3 Likes
O αγαπημενος Arjen στα καλυτερα του και οχι μονο 
2 Likes
Το post-άρω γιατί ίσως να ενδιαφέρει κάποιους, παρ’ όλο που δεν τον θεωρώ φοβερό δίσκο. Κυρίως μου έκανε εντύπωση το τι παίζουν.
Λέγονται Moon Unit και είναι Κροάτες. Όσο παράταιρο και ν’ ακούγεται, στον δίσκο τους συνδυάζουν το prog/alternative metal των 90’s (τα πλήκτρα π.χ. και κάποια “μεγάλα” refrain είναι καρφί Dream Theater), ξεκάθαρα pop μελωδίες και ήχους, hip-hop φωνητικά και δομές που φέρνουν προς Rage Againt the Machine και Senser, οι Faith No More (μόνο του “The real thing”) προφανώς και βρίσκονται παντού και η φωνή είναι απλά ένας κλωνοποιημένος Axl Rose. Μόνο και μόνο γι’ αυτό το τελευταίο αξίζει κανείς ν’ ακούσει π.χ. τα παρακάτω refrain, δε θα πιστέψετε για τι ομοιότητα μιλάμε:
Γενικά το καλό μαζί τους είναι ότι αυτές οι ετερόκλητες επιρροές έχουν συνδυαστεί ωραία και δεν ξέρεις σε κάθε κομμάτι τι να περιμένεις: dub στοιχεία (“Grob Marley”); Πιο σκοτεινές μελωδίες (“Tiny hands”); Rap από πάνω Ennio Moriconn-ικές μελωδίες (“Secret squad”); Μπαλάντες, heavy riffs, γενικά όλα υπάρχουν και εναλλάσσονται ωραία.
Ε, το κακό είναι ότι πλατειάζουν πολύ οι τύποι. Μεγάλα κομμάτια, πολλές ιδέες και το κακό είναι ότι παρ’ όλο που οι επιρροές σε ιντριγκάρουν, οι ίδιοι δεν το καταφέρνουν και τόσο. Δεν έχουν, δηλαδή, τις ικανότητες να γράψουν ΤΟΣΟ εμπνευσμένα πράγματα όσο κατάφεραν να κάνουν τα ονόματα που προανέφερα. Θεωρώ ότι αν ήταν πιο φειδωλοί στον αριθμό των κομματιών και τις διάρκειές τους, ίσως να μιλάγαμε για ένα δίσκο που ν’ ακουγόταν από πολλούς ευχάριστα. Τώρα απλά το προτείνω σε περίπτωση που κάποιοι καμένοι με τα παραπάνω ονόματα ψάχνουν κάτι αντίστοιχο.
3 Likes
11 Likes
Το νεο Exodus ειναι εκει εξω
7 Likes
Εξαιρετικό death/doom από μέλη Tomb Mold και Innumerable Forms. Η προσέγγιση τους είναι τέρμα 90ς και Αγγλική σχολή, είναι για συγκεκριμένες διαθέσεις και ώρες και έχει και παραγωγάρα.
3 Likes
είναι απλά υπέροχο .
1 Like
Μα που τις βρίσκουν αυτές τις φωτογραφίες και τις κάνουν εξώφυλλα. 
Το “Feast for water” είχε κάνει κάμποσο θόρυβο τότε -από περιέργεια το ξαναέβαλα τώρα (δεν πρέπει να το είχα ακούσει ούτε μία φορά από το 2018). Ούτε τότε με είχε συνεπάρει τόσο, ούτε τώρα, “απλά καλό” θα το έλεγα. Π.χ. στο ίδιο στυλ οι Universe 217 είναι ασύγκριτοι νομίζω. Θα το ακούσω, βέβαια, γιατί ποτέ δεν ξέρεις πώς/πόσο εξελίσσεται μία μπάντα.
1 Like
Λιτό και υπέροχο.
2 Likes
Δεν το περίμενα αυτό. Θα τσεκαριστεί.
1 Like
Εμένα το Feast For Water με είχε συνεπάρει από την πρώτη κιόλας ακρόαση! Εξελίχθηκε σε ιδιαίτερα αγαπημένο.
Δώσε μια ευκαιρία και στο ντεμπούτο του 2016, Belfry. Επίσης πολύ καλός δίσκος.
Βγήκε ο δίσκος. Με τις υγείες σας.
7 Likes
Έπος.
Ραντεβού στο θρεντ των Converge.
ΡΕ
Δίσκος τον Ιανουάριο !
3 Likes
2 Likes
1 Like
Ένα από τα πιο αναμενόμενα άλμπουμ της χρονιάς για εμένα είναι το νέο REVEAL!. Death(?) metal μπλέκεται με noise rock, post punk και δεν ξέρω τι σκατά άλλο θα έχουν μέσα οι σουηδοί . Δύο πρώτα δείγματα
3 Likes
Για φανς του Vangelis, κυκλοφόρησε πριν κάνα μήνα μετά από αρκετή καθυστέρηση. Είναι ένα μιξ του παλιού του ήχου (βλ. City, Direct, Spiral ως προς τις επιλογές των synth ήχων) με το Mythodea (μεγαλεπήβολες ενορχηστρώσεις και μία σοπράνο). Προσωπικά μου φαίνεται ότι έχει περισσότερο χαρακτήρα από το προ πενταετίας Rosetta (που πάλι αφορούσε σε διαστημική αποστολή). Γενικά, είναι διάστημα, είναι Vangelis, είναι εγγύηση. Δεν δίνει και καμιά συναυλία να τον απολαύσουμε κι εμείς που ήμασταν πιτσιρίκια όταν έκανε τις τρέλες στους αρχαιοελληνικούς ναούς (ΠΑΣΟΚ ωραία χρόνια…)
2 Likes
Κράτα μεγάλο καλάθι για αυτό 
1 Like
4 Likes