Δεν προτιμάω καμία γυναίκα επειδή είμαι gay και μου αρέσουν οι άντρες.

FeohKruUYAAKA-v720×900 84.7 KB

Στο poll το έριξα στην Julia. Βάζω και το παρακάτω όμως αν και technically δεν αφορά γυναίκα αλλά ναρκωτικές ουσίες (αν και υπάρχουν αρκετοί που πιστεύουν πως όντως αναφέρεται σε μια μάγισσα)

Όταν το είδα για πρώτη φορά πάντως νόμιζα πως ήταν αναφορά στη Mary Jane του… Spider-man άρα το βάζω

δε μου αρεσει ουτε λιγο ο τιτλος του θρεντ, αλλα η απαντηση ειναι μια

Δυνατό topic. Αν μη τι άλλο, αποτελεί αφορμή για να δει κανείς το εύρος της μουσικής, και αν βάλουμε μέσα και τις κινηματογραφικές αναφορές, όπως πχ με τον Νικολαϊδη, το υλικό είναι απέραντο.

Στην συνέντευξη με τον Ronny Moorings για το Outcast, είχα ρωτήσει για όλους τους τίτλους με ονόματα γυναικών. Η απάντηση ήταν πολύ ενδιαφέρουσα και θα είχε αξία να την μεταφέρω καθώς υπερβαίνει τα στενά όρια των Clan of Xymox που βέβαια όπως προαναφέρθηκε μας “χάρισαν” αρκετές ώρες στην πίστα της αείμνηστης “υπόγας”… και όχι μόνο…

Φυσικά οι Xymox είχαν και το “Michelle” από τον ίδιο δίσκο, το “Evelyn” από το twist of shadows κλπ. Αφορμή για την ερώτησή μου, πέραν από το προφανές [και ο Ronny προς τιμήν του ήταν από τους ομιλητικούς και ευγενικούς συνομιλητές] ήταν η γνωστή - στον “χώρο” αυτό τουλάχιστον - ιστορία του Eldritch με τον ‘έρωτα ζωής’, την Marian… αν και σε δυο άλλα τραγούδια που δεν την κατονομάζει, (Bury me deep, Some kind of stranger), και τα οποία προσωπικά προτιμώ, το mood είναι ακόμα πιο “βαρύ”… (ελλείψει καλύτερης λέξης). Ο ίδιος πάντως είχε πει ότι η Marian είναι υπαρκτό πρόσωπο και η Alice όχι. Αυτό γεννά ένα ενδιαφέρον κριτήριο κατάταξης για τα τραγούδια, σε ποια από αυτά ο γυναικείος χαρακτήρας είναι αληθινός και σε ποια είναι σύμβολο-αρχέτυπο.

Διάβασα με ενδιαφέρον και τα συνοδευτικά σχόλια που δίνετε στα τραγούδια. Μπόλικο υλικό για σχολιασμό και στα trivia facts. Στο Beth πχ έπεσε κράξιμο όχι μόνο για τον προαναφερθέντα λόγο (οι Stanley-Simmons ήταν ήδη σε τροχιά ρήξης με τον Criss), αλλά και επειδή ο Criss “απολογείται” που λείπει συνέχεια σε περιοδείες, θεωρήθηκε “όχι αντρίκιο” την εποχή εκείνη (!;). Το social context έχει βέβαια και την αντίστροφη πτυχή. Για παράδειγμα, αν σήμερα έβγαινε το “Polly” 'ή το “Gail”, πιθανώς ο Kurt και ο Alice θα δέχονταν επίθεση επειδή έγραψαν τους στίχους από την “οπτική” του perpetrator. Αυτό επαναφέρει την συζήτηση για την ελευθερία (ή κατ άλλους, για τα όρια) της τέχνης. [Ασφαλώς, η συζήτηση αυτή δεν είναι καινούρια. Ο Bugliosi έχτισε ολόκληρη θεωρία ότι το “Helter Skelter” επηρέασε τον Charles Manson (άρα “φταίνε” οι Beatles;). Και οι Metallica και οι Priest είχαν στα 80ς τρεχάματα αντίστοιχου τύπου…so…].

Μία άλλη πτυχή είναι τι γίνεται με τα τραγούδια που “φωτογραφίζουν” μία γυναίκα χωρίς να την κατονομάζουν όπως πχ με τα 2 τραγούδια του Eldritch. Και όχι μόνο: πχ το “Starry eyes” των Crue, το “London” των Queensryche, το “Lost reflection” των Crimson Glory.

Και έχουμε και τις διασκευές…το “Jolene” των Sisters ή ακόμα και η εκδοχή των Strawberry switchblade, σε σχέση με το αρχικό της Dolly Parton. Ή η διασκευή των Love Like Blood στο “Angie” των Stones που αναφέρθηκε πιο πάνω.

on-topic: my vote was cast for “Angelica”
αλλα αν ηταν στο poll σιγουρα θα το εριχνα στην Charlotte:

https://www.youtube.com/watch?v=4KeII31qyck

Υπεροχα ποστς και τραγουδια. Αν δεν εβλεπα το “Michelle” 2-3 φορες στη συζητηση, δυσκολα θα θυμομουν αυτη την τραγουδαρα:

Υπάρχει κι αυτό

Μπουμπούνισα Τζολίν από το poll και θα προσέθετα ένα από τα πολλά άσματα των Baby Woodrose με γυναικεία ονόματα. Είναι κάτι σαν παράδοση στους δίσκους τους, με αγαπημένο το:

υπάρχει και αυτό

επίσης θα έπρεπε να βάλουμε σχεδόν όλο το Aegis των Theatre Of Tragedy στην κουβέντα

και λίγο Mission

ναι αλλα που ειναι τουτο

Χωρις ιχνος χαβαλε

Κ μετα:

Από το poll ήμουν μεταξύ των Beth, Julia, Layla, Belladonna, Marian αλλά νομίζω Layla με δεύτερη την Beth.

Από Kiss εκτός του υπέροχου Beth, λατρεύω και το Hard Luck Woman κι ας μην ονομάζεται ακριβώς η κυρία.

Από Beatles που αναφέρθηκαν παραπάνω που έχουν πανάπειρα με γυναικεία ονόματα, προτιμώ Eleanor Rigby και Hey Jude.

Από υπερκλασικά, μπορώ να σκεφτώ και να ξεχωρίσω στα γρήγορα την Cecilia - Simon and Garfunkel, την Delilah - Tom Jones (νετι), την Maggie May - Rod Stewart, προφανώς την Roxanne - The Police, την Maria - Blondie και φυσικά την Dirty Diana - Michael Jackson.

Θα ήθελα να βάλω και το Proud Mary αλλά είναι για ποταμόπλοιο οπότε θα κρατηθώ.

Mετά, Melissa - The Allman Brothers Band , Suzy Creamcheese - Teddy and His Patches, Little Lizzie May - Chris Robinson Bortherhood, Oh Betty - Fantastic Negrito και η τεράστιά μου αδυναμία Bloody Mary - Whitesnake.

Και βέβαια, το υπερέπος

Η αγαπημένη μου κυρία όμως νομίζω είναι η Kayleigh

εδιτ : έβαλα διάφορα που νομίζω δεν έχουν αναφερθεί ως τώρα, γενικά είναι λίστα δίχως τέλος

“So now, your thoughts and your pains are my wine; and Natassja: I’ll get these goddam angels drunk”

Σκληρή Joan!

Αυτολεξεί όμως αυτό συνέβη

Ας το εξειδικεύσουμε περαιτέρω, με μια βουτιά στο ρεπερτόριο των Jethro Tull σχετικά με το θέμα!

Εδώ θα βρούμε την…πασίγνωστη Cross Eyed Mary ενταγμένη στην ιστορία του Aqualung, όμως γενικά οι Tull αρέσκονται περισσότερο να αφιερώνουν τα σχετικά τραγούδια τους στην Ανώνυμη Γυναίκα, είτε πρόκειται για την μεσαιωνική αριστοκράτισσα που ξυπνά τον ερωτικό πόθο ευρισκόμενη στη φύση (Hunting Girl), την γοητευτική, αποπνέουσα ερωτισμό αθλήτρια από το ανατολικό μπλόκ που συνάντησαν σε κάποια περιοδεία (Budapest), ή την μοντέρνα γυναίκεια παρουσία που ονειρεύεται μια καλύτερη τύχη/επάγγελμα (Pussy Willow)!