε αυτό το επίπεδο, ισχυρό fanbase – σκεφτείτε μόνο ότι μέχρι το Painkiller οι Judas Priest υπολείπονταν σε δημοφιλία όλων αυτών.
Θα μου πείτε αυτό συνέβαινε στα eighties - early nineties, και τώρα όλα είναι προσβάσιμα με το πάτημα ενός κουμπιού κλπ. Ναι, αλλά κάποιος που σήμερα ξεκινάει να ψάχνεται, από έναν ωκεανό μουσικής πληροφορίας και υπερπροσφοράς θα πάει πρώτα σε αυτά που ακούει από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα ότι είναι καλά. Και όντως αξίζουν τα συγκεκριμένα, οπότε αυτή η τάση ανατροφοδοτείται.
Άλλο παράδειγμα: οι Psychotic Waltz! Εξαιρετικά αγαπητοί εδώ, κάτι που αναγνωρίζουν και οι ίδιοι, όπως κατέστη προφανές όταν επέλεξαν να δώσουν εδώ δύο από τις ελάχιστες μαραθώνιας διάρκειας συναυλίες το 2012, με τις υπόλοιπες να είναι… στην Γερμανία (πάλι αυτοί;)
Μια πιθανή εξήγηση; Κάποια στιγμή το ΜΗ είχε κυκλοφορήσει με δώρο το CD του A Social Grace (ναι, υπήρξε εποχή που έδινε τέτοια δώρα)! Έτσι, ο συγκεκριμένος θεϊκός δίσκος έφτασε σε πολύ περισσότερα σπίτια και αυτιά απ’ ότι θα κατάφερνε μέσω των πωλήσεων του, και μοιραία, αφού πρόκειται για μεγαλειώδες δημιούργημα, γοήτευσε πολλούς που δεν θα το είχαν πάρει είδηση διαφορετικά.
Σίγουρα θα υπάρχουν και άλλες περιπτώσεις συγκροτημάτων που είναι πολύ μεγάλα εδώ και μου ξεφεύγουν τώρα – δεν μιλάμε για κάτι Maiden και Metallica να επαναλάβω, αυτοί είναι τεράστιοι παντού!
πλεον βεβαια εχει περασει αυτη η εποχη