γενικά γράφω τις αγαπημένες μου κυκλοφορίες εδώ σαν καταγραφή ας πούμε, αλλά σίγουρα θα πέσει και ένα συγκεντρωτικό για το τέλος της χρονιάς!
3 Likes
Λοιπόν, επειδή θέλω να διαβάσω Πεντζίκη και μετά να χαζέψω τον Λέβα, πάρτε τώρα μια δεκάδα μου και σε καλή μεριά:
1. Tuesday the Sky - “The Blurred Horizon”: Το ζήτημα (σχεδόν πάντα) είναι να σε εμπνέει - ακόμα και για ν’ ακούσεις μουσική - ο βασικός δημιουργός ενός εκ των αγαπημένων σου συγκροτημάτων. Ο Jim το έχει αυτό και στον δεύτερό τους δίσκο, ενώ διατηρεί αυτήν τη λεπτή γλυκύτητα, μπαίνει λίγο σε πιο “γκρίζα” ηχοτοπία. Αρνητικό; Καθόλου. Τουναντίον, ο δίσκος ρέει σαν τη Ναύ χωρίς τρικυμία.
2. Explosions in the Sky - “Big Bend”: Πριν λίγα χρονάκια, οι Mogwai έβγαλαν έναν υπέροχο δίσκο, ονόματι “Atomic”, και ας ήταν ηχογραφημένο soundtrack για τους σκοπούς ενός πολύ ωραίου ντοκιμαντέρ. Φέτος, έμελλε να είναι η σειρά των EitS για κάτι τέτοιο. Αφουγκραζόμενοι τον αέρα του τελευταίου τους δίσκου και τις κινήσεις της κτίσης, ηχογραφούν μια πληθώρα ολιγόλεπτων ασμάτων που αναγκάζουν να δώσουν ευφραίνουσα πνοή στο σχήμα και το post rock. (Και υπέροχο εξώφυλλο).
3. Sivert Hoyem - “Roses of Neurosis”: Έτσι είναι τα πραγματικά και αυθεντικά ΕΡ. Με καινούργια τραγούδια και όχι επαναηχογραφημένα ή προερχόμενα από κάποια live εμφάνιση. Ο Νορβηγός είναι χάρμα. Είναι στο γνώριμό του ύφος. Είναι κύριος με τα όλα του, και τα τραγούδια του είναι απολαυστικά. Ακόμα κι αν το “Safe Return” είναι εκ του ανεξηγήτου βγαλμένο από τους Whitesnake.
4. Circuit des Yeux - “-io”: Να, κάτι τέτοια μας πετάτε μερικοί εδώ μέσα και τριγυρνάμε μέσα στην (όχι και τόσο) άγρια νύχτα, μέσα σε μια απόλυτη ησυχία από αμάξια και ανθρώπους, έχοντας στ’ αυτιά μας αυτό τον δίσκο και το “Stranger”. Ευτυχώς που δεν περνάει άνθρωπος για να με δει να χαμογελάω, θα είχαμε τρεχάματα (κυριολεκτικά και μεταφορικά). Αχαρακτήριστος μουσικά δίσκος, αλλά υπέροχος, απολαυστικός, γεμάτος, ζεστός και μετά από όλη την δημιουργική τόλμη της συνθέτριας κλείνει με το απαλό “Oracle Song”.
5. Dold Vorde Ens Navn - “Mørkere”: Τέσσερις μόρτηδες της σκηνής αφήνουν πίσω το ντεμπούτο, στο οποίο ξεχαρβαλώθηκαν και ξεσκονίστηκαν, και στο δεύτερό τους έκατσαν και συνέθεσαν ακόμη πιο σοβαρά. Ξεπερνάω κάθε σκέψη και φράση που έχει επισημανθεί για το τι είναι black metal. Δε μ’ ενδιαφέρει επ’ ουδενί. Οι συγκεκριμένοι ξέρουν να παίζουν μουσική και να μελωποιούν τις ανησυχίες τους. Τα βιολιά με φέρνουν έντονα στο μυαλό τον τρόπο αντίληψης που καταγράφηκε στο “A Sense of Change”, και ακόμη κι αν οι DHG βγάλουν για δεύτερη σερί φορά τον δίσκο της δεκαετίας, αυτό εδώ δε θα παραμεληθεί.
6. Turnstile - “Glow on”: I want to thank you for letting me see myself (με ό,τι κι αν θέλουν να εννοήσουν τα παλικάρια).
7. Iron Maiden - “Senjutsu”: Δεν το πιστεύω ούτε κι εγώ ο ίδιος που βάζω αυτό τον δίσκο εδώ, αλλά… μ’ άλλα λόγια να αγαπιόμαστε. Τι καμώματα είναι τούτα… Να μιλήσουμε ειλικρινά; Πόσο χρονών είναι; Τόσο. Πόσο γρήγορα μπορούν να παίξουν; Τόσο. Πόσο σε διάρκεια θέλουν να ηχογραφήσουν; Τόσο. Για όλα τα “τόσο” της πνευματικής και υπαρξιακής τους ωρίμανσης κυκλοφόρησαν ένα πολύ ωραίο και νόστιμο δίσκο. Δε λύνει καριέρες, δε μπαίνω να πω ατάκες του τύπου “άλλοι στην ηλικία τους κατεβάζουν ρολά” ή “αυτά τα τραγούδια είναι για μικρούς, όχι για τους Maiden”. Μόνη μου ένσταση: αυτή η ρημάδα η παραγωγή βρε παιδιά… πόσο έχει δηλαδή, να σας βάλουμε όλοι από ένα τάλιρο που λέει ο λόγος…
8. Wolf Alice - “Blue Weekend”: Θυμάστε τον στίχο που λέει ότι στα κρυφά μ’ αρέσει και ο Μητροπάνος (που εννοείται ότι τον ακούω στα κρυφά και τον τραγουδάω στα φανερά). Κάτι τέτοιο ισχύει και για το συγκεκριμένο δίσκο, εκτός από το ότι δεν τον τραγουδάω. Πολύ καλός και δυνατός, με ανάλογα σε δυναμικότητα φωνητικά. Με θυμίζει αρκετά την περίπτωση του “Crooked Doors” των Royal Thunder.
9. Thy Catafalque - “Vadak”: Πιστεύω ότι αν κάποια στιγμή κάτσει να διαβάσει Ivo Andric θα του κάνει δίσκο και μάλιστα αρκετά ηλεκτρο-φολκλορικό. Οι πειραματισμοί του διακατέχονται από μεστότητα. Δεν γράφει για να γράφει. Έχει έμπνευση ο άνθρωπος. Και ας είναι στη γλώσσα του.
10. Cynic - “Ascension Codes”: Σίγουρα οι “κώδικες” μας όσον αφορά την ανάληψη διαφέρουν ανάμεσα στους Cynic κι εμένα. Όμως, μουσικά και καλλιτεχνικά, επειδή μιλάμε για τους Cynic είναι φανερό πώς όταν πρόκειται να κυκλοφορήσει δίσκος υπό το όνομά τους, η prog αισθητική και η μοναδικότητά της (την οποία έχουμε αγαπήσει μέσα από διάφορους “κώδικές” της - ξέρουμε ποιοι είμαστε) επανέρχεται ολοζώντανη μαζί με τα πνεύματα εκείνων που “αποχώρησαν”. Oι απόντες μιλούν ως παρόντες, κι ευτυχώς οι Cynic δεν είναι κάποιο φάντασμα του παρελθόντος.
Υ.Γ. Αναρχία στο τι θέλετε για δεκάδα ή εικοσάδα. Αν βάλετε τον @pantelis79 να γράψει κριτική για το “Fatal Portrait” και για το “Deliverance”, τότε κι εγώ του χρόνου θα σας δώσω λίστα με άγνωστα ονόματα. Αλήτες.
11 Likes
Τι όμορφη, πολυποίκιλη λίστα @Dr.Feelgood!
Αναλαμβάνω την ευθύνη που ακόμα δεν γράψαμε κριτική στο rocking για το υπέροχο άλμπουμ της Circuit de Yeux.
1 Like
Για το δευτερο ευχαριστως, για το πρωτο νομιζω θα πρεπει να αποζημιωθω αδρα…
1 Like
Aν δεν σας τραβήξει το εξώφυλλο, αν δεν σας τραβήξουν τα tags post-metal, black, experimental, classical, τότε ελπίζω να σας τραβήξει το σχόλιό μου, ότι μόλις χθές το άκουσα κι ωστόσο θα το σκεφτώ σοβαρά μήπως αντικαταστήσει κάτι από την 15άδα μου, έστω και σε τελευταία θέση. Είναι ένα πανέμορφο άλμπουμ. Ειδικά κομμάτια σαν το Emerald Pearl με την ορχήστρα και το σόλο σαξόφωνο, ή το Motorik Visage με τα ανατολίτικα ξεσπάσματά του, είχα καιρό να με συνεπάρει συναισθηματικά κι όχι εγκεφαλικά κάτι καινούργιο (για μένα)
2 Likes
Ας κάνω την αρχή…
Α. Το Temple των Wolvennest είχε κυκλοφορήσει τον Δεκέμβρη του 2020 και μέχρι τώρα το θεωρούσα ως κυκλοφορία του 21 και μάλιστα από τις πολύ αγαπημένες μου. Επιτρέψτε μου λοιπόν αυτή την παρασπονδία
Β. Το So it Goes των Demoniac αρχικά είχε κυκλοφορήσει και αυτό το 20 αλλά μόνο σε Λατινική Αμερική. Στον υπόλοιπο κόσμο κυκλοφόρησε Γενάρη του 21 οπότε νομίζω δικαιούται να μπει στην λίστα.
Γ. Η πρώτη δεκάδα είναι η καλή μου, τα άλμπουμ που θεωρώ πως θα αντέξουν στον χρόνο και θα τα ακούω άνετα και μετά από καιρό.
Δ. Ακολουθούν και αλλά 25 (μου αρέσει που ήθελα να μπει όριο στις λίστες) τα οποία πέρασα καλά ακούγοντας τα…
Anyway… Θα μπορουσα να γράψω και δυο λογάκια για το καθένα αλλά δεν το έχω καθόλου οπότε αρκέστηκα στο να βάλω links από Bandcamp, εαν τυχόν ενδιαφέρεται κάποιος να τσεκάρει, στην περίπτωση των Enforced από Spotify.
Αυτά, Cheers!
Year of No Light - Consolamentum
Wolvennest - Temple
Thronehammer - Incantation Rites
Wheel - Preserved in Time
Converge - Bloodmoon- I
Osi And The Jupiter - Stave
Dödsrit - Mortal Coil
Amenra - De Doorn
Worm - Foreverglade
Mortiferum - Preserved in Torment
Demoniac - So It Goes
Wolves in the Throne Room - Primordial Arcana
Wode - Burn in Many Mirrors
Trna - Istok
Mono - Pilgrimage of the Soul
Rapture - Malevolent Demise Incarnation
Kauan - Ice Fleet
Craven Idol - Forked Tongues
Drakon Ho Megas - Drakon Ho Megas
Alastor - Onwards and Downwards
Cauldron Born - Legacy Of Atlantean Kings
Der Weg einer Freiheit - Noktvrn
The Night Eternal - Moonlit Cross
Outre-Tombe - Abysse Mortifère
Nekromantheon - The Visions of Trismegistos
Spectral Wound - A Diabolic Thirst
Dissenting Minds - Fly In The Face Of God
Lucifer’s Fall - III-From The Deep
Suffering Hour - The Cyclic Reckoning
Рожь - Вечное
Enforced - Kill Grid
Human Serpent - Heirlooms Eternal
Carcolh - The Life And Works Of Death
Darkthrone - Eternal Hails
Panopticon - And Again Into The Light
18 Likes
Σε αντίθεση με τις προηγούμενες χρονιές, θα βάλω φέτος μόνο μια 10αδα. Αλλά όπως συνήθως, θα βάλω και 5-6 κυκλοφορίες που ξεχώρισαν, από τα subgenres που μ αρέσουν περισσότερο. Απλά φέτος θα τις βάλω σε Spoiler για να μην κουράσουν
(*edit: τελικά δε γίνεται να “ενεργοποιηθεί” ο bandcamp player με spoiler επομένως θα αναγκαστείτε να κουραστείτε! Ο σκοπός του player είναι να μη χρειαστεί να φύγετε από τη σελίδα ενώ διαβάζετε τη λίστα…)
Τέλος, ούτε κι εγώ πρόλαβα να γράψω 2 λογάκια για τις κυκλοφορίες φέτος 
Από εκεί και πέρα, κρίνω τη χρονιά πολύ καλή για τα γούστα μου. Ξεκίνησε μάλλον μέτρια αλλά έκανε δυνατό φινάλε. Στα αξιοσημείωτα, το ότι δεν κυκλοφόρησε κάτι συγκλονιστικό (για τα γούστα μου) στο ευρύτερο black metal.
- Converge & Chelsea Wolfe - Bloodmoon: I
2. Cynic - Ascension Codes
-
Turnstile - GLOW ON
- Khirki - Κτηνωδία
5. Year of No Light - Consolamentum
- Zao - The Crimson Corridor
7. Mastodon - Hushed & Grim
8. Portrayal of Guilt - We Are Always Alone
- Demoniac - So It Goes
10. Autarkh - Form in Motion
Black
- Wolves in the Throne Room - Primordial Arcana
- Panopticon - …And Again Into Light
- DSKNT - Vacuum y - Noise Transition
- Dreams of the Drowned - Missed Springs EP
- KVADRAT - Ψυχική αποσύνθεση EP
Death
- Ad Nauseam - Imperative Imperceptible Impulse
- Wade - Burn in Many Mirrors
- Aenigmatum - Deconsecrate
- Carcass - Torn Arteries
- Outre Tombe - Abysse Mortifère
Prog
- VOLA - Witness
- Soen - Imperial
- NEED - Norchestrion: A Song for the End
- Dream Theater - A View from the Top of the World
- Papangu - Holoceno
- Gojira - Fortitude
Heavy/Power/Epic
- Volbeat - Servant of the mind
- Iron Maiden - Senjutsu
- Helloween - Helloween
- Herzel - Le dernier Rempart
- Tower - Shock to the System
Grind/Extreme
- Knoll - Interstice
- Regional Justice Center - Crime and Punishment
- Yautja - The Lurch
- Enforced - Kill Grid
The Doctrine - YouTube
Punk/Hardcore/Crust
- IDLES - CRAWLER (ομολογώ ότι δεν του έδωσα τον χρόνο που πρέπει, ακόμα).
- Every Time I Die - Radical
- Cruelty - There Is No God Where I Am
- Shame - Drunk Tank Pink
Metalcore/“Modern” metal
- Employed to Serve - Conquering
- Trivium - In the Court of the Dragon
- Architects - For Those That Wish to Exist
Τι θα μπορούσε να μπει στις λίστες αλλά δεν πρόλαβα να ακούσω: MOL - Diorama, Crown - The End of All Things και Wolvennest - Temple ως κυκλοφορία του 2020.
21 Likes
Χαίρομαι που βλέπω τους Cynic εκεί ψηλά και οτι εδωσες χρονο στους Papangu!
2 Likes
Ωραίος. Με θύμισες και τους Wode, για τους οποίους όταν είχε γράψει ο Αποστόλης, τους τσέκαρα λόγω εξωφύλλου και μ’ άρεσε ο δίσκος, αλλά με τον καιρό τους ξέχασα.
1 Like
Plebeian Grandstand- Rien ne suffit
Shy, Low- Snake behind the sun
Converge and Chelsea Wolfe- Bloodmoon
A lake of ayes- Ouro Sobre Azul
Soars-Enfold
Daxma - Unmarked Boxes
Emma Ruth Rundle - Engine Of Hell
Hippotraktor - Meridian
LLNN - Unmaker
TRNA - Istok
Deafheaven - Infinite Granite
Wolves in the Throne Room - Primordial Arcana
Tacoma Narrows Bridge Disaster - The World Inside
BLAK - El Tall d’Escil·la
Bossk - Migration
Mastodon- Hushed and grim
12 Likes
Welcome back με πολύ ωραία λίστα. Έτσι όπως σε κόβω, νομίζω πως πρέπει να τσεκάρεις Divide And Dissolve, αν δεν το έχεις κάνει ήδη. Cheers!
1 Like
Πάμε και τη δικιά μου παργαλατσολιστα
-
Gojira- Fortitude: συνεχίζοντας τη μεγαλειώδη πορεία τους, ένας ακόμα δίσκος που προχωράει τη μουσική τους παρακάτω, πιο άμεσο και απλό σε σχέση με το παρελθόν, λιγότερο μαύρο από το magma , no filler δισκαρα
-
Suffering hour - The cyclic Reckoning: ξεχώρισαν φέτος από σχεδόν οτιδήποτε έχω ακούσει σε extreme metal, μοναδικός δίσκος από μια μπάντα με πολύ προσωπικό ήχο και απίστευτες κιθάρες
-
Mastodon- Hushed and grim: Εντελώς σκοτεινό, θλιμμένο και προοδευτικο, εξαιρετικό. 15 κομμάτια και 86 λεπτά χωρίς περιττό δευτερόλεπτο
-
Turnstile- Glow on: φοβερό μείγμα επιρροών και ειδών, τρομερά άμεσο, φοβερά διασκέδαστικο, απλό αλλά εντυπωσιακα εμπνευσμένο
-
Iron Maiden - Senjutsu: μεγαλοπρεπες και επικό, με 500 κιλά…ψυχή, ανέλπιστα καλό, μεγάλη χαρά από τους ήρωες των εφηβικών μας χρόνων
-
Need- Norchestrion: Μεγάλη δισκαρα, ξεκινησε πολύ δυνατά τη χρονιά
-
Helloween- Helloween: όλα τα στοιχεία όλων των φοβερών μουσικών που απαρτίζουν πλεον αυτή τη μπάντα, όλες οι περίοδοι και οι τάσεις, ότι καλύτερο από κάθε πλευρά που πρεσβεύουν, κομματαρες και μεγάλη χαρά και από αυτούς φέτος
-
Non serviam- Le coeur bat: εφιαλτικά χαοτικό και εθιστικό, φοβερός δίσκος από αυτούς που προχωράνε μπροστά τη μουσική που ακούμε
-
Khirki- Κτηνωδία: εντυπωσιακό μίγμα heavy/stoner/prog/δημοτικών/τα πάντα όλα, πολλές ακροάσεις, φοβερός δίσκος.
-
Darkthrone- Eternal hails…: Αρρωστημένα διασκέδαστικο στα γρήγορα του, ατμόσφαιρικοτατο στα αργά του, μεγάλη δισκαρα
-
Thy catalfaque- Vadak: αν δεν το είχα ακούσει τελευταία στιγμή θα μπορούσε να βρισκοταν και ψηλότερα, άφθονη έμπνευση σε ένα φοβερό δίσκο
-
1914- Where fear and weapons meet: Στοχευμένο και 100% ουσιαστικό σύγχρονο BM
-
At the gates- The nightmare of being: έχουν ενσωματωσει πάρα πολλά prog rock στοιχεία στον κλασικό at the gates ήχο, δίνοντας έναν πολύ δυνατο και πολύ ιδιαίτερο δίσκο.
-
Deafheaven- Infinite granite: ονειρικό και ψυχεδελικο, μελωδικότατο και με κάποια τρομερά BM περάσματα να θυμίζουν παλιούς deafheaven
-
Demoniac- So it goes: Στο υπερκορεσμενο δυστυχώς είδος του thrash metal δώσαν μια πνοή έμπνευσης και καινοτομίας
-
Idles - Crawler : αυτό το άκουσα “τελευταία στιγμή” αλλά ήθελα να το βάλω στη λίστα γιατί μου αρέσει αρκετα
-
Dream Theater- A view from the top of the world: τηρουμένων των αναλογιών εντυπωσίασαν με ένα δίσκο αρκετά υπεράνω προσδοκιών, για εμένα τουλάχιστον. Ο πρώτος τους δίσκος που ακούω με τόσο μεγάλο ενδιαφέρον και αρκετές ακροάσεις μετά από…πάρα πολύ καιρό.
-
Alkerdeel- Slonk: θαμμένα μέσα στον βαλτώδη ήχο του βρίσκονται φοβερά πράγματα αν κάποιος έχει τη διάθεση να τα εξερευνήσει
-
Trivium - In the court of the dragon: Σύγχρονο και καλοπαιγμενο metal
-
Cannibal corpse- violence unimagined: Εγγύηση
Μερικοί ακόμα δίσκοι που μου άρεσαν φέτος αλλά δεν κατάφεραν να φτάσουν 20αδα
Vouna- Atropos
Portal- Avow
Nekromantheon- The visions of trismegistos
The offspring- Let the bad times roll
Yoth Iria- as the flame withers
Nightfall- at night we pray
Mare cognitum- Solar Paroxism
Cryptosis- Bionic swarm
Nervosa- Perpetual chaos
Beast in black- dark connection
Carcass- Torn arteries
15 Likes
Kαι πολυ ωραιο λαιβ, επισης.
1 Like
Neoclassical, drone, doom στα tags. Say no more. 
Αντε και του χρονου 
Αρκετα diverse λιστα και φετος, απο drone μεχρι psych-pop (!) enjoy:
black midi - Cavalcade
experimental noise rock
Part Chimp - Drool
noise rock n roll
Black Country, New Road - For the First Time
Experimental rock post-rock post-punk
King Woman - Celestial Blues
Doomgaze/Post-Metal
Divide and Dissolve - Gas Lit
doom/drone
Converge/Chelsea Wolfe - Bloodmoon: I
post hardcore/post metal
Turnstile - Glow On
post punk/post hardcore
GNOD - La Mort Du Sens
drone & psychedelic noise
Amyl and The Sniffers - Comfort to Me
punk
Portayal of Guilt - CHRISTFUCKER
post-hardcore grindcore
The Body - I’ve seen all I need to see
drone/noise
Godspeed You! Black Emperor - G_D’S PEE AT STATE’S END!
Post rock
Squid - Bright Green Field
post punk
Wolves in the Throne Room - Primordial Arcana
post black
Actors - Act of Worship
post punk
SPY - Habitual Offender
crust
Mastodon - Hushed and Grim
prog metal
Crumb - Ice Melt
Indie rock psychedelic rock neo-psychedelia dream pop
Mcbaise - TUBES
Psychedelic Pop, Neo-Psychedelia
Muthi - Visions
Psychedelic Pop, Neo-Psychedelia
BIG|BRAVE - Vital
Drone Metal, Post-Metal, Post-Rock
12 Likes
Κοιτώντας την περσινή μου λίστα, συνειδητοποίησα πως μόνο 4 άλμπουμ ακούω και σήμερα. Οπότε για να μην εκτεθώ στον μελλοντικό εαυτό μου 
θα περιορίσω φετός την λίστα μου σε άλμπουμς που πραγματικά έλιωσα και πιστεύω πως θα τα ακούω και στο μέλλον.
-
Kælan Mikla - Undir Köldum Norðurljósum
Οι Ισλανδές κόψανε πρώτες το νήμα φέτος, αν και είχανε μεγάλο ανταγωνισμό με το επόμενο στην λίστα). Πέρσι μου έσκασε σαν κεραυνός το άλμπουμ των PÅGÅ και φέτος το ίδιο τα αερικά από την Ισλανδία. Διαβάστε το κέιμενο του Αποστόλη για περισσότερες και καλύτερες πληροφορίες.
Εγώ θα αρκεστω στο…Daughters of the night, hear them sing.
-
Converge & Chelsea Wolfe - Bloodmoon I
Δεν είμαι μεγάλος φαν των Converge (ναι ρε δεν είμαι τι θέλετε!?!). Είμαι όμως της Chelsea. Όταν οι Converge ριχνουν ταχύτητες και πάνε σε πιο ατμοσφαιρικά πεδία μου αρέσουν αρκετά και αυτός ο δίσκος είναι γεμάτος τέτοια. Ήρθε και η Τσελσάρα και έδεσε το γλυκό. Είναι ότι πιο φρέσκο έχω ακούσει φέτος. Τρομερή ατμόσφαιρα, αισθητική και στιχάρες. Ανοίγει δρόμο για το μέλλον αυτός ο δίσκος.
Μετά την περσινή συνεργασία της Εmma με τους Thou και την παραπάνω, ελπίζω η παρακάτω να κάνει κάτι ανάλογο σύντομα.
-
Lingua Ignota - Sinner Get Ready
Το ότι έριξε την ένταση στην μουσική της δεν το βρίσκω καθόλου κακό. Ίσα ίσα το αντίθετο θα έλεγα. Χωρίς να είναι η απόλυτη φωνή, την ξεγύμνωσε μακριά από κραυγές και θορύβους και μας χάρισε πάλι ανατριχιαστικά συναισθήματα. -
Lugubrum - Bruyne Kroon
Οι τρελάρες από το Βέλγιο συνεχίζουν στο ίδιο παρανοϊκό μοτίβο τους σε σχέση με το περσινό τους άλμπουμ ( Plage Chômage), μόνο που αυτήν την φορά θυμήθηκαν να ανοίξουν και το distorsion στις κιθάρες τους -
Deafheaven - Infinity Granite
Εδώ και εαν δεν ήμουν καθόλου φαν της μουσικής τους. Όμως αυτό το άλμπουμ το αγάπησα πάρα πολύ, Όλη αυτή η ονερική του ατμόσφαιρα με συνεπήρε. -
Gybe - G_d’s Pee AT STATE’S END!
Χωρίς λόγια!
Στο νήμα κόπηκαν τα The Ruin Of Beverast και Panopticon για τον μόνο λόγο ότι δεν ήμουν σε κατάλληλο mood για την μουσική τους φέτος. Τους αναφέρω γιατί έιμαι σίγουρος ότι θα τα ξσναπιάσω στο μέλλον.
Δεν έχω ακούσει αρκετά ακόμα το νέο της Emma Ruth Rundle, το The Lovecraft Sextet και την συνεργασία του Lanegan με τον Skeleton Joe. Ο τεράστιος ενθουσιαμός για το Glow On των Turnstile πάντως, καταλάγιασε πάρα πολύ.
Απογοητέυσεις της χρονιάς, οι Dust Mountain και οι Wardruna. Οι πρώτοι με την καταπληκτική εμφάνιση στο live streaming του Roadburn, μου ανέβασαν την ανυπομονησία στα ύψη για το πρώτο τους δισκογραφικό βήμα και το απότέλεσμα τελικά μου φάνηκε τελείως άδειο. Για τους δεύτερους προτιμώ τις πιο “αμπιεντ” στιγμές των πρώτων δίσκων.
Live album της χρονιάς (οκ το σόου είναι παλιότερο, αλλά κυκλοφόρησε φέτος).
Rakta & Deafkids - LIVE AT SESC POMPÉIA
Το soundtrack της χρονιάς ανήκει στον Kvohst και τον Kimmo Helen
A Fire In The Cold Season
και τέλος η διασκευή της χρονιάς…
Non Serviam - Something In The Way
Υ.Γ : Ρε συ @eviL γιατί μας έκρυβες τους Part Chimp τόσο καιρό 
Τι Noise-άρα είναι αυτή!
16 Likes
Βρήκα και εγώ να χάσω ένα κείμενο σου και το έκανες θέμα 
Πέρα από την πλάκα, τι βρώμικος δυναμίτης είναι αυτός ωρε!
2 Likes