Μέχρι να τελειώσει η Fortran είπα να ανοίξω ένα thread, που θα λέμε αγαπημένα αγγλοφωνα ελληνικά γκρουπς. Έβαλα γνωστά γκρουπς από τον ευρύτερο χώρο του ροκ / μέταλ (παλιότερα κυριώς) οπότε αν δεν δείτε το δικό σας αγαπημένο γκρουπ απλά αναφέρετε το ονομά του, λέγοντας ότι το πολλ είναι απαράδεκτο!! χεχε! Το σκεπτικό ήταν να βάλω τα πιο αντιπροσωπευτικά και κλασσικά γκρουπς από κάθε είδος. αλλά και πάλι έμειναν απέξω πολλά γκρουπς, με μεγαλύτερη απουσιά μάλλον τους Magic De Spell, αλλά επειδή μετά το γυρίσαν στο ελληνόφωνο τους αφησα επιτηδες έξω.
Ωραιο θεμα Παναγιωτη. :thumbup:
Εμενα οι ΙnnerWish ειναι οι αγαπημενοι μου! 8)
Ξεχασες τους Matisse… 
Raining Pleasure 
Nightstalker. Αγνά απλά και άνετα 8) Οι Earthbound επίσης παίζουν πολύ. Από τις πιο καινούργιες ελληνικές μπάντες θα έλεγα τους Cube.
Απ’αυτούς που είναι στο poll Nightfall !
Wastefall
Χμ, δεν τους έχω ακούσει όλους… Μάλλον Septic Flesh θα έλεγα εγώ, ιδίως για εκείνο το τεράστιο ‘‘Sumerian daemons’’.
Ε έπρεπε το πολλ να έχει περισσότερες επιλογές, τι άσχετος είναι αυτός που το έφτιαξε!! :lol:
Τελικά ψήφισα Deus Ex Machina.
Rotting Christ.
1.Ήταν οι πρώτοι που υπέγραψαν σε ξενη δισκογραφική εταιρεία σε καιρούς δύσκολους για το Ελληνικό metal…
2.Ηταν η μπάντα που δεν δίσταζε να πειραματιστεί απο δίσκο σε δίσκο με κορυφαία όμως αποτελέσματα
3.Ηταν η μπάντα με την καλύτερη παραγωγή σε δίσκο…(για τα ελληνικά δεδομένα πάντοτε…)
Ladies and gentlemen…
[SIZE=“6”] NIGHTFALL [/SIZE]
@ Davidian: καλά οι Nightfall αξίζουν τον σεβασμό όλων πιστεύω. As your God Is Failing Once Again, ακόμα το ακούω και ανατριχιάζω μετά από τόοοσα χρόνια…
Μερικές πληροφορίες για το πρωτο (δισκογραφικά) μεταλ γκρουπ της χώρας:
Flames… Τι να πρωτοπείς γι’αυτό το συγκρότημα-μύθο της ελληνικής σκηνής; Ας προσπαθήσουμε να πούμε δυο λόγια όμως. Το συγκρότημα ιδρύθηκε κάπου στο 1984… κάπου στην Ευρώπη (προς τι η γενικολογία, αφήστε το καλύτερα!). Οι ίδιοι οι Flames με συνέντευξή τους στο Μέταλ Χάμερ είχαν αυτοπαρουσιασθεί ως ελληνική μπάντα με έδρα στην Αγγλία, που έχει γνωριμίες με συγκροτήματα-θρύλους όπως οι Venom (για του λόγου το αληθές, στο οπισθόφυλλο του Made in Hell υπάρχει και η “αφιέρωση Flames would like to thank their brothers of metal, Venom, Slayer, Exodus, Metallica”). Όπως και να’χει, μιλάμε για μια εποχή όπου το ελληνικό μέταλ δεν υπάρχει καν στον χάρτη. Επίσης, είναι η ίδια εποχή που πληθώρα ελληνικών συγκροτημάτων ετοιμάζεται να μπει στο στούντιο για να ηχογραφήσει τον δίσκο-αριστούργημα που θα κάνει γνωστή τη χώρα στο παγκόσμιο στερέωμα. Κοινό σημείο όλων αυτών των συγκροτημάτων, ότι έμειναν στα λόγια και εξαφανίσθηκαν νύχτα τα περισσότερα…
Εκτός από τους Flames, οι οποίοι όχι μόνο τήρησαν την υπόσχεσή τους, αλλά έβγαλαν και μια απίστευτη δισκάρα που άκουγε στο όνομα Made in Hell…
Ο δίσκος είναι απλά απίστευτος, παρά τα αναρρίθμητα μειονεκτήματά του. Η φωνή του Nigel Foxxe πχ δεν ήταν ποτέ η μεγάλη του δύναμη (μιλάμε για αισχρή προφορά αγγλικών). Ο δίσκος είχε ηχογραφηθεί σε οκτακάναλο κι ως εκ τούτου η παραγωγή ήταν άθλια (βασικά μετά βίας ήταν μέταλ παραγωγή). Αντί για ντράμερ το συγκρότημα είχε “προσλάβει” drum machine…
Και όμως, ο Made in Hell είναι αριστούργημα, όχι μόνο για τα ελληνικά δεδομένα αλλά και για τα ευρωπαϊκά, όσο κι αν αυτό φαίνεται απίστευτο ή περίεργο. Οι συνθέσεις είναι απλά διεθνών προδιαγραφών, οι εμπνεύσεις τόσο των αδελφών Kirk όσο και του Nigel Foxxe εκπληκτικές και η υπερπροσπάθεια αναμφισβήτητη. Το ίδιο έτος -1985- οι Flames μέσα στην πόρωση και την τρελή χαρά βγάζουν και δεύτερο δίσκο, το Merciless Slaughter, που είναι εξαιρετικός απλά όχι σαν το Made in Hell. Κάπου εδώ όμως η ιστορία αρχίζει να περιπλέκεται.
Φήμες θέλουν τον Nigel Foxxe να πλακώνεται με τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας, όπου ανεξαρτήτως εάν ήταν αληθείς ή όχι τελικά το αποτέλεσμα ήταν ότι ο Foxxe αποχώρησε (για να ακολουθήσει τη δική του ξεχωριστή -και εξαιρετικά ενδιαφέρουσα πορεία, στην οποίαν θα αναφερθούμε άλλη φορά). Μετά την “ενδιάμεση” κυκλοφορία του live-EP Live in the Slaughterhouse (1987), οι Flames κυκλοφορούν το Summon the Dead (1988 ) όπου πλέον βλέπουμε αρκετές διαφορές: η μπάντα έχει αρχίσει να κινείται σε πιο thrash μονοπάτια, ψιλοκάφρικα ενίοτε κιόλας. Ακολουθεί το Last Prophecy το 1989 όπου πλέον φαίνεται και η έντονη προτίμηση στο γερμανικό thrash τύπου Kreator, αλλά σε γενικές γραμμές το συγκρότημα δείχνει ν’ακολουθεί την κατιούσα αν και από κανέναν δίσκο δεν απουσιάζουν κάποιες πραγματικά καλές στιγμές.
Τη στιγμή που άλλα συγκροτήματα πασχίζουν να βγάλουν έστω κι ένα υποφερτό demo, οι Flames βγάζουν το 1991 έως και best of, υπό τον τίτλο Greatest Hits, για να φτάσουμε σε ένα από τα πιο ενδιαφέροντα σημεία της ιστορίας τους κατ’ εμέ: βρισκόμαστε -οπως είπαμε- στο 1991 και οι Flames ετοιμάζουν ήδη τον νέο τους δίσκο. Για την ώρα κάνουν πρόβες και το ηχογραφούν ως rehearsal, υπό τον τίτλο Nomen Illi Mors. Το υλικό του promo όμως κυριολεκτικά κλέβεται και κυκλοφορεί από κάποια εταιρία δίχως την έγκριση του γκρουπ, και εν μέσω κάποιων επιπλέον αλλαγών στο line-up της μπάντας, τελικά το Nomen Illi Mors δεν κυκλοφορεί ποτέ ως κανονική δουλειά. Και κρίμα, διότι πρόκειται για τρελή δισκάρα -και το εννοώ. Το συγκεκριμένο promo είναι από τις πιο σπάνιες κυκλοφορίες στο μεταλ παγκοσμίως, και εξ όσων γνώριζα μέχρι πρότινως είχε βγει μόνο σε κασσέτα και cd. Πρόσφατα έμαθα ότι υπάρχει και σε βινύλιο, αλλά είμαι αρκετά επιφυλακτικός διότι δεν ξέρω τι είχε βγει ως promo από τους Flames (μάλλον η κασσέτα και το cd) και τι από την εταιρία που αναφέρουν οι ίδιοι οι Flames. Όπως και να’χει, ακολουθεί μια περιοδος απραξίας και τελικά οι Flames κυκλοφορούν το 1996 το In Agony Rise, που θα προτιμούσα να μην σχολιάσω…
Κι έκτοτε, σιγή… Θεωρητικά το συγκρότημα είναι εν ενεργεία (και δη, κάπου ανάμεσα σε Αθήνα και Μόναχο) και ετοιμάζει νέο δίσκο. Μακάρι, αλλά δεν το βλέπω…
[SIZE=“5”]INNERWISH[/SIZE]
Οι επιλογές είναι τρομακτικά ότι να ναι. Το πολλ δε θα έπρεπε να υπάρχει, αλήθεια. Δηλαδή έχεις μπλέξει 7 δεκαετίες, 300 είδη κλπ.
Τέσπα, σήμερα Φιλμ για τα κέφια, και σταθερές αξίες Στώκερ και Έρθμπάουντ.
Naer Mataron, Septic Flesh, Necromantia…
Rotting Christ + Spitfire
εχουμε αρκετα συγκροτημκατα π ειναιι πολυ αξιοσημιωτες περιπτωσεις π παιζυν σε μεγαλο επιπεδο οπως οι Septic Flesh οι Firewind οι Biomechanical οι ανερχoμενοι WEB αλλα συγροτημα με τοσο μεγαλη διεθνη καριερα
τετοιες συνθεσεις τεοια καβλα στα γεματα συνεπεια -ποιοτικη και χρονικη- 20 χρονια παρουσιας ειναι μονο οι Θεοι Rotting Christ
αυτός ήταν ο σκοπός. πήρα λίγο από όλα, και τα έβαλα. δεν καταλαβαίνω, που υπάρχει το πρόβλημα? εξάλλου το είπα και στην αρχή ότι θα πάρω διάφορα είδη και θα χώσω τα πιο αντιπροσωπευτικά του γκρουπ, με μία έμφαση στα πιο κλάσσικα και φυσικά παραλείποντας σπουδάίες μπάντες λόγω περιορισμού επιλογών. Έτσι λοιπόν βάζω Last Drive διοτί ίσως να πρόκειται για το πιο σημαντικό αγγλόφωνο σχήμα που έβγαλε ποτέ αυτή η χώρα.Τους Deus Ex Machina ως εκπροσώπους του πανκ. Βάζω Flames γιατί ήταν το πρώτο μέταλ γκρουπ της χώρας. Kαι στην συνέχεια τα πιο επιτυχημένα γκρουπ του χώρου που ήταν οι RC και Νghtfall. Κάτι από τον χώρο του gothic και είπα να βάλω ένα γκρουπ των 80’ς και ένα των 90’ς. Και από classic rock εβαλα τους Socrates που είναι το πιο χαρακτηριστικό γκρουπ του είδους, από progressive Αphrodite’s Child, και από ψυχεδέλεια τους Purple Overdose.
γκρουπς όπως οι Earthbound που δημιούργηθηκαν την τελευταία δεκαετία τα άφησα επιτηδες εξω. Έτσι κ αλλιώς όποιος θα γούσταρε να ψηφίσει Earthbound θα μπορούσε να δείξει την προτίμησή του σε αυτούς επιλέγοντας τους Last Drive. 
(που από ότι βλέπω δεν το έκανε κανείς)
edit1: έτσι και αλλιώς τα περισσότερα αγαπημένα μου γκρουπς τα άφησα απέξω, βλέπε Villa 21, Εpidemic, ΤVC, Flowers Of Romance κλπ
εδιτ2: και από την άλλη, δεν είναι λίγα τα topics που προσανατολίζονται σε συγκεκριμένο ιδιωμα με συνέπεια να προσελκύουν μόνο τους φανς του ιδιωματος και κατ’ επέκτασιν να γράφουν οι ίδιοι και οι ίδιοι users. Το πολλ έχει δύο χαρακτηριστικά: ελληνικά και αγγλόφωνα. και τπτ άλλο. Δεν χάθηκε ο κόσμος να υπάρχει λοιπόν και ένα τόπικ που τα μπουρδουκλώνει λίγο.
πολύ ωραία μπάντα οι flowers of romance, e. παναγιώτη, τους Yell-O-Yell τους έχεις ακούσει;
Ναι somnambulist είναι μέσα στα αγαπημένα γκρουπς. Hello Hell και έτσι!! :vibrate: