Τα φωνητικά είναι εκείνα που με χαλάνε πιο πολύ, προτιμώ κάτι πιο streamlined. Παρ’ όλο που δεν έχω θέμα με τα γκαρίσματα, προτιμώ όταν είναι πιο κατανοητά αυτά που ακούω. Όπως καταλαβαίνεις, το πρώτο μου άρεσε μόνο οργανικά, το δεύτερο ως σύνολο.
Γι’ αυτό και πιστεύω ότι αυτή η μουσική με τα φωνητικά της Wolfe θα σπέρνει
Είπα μήπως μπερδεύτηκες και εννοούσες την Μποφίλιου ξέρω γω, γιατί ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω τι σχέση έχει η Μπακοδήμου (ινβ4 “βυζάρες”). Η Anneke έχει βγάλει και κάτι τραγουδάρες με τον Townsend.
μικρο trivia, νομίζω βέβαια πως έχει αναφερθει: στο σχήμα συμμετέχει και ο Raphael Weinroth-Browne, που έπαιξε τσέλο στα 2(?) τελευταία album των Leprous.
απόσο έχω δει υπάρχουν αρκετοί στο φόρουμ που ακούνε τους τελευταίους, ας ρίξουν μια αυτιά και εδώ
Όπως κ να χει,κυκλοφόρησε, και είναι η συνέχεια εκείνου του υπέροχου καταραμένου δίσκου που είχε κάνει την προπέρσινη άνοιξη ακόμα πιο έντονη (απ’ όσο ουτως ή άλλως ήταν για κάποιους…)
Για μένα θα μπορούσε να είναι ένα μεγάλο τσακ καλύτερο (ίσως στο ρεφρέν, ίσως στο χτυπαρίδι, ίσως στη συγκόλληση δύο διαφορετικών κομματιών), αλλά γουστάρουμε Trivium οπότε m///
Ναι ρε, τι, θα αρχίσω να τσακώνομαι επειδή δεν σ’αρέσει ένα συγκρότημα που εμένα μ’ αρέσει; Πού τα είδες αυτά τα πράγματα;;;
Έχοντας επανέλθει στο τρένο Trivium με τα Sinner and the Sentence και What the Dead Men Say δεν έχω καμιά σπουδαία διασύνδεση με τη δισκογραφία τους, αλλά είναι μια μπάντα που θεωρώ τίμια, ανταποκρίνεται στο fan-service αλλά προσπαθεί να πειραματιστεί κιόλας, και νομίζω ότι ο Ματ έχει φάει πολύ σκατό, και χαίρομαι που πάνε καλά κι έχουν τόση δημιουργικότητα/παραγωγικότητα
Όταν είσαι ταπεινός και ξέρεις να χρησιμοποιείς σωστά τα υλικά σου, μπορείς να είσαι μια εξαιρετική doomy rock μπάντα. Ακόμα κι αν βρίσκεσαι ακόμα στις παρυφές του σουηδικου underground.