Τρία ζήτω για Thronehammer, Wheel και Craven Idol.
Τα πρώτα που έρχονται στο μυαλό:
Αλήθεια; Κοίτα να δεις, με τιμάει πολύ, ευχαριστώ!
Αν και δε σε κόβω για άτομο που έχει ανάγκη τέτοια πράγματα για να ανακαλύψει μουσικάρες!
Θα ακούσω τις λίστες των @Achamian και @Old_Boy και ύστερα θα το παίξω ψαγμένη. Είναι αξιοθαύμαστη η αγάπη και η προσήλωσή τους σε αυτό που κάνουν, έως και αξιοζήλευτη θα έλεγα. Πότε προλαβαίνουν;
@apostolisza8 Πάντα τσεκάρω review/post σου εφόσον πέσουν στην αντίληψη μου, η γνώμη σου μετράει για πολύ κόσμο…χαλαρά σε παίρνει να ζητήσεις αύξηση!
@Silent_Winter Τα καλά της μισανθρωπίας και της μόνιμης αυτοαπομόνωσης
Ε ΝΑΙ
Summary
Υπάρχει ελπίδα και για μένα.
Σε τυχαια σειρα, μεχρι τωρα:
Garbage - Waiting For God
Τεραστια επιστροφη της μπανταρας, με εναν απο τους καλυτερους τους δισκους
Garbage - Godhead
Θυμιζει Version 2.0 οσο τιποτα απο αυτα που εχουν βγαλει εκτοτε, και προφανως το λατρευω γι αυτο.
SYML - Dim
Καποιες φορες ακουμε και ελαφρολαικα οταν προερχονται απο λατρεμενο καλλιτεχνη
Jerry Cantrell - Atone
Θα εμπαινε σε οποιονδηποτε δισκο Alice In Chains, και θα ηταν στα καλυτερα του
Gojira - The Trails
Κομματαρα απο την καλυτερη μπαντα της προηγουμενης δεκαετιας
Leprous - The Shadow Side
Θα μπορουσα να βαλω 7 τραγουδια απο τον δισκο, βαζω το αγαπημενο μου, εκπληκτικο τελειωμα
Leprous - Have You Ever?
Και βαζω και το πιο ιδιαιτερο, που θα μπορουσε να χτισει ολοκληρο genre
Fear Factory - Disruptor
Οτι πιο κοντινο σε Obsolete εχουν βγαλει εκτοτε, και κυκνειο ασμα μαλλον, οποτε μπαινει
The Pretty Reckless - And So It Went
Υπερεπος τραγουδαρα, το πιο ξεσηκωτικο της χρονιας για μενα
The Pretty Reckless - 25
Γιατι αξιζει ακομα ενα τραγουδι απο την δισκαρα, κι ας βγηκε Δεκεμβριο του 2020 ως single.
Να τσεκαρετε και την καταθεση ψυχης στην ακουστικη εκτελεση
London Grammar - Lord It’s A Feeling
Ανατριχιλες μονο.
The Offspring - Hassan Chop
ΧΑΣΑΑΑΑΑΑΑΑΝ ΤΣΟΠ! Βγαλμενο απο τα b-sides Smash με χρονομηχανη λογικα.
Perturbator - Lustful Sacraments
Μπορω να βαλω κανονικα καμια 20αρια σε Synthwave αλλα μετα παμε σε αλλου ειδους λιστα… αυτο ομως θα μπει γιατι ο Βασιλιας του Synthwave χτυπησε με αλμπουμαρα φετος.
Θα επιστρεψω με συμπληρωματικο ποστ οταν Α) θυμηθω τι αλλο ακουσα φετος και Β) οταν ακουσω κι αυτα που θα βγουν μεχρι 31 Δεκεμβριου
Μία δεκάδα τώρα που έφυγε το Q3.
-
Architects – Discourse Is Dead
Τσατσιά γιατί είχε παίξει πέρσι στο Royal Albert Hall, αλλά. Two beating hearts, two poles apart. -
Cleopatrick – Family Van
Η αλήθεια βρίσκεται στη γκρούβα. Και στα καντήλια. Και στο μονοπλάνο του κλιπ. -
The Killers – Runaway Horses
Γενικά το Pressure Machine πολύ καλύτερο απ’ όσο έχει δικαίωμα να είναι. Ντουέτο για πούλιτζερ. -
Lingua Ignota – Perpetual Flame Of Centralia
Ήρεμο μόνο στην επιφάνεια. Kristin for president. -
Lorde – Mood Ring
Πολύ σοβαρή υποψηφιότητα για ρεφραίν χρονιάς. -
Mogwai – It’s What I Want To Do, Mum
Τα εξηγούν ωραία εικοσιπέντε χρόνια τώρα. -
Royal Blood – Million And One
Υποτιμημένη χιτάρα. Ίσως φταίει που στον ίδιο δίσκο υπάρχουν άλλες πέντε. -
Sleep Token – Alkaline
Φρέσκο, παράξενο, κολλητικό, λατρεία. -
Turnstile – Blackout
And it’s a dance-off ωπ λάθος τραγούδι, περνάει κι εδώ, μικρό το κακό. -
Wolf Alice – No Hard Feelings
Από τα πιο όμορφα πράγματα που βγήκαν φέτος και πέρσι και πάντα. Καρδούλες και λάιβ.
Και τρία + ένα standalone:
-
Chelsea Wolfe & Emma Ruth Rundle – Anhedonia
Προφανώς. Συνεργασία χρονιάς. -
Creeper – Midnight
Πανκ ροκ να το πιεις στο ποτήρι, με παγάκια. -
Pendulum – Come Alive
Θάθελα να τους κράξω που μετά από δέκα χρόνια μας ήρθαν με EP. Ω γουέλλ. -
Sharon Van Etten & Angel Olsen – Like I Used To
Βλ. Anhedonia.
ΝΑΙ για το Perpetual Flame, μεγάλη παράλειψη εκ μέρους μου (μαζί με το Solitary Brethren)
Τέλειο θρεντ. Να μάθουμε και τίποτα καινούργιο. Αν και έχω το Spotify.
Θα ποσταρω λίαν συντόμως τα δικά μου
εδώ θα αφήσω αυτό το κομματάκι, που μου θυμίζει αρκετά σε ύφος τις πιο ακουστικές στιγμές του τελευταίου Chelsea Wolfe. Έχει μια αρρωστημένη ατμόσφαιρα, και μια ανατριχιαστική φωνή
Υπέροχο!!!
Για κάποιο λόγο μου ήρθε και ο Thom Yorke στο μυαλο
Σας τα λέγαμε πριν κάτι μήνες βρε!
Πολύ καλή η Indico, γίνεται ένας χαμός από τέτοιες φωνές αλλά έχει κάτι πολύ ξεχωριστό.
Ομολογώ ότι μου ξέφυγε αυτή η παρουσίαση (πράγμα σπάνιο γιατί πάντα τσεκάρω τις προτάσεις σου ).
Θα ακούσω τον δίσκο σίγουρα. Γιατί τέτοιες φωνές έχουν πάρει τα σκήπτρα τα τελευταία χρόνια στις προτιμήσεις μου.
Εν τω μεταξύ το λινκ έχει σαν εικονίδιο το εξώφυλλο του Johan G. Winther που έχω βάλει στα αγαπημένα μου φέτος και «σκάλωσα» μέχρι να κάνω κλικ
Νομίζω εκείνο τον μήνα είχα γράψει και για Winther. Είναι ξεκάθαρο ότι δουλεύω για σένα!
Επί της ευκαιρίας να πω ότι συχνά θα βρει κανείς φανταστικά άλμπουμ στα μίνι reviews, μην τα σνομπαρετε! Έχει αναβαθμιστεί πάρα πολύ η ποιότητα των δίσκων που παρουσιάζονται εκεί.
Πέρσι βρήκα ένα από τα αγαπημένα μου άλμπουμ στα mini reviews, τούτο εδώ το διαμάντι:
Είσαι άρχοντας. Μεγάλη γκρουπαρα.
Ξέθαβε εσύ άλμπουμς, να το παίζω εγώ άρχοντας σε τρίτους
Second that.
Αυτή η πρόταση παραείναι όμορφη για να είναι αληθινή!