Πιπέρι! Πιπέρι στο στόμα!
Όχι εντάξει, ούτε εγώ αντέχω να το ακούσω ολόκληρο εύκολα. 
[-X Τελείως διαφορετικό στυλ σε σχέση με τα παλαιότερα, ναι, αλλά είναι τουλάχιστον πολύ καλός δίσκος. Και το κυριότερο, πολλά βήματα μπροστά για την μπάντα
edit: oops, double post
Θα συμφωνησω με Ντεθστερ.
Σιγουρα δεν του δωσες δευτερη ευκαρια του GDOW.
Προσωπικα ειναι το αγαπημενο μου full lenth απο Μayhem αλλα περα απ αυτο μιλαμε για απιστευτο δισκο για εκεινη την εποχη.Κανεις αλλος δεν το εχει επαναλαβει αυτο.
Μπορει σημερα να λεμε Deathspell Omega και Nachtmystium και να τους θεωρουμε ηρωες της εποχης(που ειναι αλλα τες πα) αλλα εγω ξερω οτι καμια αλλη μπαντα δεν ειχε την εμπνευση/προνοητικοτητα να αλλαξει εντελως κατευθυνση και να εξελιξει αυτο το ειδος τοσο οσο οι Mayhem εκεινης της περιοδου.
το Chimaira περιλαμβανει επισης κομματαρες χωρις να ναι Η Δισκαρα!!!
το τελευταιο τους ας πουμε εγω θα το βαζα ανετα σ αυτο το θρεντ.
Οχι τιποτα αλλο αλλα το χα αγορασει κιολας.Μαπα το καρπουζι.
ενω μου αρεσουν πολλοι οι clash στο συνολο του το αλμπουμ μου φαινεται ψιλοαδιαφορο
Ναι μια φορα το ακουσα το GDOW.Σκοπευω να το ξανακουσω στο κοντινο παρον:)
ΔΕΝ λεω πως αυτο η το Chimera δεν ειναι καλοι δισκοι,ισα ισα εχουν κομματαρες μεσα και τα 2.
Το θεμα ειναι οτι υπαρχει μια studio ακομα κυκλοφορια με τον Μανιακο,αν και ΕP,και οπως ειπα και στο 1ο ποστ μου το καραγουσταρω,τοσο μουσικα οσο και στη δουλεια φωνητικων του Μανιακου σ’αυτο.
Μπροστα στο WLA προσωπικα μου φαινονται καπως…’‘λιγα’’ να το πω?Το WLA δεν εχει μετρια στιγμη.Θα μου πεις ειναι ΕΡ και τα αλλα στουντιο,οκ,αλλα παλι για μενα…
Απο τα βασικα θεματα ειναι και τα φωνητικα του Maniac σε αυτες τις κυκλοφοριες.Στο WLA ειναι πολυ καλα,στο GDOW την παλευω περισσοτερο με τα φωνητικα ενω Chimera οχι ιδιαιτερα.
:dunno:
οσο για το Ordo νομιζω εισαι υπερβολικος,ειναι δισκαρα.
Αν βεβαια δεν γουσταρεις τα φωνητικα του Αττιλα αυτο ειναι αλλο θεμα…
:dunno:
Xωρις να μαι μεγαλος θαυμαστης του Αttila δεν ειναι αυτος ο λογος που δεν
μου αρεσε το Οrdo… εχει να κανει καθαρα με τις συνθεσεις.Τι σχεση εχει αυτη μπαντα με τη μπαντα της περιοδου που προανεφερα???
Απλα απαλευτο.
Ε ποιος ανθρωπος με καλη ακοη μπορει να το ακουσει ολοκληρο το 10.000 days ?
Γενικα το GDOW οπως σωστα λεει ο Inhuman ειναι αρκετα υποτιμημενο.
Τα καθαρα μουσικα/τεχνικα θεματα που παιζονται σε αυτον τον δισκο ειναι
απο αλλο πλανητη.Ειναι κατι αλλαγες σε καποια τραγουδια που τις ακους και γελας
γιατι αποκλειεται να μπορει ανθρωπος να παιξει αυτο το πραγμα.
Αλλα το ξερεις.Το εχεις δει λαηβ μπροστα στα ματια σου.Μια κιθαρα,ενα μπασο,ντραμς
και μια φωνη να παιζουν τον ολεθρο.
Εχετε ωραια τοπικ εδω. Βασικα πολλα μου ερχονται στο μυαλο… θα μπορουσα να γραψω παρα πολλα και να πελαγωσω ή να κουρασω, οποτε θα το χωρισω σε υποενοτητες το πραμα
-
Μεγαλυτερη ξενερα
Ηταν με διαφορα το “Load”. Τοτε ειμασταν στον αφρο του κυματος, νεοι και πορωμενοι και ολοι περιμεναν τα δυο “γεγονοτα”. Την επιστροφη των Metallica και το νεο αλμπουμ Maiden με τον “αγνωστο” τραγουδιστη. Το “Load” εσκασε σαν υπερφιαλη, υπεργκρουβαρισμενη, σκατενια 70s μπαφλοτσα που αρεσε μονο σε πορνογερους και απομειναρια των ozzy-sab fans. Θυμαμαι τις ελεεινες φωτος με τα πουρα α-λα σακης μπουλας και δηλωσεις “δεν ειμαστε μεταλ”, “διευρυνουμε οριζοντες”. Η ψευτομαγκιορικη παραγωγη και κατι συνθεσαρες τυπου “hero of the day” ηταν τρελο χτυπημα στις υπο διαμορφωση συνειδησεις των νεαρων μεταλλοπαιδων τοτε. Στο video του “until it sleeps” το μαυρο νυχακι εδινε και επαιρνε, πολυ πριν τους him. Η πλακα ειναι πως τοτε ολοι εθαψαν το X-Factor το οποιο ομως οσο παιρνουν τα χρονια γινεται ολο και πιο προφητικο και παραμενει απο τους πιο αδικημενους δισκους στην ιστορια του metal. (προτιμω την υποτονικη φωνη του bayley απο τις γελαδαρικες ερμηνειες του βλαχου Hetfield). Το “Load” ανοιξε το δρομο στο να εχουν αποψη για το μεταλ ενα τσουρμο κλοουν και σαλτιμπαγκοι και φυσικα τα καραγκιοζιλικια δεν σταματησαν εκει. Ηταν τα τραγικα 90s, με grunge, εναλλακτικες “γεφυρες” με το μεταλ κλπ και θυμαμαι οτι τοτε Metallica και Soundgarden ηταν οι σημαιες του crossover… Ουστ ρε. -
Πιο ακατανοητος δισκος
Πρεπει να ειναι το “Malice” των Necromantia και το “Sumerian Daemon” των Septic Flesh. Δυο συγκροτηματα που ειχαν χτισει πανω στον πειραματισμο, το ανεξερευνητο και την τολμη, εβγαλαν δισκους “ευκολους” και τελικα χωρις να εχουν κατι να πουν. Το “ancient pride” παραμενει υμνος , το “The topmost step of the earth” ακομα τα σπαει, ποιος θυμαται ομως τις μπουχεσοκαφριλες του “Sumerian” ή το βλαστμπητ του “Malice”? Στην τελικη με το “Spiritforms of the psychomancer” το εκαναν καλυτερα και στο παρελθον. -
Βαρεμαρα
Black Sabbath - Technical ecstasy/never say die
Dio-Lock up the wolves
Megadeth - ολα τα τελευταια
Maiden - οτιδηποτε μετα το Virtual XI
Stratovarius - οτιδηποτε μετα το Destiny
Slayer - diabolus in musica
Rotting Christ - ολα μετα το “Dead Poem”
Burzum - τα “dark ambient” κιτσαριοζικα
The Gathering - τα παντα μετα το “always”
Paradise Lost - τα 2 τελευταια (καλυτερα η εντιμη “φλωρια” του host παρα αυτο το δηθεν σφιχτοκωλικο)
Malmsteen - War to end all wars (sorry θειο)
Chastain - sick society (χωρις την LEATHER LEONE?)
Virgin Steele - οτιδηποτε μετα το δευτερο γαμο. Μπορει και ο δευτερος.
Immortal - damned in black
Darkthrone - transylvanian hunger (ναι οκ, παιξατε μια νοτα για 40 λεπτα μπραβο. Soulside Journey ρε).
Μετα παμε σε μη-μεταλ ακουσματα, αλλα μην το κουρασω αλλο.
πηγες να φας καντηλι, αλλα το εσωσες με το περιεχομενο της παρενθεσης. μπορουσες βεβαια να βαλεις και καποιο απ’ τα 2 τελευταια, οχι το τραλσιβανιαν ελεος.
Ναι εχεις δικιο κατα καποιο τροπο, το τελευταιο ειδικα δεν την παλευει αλλα το Transylvanian… μαλλον δεν αντιλαμβανομαι τον μυθο γυρω απο αυτο. Ενταξει, συμφωνουμε παντως στα 3 πρωτα αριστουργηματα 
lol…
Kαι το Panzerfaust ρε αλητη ! Για το Transilvanian γενικα εχω διαβασει/ακουσει διφορουμενα σχολια.
Εμενα μ’αρεσει.Οχι σαν τα προηγουμενα αλλα μ’αρεσει.
Και το Malice και το Sumerian Daemons σαν συνολο μου αρεσαν.
Οχι και μπουχεσοκαφριλες!#-o
Μου φαινεται θες Unbeliever live:lol:
Στους Sabbath συμφωνω κ γω για το Never Say Die αν κ εχει 1-2 κομματαρες.Το Technical Ecstacy προσωπικα μου αρεσε πολυ.
Οσο για Maiden.Brave New WORLD!:har:
α,εμενα το Transylvanian Hunger,με ειχε αιχμαλωτησει κυριως με την ‘‘ελκυστικα’’ υπνωτικη ατμοσφαιρα του.
Αν και το Voodoo Lounge ειναι το πρωτο αλμπουμ των Stones που πηρε βραβεο Γκραμι,εγω δεν μπορω να το ακουσω με τιποτα.
τραγωδία όλο το ποστ. Μπορεί να μη σου αρέσει απλά αλλά η επεξήγηση είναι άκυρη
το Lock Up The Wolves και μόνο για το All The Fools Sailed Away είναι άξιο αναφοράς. Έχει βγάλει και πολύ χειρότερα.
Megadeth όλα τα τελευταία από πότε; από το Killing Is My Business;
Μετά το Destiny τόσο το Infinite όσο και το Elements Ι είναι παραπάνω από αξιοπρεπή. Σε καποιον που δεν άρεσαν ποτέ οι Stratovarius προφανώς δεν θα πουν τίποτα, αλλά άμα σου άρεσουν δεν μπορώ να καταλάβω σε τι υστερούν.
για τους Gathering θα συμφωνήσω με τον Vangeli. Απλά lol. Δηλαδή μην το πεις παραέξω.
Το In Requiem σφιχτοκώλικο; Μια χαρά δίσκος είναι.
Virgin Steele κατά κύριο λόγο το Invictus και κατά δεύτερο το πρωτο Atreus είναι super. Τα μετά είναι ναυάγια.
Κατ’αρχήν να πω ότι ο AC/DCας έχει εξ ορισμού παρωπίδες :D:D
Κατά τη ειλικρινέστατη γνώμη μου πάντως Flick,Fly και Blow απλά σπέρνουν. Ιδίως τα 2 πρώτα. Το Fly on the wall το έφαγε η παραγωγή. Απο κει και πέρα δεν υπάρχει δίσκος των AC/DC που δεν μπορώ να ακούσω αλλά το χειρότερο τους για μένα είναι σίγουρα το Black Ice
Σωστος… ([SIZE=“1”]μεταξυ μας, και το Ravishing μου αρεσει[/SIZE])
Death Eternal: προκειται για δυο αρτιους δισκους “αντικειμενικα” αλλα αμα τους συγκρινω με οσα ειχαν μαστορεψει στο παρελθον , φρικαρω. Μπαφλοτσοκαφριλες, ρε αδερφε
Το Never Say Die εχεις δικιο εχει καποια καλα… αλλα γενικα δεν την παλευω με την late 70s περιοδο τους.
Outshined:
“το Lock Up The Wolves και μόνο για το All The Fools Sailed Away είναι άξιο αναφοράς. Έχει βγάλει και πολύ χειρότερα.”
Brother, το τραγουδι που αναφερεις ειναι ενας υπεροχος υμνος, αλλα δεν ειναι σε αυτο το αλμπουμ. Ειναι στο αμεσως προηγουμενο, το “Dream Evil” το οποιο btw ειναι το αγαπημενο μου Dio. (Craig Goldy!). Το “Lock up the wolves” νομιζω πως περα απο το ενδιαφερον ομωνυμο ασμα δεν εχει τπτ να πει… βαρεμαρα και φλατ μπαντοφλα. Δεν ειναι τυχαιο που το γυρισε μετα στην επανασυνδεση.
“Megadeth όλα τα τελευταία από πότε; από το Killing Is My Business;”
Χαχα οχι ρε μαν. Μετα απο το Cryptic Writings. Ενταξει κ αυτο ετσι κ ετσι.
“Μετά το Destiny τόσο το Infinite όσο και το Elements Ι είναι παραπάνω από αξιοπρεπή. Σε καποιον που δεν άρεσαν ποτέ οι Stratovarius προφανώς δεν θα πουν τίποτα, αλλά άμα σου άρεσουν δεν μπορώ να καταλάβω σε τι υστερούν.”
Δεν θα ελεγα οτι ειμαι ο κλασικος europower-ας αλλα μεχρι και το Destiny (που τοτε καποιοι το ειχαν θαψει σαν “hard rock” λογω “4000 rainy nights”, “venus in the morning” κλπ) μου αρεσαν πολυ. Το Episode ακομα δεν εχει αναγνωριστει στην πληρη του αξια και ωριμοτητα (season of change). Στα επομενα αλμπουμ απλα εβρισκα αδιαφορες τις συνθεσεις… Μιας και το φερε η κουβεντα το Destiny ειναι πολυ αδικημενος και μελαγχολικος δισκος.
“για τους Gathering θα συμφωνήσω με τον Vangeli. Απλά lol. Δηλαδή μην το πεις παραέξω.”
Προσπαθησα για χρονια να τους χωνεψω με την δεσποσυνη Anneke αλλα δεν… τους ειχα δει και τοτε στο Gagarin, να σου πω πιο πολυ μου αρεσαν οι On Thorns I Lay που ηταν support… πολυ ονειρικο ατμοσφαιρικο τσιου μπουφ…ο πρωτος δισκος εχει κατι που δεν ειχαν οι επομενοι. Δηλαδη ντε και καλα πρεπει να γουσταρουμε Gathering επειδη η Anneke ειναι θεα αιθερια νεραϊδα ξωτικο κλπ?
“Virgin Steele κατά κύριο λόγο το Invictus και κατά δεύτερο το πρωτο Atreus είναι super. Τα μετά είναι ναυάγια.”
Τι super , αμολυβδη τα κοβω εγω, αλλα αμα σαρεσουν δεν μου πεφτει λογος. Με το Invictus ειδικα εχω προβλημα λογω “αντιγραφης”, το αλλο απλα μου προκαλει νυστα.
επειδη πηρε το ματι μου acdc, για μενα ο πατος ειναι το Ballbreaker. Το flick of the switch τα σπαει ρε παιδια. Rising poweeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeaaah
Το σχόλιό σου για το Load είναι αξεπέραστο. Ειδικά αν το συσχετίσει κάποιος με το κομμάτι που μιλάς για τους πειραματικούς Νecromantia και Septic Flesh γίνεται τραγική ειρωνία…
τωρα το προσεξα αυτο. Κοιτα ο καθενας εχει τα δικα του βιωματα και σεβαστα εννοειται. Απλα θυμαμαι πολυ καλα οτι τοτε ο “επερχομενος δισκος” ηταν το next big thing στο metal, σε μια εποχη που εμπαζε απο παντου με διαφορες αντιληψεις οτι “το κλασικο μεταλ πεθανε” , καιρος για “ανανεωσεις” και αλλα αστεια τση εποχης. Και σκαει μυτη το Load και να σου οι δηλωσεις οτι το μεταλ ειναι πολυ περιοριστικο και δεν συμαζευεται. Δεν ειναι απλα οτι ηταν χαλια ο δισκος (που ηταν). Ηταν και το ολο κονσεπτ πισω απο αυτον. Το reload παιζει να ηταν πολυ χειροτερο μουσικα αλλα ειχαμε ηδη “προετοιμαστει” , μετα την ψυχρολουσια του Load. και αυτο, για καποιους που τοτε διαμορφωναν (μεταλλικες) συνειδησεις, ηταν γαμησε τα. Οχι τιποτα αλλο, δεν ειμασταν και σε πληρη θεση να εκτιμησουμε (τοτε) το X-Factor που ειχε βγει καπου την ιδια περιοδο και ηταν λες και τα δυο μεγαλα ονοματα του 80s metal ειχαν χασει την μπαλα. Μπορει ολα αυτα να ακουγονται ακυρα αλλα δε βαριεσαι, μου χει πει ο ψυχιατρος να μοιραζομαι εμπειριες. Sorry αν κουρασα.
Εννοεις οτι στη μια περιπτωση “θαβω” τον πειραματισμο (Metallica) ενω στην αλλη (necromantia, septic flesh) τον αποθεωνω? Νομιζω οτι πισω απο το Load δεν υπηρχε κανενας πειραματισμος, απλα $$$.
My 2 cents of theory, anyway.