παντως το popcorn + marshmallows ειναι γνωστος συνδυασμος αν και δεν με ενδιαφερει να το δοκιμασω. Εχω σταματησει να τρωω τετοια πραγματα. Ή μαλλον να αγοραζω απο μονος μου. Αν μου τα προσφερουν με την μπιρα ξερωγω ή ειμαι σε κανενα παρτυ, πηγαινει το χερι μου συνεχεια. Με μπίρα τελευταια παιζουν φυστικια με ριγανη τα οποια μετρανε πολυ.
Τελευταια φορα που εφαγα popcorn ηταν στα thess bao με “γυρο” κοτοπουλο και ραπανακι.
ΔΡΑΚΟΥΛΙΝΙΑ.- Στο πολλ βέβαια ψήφισα πατατάκια - άλλη γεύση, έχοντας στο νου μου τα lays με το ξύδι. Τα kettle είναι εξαιρετικά και τα country καλό υποκατάστατο. Τα πιο συγκλο που έχω φάει βέβαια είναι κάποια με τρούφα, δεν θυμάμαι μάρκα, τα έπαιρνα από ένα ψιλικατζίδικο στην ιπποκράτους. Σοβαρό πατατάκι - τι πατατάκι δηλ, ολόκληρη πατάτα ήταν.
Δεν υπάρχει ερώτηση. 2. Δεν υπάρχει και διευκρίνιση.
Tσπ.
Αρνούμαι να φάω liver, crab, raw fish, shrimp, oysters, snails και μου χάρισα και έναν πόντο για το cooked fish γιατί το κάνω μια φορά στα 1-2 χρόνια - εκτός αν εδώ μετράνε καλαμαράκια και χταπόδια.
Αν πηγαίναμε με βάση τις προτιμήσεις, θα έβγαζα και pickles, raisins, soy sauce και οριακά ketchup-mustard που σκέτες από βαζάκι δεν με ψήνουν καθόλου.
Νορμάλ άνθρωπος.
Έχω φάει μία φορά, μου άρεσαν. Βέβαια, ήταν στο πλαίσιο του πειράματος που κάνω κάθε χρόνο και μία φορά, τρώω κάτι που δεν τρώω υπό κανονικές συνθήκες, χαριστικά. Και τότε μάλιστα με τρελό χανγκοβερ και ήμουν στην δουλειά και ήταν το μόνο φαγητό που μπορούσα να σκεφτώ ότι μπορεί και να μπορώ να φάω. Την επόμενη χρονιά ξαναπροσπάθησα πάντως και κόντεψα να πεθάνω και δε νομίζω ότι θα ξαναγίνει. Και αυτά για τις γαρίδες σαγανάκι πάντα ε, σε οποιαδήποτε άλλη μορφή δεν θέλω ούτε να τις σκέφτομαι.
(Στο μεταξύ εσείς δεν τρώτε πατζάρια και ντομάτες δηλ τι να πω!)
Πρέπει να βρω ρε γαμώτο μια φοβερή συνταγή για γαρίδες που τις είχα καραμελώσει με μέλι, σόγια και δεν θυμάμαι τι άλλο. Πριν τον κόβιντ έγινε αυτό, που στο καλό το είχα βρει δεν θυμάμαι.
Η λατρεμένη μου ετοίμασε γκουρμέ επιπέδου καλού εστιατορίου σήμερα. Αστακός (!) με πράσινα φασολάκια και “ρύζι” από κουνουπίδι με λαχανικά. Εξαιρετικό ήταν, θα μπορούσα να φάω το διπλάσιο βέβαια.
Τα πλοκάμια στο φούρνο τα έψησα με κρεμμύδι/φινόκιο/πιπεριά φλωρίνης* ενώ στη μαρινάδα αντικατέστησα το κρεμμύδι με σχοινόπρασο, έτσι χωρίς κάποιο ιδιαίτερο λόγο.
*Εννοείται ότι τα λαχανικά δεν πετιώνται για κανένα λόγο, τα έφαγα κρύα και ήταν σούπερ.
Κι εδώ καλαμάρι γεμιστό με ρυζι και λαχανικά, με βάση συνταγή Γαστρονόμου που γενικά τον εκτιμώ.
Παρέλειψα το καρότο, έβαλα το υπόλοιπο φινόκιο που περίσσεψε από την απο πάνω συνταγή, κίτρινη πιπεριά αντί πράσινη κέρατο (γιατί αυτή είχα στο ψυγείο) και μυρωδικά τα κλωναράκια και φύλλα πάλι απο το φινόκιο (ελληνιστί μαραθόριζα) και δυόσμο
Την πρώτη φορά που το είδα με ξεγέλασε και νόμισα πως είναι πατάτες και τζατζικομουσταρδα και ο φωτισμός το κάνει να φαίνεται έτσι. Ίσως κατι με προφύλαξε από το να το δω αλλιώς. Και είπα καλά σουβλάκι χωρίς κρέας αλλά οκ υπάρχουν και βηγκαν ή άνθρωποι που νηστεύουν.
Όταν το ξαναείδα, συνειδητοποιησα με τρόμο τι έχει συμβεί