Ανακάλυψη από ungry metal guy, ως black/doom τους παρουσιάζει, το ίδιο και το metal archives. Δεν ξέρω πόσο αντιπροσωπευτική είναι η συγκεκριμένη ταμπέλα γιατί έχουν αρκετα post/ατμοσφαιρικά στοιχεια στον ήχο τους, όπως και αιθέρια γυναικεία φωνητικά σε σημεία, το βρίσκω παντως πολύ κάλο και το προτείνω!
Ανεβάζω εδώ (θα μπορούσα ίσως και στο experimental ή το progressive rock θρεντ) γιατί πρέπει να σας σπαμάρω. Προειδοποιώ: μην πατήσετε καν το play αν δεν είστε διατεθειμένοι να ακούσετε κάτι ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΠΑΡΑΞΕΝΟ. Προσωπικά μιλώντας, ένα από τα πιο παράξενα πράγματα που άκουσα ποτέ μου.
Αυτή η μπάντα έκανε μάλλον αρκετό ντόρο στη Νέα Υόρκη πίσω στο 2008, έφτασαν μάλιστα στο σημείο να παίξουν στο Primavera. Μετά από κάποιους δίσκους, μπήκαν στον πάγο. Απρόσμενα επέστρεψαν πριν δυο βδομάδες με το δεύτερο μέρος του άλμπουμ που κυκλοφόρησαν το 2008. Εκτός από τον Charlie Looker που είναι η μπάντα (φωνή, κιθάρα, πλήκτρα, ο μόνος συνθέτης κλπ), εδώ βρίσκουμε ένα μέλος που παίζει βιολί/βιόλα, τον Toby Driver (των Kayo Dot) στο μπάσο και τον ντράμερ των θεών Helium Horse Fly…
Δεν θα πω πολλά ακόμα. Ας πούμε μόνο ότι το χαρακτηριστικό τους είναι η ασύμμετρη τύπου math/prog μουσική, με φωνητικά που έχουν έντονο μεσαιωνικό/βυζαντινό χαρακτήρα!
Ας πούμε επίσης ότι, για εμενα, αυτό είναι ενα από τα καλύτερα experimental rock άλμπουμ που άκουσα τα τελευταία χρόνια κι ένα από τα κορυφαία άλμπουμ της φετινής χρονιάς.
ΥΓ: Ο δίσκος έχει κυκλοφορήσει, κι ας υπάρχει στο bandcamp μόνο ένα δείγμα. Έρχεται κριτική-παραλήρημα.
H riff-ο-μηχανή από τη NOLA επιστρέφει έπειτα από 5 χρόνια.
Διαχρονική no brainer απόλαυση οι δίσκοι τους, αναμένουμε.
Σήμερα κυκλοφόρησε και αυτό, mind you, με εξωφυλλάρα, μπάσο βοθρίλα, και ωραία φωνητικά, απαλά, χαλαρωτικά, ξέρετε
Τρισκάρα. Ανεβαινει κριτικη σημερα, στην οποία προσπάθησα να μεινω σχετικά ψύχραιμος.
A κλασικά, δέκα βήματα πίσω από Καλαμούτσο… Αναμένουμε!
Φοβερό είναι αυτό, το μελετάμε με τον @Aldebaran αρκετές ημέρες, από τις κυκλοφορίες που για το ιδίωμά τους τα κάνουν όλα σωστά.
Πολύ ψηλά ως δίσκος, ήδη στην καρδιά μου
ευχάριστος, θυμίζει soundtrack σε stop-motion ταινία. Ποιος είναι ο κύριος, όμως;
δεν τον εχω ψαξει αρκετα γιατι παροτι εχει πολλα στοιχεια που μου αρεσουν σε αλλους, σε αυτον κατι μου λειπει/με χαλαει. Ακομα δεν εχω τελειωσει την πρωτη ακροαση του “In Case I Make It,” αλλα διακρινω μια πιο soft και γλυκεια στροφη που προσωπικα την θεωρω απολυτως καλοδεχουμενη αλλά κρυβει παρα πολλα απο το ταλεντο του και το συνηθες στυλ του οποτε δεν δινει πληρη εικονα σε καποιον που δεν τον ξερει
αν πατησεις στη τυχη σε οποιοδηποτε σημειο του The Normal Album (2020) θα καταλαβεις τι εννοω. Ενα κραμα art rock, progressive pop, dark cabaret κλπ
Πάρτε και ξεχού rnb/soul με αιθέριες συνθέσεις. Πολύ καλή αλλαγή μετά το Chat Pile.
Ορίστε, για να μη λετε.
Περασουμε καλα το ΣΚ με Chat Pile και My Sleeping Karma
Ναι, καλησπέρα σας
Και για το τελευταίο τους
Mamaleek εγγυηση - τα ειχαμε γραψει κ προπερσυ. Αγαπη μονο.
Νεο Body Void κ μυαλα ρεπου
4,5 λεπτά; Αυτό είναι EP, δεν είναι τραγούδι!