Φαγητό - Συνταγές, Προτάσεις, Φωτογραφίες, Γεύσεις

[RiderToUtopia]

Λιγα σύντομα σχόλια στο νήμα που ήδη υπηρχε σε όλο το φόρουμ

• Burger- σουβλάκι ισοπαλία ανάλογα την ώρα και τη διάθεση. Αδύνατο να πω όχι σε οποιοδήποτε από τα δύο βεβαια. Η πίτσα και αυτή δυνατό φαστ φουντ, κερδίζει άνετα τις πρωινές ώρες.

• Δώσε μου ξένη κουζίνα και πάρε μου την ψυχή. Από μεξικάνικη, ευρωπαϊκή, μέχρι μέση Ανατολή, Ινδία και απω Ανατόλη. Τρελαίνομαι. Όχι πως η ελληνική δεν είναι γαμω τις κουζίνες, αλλά ποικιλία μανμου.

• Καυτερά. Πολύ. Πάρα πολυ. Anytime.

• Μπυρα. Όχι Άμστελ και τέτοια, καλές μπυρες. Προτίμηση σε Βέλγιο και doppel, tripel, quadrupel, amber ή κόκκινες αλλά τιμαω και Τσεχία/Γερμανία και με σκούρες και weiss αντίστοιχα πολυ. Και stout/porter λατρεύω. Και IPA πίνω πολύ ευχαριστα. Γενικά μπυρες ρε. Όχι νεροζουμια Άλφα κι έτσι. Βέβαια δεν είμαι πάρτυ πουπερ και αυτές τις κροκοδειλιαζω αν δεν υπάρχει κάτι άλλο. Οκ φαγητό λέει το νημα αλλά δεν νοείται αξιομνημόνευτο γεύμα χωρίς μπύρα ή κρασί ή άλλο ποτό.

• Περισσότερα σιγά σιγά.

[QuintomScenario]

Να κάνουμε τώρα και ranking καλύτερου είδους φαγητού για delivery θέλετε δηλαδή?

1. Σουβλάκια μακράν στην πρώτη θέση. Τίποτα δεν κερδίζει 2-3 πολύ καλά πιτογυρα.
2. Τάκος. Το σουβλάκι των Μεξικανών.
3. Πίτσα. Όταν θες πίτσα, ούτε το σουβλάκι δεν σε καλύπτει.
4. Μπέργκερ. Τυρί κέτσαπ μπεηκον απαραίτητα. Το αυγό πάλι, όχι.
5. Κρέπα αλμυρή, ιδανικά τυρί γαλοπούλα ντομάτα αυγό μαγιονέζα πατάτες.
6. Κοτοπουλαδικο. Ψητό, τηγανητό, δεν έχει σημασία. Γαμάει.
7. Βρώμικο χοντογκ κτλ. αν είναι από Ιμαλάια ή καμία καντίνα στην Μιχαλακοπούλου ή στην Μαβίλη.
8. Σούσι. Δεν πραγματικότητα κανείς δεν γουστάρει πολύ. Απλά κάθε φορά κοροϊδεύεις τον εαυτό σου ότι έχεις όρεξη για σούσι. Και αφού το φας, λες καλύτερα να είχες πάρει κάνα πιτογυρο ή έστω πίτσα.

Κινέζικο δεν βάζω γιατί δεν είναι πολύ διαδεδομένο στην Ελλάδα. Όταν όμως γίνει κι εκεί ευρέως διαδεδομένο, ένα καλό κινεζικό ανεβαίνει σίγουρα κάπου στην θέση 5-6.

[RiderToUtopia]

Ρε αφήστε το σούσι για εμάς που μας αρέσει απλά μην το τρωτε αν δεν σας αρέσει ουφ

Γαμαει το (καλό) σουσι

[QuintomScenario]

Μια χαρά είναι το σούσι, για αυτό μπαίνει στην λίστα. Αλλά χάνει σε κάθε σύγκριση!

[Lupin]

To σούσι δεν μου αρέσει, αλλά αναγνωρίζω ότι πρόκειται για πολύ ιδιαίτερη γεύση που αναμενόμενα σε κάποιον θα κάνει κλικ και σε άλλον όχι. Τρώω περιστασιακά -χτες βράδυ πχ, πέταξα το μισό - αλλά δεν είναι η φάση μου. Δεν θα πω όμως και όχι, αν έχει περάσει ένα δίμηνο από τη τελευταία φορά και θα πέσει στο τραπέζι η επιλογή.
Αυτό που δεν καταλαβαίνω, είναι όταν κάποιος θα θέλει σπίτι να παραγγείλει σούσι, ενώ έχουμε μαζευτεί για πχ κανέναν αγώνα, καμια σειρά -τύπου GoT ή Σασμός που μιλάμε δυνατά, το ζούμε και γίνεται λίγο οπαδική η φάση- . Να παραγγείλουμε καμιά φορά σε καμιά ταινία εγώ με την κυρά μου οκ, ναι, να παραγγείλουμε όμως σε περιπτώσεις που η φάση ΑΠΑΙΤΕΙ βρωμιά, ε όχι.
Άσε που αν είναι να φάω σούσι, προτιμώ έξω

Για delivery τώρα, είμαι αρκετά ανορθόδοξος σε μερικά πράματα και πάει κάπως έτσι για εμένα:

1. Πίτσα: ναι Ελλάδα, πιτόγυρα κτλ, με αυτά μεγαλώσαμε, αλλά ήμουν είμαι και θα είμαι αιώνιος φίλος της πίτσας πάνω από όλα. Χορταίνω φουλ, γουστάρω κάθε ίντσα της , πάντα η νο1 επιλογή μου.
2. Πιτόγυρα: οκ στην Αθήνα δεν τα ευχαριστιέμαι σχεδόν ποτέ, γιατί έχω μάθει αλλιώς -όπως και φαντάζομαι ο καθένας που μεγάλωσε επαρχεία και ήρθε εδώ για να βρεί 5 πατάτες τυλιγμένες σε ένα ψωμάκι με 10 κομματάκια κρέας (που 8/10 είναι σάπιο) με συνοδεία κέτσαπ, μουστάρδας και λοιπών ροζ αηδιών (είπαμε don’t judge, εννοείται έχει γαμηστερά πιτογυράδικα και εδώ, αλλά είναι και πολύ προσωπική υπόθεση το πιτόγυρο για τον καθένα μας, όπως το έχει μάθει και του αρέσει, εγώ θέλω γιαούρτι μέσα, κρεμμύδι, 10 κιλά πατάτα, μισό κιλό γύρο, ελάχιστο λάδι και αυτά.-). Πιτόγυρο, σουβλάκια κτλ, δεν χάνουν nevertheless.
3. Πάσης φύσεως σάντουιτς: τα λατρεύω, στην Σαλονίκη έχω μπει σε τρελές περιπέτειες μόνο και μόνο για να βρω μια καντίνα που κάνει το καλύτερο μπιφτεκοσάντουιτς που έχω φάει ποτέ μου, τρελαίνομαι! Παστράμι, κοτόπουλα, αυγά, χοιρινό, ότι θες, σαντουιτσάρες ούμπερ άλες!
4. Κοτοπουλάδικο: οτιδήποτε πανέ=άχαστο, διαχρονική σαβούρα.-
5. Μπέργκερ: τα ξαναείπαμε, not the biggest fan, τα χτυπάω όμως με ευχαρίστηση. Φταίει σίγουρα το γεγονός ότι μέχρι τα 18, αν εξαιρέσουμε ένα 2μηνο που είχα πάει Βοστώνη, δεν ήξερα ούτε τι είναι burger ούτε τι γεύση είχαν, μόνο από ταινίες.
6. Χοτ Ντογκ βρώμικου: Πονεμένη ιστορία, δυστυχώς το έχω κόψει προ πολλού γιατί…σιχάθηκα αλλά αν δεν είχα κόλλημα πλέον με την ποιότητά του -που θα μου πεις ρε μλκ, εδώ τρως άλλα και άλλα, αλλά οκ- θα πήγαινε 4η θέση. Παρ’ όλα αυτά, τίποτα δεν συγκρίνεται με μια βρωμιά τυλιγμένη σε αλουμινόχαρτο και το λάδι της μηχανής να στάζει ακόμα στις άκρες, μετά από ένα καλό live σε μεγάλο ανοικτό χώρο. Επίσης να πω ότι αν έμενα USA, θα συμμετείχα ανοιχτά σε διαγωνισμούς χοτντογκοφαγίας
7. Μεξικάνικο: λύση ανάγκης, μου αρέσει αλλά πολύ συγκεκριμένα πράματα και δεν θα τραβηχτώ ποτέ να αγοράσω από πχ Anchos, άντε να πάω σε ένα ‘‘καλό’’ που και πάλι δεν θα το ευχαριστηθώ. Btw για τους γνώστες, ο ‘‘Μεξικάνος’’ στη Ζωγράφου άλλαξε διεύθυνση και μετακόμισε απέναντι, σε μεγαλύτερο χώρο, πήγα πριν 2 βδομάδες και απογοητεύτηκα, η ποιότητα έπεσε σε σοκαριστικό βαθμό
8. Κινέζικο: γελάω κάθε φορά που το προτείνει κανείς -έτρωγα αβέρτα Αγγλία βέβαια but still, κοιτάς την παραπάνω λίστα και μετά ένα κακόμοιρο γλυκόξινο μπουτάκι κοτόπουλου με σουσάμι πάνω και γελάς δυνατά.

Αυτά, σούσι δεν το θεωρώ βρωμιά, αλμυρή κρέπα δεν ξέρω ούτε τι είναι, ούτε πως κάποιος βάζει πράγματα που κανονικά βάζεις σε ένα τοστ/σάντουιτς, μέσα σε κάτι που προορίστηκε να γεμίζει με σοκολάτα.
Θα έβαζα και κάτι πακιστανικά μέσα ή αγγλία και fish n chips pubs, αλλά εδώ Ελλάδα αυτά γιοκ -σε ψηλές θέσεις και τα 2 τους

ας πάω να δω τώρα αν μουλιάσαν τα ρεβύθια οκ, για το μεσημέρι =/

[martian]

Νιώθω πως θέλω να γράψω διατριβή σε αυτό το τοπικ και δεν ξέρω από που να πιάσω κάθε ποστ μου

Πρώτον, σούσι δυο φορές έφαγα. Την πρώτη το έφτυσα, την δεύτερη (αρκετά χρόνια μετά) το έφαγα ανόρεχτα.

Δεύτερον, @Lupin μου έκανες την καρδιά περιβόλι για τον Μεξικάνο, καθώς ήταν το μόνο μεξικάνικο που ευχαριστιόμουν στην Αθήνα. Δεν ήξερα πως άλλαξε διεύθυνση, ελπίζω να το πέτυχες σε κακή μέρα.

Τρίτον. Ενώ θεωρώ πως έχω καλά πιτόγυρα στην περιοχή, έχω την αίσθηση πως πλέον παίζει στα περισσότερα τυποποίηση και πάνω κάτω ίδια ποιότητα. Αλλά δεν παραπονιέμαι, έχω τίμιο σουβλάκι στα πέριξ. Επίσης, για πιο old school και μερακλίδικες βραδιές, έχουμε ακόμα μερικά συνοικιακά (που δεν έχουν delivery) και κρατάνε την σημαία ψηλά.

Τέταρτον, λίστα fast food:

1. Σουβλάκι. Μάλλον Χ με την πίτσα, αλλά διεκδικεί πρωτιά γιατί μιλάμε για το απόλυτο combo νοστιμιάς, απλότητας, τιμής (πριν πάνε στην στρατόσφαιρα).
2. Πίτσα. Είμαι τρελός φαν, οι συνδυασμοί είναι πάμπολλοι, οι τεχνικές ποικίλλουν και μπορούν να αλλάξουν όλη την εμπειρία. Φαγητό των θεών.
3. Burger. Δεν τρώω συχνά αλλά τα λατρεύω.
4. Σαντουιτς/βρωμικο. Αγαπώ σαντουιτσάρες, αλλά σπάνια θα διαλέξω κάτι τέτοιο όταν είμαι σπίτι. Ωστόσο στην έξοδό μου, αν πέσει πείνα, είναι η πρώτη μου επιλογή. Είτε για κάποιο πιο τακτοποιημένο και “μαζεμένο” σάντουιτς, είτε για εκλεκτά βρώμικα στην Αθηνών και την Πειραιώς (επίσης ένας τομέας που έχω κάνει μελέτη σε Δυτικά και Νότια προάστια ).

Πέμπτον, λίστα delivery (κατάταξη αναλόγως το πόσο συχνά τρώω κάτι):

1. Σουβλάκι.
2. Πίτσα.
3. Burger.
4. Ινδικό
5. Κινέζικο
6. Σαντουιτς
7. Ταϊλανδέζικο (τελευταίο μόνο λόγω του ότι έχω μια επιλογή και αυτή τσιμπημένη, γενικά μου αρέσει πολύ η κουζίνα τους).

Κρέπες έχω να φάω χρόνια απέξω. Μεξικάνικο θα τιμούσα αλλά δεν έχω κάποιο αξιόλογο κοντά.

[Lupin]

@martian

μου έκανες την καρδιά περιβόλι για τον Μεξικάνο, καθώς ήταν το μόνο μεξικάνικο που ευχαριστιόμουν στην Αθήνα. Δεν ήξερα πως άλλαξε διεύθυνση, ελπίζω να το πέτυχες σε κακή μέρα.

Και εγώ το ελπίζω, trust me, είναι σχετικά κοντά μου με την μηχανή + το έχω συνδυάσει με ωραία παρεάκια παλαιότερα εκεί και μαζώματα + αρέσει πολύ στην κυρά μου

Αλλά ότι σχεδόν πήραμε, ήταν πραγματικά κάτω του μετρίου εκείνη τη τελευταία φορά -εξαντλώντας την όποια επιείκεια μου

[kbil]

@QuintomScenario

delivery

@QuintomScenario

Σούσι

[St_Anger]

Σχετικά με τα μπέργκερς που προαναφέρθηκαν… ξέρουμε από τι είδη κρεάτων φτιάχνονται; Και δεν εννοώ αν είναι μοσχάρι κλπ…

[eviL]

• Καυτερά. Πολύ. Πάρα πολυ. Anytime.

Εχω ξαναποσταρει το προτζεκτ hot sauce που δουλευω εδω και 1-2 χρονια, αλλα ιδου το Mark IV οπως εμφιαλωθηκε χθες
Σε καποιο μελλοντικο πασκετ μπορει να παιχτει σαμπλ

[nnnkkk]

@Lupin

αλμυρή κρέπα δεν ξέρω ούτε τι είναι, ούτε πως κάποιος βάζει πράγματα που κανονικά βάζεις σε ένα τοστ/σάντουιτς, μέσα σε κάτι που προορίστηκε να γεμίζει με σοκολάτα.

Η μεγαλύτερη αλήθεια που έχει γραφτεί ποτέ

[St_Anger]

@RiderToUtopia

Ρε αφήστε το σούσι για εμάς που μας αρέσει απλά μην το τρωτε αν δεν σας αρέσει ουφ

Γαμαει το (καλό) σουσι

@QuintomScenario

Μια χαρά είναι το σούσι, για αυτό μπαίνει στην λίστα. Αλλά χάνει σε κάθε σύγκριση!

Ναι, μια χαρά (ούτε καν για μένα βέβαια)… απλά το ωμό ψάρι είναι και μια χαρά τρόπος μετάδοσης παρασίτων, που είναι διαδεδομένα σε αρκετά ψάρια. Είναι να μην σου τύχει

[pantelis79]

@Lupin

Πάσης φύσεως σάντουιτς: τα λατρεύω, στην Σαλονίκη έχω μπει σε τρελές περιπέτειες μόνο και μόνο για να βρω μια καντίνα που κάνει το καλύτερο μπιφτεκοσάντουιτς που έχω φάει ποτέ μου, τρελαίνομαι! Παστράμι, κοτόπουλα, αυγά, χοιρινό, ότι θες, σαντουιτσάρες ούμπερ άλες!

Αφού είσαι και παιδί του κέντρου, δοκίμασε το Guarantee στο Κουκάκι. Είναι όνομα και πράγμα…

@Lupin

Btw για τους γνώστες, ο ‘‘Μεξικάνος’’ στη Ζωγράφου άλλαξε διεύθυνση και μετακόμισε απέναντι, σε μεγαλύτερο χώρο, πήγα πριν 2 βδομάδες και απογοητεύτηκα, η ποιότητα έπεσε σε σοκαριστικό βαθμό

έλα ρε γαμώτο, μαλακία! Για πες λεπτομέρειες…

[Lupin]

Guarantee εννοείται… εγγύηση έχω πάει 2-3 φορές

Μεξικάνος τι να σας πω, είχα να πάω μήνες και πήραμε μια μεγάλη σαλάτα και αυτό το μπουρίτο/whatever anyway, που είναι diy η φάση, οπότε έφερε αυτή τη τεράστια πιατέλα με ρύζι το οποίο δεν είχε γεύση + κοτόπουλο με μανιτάρια κτλ καλυμμένο με τυρί, το οποίο επίσης δεν είχε γεύση… η σαλάτα είχε πολύ τυρί -αυτό το κίτρινο για μακαρόνια- που επισκίαζε όλα τα χορταρικά της, ενώ και πάλι, η γεύση του ήταν generic τυρί τύπου Γκούντα για μακαρόνια από σούπερμάρκετ… γενικά, ποοολύ άγευστο ρε γαμώτο, εγώ έκανα λίγο τα στραβά μάτια -γιατί είναι από τα αγαπημένα της κυράς μου, μην την ξενερώσω με τα ''μπλιάχ, φτου, που ήρθαμε, στο είπα να πάμε σε κανονική ταβέρνα κτλ ‘’- αλλά και η ίδια μετά που σηκωθήκαμε μου είπε πόσο χάλια της φάνηκε και χτες μάλιστα που το συζητούσαμε, περνώντας από το σημείο με τη μηχανή, μου είπε ότι δεν ψήνει να του δώσει 2η ευκαιρία, της άφησε πολύ κακή γεύση… ακραίο οκ, θέλω να πιστεύω ότι πέσαμε σε κακή μέρα, αλλά η διαφορά του πριν με το τώρα ήταν ποοοολύ μεγάλη δυστυχώς

[ChrisP]

Τι σεντόνια είναι αυτά που γράφετε ρε; Το μισό χρόνο να αφιερώνατε στην κουζίνα, και θα τρώγατε σπιτικό φαΐ και θα αποφεύγατε τα τζανκ

Αστειεύομαι φυσικά, οι “κακές” συνήθειες που έχω στο φαγητό είναι πάρα πολλές, αν και προσπαθώ τα τελευταία χρόνια όντως να τις περιορίσω (τόσο τα delivery, όσο και να αποφεύγω τα τηγανητά).

Γενικά ακριβώς επειδή η φράση “τρώω τα πάντα” είναι πολύ κοντά στη πραγματικότητα όσο με αφορά, δεν έχω πολλά να προσφέρω στη συζήτηση συν ότι ότι έχω κάποιες σχετικά ασυνήθιστες προτιμήσεις (πχ στο πιτόγυρο θέλω ο γύρος να έχει φουλ λίπος, η πίτσα θέλω να είναι φορτωμένη με 4-5 διαφορετικά αλλαντικά αν γίνεται κτλ).

Πάντως να πω ότι όποτε τρώω καλό πιτόγυρο, τείνω να λέω κι εγώ μέσα μου “τίποτα δεν το ξεπερνά” ωστόσο μετά θυμάμαι τα τούρκικα ντονεράδικα στο Βερολίνο και αναθεωρώ, μάλλον αυτά είναι το τοπ μου.

Επίσης, σχετικά με το βρώμικο, να πω ότι αν και δεν έχω δοκιμάσει από πολλά, το “Καρότσι του Γιατρού” στο Μοναστηράκι/Ψυρρή είναι μακράν το κορυφαίο (έως και αναγκαίο) ντερλίκωμα μετά από πολύ αλκοόλ. Να πω ότι βρόμικο από γιατρό τρώω εδώ και πάνω από 15 χρόνια όταν ακόμα είχε όντως καρότσι και άραζε ακριβώς απέναντι από εκεί που έχει τώρα το μαγαζί, μαγευτικές εποχές.

Τέλος, σχετικά με το σούσι, δε μπορώ να πω, γευστικό είναι. Με τα ωμά, και δη θαλασσινά, μια χαρά τα πάω αλλά μιλάμε μακράν για το χειρότερο VFM στο τι θα μπορούσε να παραγγείλει κανείς.

Σεντόνι έγραψα κι εγώ τελικά…

[Leper_Jesus]

Λατρεύω να διαβάζω προτάσεις/εντυπώσεις για όχι-σπιτικά φαγητά. Υπάρχει ένα σαλονικώτικο site που οι μύστες γνωρίζουν, ο tavernoxoros, στον οποίο μπορώ να περνάω και ώρες και απλά να διαβάζω reviews και να βλέπω φωτογραφίες.

Ο πιτόγυρος είναι πονεμένη ιστορία για εμένα. Μέχρι τα 18 μου (Γιάννενα) είχα την τύχη να καλομάθω στον Ανέστη, ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ γύρος που τόσα χρόνια μου αρέσει. Δυστυχώς στη Θεσσαλονίκη δεν έχω βρει αντίστοιχο, είμαι λίγο περίεργος σ’ αυτό το θέμα γιατί δεν αντέχω το λίπος. Ο συγκεκριμένος γύρος έχει πεντακάθαρο (χοιρινό και κοτόπουλο) γύρο, τέλειο κοτοσουβλάκι (που μου αρέσει το ίδιο και σπάνια να βρω σ’ ένα γυράδικο να έχει και τα δύο καλά), το τζατζίκι που μου αρέσει κλπ. Ο μοναδικός λόγος που δεν τρώω τόσο γύρο απ’ όταν ήρθα φοιτητής εδώ, είναι ότι δεν μπορώ να ξεπεράσω τον Ανέστη.

Πίτσα ποτέ δεν ήμουνα μεγάλος fan. Τα πρώτα χρόνια φοιτητής, βέβαια, τιμούσα ΠΟΛΥ συχνά την πίτσα με κοτόπουλο της Espania, αλλά το ξεπέρασα σχετικά γρήγορα (μιλάμε για πολύ παραγγελία, βέβαια, για κάποιους μήνες. Τότε επιζούσα με Espania, μαγειρευτά από τα Καλύβια (μόνο κοτόπουλο Βεζούβιος -τίποτε άλλο) και λίγο λέσχη). Ούτε οι πιο «gourmet»/ακριβές πίτσες (π.χ. Poselli) με ξετρελαίνουν, παρότι έχουν πιο ιδιαίτερες γεύσεις, άλλη ζύμη κλπ. κλπ.

Burger, από την άλλη, τα ανακάλυψα Θεσσαλονίκη ουσιαστικά κι από τότε είμαι ταγμένος fan. Συνηθισμένος σε Goodys και McDonalds, όταν γεύτηκα π.χ. τα τέρατα του Brothers in Law είδα το φως το αληθινό. Επίσης Βερολίνο και Burger Meister, για κάποιο λόγο όποτε πηγαίνω θέλω να τρώω συνέχεια.

Τώρα που είπα Βερολίνο, ακόμα περισσότερο με σόκαραν τα ντονεράδικα -και ιδίως το Gemusekebap στην Kastanienallee. Φανταστείτε, 3-4 φορές έχω πάει μόνο τα τελευταία χρόνια, αλλά θυμάμαι οδό και όνομα, απλά πάω και προσκυνάω.

Επιστρέφοντας εδώ, μεξικάνικα/κινέζικα κλπ. μάλλον δεν έχω φάει τίποτα σοβαρό, οπότε δεν μπορώ να εκφέρω άποψη.

Τελευταία μου άρεσαν και τα bao ban αν πάμε σε πιο «εξωτικές» γεύσεις.

Αυτό που θα βάλω στην κουβέντα, είναι ο παράγοντας της πιο «πειραματικής»/gourmet-λαϊκής-όμως κουζίνας της Θεσσαλονίκης, που για όσους ξέρουν ξεκίνησε με τη Φωλιά και εξελίχθηκε με Σέμπρικο, Μούργα, Νάμα, Μαιτρ & Μαργαρίτα κλπ. Θα μπορούσα να τρώω κάθε μέρα και σ’ ένα από όλα αυτά αν είχα την οικονομική ευχέρεια. Γενικότερα αυτού του τύπου η κουζίνα είναι που μ’ έκανε να δω «αλλιώς» το φαγητό σαν έννοια, σαν δοκιμές νέων πραγμάτων, να ενδιαφέρομαι από περιέργεια για υλικά που δεν ξέρω κλπ. κλπ. Μόνο με τα delivery δε θα το έκανα αυτό, εκεί ερωτεύτηκα πραγματικά το φαγητό εκτός σπιτιού.

Δεν έχω φάει ποτέ βρώμικο. Φλέρταρα με την ιδέα να δοκιμάσω το Άζαξ του Μαύρου -δεν το έκανα ποτέ.

Με τις αλμυρές κρέπες δεν έχω κανένα πρόβλημα και τις τιμώ επίσης πολύ συχνά. Κοτομπουκιές-τυρί-πατάτες-σως μουστάρδας. Έβαζα και μπέικον, αλλά επειδή το θέλω ξεροψημένο κατάλαβα ότι με χαλάει λίγο αν δεν είναι, οπότε το έκοψα.

Τέλος, τρελαίνομαι για τα λεγόμενα brunch πλέον, εκεί φτάσαμε! Ομελέτες με περίεργες μαγιονέζες, βάφλες με τόση κρέμα που να παθαίνεις ζάχαρο κλπ. κλπ.

Γενικά η Θεσσαλονίκη τα τελευταία 10 χρόνια έχει φτάσει σε απλησίαστο επίπεδο σε πολλά από αυτά τα πράγματα (νομίζω μόνο οι ψαροταβέρνες μου λείπουν) και σου απομυζούν το πορτοφόλι αν πέσεις σ’ αυτήν τη λούπα.

[Silent_Winter]

Κι εγώ είμαι ο ορισμός του τα τρώω (σχεδόν) όλα (αλλά σχεδόν τίποτα δε με ικανοποιεί).

Νομίζω ότι το έχω ξαναπεί, η πίτσα δε μου αρέσει, αλλά θα φάω μέχρι δύο κομμάτια (χωρίς το ψωμάκι) αν πεινάω, αν πάλι όχι, μπορεί να μη φάω και κανένα. Δεν έχω κάποια ιδιαίτερη προτίμηση όταν παραγγέλνουμε.

Το πιτόγυρο, σουβλακόπιτο, ή όπως τελοσπάντων το λέτε, μου αρέσει, αλλά στην περιοχή μου δεν έχει καλά σουβλατζίδικα, οπότε τρώω πολύ σπάνια. Ενίοτε προτιμώ μερίδα γύρο ή σουβλάκι (συνήθως κοτόπουλο, σπανιότερα χοιρινό, για αλλαγή), γιατί δε μου αρέσει η πίτα. Όταν παραγγέλνω ψητούρες, θα προτιμήσω κοντοσούβλι ή κοτόπουλο σχάρας (μπούτι) με τηγανητές πατατούλες (το τζατζικάκι,δυστυχώς, το αποφεύγω για το στομάχι μου και την γκρίνια του μπαμπά μου -που επιδεινώνει το θέμα με το στομάχι μου, χαχαχ).

Σούσι δεν έχω δοκιμάσει, αλλά θέλω πολύ, καθώς μου αρέσουν τα ψάρια/θαλασσινά. Μια απ’ τα ίδια και με το μεξικανικό, θέλω να δοκιμάσω αυτά τα ζουμερά και παραφουσκωμένα μπουρίτος που παρακολουθώ στους mukbangs και μου τρέχουνε τα σάλια. Το ινδικό, όμως, (έπεται το λιβανέζικο) είναι μακράν πρώτο στη λίστα όσων θα ήθελα να δοκιμάσω, πολύ περισσότερο που το κοτόπουλο αποτελεί βασικότατη τροφή στο διατροφολόγιό μου.

Κάτι μπέργκερς, χοτ ντογκς, μακαρονάδες και λοιπά, δε με συγκινούν ιδιαίτερα, τα πρώτα είναι μια χαρά αλλά δε με βολεύουν στο κράτημα (στην περιοχή μου δεν έχει ποικιλία), τα δεύτερα δε μ’ αρέσουν και οι τελευταίες είναι λύση ανάγκης για μένα.

Τα τηγανητά αυγά δε μ’ αρέσουν, μόνο τα βραστά. Επίσης, εύκολη λύση αν πεινάς και δεν υπάρχει τίποτα άλλο διαθέσιμο ή δε θέλεις να φας βαριά το βράδυ.

[QuintomScenario]

Εσείς που δεν τρώτε αλμυρές κρέπες , δεν ξέρω σε τι ειδικο πρέπει να πάτε για να το κοιτάξετε. Επίσης, φαίνεται ότι δεν εχετε φάει σε καλό κρεπαδικο, που σχεδόν επιβάλλεται να είναι σε ξύλινη κατασκευή κάπου στον δρόμο. Μνημειώδεις οι κρέπες από το βαγονακι στη Νέα Ερυθραία εποχής 2000-2005, ίσως το καλύτερο φαγητό απέξω που έχω φάει ποτέ. Ελάχιστα πιο κάτω η κρεπερι στην Κηφισιά, απέναντι από εκεί που ήταν τα McDonald’s. Και εξαιρετική εναλλακτική η διάσημη πλέον κρεπερι στα Μελίσσια , η 78.

ΥΓ. Όσοι λέτε ότι μόνο γλυκιά πρέπει να είναι η κρέπα είστε πολύ weak. Η προφανής λύση είναι αλμυρη πρώτα και γλυκιά μετά.

[RiderToUtopia]

Life hack: παίρνεις μια αλμυρή τυρί κοτόπουλο πιπεριά ντομάτα Philadelphia ταμπάσκο και αφού την τελειώσεις τρως και ότι έχει μείνει από την κρέπα του ετέρου ήμισυ που πήρε γλυκιά και δεν κατάφερε να την τελειώσει

Μιας και αναφέρθηκε το σούσι σαν delivery, δεν παραγγέλνω σχεδόν ποτέ, πάρα μόνο σαν ορεκτικο. Για σούσι έξω, για να είναι φρέσκοκομμενο, συνήθως δεν έρχεται στην ίδια καλή κατάσταση σε delivery

Επίσης κάποιος ανέφερε και τα bao bun

Να προσθέσω, στα πλαίσια του φαστφουντ δυνατή εναλλακτικη στο πιτογυρο είναι και το θρακοψωμο με γυρο. Μερικά σουβλατζίδικα το έχουν στον κατάλογο τους.

Για βρώμικο, πλέον συνήθως πάω Κηφισιά πάνω από το νεκροταφείο για όποιον ξέρει παίζει φοβερή καντίνα.

[nikatapi]

Απλά περνάω απο το thread για να εκθειάσω το talking breads στα εξάρχεια. Είχα την τύχη να είμαι παρόν σε φωτογράφιση που έκανε η κοπέλα μου και δοκίμασα όλο το μενού.

Πεντακάθαρο μαγαζί, μερακλίδικο και vfm burger, γενικά από τα αγαπημένα μου μαγαζιά στην Αθήνα.

Από βόρεια προάστια (μιας εκεί μένω) ειδική μνεία στο καραπιπερίμ στο μαρούσι, με το τίμιο κεμπάπ και τα ωραία του μεζεκλίκια.